Op scharlaken dwaalwegen
in vergeten schaduwdalen
onder de zoete avondregen
klinkt de roep van nachtegalen

*
Ach, een lied vol weemoed
de pijn van een verloren waan
de smart van een verwond gemoed
hopeloos als een stervende zwaan

*

Gedragen op de zuidenwind
zoet geurend als haar zijden haar
als haar lippen broos getint
wegen gebroken dromen oneindig zwaar...