waar hangt de uier van de staat?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

In De Standaard van 18 juni reageren Jan Jambon en Jan Peumans van NVA op een bijdrage van professor Decoster (KUL) over het begrotingsvraagstuk van België en Vlaanderen.

Het is waar dat de Vlaamse regeringen met Dirk van Mechelen als minister van begroting een budgettaire orthodoxie aan de dag hebben gelegd. Maar tegelijk is de voorbije jaren een aantal Vlaamse uitgaven objectief en terecht gestegen: bijvoorbeeld op de departementen onderwijs, welzijn en cultuur.

De verklaring voor deze schijnbaar tegengestelde gegevens zit inderdaad in de Lambermont-akkoorden  waardoor Vlaanderen meer middelen heeft ontvangen ten nadele van de federale staat. Meer fiscale autonomie voor de gewesten is dan ook maar fair indien men tegelijk het federale niveau wil versterken. Wie van oordeel is dat de regeringen Verhofstadt hebben gefaald inzake begroting moet dan ook de eerlijkheid hebben om aan te geven op welke posten paars dan wel had moeten besparen: toch niet op onze pensioenen die nu al tot de laagste van Europa behoren?

Het plaatje van de fiscale inkomsten zou er anders uitzien mochten de belastingen geheven worden op de plaats waar men is tewerkgesteld en niet waar men woont: dan zou het Brusselse gewest wellicht het rijkste van het land zijn. En dat zou ook fair en logisch zijn want de  gemeenten waar  gewerkt wordt, dragen de zwaarste lasten inzake infrastructuur, verkeersellende en milieuhinder.

Jambon en Peumans halen met recht het voorbeeld van de ziekenhuiskosten aan die in  het Franstalig landsgedeelte onverantwoord hoger liggen als in Vlaanderen wat te maken heeft met een andere benadering van de gezondheidszorg. Responsabilisering zou aan deze scheeftrekking veel kunnen verbeteren.

De staatshervorming die er onvermijdelijk zit aan te komen en die ongetwijfeld in de richting van meer fiscale autonomie zal gaan, kan men vergelijken met de verbouwing van een huis.

Maar wie zijn huis wil laten verbouwen, die haalt er geen sloper bij. En dat is precies wat NVA wenst:  hun partijprogramma is gericht op  het slopen van de Belgische federale staat.

Een discussie over de federale en regionale begrotingen zouden we daarom beter overlaten aan neutrale wetenschappers die argumenteren met onweerlegbare cijfers in de hand en niet aan politici die spreken vanuit hun partijbelang.

de haan 18 jun. 09