|
Woordenloos streelt
het zomerlicht
de groene kerken,
kleurt de avondzon
het brongras
met gouden stippen
De wind weeft je haar
om mijn verlangende schouder,
terwijl je rust
aan mijn bebloemde borst
Jij lacht om de ijle dans
van een nachtvlinder,
maar ik zweef
op de zachte toetsen
van je liefdeslicht
en vergeet de wereld...
|
