|
Dokter is geen moordenares. ( zie De Standaard van 21 maart)
In Boom is een longspecialiste vrijgesproken die werd beschuldigd van moord op een terminale patiënt. In werkelijkheid had zij de kunstmatige beademing stop gezet. Om die reden zat zij 10 weken in de gevangenis. Alsof er een kans bestond dat zij het land zou willen ontvluchten of in herhaling zou vallen wat te voorkomen zou zijn met een tijdelijke schorsing in afwachting van de uitspraak.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
En dan maar klagen dat onze gevangenissen overbevolkt zijn.
Ten tweede, en dit is het meest delicate punt: alweer blijkt het te gaan om iemand die werd verklikt door een collega. De vraag is wat deze collega heeft bewogen: gaat het om een daad van burgerzin of om iemand die zich geroepen voelde op te treden als lid van een zedenpolitie?
(Om nog te zwijgen over meer laagbijdegrondse motieven als afgunst)
Dit is het dilemma: enerzijds heeft een maatschappij nood aan burgers die hun verantwoordelijkheid opnemen, en anderzijds kunnen we alleen maar huiveren voor een mentaliteit die herinnert aan de Oost-Duitse Stasi of aan ons eigen oorlogsverleden. In het artikel wordt niet vermeld of deze dokter nu recht heeft op een morele schadeloosstelling en wie die dan zou moeten betalen. Vraagt dit fait-divers niet om een bezinning: wanneer wordt een respectabele klokkenluider een achterbakse verklikker; op welke manier maakt de maatschappij goed wat zij een individuele burger ten onrechte heeft aangedaan?
|
