01-08-2005 om 20:18 geschreven door Verdano  

01-08-2005 om 15:38 geschreven door Verdano  

31-07-2005 om 19:03 geschreven door Verdano  

31-07-2005 om 13:35 geschreven door Verdano  

31-07-2005 om 12:22 geschreven door Verdano  

31-07-2005 om 11:48 geschreven door Verdano  

31-07-2005 om 11:00 geschreven door Verdano  

30-07-2005 om 12:59 geschreven door Verdano  

29-07-2005 om 15:06 geschreven door Verdano  

29-07-2005 om 12:42 geschreven door Verdano  

-

we schrijven juli en de zomer
op zijn heetst en het blauw
staalblauw het is zo vochtig
warm want zelfs de mieren
hebben nu vleugels gekregen
en ze schrijven het neuken
op zijn heetst en het blauw
staalblauw met een zwerm
en witte vegen

dan verwacht je donderwolken
maar die zijn nog te ver weg
van hier, er rommelt wat
en de mieren neuken maar
ondergronds graven ze voort 
ze stapelen lijken aan de poort
ze lijken wel al kaida

---

28-07-2005 om 22:51 geschreven door Verdano  

28-07-2005 om 09:53 geschreven door Verdano  

hij haakt zich nog steeds verbeten
vast aan zijn alledaagswit gewaad
dat nimmer smetteloos is gebleken

de woorden die
hij predikt lijken
niet meer te zijn
dan wat ouderwets
gerijm en tandenloos 
gefezel van oude dwazen 
die gezeten op hun 
zelfgemaakte troon
een even dwaze
jeugd  tot heilige
oorlog roepen
 
Herinner u!
alleen het "eerste woord" is heilig
de rest niet meer dan wat gekwaak



hun gezichten wit van woede al
of niet terecht, de vuisten worden
hoog geheven en ze roepen hem

27-07-2005 om 12:12 geschreven door Verdano  

27-07-2005 om 09:41 geschreven door Verdano  

-

hij draagt een spiegeltrui
die in mijn blikveld werd
gevangen in het water
weekt zijn gouden vlees 

die rare lippen maken
't zoenen overmoedig
ze happen dan ook hele
brokken uit de lucht

aan de oeverkant zie ik nog
een koppel karperzoenen 
zijn trui die slobbert wat 

en in haar mond zwemt 
een tong zo lekker tussen 
een paar sensuele lippen 

en hij hapt nu ook naar lucht
bekijkt haar heel verbaasd
met van die vissenogen

---

25-07-2005 om 11:52 geschreven door Verdano  

-

hij preekt haat
het ijzig woord
en heeft zichzelf
een paradijs
gegeven

slechts koud staal
en grijze steen
is zonder schuld
gebleven

er klauwt een marter
in zijn hart

vlijmscherpe tanden
en het bloed stolt
glanzend zwart

hij hoeft zichzelf
niet te vergeven

zijn haat is immer
groot genoeg

---

24-07-2005 om 13:58 geschreven door Verdano  

24-07-2005 om 00:00 geschreven door Verdano  

*

hij kent het matig leven niet
de dagen worden telkens afgeteld
en roepen welbespraakt de mensen toe

wij worden aanhankelijk, en zijn lippenspel
trachten we te lezen, maar de klank gaat
dieper dan de aarde tot aan de grondtoon

hij gebaart daarom heftig en wenkt
zichtbaar wordt de wereld één zin zijn
dagen zijn geteld geweest maar hij weet
het niet of wil het niet weten, hij sterft
nog liever onverwacht op houten planken

maar het hijgen schraapt de stembanden hees
het wassen van woorden verloopt zo moeizaam

---

23-07-2005 om 10:56 geschreven door Verdano  

22-07-2005 om 13:05 geschreven door Verdano  

-

hij staart nu hopeloos bezopen naar
de bodem van het glas en beseft dan
dat de leegte, het ontbreken van
goedkope rode wijn, het einde was

geen glazen staan meer overeind
een wijnfles evenmin, ze rollen rond
het holle klinken ligt er overvloedig
op de grond en de dagen zingen
niet ze klagen, ze strompelen
nog altijd voort


***

21-07-2005 om 11:03 geschreven door Verdano