Sombeke 2
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

zompig dorp, heuveldorp

dorp dat van de heide glijdt

naar de trage rivier

spie in het hart, groene driehoek

wijst naar een ommuurd kasteel

volgens een oom onze stamboom

zonder twijfel, wandel verder

over de hoge spoordijk: hij breekt

aan een verdwenen brug, stalen

arm die onze dorpen omhelsde

spoorloos verbrijzeld alsof men

als de dood was voor een omarming:

sta bij riethalm, hagenwinde, hoor

de meerkoet, hikkende veerman

zompig dorp, hangend aan een heide:

we sneden er bogen, onze pijlen

gericht op een boosaardig oog

heuveldorp, glijdend langs de paalwoning

van een onverlaat: wie betaalt

het uitzicht op overstroming en stilte

zwijgzaam dorp, boven het hart

doorsneden, bereden zoals men

de rug breekt van een paard:

bus en vrachtwagen vloeken in de kerk

dorp bij heide en trage rivier: waar

woonde de slager, neef van vader,

zijn bloedworst de beste van het land

dorp waarover het doek valt van lieve

taferelen, weer open gaat voor een

staande ovatie: vinken, lijsters

in abeel en struweel, menestrelen

dorp van strelen: rivier en riet,

zo traag, zo graag strelen ze elkaar,

meisjeshuid van een dorp – zie je

de hagenwinde blozen in haar kelk?