Reorganiseren

 

De wekker telt de tijd.
Het licht kruipt uit de grond.
De ochtend ontwaakt.

De dag wacht.
Achter zijn schouder kijkt de avond.
En tussen deze oevers kabbelt het leven.

Mannen en vrouwen, kinderen.
Immens klein.
Maar zo groot als hun leven.

Gisteren zag ik Chris in de bib.
Door zijn vriendin pardoes op straat gezet.
Te dominant. Te geleerde woorden.

Hij overleeft nu in het station.
Tussen de andere daklozen.
Entr'acte voor un clochard de luxe.

Chris was een ambitieus zakenman.
Reorganiseerde bedrijven. Parijs. Londen.
Mooie meneer in sjieke steden.

Zijn huwelijk struikelde erover.
Zijn lichaam kreeg darmkanker.
En hij zwalpte van de ene vrouw naar de andere.

Chris is nooit zonder boek.
Niet op straat. Niet in het station.
Geweldige kerels die clochards, vindt hij.

Goed georganiseerd.
Hij proefde z'n vak. Rijke ervaring.
Hij is nog steeds even knap. En slechts 51.

Ik hoop dat hij vlug een vriendin vindt.
Om te overnachten.
Om ze toe te dekken.

Slaapwel Chris ...




uvi