mantelzorgxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

- een echo van F. Vlinderman -

voel je hem al om je schouders,

de mantel die geen mantel is

maar zorgzaam naderen

buren komen in je buurt,

je hoort hun adem als ze

zwijgen, warmte sijpelt,

doordrenkt je als een spons

donzig, ja, of louter ‘dag, ja’

met boodschappentas aan

een  plompe fiets: moest er

soms wat meegebracht

van markt of apotheker

zeker, de dichters weten het:

een mens is toch een eiland

maar soms, ja, bij gelegenheid

legt een bootje verlegen aan

of, beter onder woorden

gebracht, onder ogen en

handen: geen eilanden

zijn het, doch een archipel,

verwanten van rand en stranden

voel je hem dalen om je schouders,

je kan weer schouderophalen,

doen alsof het je niet aangaat

en trager ademhalen, nadromen

in de avond: deze dag

was weer je eerste want bijgod,

de buur is nog eens langs gekomen:

een woordje is toch het hoogste lot?