vouwzetelxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
stressless staat de vouwzetel
op het klamme terras
de krulwilg in zijn zinken kuip
doet alsof hij schaduw geeft
hij buigt voorover alsof hij in de verte tuurt
met opgetrokken schouders
en het nekkussen van de stressless
drukt precies tegen de wervels
van een afwezige nek
nog méér nevel en vaster, en je kon
de onzichtbare kneden als klei
armen leggen over de leuning
van goudgele es ze golven wat
naar de lijn van polsen
misschien leest de afwezige
een krant van vroeger
en zou die anders zijn
dan vandaag vrolijker?
wanneer is een krant dan beter:
met leeg papier
alsof de wereld is schoon gewist
gelijk beregende ruiten
de zetel lijkt ontspannen
hij staat daar met een allure
van laat maar waaien
en er is geen zuchtje wind
het is een dag in de kamer
die moeizaam aanvangt
afgunstig staar je naar die zetel
die het allemaal om het even is:
geen begin, niets dat af- en verder loopt niets dat hij zonodig moet verzinnen
|