talking about my generation – The Who xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

ja, jongen, je papa bleef

hangen in de Sixties en hij

is er blij mee – kijk maar:

Monterey, Woodstock, Jimmy

steekt zijn gitaar in brand, Janice

krijst de ziel uit haar lijf, Otis

probeert wat tederheid

geloof je: een altaar werd

verschoven, de kudde keek

haar herder in het gezicht,

zag dat de keizer weinig

kleren droeg en hurkte

stralend als een lotus

en Suzanne neemt je mee,

voert je thee bij de rivier

meer dan duizend bloemen

mochten bloeien, de vogels

van verbeelding vlogen uit

hun kooi, de povere broeder

leerde de geduldige kunst

van vissen, broden werden

vermenigvuldigd, rolden

door steppe en woestijn

en Suzanne leert je zeilen

eindeloos op haar rivier

je grijze papa wrijft over

zijn genoeglijk buikje, schuift

een anjer in een stalen loop

hoor je, zoon, hoe ze broeden,

de vogels der verbeelding,

op een ei van eeuwen melk

en honig en vrede in eigen

hoofd en verre streken

en Suzanne zegt dat Jezus

kon lopen op het water

luister maar: Bob, de angelieke,

kondigt nieuwe tijden aan -

hij wou het ook niet weten

dat bloemen ontbladeren,

bonte vogels doodgaan in een ei

hij zag de aarde op haar

eerste dag en niet de buikjes

uitdijend als een heelal