|
over bekende soldaten en onbekende dodenxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
weinig verandert ten goede en niets
zodanig als de trefzekerheid
van beelden en wapens
duizenden doden begraven zonder naam
noch aangezicht, een tweetal om wie
getreurd wordt op de treurbuis
de Starsn Stripes
over hun kist
je zag het als kind in een parochiezaal:
Ik had vijf zonen
helden die zich verweren op een vliegdekschip
en Jappen, krijsende apen, die zich te pletter
vliegen het einde een slow motion in zwart-wit:
vijf jongens vooraan in de twintig die terugkomen
naar hun moeder en afscheid nemen
achterwaarts een trap opklimmen
die is uitgevouwen in de wolken
het was kermis die zondag
en moeder kwam je halen
want vader diende als kelner
in een hoekje van de markt
je kop was een loden bal
die ontplofte op de eerste molen
zoveel is veranderd
moeder komt nog in slow motion
en vader is een kelner
in de taveerne van de hel
namen verschenen, gezichten
en de vlag is nu in kleur
maar de rouwberichten
haasten zich in dezelfde richting
door de aarde loopt nog steeds
dezelfde scheur
|
