Kloosterhotel

 

Smalle steeg. Eeuwen prevelen hier nog stilte.
Het Klooster hangt gebogen over de straat. Uitzicht op de wereld.
God was een briljante bouwheer. Verkavelde groen en rust tot gebed.

De tijd heroverde de plek. Omringde ze met stad.
Gebeden omgeven met gelovigen.
Nonnetjes verzorgden beaat de portefeuille van hun Bruidegom.
Kaarsen, hosties, wierook en andere parafernalia spijsden ze tot goddelijke rijkdom.

Maar God was geen goede belegger. De markt stortte in elkaar.
Aandelen in aflaten, ze kalfden af tot onverkoopbare waarden.
Zijn options en futures, de hemel op lange termijn, belandden in een baisse.

De kerken kwamen leeg te staan. En werden een theater.
En Hij die ooit de 'marchanten' de tempel uitjaagde
verkocht z'n klooster aan de meest biedende betaler.

Zakenlui en dure toeristen klikklakken nu door de gangen.
Waar habijten vroeger de stappen dempten van zalige zusters
op weg naar hun Huis van gebed.

Een sober klooster is nu een sjiek hotel.
Zonder de God van gebed. Zonder nonnetjes als zingende zonnetjes.
Maar met als Baas de god van het Geld. En blondjes in bed.




uvi



.

06-08-2006, 21:48 Geschreven door uvi - un voyageur immobile  
Reageren (0)

05-08-2006, 20:45 Geschreven door uvi - un voyageur immobile  
Reageren (0)

 

Het huis en ik.


Ik ben jaloers op dit huis. Benijd het met alle verbeelding.
Het ontving me gastvrij. Maagdelijk nog.
Ik was haar eerste bewoner. Maar zal niet haar laatste zijn.
Dit huis zal me bedriegen met een ander.

Ik laat er mijn ziel achter.
Wie zal de trappen bestijgen die ik uitslijt?
Wie zal er mijn blauwe slaapkamer inpalmen? Bleu de Provence.
Hoe zal de liefde er gedijen? Zal er nog lavendel groeien van tederheid?

En het valiesje waarin ik de afgietsels van m'n dromen stop?
Met Petit prince erop. En de blauwe kaarsjeshouders. Wie zal ze voeden?
Wie zal de adem uit deze kamer halen?
Zal ik er mijn laatste achterlaten?

uvi

03-08-2006, 00:00 Geschreven door uvi - un voyageur immobile  
Reageren (0)

02-08-2006, 00:00 Geschreven door uvi - un voyageur immobile  
Reageren (0)

Dag wit blad,



Zoals een ochtend. Toegedekt met sneeuw.
Egaal wit. Luisterzacht.
Ongerept. Nog onbesmet door woorden.
Geluidsarm. Stilterijk.

Zo stel ik me een wit blad voor.
Van het noorden naar het zuiden.
Van oost naar west. Een leeg nest.
Het niet zijn. Voor het zijn.

Alles kan nog.
Ieder ongeschreven woord kan nog veranderd worden.
Het is nog niet onderweg naar een lezer. Geen reiziger van betekenis.
Nog vol van niets. Nog niet gekleurd. Nog niet gekreukt.

Zonder handen. Zonder pen. Al wel losgelaten.
Maar zo vrij als wit. Nog niet betast door ogen.
Nog niet verraden door een lezer.
Onveranderd. Zoals gedacht. Il incipio. Het begin.

Het neerschrijven is reeds verraad.
Aan de gedachte. Niet begrensd door letters of lectuur.
Het is de witte stilte stelen van een machteloos blad.
Wit wordt zwart. Met restjes niets tussen de lijnen.

Dag, wit blad. Ik bied je mijn verontschuldigingen aan.
Want ik ontnam je jouw onschuld.
Ik maak je medeplichtig. Aan onbegrip.
Aan lelijkheid. Zonder mij was je nu nog een vrij blad.

Wit van stilte.





uvi

01-08-2006, 20:56 Geschreven door uvi - un voyageur immobile  
Reageren (0)

Lezen kan schadelijk zijn voor je gezondheid.

"Wat niet weet, niet deert."
Want "Pijn is veel moeilijker te verdragen dan onwetendheid."

Dat lees ik vanmorgen in 'Uitgelezen' de boekenbijlage van De Morgen.
Hoe ga je met 'leugen' om?

De 'leugen' in de wereld? En die in je eigen lichaam en ziel?
Is ze er misschien een reflectie van? Een echo, een weerspiegeling?
Een overlevingsstrategie?

Vertellen we onszelf ook niet graag dat we zelf boven de leugen staan?
Creëren we niet onze Kleine Waarheid? Eigen Waarheid eerst.
Gevaarlijke slogan. Ik weet het.

Lezen. Gevaarvolle hobby. Schrijven ook.

uvi

31-07-2006, 12:19 Geschreven door uvi - un voyageur immobile  
Reageren (0)