zang van de veermanxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

neem het de dichter niet kwalijk,

duid hem zijn liedjes niet euvel:

zijn geraas is ongevaarlijk,

hij fluit als een dwaas op zijn heuvel

ach, over de oevers van vroeger

waar de veerman roeit en een reiger

waadt door netels en nevel:

het zwijgen waar de lisdodde groeit

duid het de dichter niet euvel:

hij vaart als een veerman van vroeger

naar de oever van toen, de steiger

waar  een stoet van doden verzamelt

hoor de bedevaarders smeken

om een plaats in zijn boot

hij moet in hun naam nu spreken

hun heimwee is mateloos groot

neem het de dichter niet kwalijk

zoals hij tolt in de draaikolk

zijn gedaas is ongevaarlijk

hij is voor de doden een tolk

zwaar ligt zijn boot in het water,

de stroom  slaat over de dijk,

het dorp verdwijnt, geen huis meer

staat er boven nevel en slijk

duid het dit liedje niet euvel:

het praat een dromen na,

het hoort de doden hun gekeuvel,

het verstaat ze volkomen, bijna