uit Van Toen en Thuis

duivenmelkers
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

wilt ge iets doen voor nonkel Sjarel,

vroeg die lieve tante Alice:

zijn duiven moeten op gelaten

en hij geraakt niet meer zo ver

‘zo ver’ ging tot aan de Rode Lieve Vrouw

waar het veld nog wijdopen lag, de kapel

diende alleen maar voor heiligschennis

door verboden koppeltjes ’s nachts

die huiverden: ooit stond daar een galg

hij was stroef, nonkel Sjarel,de hartlijder,

een huzaar te paard bij het leger, nu zat hij

in een tenen zetel,

waardig en bars, een gevangen tsaar

de keef moest onder twee snelbinders

want een duif verschiet zo gauw

ik nam die zenuwbeesten

in  alletwee mijn handen -

heel even stond ik als een priester

bij de offerande, gooide ze op in het ijle,

volgde  met mijn bijziende ogen

hoe sierlijk ze scheerden over de stomp

van onze Grote Napoleon

veel heb ik nooit begrepen

van de geheimtaal op de til –

met Nieuwjaar kwam neef Franske,

de kleermaker uit de Nieuwelaan,

hij vergat zijn bochel luidop peinzend

aan Barcelona en Bordeaux

vader deed mee aan het gepoch op eigen kweek

maar ik wist alleen met zekerheid

dat zijn duiven smaakten als de beste,

gestoofd met pruimen en ajuin

soms mocht ik mee naar het lokaal

ergens ver in de Kaaldries: vader zat

gebogen over tabellen: een rekenwonder,

geen ander kon zo tellen

ik ging onder in het gekoer, geroezemoes,

de dichte nevel van tabaksrook:

blond schuim druipt van elke mond

of die nu stoeft of ontgoocheld fezelt

ze schoven aan met hun constateur,

de blokjesdoos waaruit de papieren roulette

werd geplukt: hun geluk hing af van seconden  -

hoewel, ik had het al zo vaak gezien

dat zij veruit het gelukkigst waren

met die warme vogels tegen hun buik

de vleugels open gespreid als een handvol kaarten

ze lazen hun toekomst in de veren,

vergaapten zich aan de paarse en koperen glans

op een  blauwgrijze pluim

zoals dikkere heertjes met een zakhorloge

staren naar de gekruiste benen van een vrouw

een uitdagende om twee seconden van te dromen

goed wetend: makker, dat is geen spek voor uwen bek,

trakteer een trappist en doe niet flauw