|
De avond valt zacht
sluit de oogleden van de stervende dag
verbergt het tedere indigo van het zwerk
Het grauwe lover van de abelen ruist zoet
fluistert een verhaal gedragen
op de ijle vleugelen
van de koele westenwind,
een betoverend, mystiek lied
over vreemde eilandtuinen
verloren paradijzen
gebed in het broze blauw
van lege oceanen
Sterren ontwaken,
Sirius en Aldeberan,
en hun naamloze zusters
verlichten het blinde oog van de nacht
Het vogelvolk staakt zijn zang
De stervalk zoekt zijn verborgen stek
De wereld dekt zich toe
met een ragfijne nevelsprei,
een geurig laken
van nachtelijke winde...
|
