Hibiscus kamerplant in de winter en vanaf half Mei tot het vriest buiten.

Deze Monnikskap bloeit pas als de rest het af laat weten. In dit deel van de tuin,rechts van het huis kom ik niet dagelijks,dus was het een verrassing toen ik deze kleurencombinatie zag.
Vorig jaar had ik hem verplant,toen heeft hij  niet gebloeid. Des te groter was de verrassing,ook wat zijn lengte betreft. Ik heb heel andere herinneringen aan deze plant. Vroeger thuis hadden we er ook een in de tuin, lager en eerder in bloei volgens mij.

Ook deze aardbeienplant is eigenlijk mooier in zijn herfstpak,dan in de zomer. Want zeg nou zelf de bladeren zijn toch prachtig,toch veel mooier dan alleen groen. Je hebt in de zomer dan wel de bloemetjes,maar die zijn eigenlijk te verwaarlozen. Nu heb je ook nog de vruchten,je ziet er nog een paar hangen. Ze zijn erg klein,maar deze plant staat dan ook in pot en de grond zal wel uitgeput zijn. Ik zet hem straks in het kasje en dan kunnen de uitlopers weer wortelschieten in de grond . Dan kan ik ze weer in het voorjaar oppotten en is het cirkeltje weer rond.

Deze Azalea doet wat kleur echt niet onder in zijn herfsttooi. Het wil toevallig dat hij ook in het voorjaar met felle oranje bloemen bloeit. Maar deze vlammende kleur is echt een blikvanger,vooral tegen de witte muur.

Dit is een van de twee Skimmia’s die ik tot op de grond toe gesnoeid heb. Het waren enorme struiken,die erg overheersend waren. Nu na 3 jaar zijn het weer mooie struikjes geworden en staan ze weer vol met bessen. De bessen blijven er lang aan,want volgens mij lusten de vogels ze niet,of tenminste minder graag.

Een mooie combinatie van kleur en bladsoort is deze Heuchelera en het grijze zachte viltige blad van de prikneus. Deze zijn ook bladhoudend, als het niet te hard vriest.

In de voortuin heb ik diverse heisoorten aangeplant. Deze is een herfstbloeier. Je hebt ze in wit , paars en rose. Ook staan er winterbloeiende soorten die in januari,februari zullen bloeien. Hiervan heb ik ook de witte en paarsrode kleuren. Deze laatste heb ik afgelopen week aangeplant en nu maar hopen dat ze het goed zullen doen.

Dit is de Aster Pringlei ofwel de sluieraster.
Voor een aantal jaren zag je ze steeds in boeketten,maar ik denk dat ze een beetje uit de gratie zijn,want ik zie ze nooit meer. Van deze had ik diverse pollen in de tuin,maar ja de konijnen.

Even toch dit plaatje laten zien van de Herfstasters. Het is een onkruid als je het de ruimte geeft,maar als je ze af en toe hier en daar uittrekt,dan zijn het mooie lichtpuntjes in de tuin.
Ik denk dat dit de Novi Belgi is.

Ik zou zo vergeten om dit nog te laten zien. Na de vakantie stond deze en nog een kleinere tak te bloeien. Nu moet je weten dat ze in het voorjaar helemaal niet terug gekomen zijn. Of dit een zaailing is geweest weet ik niet, maar ik ben blij dat ik er toch nog iets van heb en nu maar hopen dat hij er weer is in het voorjaar.

Deze oranje Dahlia’s geven de Herfstborder een extra dimensie zo in het najaar. Want veel anders dan de Dahlia’s en de Herfstasters bloeit er niet meer van de vaste planten. En als het niet vriest,kan dat nog een poosje duren, want de Dahlia bloeit tot het vriest. En laten we hopen dat dat nog een poostje mag duren.

Zoals je hier ziet,was er ook verschil daar in arm en het wat beter hebben. Dit was een tuin van een gallerie van kunstnijverheid.  En aan de tuin was goed te zien,dat het deze persoon beter ging .
Dank zij het toerisme die daar dan met bussen naar toe kwamen.

Wij waren op een dagtochtje in Zheravna, in Bulgarije, een klein plaatsje helemaal in oude stijl.Wanneer hier gebouwd wordt,moet dat ook in oude stijl. De fundering en de eerte 2 meter is in grote brokken steen en de bovenkant van het huis is in hout.
Het hele grondstukje is helemaal ommuurd. En dat is bij ieder gebouw zo. Maar ik heb ergens over de muur kunnen kijken en er een foto van gemaakt. Iedereen heeft daar zijn eigen groente tuintje en wat bloemetjes. Ze hebben daar geen werk en ze leven van wat ze in hun tuintje verbouwen en eventuele huisvlijt,wat ze dan proberen te verkopen. De meeste mensen waren daar erg arm.

Toen wij met vakantie gingen,was er in deze pol nog geen pluim te zien. Ik had dat ook niet verwacht, want we hadden hem flink gekortwiekt. En ik dacht dat hij wel een jaartje over zou slaan, maar niets is minder waar, hij beloont weer met prachtige pluimen.

Bij deze foto heb ik mijn huiswerk niet goed gemaakt,want ik weet niet de naam van dit prachtige donkerrode siergras.Het is een hele mooie soort en ik hoop dat hij goed winterhard is,maar dat zal de tijd leren.