Vaak brandde de woestenij
Was het land leeg
Bloeide de nacht zonder zin, ijzig
Hunkerden de wortels naar licht,
het droomrood van een teder dagen

Toen kwam jij, liefste

Weet je nog
hoe we dwaalden in het maanlicht
in het zilver van de zee verzonken
zacht vuur uit een dauwkelk dronken

Herinner je je nog
de geheimen die wij elkaar schonken
het lied van je gratie, toen je bloemen plukte
het heldere water van je ogen, dat mij verrukte

Ken je nog
de verhalen, die de wind zong door je haar
de stralen van eindeloze liefde voor elkaar...