rite de passage II
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

nog zie je na jaren

de dierlijke plooi

op de hoogste trede

naar een tobogan

woorden later buiten

het voorjaarsduister

zal ze zal je alsof alle

vogels van de nacht

de hostie breken

van de maan

zoals een ver weg huilen

is ze, geritsel van regen

in een wuivend bladerdak

dierlijk, zegt men, maar

geen rite ruist zo heilig

aanwezig de geest die

in neusgaten van dode

aarde blaast, en zie:

de siddering, leem

dat ademt

nog beef je, beleef je

dit ontstaan, en wie

wekt op tot leven: man,

meisje, nu ze de hostie