Misschien is dít wel heimwee, dat ik nog heimelijk blijf vechten om iets dat al lang verloren is
Inhoud blog
  • de rouwstoet
  • Over dichtkunst
  • een flauwe winter
  • een ochtendkater
  • Icarus hedendaags
  • matte glazen
  • Alliteratie - Assonantie - Enjambement
  • de leuke fietster (herwerking)
  • De ijstijden
  • Over Internet
  • De leuke fietster
  • Afscheid
  • De waarheid is een leugen (meestal)
  • Introductie tot een nieuw begrip
  • een liegkonijn
  • Een winters weer
  • Winterlandschap
  • evolutie
  • Een laatste rustplaats
  • Thuisvaart
  • Bundel 'Scheldezichten'
  • De stadsbedelaar
  • winter vrouwe
  • over overleven
  • Ontmoetingen
  • Metamorfose
  • intervieuw
  • Voorspelbaarheid
  • kalme waters
  • zandbanken
  • De formele taal in de poëzie
  • Zo hou ik stilstaand van het water
  • Ze roept tegen de wind in
  • De stadsbedelaar
  • Een schaamteloos krot
  • Scheldezicht
  • De ochtenden zijn wit bestoven
  • Pleinvrees
  • Voorspraak
  • dichtoefeningen
  • De vrouwentoren
  • De Schelde kaaien
  • Nog een oudje voor de kerst (herwerkt)
  • de hangende tuinen
  • Een winterhart
  • De trage schelde
  • Antwerpen by night (herwerking)
  • een stad aan de stroom (herwerking)
  • een nieuw stadsgedicht
  • Een warmentaal gedicht
    Zoeken in blog

    Aardewaartse poëzie
    notities voor een gedicht

    Aardewaartse zinnen, een soort inkeer, het zoeken naar een zin en het woord in een zin en de zin van een woord.
    20-08-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.in zwarte grond
    -

    Laat ons gaan wandelen
    door de paarse beukendreef
    en er diep adem halen

    zodat de geur van humus
    zwart in onze harten hijgt

    daar zou ik wel cantharel 
    in een wegberm willen zijn
    om dan met gele draden 
    een ondergronds vertier
    te beschrijven

    en terwijl kan ik ook wat
    sporen nalaten misschien
    een rottend blad

    ---

    20-08-2005 om 16:25 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.waar is het vuur gebleven
    -

    Ik heb echt geen baalbek nodig
    om mij zelf landerig te noemen
    een zielige hoop, dat kan dus ook

    slecht puin kan ik immers dagelijks
    verzamelen en het storten op een
    hemelsbreed plein dat ik afzoom

    met gebeitelde karikaturen die
    ik als dagtaak heb vermoord
    en grondstof heb ik meer dan
    genoeg om alles te laten vervagen

    maar het vuur dat wil ik wel terug

    ---

    20-08-2005 om 12:01 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    19-08-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de oorsprong is de zee
    vruchtwaterwerk

    zij heeft kleurige vissen beroerd in blauw
    water en met de rug naar de lucht en zon
    dat vertelde ze gisteren met namen, bijna

    de wezens aten haar, toen haar huid week
    werd en schubben losten want ze gebaarde
    zo graag alsof ze hun liefkozing wel wilde
    ze werd zo loom en vergat zelfs te ademen

    en de kieuwen pompten het bloed langs
    de slapen, de handen en voeten wenkten
    ze deinde mee met het zachte waaieren

    (een moederschoot zonder grenzen)


    19-08-2005 om 11:25 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (2)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zieleroerselen
    -

    wat is een dag lang in een jaargetijde
    een ogenblik in een onbarmhartige zon
    een verscheurde zweetdoek in een waterplas 
    een donderwolk boven een eindeloze zee

    meer dan een moment van niets
    een futiel gebaar voordat de ogen
    een laatste blik op het aardse
    genoegen werpen
    en de weemoed binnensijpelt

    zodat het bloed dikker wordt
    de aders verstroppen
    het hart hapert
    en een pijn in de borstreek
    zich uitspreidt naar de linkerzijde
    want links is mijn gevoelige kant
    daar heeft het hart wel weet van

    en angstig zet ik mij schrap
    voor iedere pijnscheut
    hoe onbeduidend ook
    want zulk een begin kan
    wel eens het einde zijn

    gelukkig is het enkel het hoofd
    dat ondraaglijk geheven wordt
    ik verdraag immers geen spot
    en ook geen zieleknijperij
    mijn veerkracht werd
    eens teveel beproefd

    ---

    19-08-2005 om 01:52 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    18-08-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.hij was ooit mens
    -

    hij ademt
    spannende lucht
    en rook waar geen vuur is
    en kruid waartegen hij niet
    is opgewassen

    er kruipen monsters langs
    glimmende schaaldieren
    ondersteboven
    hangt hun gezwollen buik

    hij draagt zijn regenjas
    er onder niets, zelfs
    de voeten naakt
    de ogen ontdaan van 't spieden
    zijn stappen haperen

    hij ademt uit
    zurige lucht
    en damp waar de koude
    van droomt

    en drie dagen later
    gaat hij dood

    hij was ooit god
    dat wordt altijd vergeten

    ---

    18-08-2005 om 14:27 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de bronzen klokken, ze galmen

    *

    men neme een stenen betoog
    woorden met scherpe hoeken 
    een hamer en een aambeeld
    een stem als een bronzen
    dikbuikige klok die zelfs
    de breedste toren laat steunen
    het stoerste houtwerk kraken
    de galmgaten trillen 
    en de duiven vluchten
    klapwiekend weg

    zo hard dat de mensen
    van het plein ontwaken

    ---

    18-08-2005 om 12:06 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    17-08-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.dichtoefeningen
    *

    De ochtenden
    ze scheuren
    langs mijn raam voorbij
    ze snerpen
    groeven in de gladde steen
    ze stuiven
    het zand omhoog
    en in de verte ronkt
    een vliegtuigmotor
    de vleugels zie ik niet
    meer te voorschijn komen.
    daarvoor vliegt hij te hoog
    blijkbaar

    ---

    Deze nacht
    had ik een ijskoude droom
    zelfs de lucht leek wel bevroren
    en alles wat ik zag was wit
    afgrijselijk wit
    en zelfs de schaduwen liepen verloren
    ze vonden hun oorsprong niet.

    ---

    Vandaag op het plein
    de morgen roept me wakker
    het uur lijkt wel bevroren
    en al diegenen die ik zie
    staren bleek
    afgrijzen-lijk bleek
    en hun schaduwen zwalpen verloren
    ze hangen er troosteloos bij.
    ze dolen

    ---

    17-08-2005 om 10:50 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (2)
    15-08-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.antwerps gedicht
    *

    hij hoeft geen aantrek
    en ook niets in de pap te brokken
    men ziet wel liever
    zijn hielen dan zijn tenen

    alles wat hij ooit gedaan heeft
    is naar de vaantjes
    naar de knoppen
    naar de weerlicht
    naar de maan
    naar de kwartjes

    het is om uw blote kont
    te laten zien
    al had ge maar een stukske bil

    zijn haar hangt in pinnekes
    en hij heeft nen luizenbaard
    hij is een voddebaal
    een levende voddebaal
    ne vuile patat
    altijd stiepelzat
    en hij verwacht nog volk

    maar 't goed volk loopt hem voorbij
    met de neus in de wind
    alleen nen habschard gooit nog wat
    in zijn plastic bakske

    hij hangt verdoeme toch
    altijd roemede rond 't groenplein

    ---

    15-08-2005 om 12:26 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De tijden veranderen altijd
    -

    er gaat geen dag voorbij
    zonder aan mijn deur te
    morrelen en ook geen
    jaar houdt het langer vol

    de tijd is immers rusteloos
    en slechts een indruk die
    is bijgebleven, de zomer
    zo voorbij.

    ---

    15-08-2005 om 11:57 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een ballade
    De ballade van Arinoë

    Arinoë's groene ogen turen
    ze proeven vurig van een rode zon
    zo verlangend naar de avond uren
    waar de tijd ooit dit verhaal begon 

    uitbundig bloesemt de kamperfoelie
    al naar de grijze vlinders van één nacht 
    ze lokt met haar geurende patjoelie
    en ook Arinoë, ze fluistert zacht

    een nieuwe ballade ontsnapt haar stem
    verhalen van het verleden zweven
    ijl het zingen over de gouden brem
    die de groene heuvels tooit met leven 

    Arinoë ’s groene ogen lichten
    toetsen schaduw die zopas begon
    te dwalen over vergezichten
    waar de tijd ooit dit verhaal verzon 

    uitbundig roept een stem van ver
    al naar de wachter van de nacht
    en helder klinkt het woord van her
    Arinoë ‘s adem antwoordt lacht

    wie ben jij daar, waarvan kom jij?
    kaatst haar weerwoord hem terug
    wie roept mij daar, wie zoekt mij?
    geef mij antwoord en heel vlug

    Arinoë ’s groene ogen glanzen
    koesteren schaduw die beweegt
    spiegels van de ziel die dansen
    op de tonen van wat zij beleeft

    ---

    15-08-2005 om 11:39 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    13-08-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.een groene afspraak

    *

    misschien kan je er mij wel ontmoeten
    achter zo'n groene bomenrij, dicht erbij
    aan de rand van mijn bos, aan de kant
    van het water waar treurwilligen in rijen
    woordenloos staan en dan kom ik wat
    later langs en mag je ook wat mooier
    groen verzinnen zoals malachiet en
    smaragd en mosgroen uit de bergen

    daar mag jij ze uitverkiezen en ik
    zodat we samen de dag verliezen
    wellicht ook het groen verdichten


    ---

    13-08-2005 om 20:11 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.uit het gevoel beschreven

    misschien denk ik teveel in kleuren, die ik dan te licht beschrijf, of andersom, ik weet het niet zo goed, we trachten immers allemaal onze verbeelding voor zichzelf te laten spreken, maar er is geen licht genoeg en de ademlucht te ijl, de klanken worden slecht verdragen, ze grauwen onverstaanbaar en scheppen niets, tenzij slechts waan en een te geringe fantasie

    men heeft mij altijd wijsgemaakt dat de stem één van de mooiste instrumenten is om muziek te maken

    als jongeling ben ik sopraan geweest en zong ik religieuze liederen, in koor en streng ornaat, nadien als tenor kon ik evenmin het galmen van mijn stem niet laten, ik zocht de wezens in de stille hoeken op

    en nu schrijf ik gedichten waarin klank en soms een melodie verborgen ligt, ik zoek nog naar het wezen van de stilte die geraakt kan worden door een gezongen woord






    13-08-2005 om 11:38 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    11-08-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.te, altijd maar te
    -

    hij had een adempauze ingelast
    na de middag toen de zon te heet
    werd, ze staarde mee naar een
    bleekwit blad, ze verblindde hem

    zijn schaduw werd er heel verlegen
    door en kroop weg naar een donker
    hoekje in een verborgen winter-
    tuin die nu veel te zomers was

    de rieten tafel met haar glazen
    blad leek wel een vijver zonder
    vissen en een stuurse zon die vrat
    te gele gaten in ligusterhagen

    zelfs de mussen kloegen veel te
    hard, zie ze vallen uit de lucht

    ---

    11-08-2005 om 16:45 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    10-08-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.misplaatst medelijden
    ---
    er kleeft laatdunkendheid
    aan zijn te smalle lippen
    en als ik in zijn ogen kijk
    zie ik geen open iris maar
    slechts puntig het lichtzwart

    ik vroeg hem of zijn dagen
    zwerven geen slaapplaats
    hadden opgebracht

    hij haalde slecht de schouders
    op en knikte naar zijn lege pet
    waarnaast wat koper lag
    te blinken en zei

    geef mij maar waarde voor jouw
    medelijden, want meer hoef ik niet

    ---

    10-08-2005 om 22:41 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    09-08-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De techneut
    vuile vegen die heeft hij dus overal
    smerige handen en zwarte nagels
    kort en bondig zijn uitleg over wat
    er zo scheelt aan haar vervoering

    hij heeft dus sleutels zat en duim-
    schroeven en klemmen en alle
    maten in gewichten en omvangrijk
    is zijn werktuigschat, maar zijn echte

    schat verstaat geen woord van
    zijn betoog, zijn technisch kunnen
    is voor haar gortdroog gebazel

    09-08-2005 om 15:26 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    08-08-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.succes is een kind van vele vaders
    -

    er is een lauwe dag die vragen stelt
    over hoe vormloos het grijs in lucht
    moet worden beschreven, maar er is
    geen zwart dat zwart genoeg is

    als ik te lui zou zijn, dan schreef ik
    met 'n afgesleten bijl het scheuren
    van een grauw die zich openspert
    en zich een god waant en een kind

    van vele mannen, omdat hij niet kon
    kiezen
    wie, zou wel zijn vader niet willen zijn

    hij bouwt een tempel voor zichzelf
    een gespannen keurslijf voor
    een uitverkoren vader


    ---



    08-08-2005 om 12:20 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    07-08-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Voor moeders
    Een gedicht voor moederdag

    In het antwerpse is het enkel moederdag op 15 augustus, de rest van de moederdagen zijn niet voor de bakker maar wel de pralinewinkel, de electro-ménager, de cadeaushop en noem maar op.

    -

    ooit heb ik haar gloedvol gemaakt en
    zelfs haar bloed doen koken en soms
    haar stemming tot wanhoop gebracht

    ze heeft me leren lopen, en praten kon
    ik al, ik las het van haar mond want
    een glimlach doet soms wonderen

    hoe komt het dan dat zij meestal
    onzichtbaar was, de tafel stond gedekt
    mijn bed verschoond, de lakens wit
    het huis kraaknet en vader eveneens
    een glimlach 's ochtends bij 't vertrek

    als kind vroeg ik me af of moeder
    wel een engel was die mirakels kon
    en zelfs met die sint mocht spreken

    nu heb ik van die dagen dat ik mezelf
    afvraag waarom zij soms onzichtbaar
    blijft, maar misschien moet ik het haar
    wel zelf vragen

    ---

    07-08-2005 om 12:15 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.allen moeders
    hij woont in een godvergeten
    vaderland en in tegenstelling
    tot vervelens toe heeft hij
    teveel moeders al gehad

    zijn eerste echte en 
    een echtgenote en
    een tweede assistente en
    een derde onvolmaakte en
    een huiselijk type dat nog
    eens per week het stof
    dat dagelijks dikker wordt
    komt halen, hij praat zo graag

    07-08-2005 om 11:34 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    06-08-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hiroshima
    het laatste wat hij zag,  na een hemel
    blauw de ochtend en het gaandeweg
    begin van weer een dag als gisteren

    was een lichtflits die alles weer tot
    nacht volbracht, het duister en de
    dood verzamelde, een helse weg
    gesmolten vlees en zwarte regen 
    het vuur, vuur, verbrande eerst
    de houten huizen en het puin
    versperde en alles was te
    vergeefs en giftig
    zelfs de dauw
    het water

    ---

    06-08-2005 om 22:17 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    05-08-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een schaamteloos huis

    -

    er kruipen bruine mieren langs
    de muur omhoog de deur zit
    vastgeklemd het hout is rot
    en een vergeten slot is groen
    het heeft de sleutel en zijn glans
    verloren mieren kruipen tussen
    spleten door, zo kunnen ze wel
    het hele huis veroveren

    de man die laatst nog binnenkwam
    hoe lang geleden weet ik niet
    is er te kort een tijd verbleven
    want de muren zijn nog kaal en
    de vensters onbedekt gebleven

    het is zonde van het huis
    met van die schaamteloze ramen
    en ik heb zelfs geen huis
    om het te beschamen


    ---

    05-08-2005 om 11:38 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek
  • Oude dromen (thema)
  • even een praatje slaan
  • heimee
  • nog steeds
  • weten is missen,,,

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    van harte aanbevolen
  • Een zin per dag
  • Het schrijfweb
  • Car's corner
  • Het schrijversforum
  • Michael Grünlo
  • De schrijvers plaza
  • Met andere zinnen
  • Pomgedichten
  • De lettertempel
  • Het vrije woord

    Dichtbundels online
  • Tovertaling
  • Wisselwoorden
  • Scheldezicht (in constructie)

  • Blog als favoriet !

    Archief per maand
  • 01-2006
  • 12-2005
  • 11-2005
  • 10-2005
  • 09-2005
  • 08-2005
  • 07-2005
  • 06-2005
  • 05-2005
  • 04-2005


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!