|
het geheugen van de stiltexml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
- voor Marcus -
er zijn kwalen die zouden genezen
door het geheugen van het water
wie de schappen vult van het weten
beweer:
dit zijn werken van geloof
er zijn gelovigen die het zwijgen eren
het innerlijk verstommen
zij vergeten hoeveel stemmen
het geheugen van de stilte bewaart:
het schreien, smeken
bedreigen en bezweren
wanneer je ingetogen
voor het water zit
en de sporen volgt
van licht en schaduw
op de golfslag
op de afwezigheid van golven
er zijn wijzen die je leren:
staar voor je uit of sluit je ogen
tot je de stilte hoort
als stilte
geloof me, mijn vriend,
alleen in een lege schedel
wordt het ooit stil
en dan nog wellicht
is er een wind
die zijn vingers op de gaten plaatst
en zijn deuntje blaast
veelstemmig
zonder notenschrift
gewoon uit het geheugen
van de grote stilte
|
