ik beken, ik heb geleefd - Pablo Neruda
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

hij bekent : hij heeft maar half geleefd

met een hand die greep en streelde,

meestal  zich verveeld in leven schreef

een jongen die soms de boom in kon

waar de kers losschoot

als een kogel van genot

wat er van de liefde was,

haar drinkbaar water:

hij proefde de drab op de bodem

na de bubbels die verdwazen

hij kende een vader half om half

een beul, een heul;

een moeder even aanwezig

en afwezig daarna in de hevigheid

van altijd en nooit

woorden kwamen

helend als hysop,

gesmolten honing

in warme melk,

kletterwoorden

zo klein als wisselgeld

grotere staken als glazen

splinters in zijn krop

hij bleef  maar half:

een ziener, een blinde,

vertrekker en klever

aan drempel en deur

een eenhoorn,  een kalf -

iets broodnodigs

klaargelegd om niet te vinden

zoals een zeldzaam weefsel

dat herinnerd wordt als scheur