asielenpoten?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

-  refusons xml:namespace prefix = st1 ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:smarttags" />la Refuge -

ze komen

gesmokkeld door bendes

verbrokkelde  korrels

van een bedorven zaad

opgezwollen spoelen ze aan

worden geborgen, of op de valreep

overboord gesprongen en opnieuw

verzonden naar hun overkant

ze komen het land in onderkoeld

uit het ankerhuis van schepen

die de vruchten aanvoeren van hun bodem

worden opgesloten in een vesting

wat onze wet dan noemt een beveiligd huis

een centrum, een Refuge

ze blijven komen

stikkend in een laadbak of buiten adem

wachtend op de verklikker, op de handhavers

van onze beschaafde orde – want onze zeden

heeft  het stempel lief

in het exacte vak, de etiquette aan tafel

voor de honden en hun bazen

wij hebben de zegels lief over de lading

en zij komen als ongenode gasten

op onze feestmalen en verstoord

bevelen we de wachters aan onze poort:

gooi wat brokken naar de honden, want

we hebben de vrede lief in onze ingewanden

ze komen bedorven door een blik uit de verte

op onze spijskaart, als een echo

van onze boerende kelen spreken zij ons aan

dringen doorheen de verschansing

van onze chemische vrede: zij zijn

de chimaeren wanneer wij gelukzalig

dromen van hun stranden

of we nu slapen of wakende dwalen door onze

bewapende woning: ze blijven komen