Bal der Vampiers – naar Roman Polanskixml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

- voor Paul Saccacijn –

struikrovers zijn het, de dichters:

ze springen je op de nek, slepen

jou naar hun holen, jouw dromen

sluiten ze in hun kluizen op

ze eisen het hoogste losgeld,

niet zomaar afdokken levenslang,

neen, meteen het geheugen van kind

en volk in secula seculorum

op boom  en steen griffen ze

hun woorden, hun naam moet

gegeven aan zee en hemellichaam:

geen melkweg is veilig voor

hun drift en waan, hun honger

naar een nabestaan

hou je gedeisd, lezer, doe alsof

je hen begrijpt, leen je oren,

leen je hart, zeg: jij hebt

de schoonste doornen, in jou

wil ik zijn verward

dichters, het is al eerder

opgetekend: oplichters zijn het,

pur sang, zakkenrollers,  je staat

erbij en kijk achteraf je ogen na,

zie je de wereld nog

buiten hun verbeelding?

ben je wel zeker, lezer,

dat jij daar bent en niet

een ander: stroomt

jouw bloed wel door je aders,

verzenmakers hebben rare

manieren, ze komen door

spleet en kieren, bijten in je

blanke hals, maar zuigen, neen,

zo zuinig doen ze niet

ze spuwen, stuwen hun gif en

fluimen door je lijf, geen vampier

sluipt even stiekem, even gulzig:

voel je de beet terwijl ik schrijf?