Zij wou voorgoed slapen Zich toedekken met een deken van leegte
Haar heldere ogen zochten nog eenmaal de hemel maar tevergeefs... Er was geen ontkomen... Toen haar alles ontviel bleef zij steken in angst rouwend om vergane schoonheid... Zacht streelde hij haar verwarring en zij vond vrede in zijn handen...
Bijlagen: https://youtu.be/h-17tPB8srk
|