hommellesxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

gons je boven deze woorden

zoals een hommel bladert

door een boek van korenbloemen

of schuw je de waarheid niet,

haar ogen die doden als

pistolen, ook als ze naderen

over de wegen van een droom?

zeker, wie lang wil leven

zal een vracht van leugens

op de schouder nemen,

waggelen zoals een dronken

hommel  weerkeert van zijn jacht

gons maar in verdwazing

je hebt het zoete lief, de waan

van ontkomen, de verleiding die

om alle tuinen leidt waar de wereld

sloom en sluw wordt buiten gesloten

zeker, wie zou van deze wereld

houden wanneer het open oog

de walging door je aders jaagt

zodat je waggelt als een volgepropte

hommel die zijn brommend toontje

gonst van ‘we gaan nu gauw naar huis’

de waarheid waarschuwt niet,

ze vuurt haar kogels af zonder

mededogen, geen huurmoordenaar

is zo trefzeker, zo genadeloos

wil je alles weten, het dodelijke

inbegrepen, of gons je suffend

puffend naar een zoete dwaasheid

om alle ogen te vergeten?