Ze vroeg : Hou je nog van me Ik tastte naar haar hand Een tere bloem op een open palm
Stil, omdat woorden overbodig waren schreden wij door groen vol gele stippen Nooit glansde azuur zo diep straalde de zonnengloed zo fel De wind streek over de harp van haar haren ze streelden mijn gezicht
Kijk eens, zei ik ,daar in de verte Ze volgde ze met haar ogen kraanvogels, sneeuwwitte arabesken magische schoonheid in blauwe oneindigheid zwevend boven de zinderende zomer als een onwezenlijke droom
En het leek alsof de zomer zong Het klonk als een magische melodie een zoet koraal van eeuwig zijn Een ogenblik van pure extase volmaakte harmonie perfecte eenheid
Bijlagen: https://youtu.be/UJjwtXf9Q6U
|