maffiagarnalenxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

- kijkend naar Vranckx op Canvas -

gewokte garnalen, ze glippen

knapperig over je tong; bezoekers

loven je kookkunst, je kruiden

uit een Oosters land

reuzengarnalen, reuzefestijn

een reportage komt het feest

bederven: beelden uit Bangladesh,

boeren beroofd van hun rijstveld,

koeien vergiftigd door brak water

een dorpshoofd verzamelt er akten

de bazen kennen de baas: het slijk

der aarde dat de verkozenen des volks

mak houdt als zieke koeien

weer komt die zin naar boven

gevonden bij Dostojevski:

schuldig zijn we aan alles

jegens allen – en zeker wie weet

verspeelt zijn laatste excuus

deze wereld, spreek er niet van,

hij verscheurt ons in schaamte en walging,

alleen de schaamteloze voelt zich

hier thuis: de boerende buik,  in de ogen

de glimmende tekens van roofzucht en buit

Raskolnikov leerde bij Nietzsche: er zijn

meesters, er zijn slaven; de mens zal doden

als een god of verpletterd worden als insect

wik en weeg: kan je nog wokken

denkend aan Birma en Bengalen;

je bent bij de misdaad betrokken,

je kent de moraal van het lied,

de slotzin van alle verhalen

the winner takes it all