notte a veneziaxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

stilte drijft tussen ons

een zwarte handschoen

tussen gondels

een paar dwaze gedachten

hadden we rondgevaren

met hun gretigheid

van fotoapparaten

de huizen verloren er geen schilfer

meer om als we lachten

en de bruggen legden hun vermoeide

armen om vermoeide schouders

legden elkaar een vinger op de mond

regen leekt van je glazen voorhoofd

gelaten is de liefde hier

stilte drijft en wij staren ze na