De Noordzee bruist een lied dat brandt De zeewind draagt het mede Het zingt van vrijheid over 't land Van vreugd' in dorp en stede De zonne vuurt de blijheid aan Langs velden, weiden, stromen Waar steden met hun torens staan Waar woud en heide dromen Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart O schone steden, trots en vroom Vol heilige feestvisioenen O stille dorpkens langs de stroom Waar veld en weide groenen Ik min U, stad vol klokgetril En dorp ik min U beide En 't is er, als ik dromen wil Zo vreedzaam in de heide Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart
Willem Gijssels (1875 - 1945)
SCHOOLPERIKELEN (Vroeger)
Avonturen met schooldirecties, leerkrachten, ouders, leerlingen, clb'ers. Vertellingen over vroeger en nu. En ook nog een beetje actualiteit met een korreltje zout.
18-05-2015
Islamleraar als Oplichter
We hebben er niets meer over vernomen. De ontknoping mochten we niet kennen. De oplichtingspraktijken van een islamleraar werden in een islamitische doofpot gestopt. De ophef rond zijn persoon duurde maar heel even... Helemaal anders dan bij de Vlaamse kleuterjuf die al twee jaar lang op de hielen gezeten wordt door een moslimadvocaat...
Kent er iemand een moslim die door een Vlaamse advocaat zo obsessief achtervolgd wordt? Kent er iemand een Vlaamse advocaat die krampachtig de schuld wilt bewijzen van een moslim? Kent er iemand een Vlaamse advocaat die Vlamingen aanspoort om in beroep te gaan tegen de vrijspraak van een moslim?...??????
Waar gaat het over? Wel, drie jaar geleden kwam Recep Atak, een Genkse islamleraar, in het nieuws nadat hij van tientallen mensen geld afgetroggeld had. Onder valse voorwendsels wist hij een vertrouwensband op te bouwen met heel wat mensen die hem uit medelijden geld leenden. Geld, dat ze natuurlijk nooit terugzagen. Met een blind vertrouwen gaven zijn dorpsgenoten hem het gevraagde geld, in de overtuiging dat ze elkaar moesten helpen.
De 'geleende' sommen varieerden van enkele honderden euro's tot 200.000 euro. Er was zelfs een naiëve mede-Turk, één van de slachtoffers, die een eigen lening aanging om de islamleraar voort te helpen. Andere gedupeerden vertelden dat de islamleraar ook actief was in Hasselt en Luik.
Na klachten van gedupeerden ging het parket de zaak onderzoeken. De Genkse politie verwachtte toen nog meer gevallen van opgelichte mensen die hun geld kwijt waren aan de islamleraar. En toch waren er nog slachtoffers die geen klacht indienden uit angst en schaamte. Later is het aantal klachten tegen de Genkse islamleraar gestegen.
In februari 2012 haalde Recep Atak, de Genkse islamleraar-oplichter, de koppen in HBVL. Ik was onmiddellijk geïnteresseerd omdat mijn ervaringen met islamleraars negatief en deprimerend waren. Die snorremannen waren medeschuldg aan de mislukte integratie van moslimleerlingen in de Vlaamse leerlingenpopulatie.
Het vervolg van de oplichterspraktijken van Recep Atak ken ik niet. Wellicht zal hij nu furore maken met zijn 'schenkingen' en niemand, ook niet het parket, zal hem nog iets in de weg leggen...
"Juridische Jihad", zo noemt het Vlaams Belang de obsessieve islamitische strijd tegen juf Magalie van De Blokkendoos.
Het is nu bijna twee jaar geleden dat de kleuterjuf beschuldigd werd van seksuele intimidatie. Een beschuldiging geuit door moslimouders. Zij eisten haar ontslag en stuurden haar doodsbedreigingen.
Het begon allemaal met het Vertrouwenscentrum Kindermishandeling dat voorstelde om al in de kleuterschool seksuele voorlichting te geven. Het Vertrouwenscentrum stelde een beleid voor rond de psycho-seksuele ontwikkeling van kleuters, een beleid waarbij ouders en school zouden samenwerken.
Toen dacht ik meteen: Oei, kleine allochtoontjes en seksuele voorlichting?... Hier gaan culturen botsen! Het Vertrouwenscentrum onderschatte de allochtone ouders. Achter hun bureau dokterden ze een mooi initiatief uit, maar in de multiculturele realiteit valt alles anders uit, en altijd in het voordeel van allochtonen.
We kregen jungle-achtige beelden op tv te zien, waar aan de schoolpoort boze allochtone ouders met verhitte gemoederen samentroepten om luidkeels te protesteren tegen juf Magalie. Een hysterische opgewondenheid zoals we die alleen maar kennen in een hutjeswijk in de brousse, of in een prehistorisch woestijndorp. Collectief kabaal maken, tieren en roepen aan een schoolpoort... Hebben wij nooit gekend, bestond hier vroeger nooit. Maar met de komst van allochtonen raakten die onderontwikkelde uitspattingen hier helaas meer en meer ingeburgerd... Primitief, achterlijk en barbaars... Een school verdient meer respect!
Waarom werden er geen waterkanonnen ingezet aan de schoolpoort, om de kudde woestijngekken uiteen te drijven? Dan kon De Blokkendoos rustig haar schooljaar afmaken. Neen, men liet de woestijnbewoners betijen in plaats van er abrupt een einde aan te maken. Zulke minderwaardige toestanden mogen we niet tolereren! Ik had toen de indruk dat de allochtone ouders zich gesterkt voelden in hun protesten... Spijtig voor Magalie die toen compleet in de klauwen van de moslims dreigde verslonden te worden. Dat had voorkomen worden, directie Blokkendoos!!!
Vlaamse ouders reageren beschaafder. Bij meningsverschillen of klachten vragen Vlaamse ouders rustig en beleefd een gesprek aan met de schooldirectie of met de betrokken leerkracht. Individueel, en zeker niet in groepsverband, zoals allochtonen naar school komen met in hun achterban een hele horde familieleden en kennissen. Individueel zijn die allochtonen tot niets in staat, dat is de enige uitleg die ik kan geven aan hun ijzersterke groepsgevoel.
Enkele dagen na de massahysterische taferelen aan de schoolpoort, raakte bekend dat de moeder die de kleuterjuf beschuldigde, zélf in opspraak kwam. Haar 4-jarige zoontje, slachtoffer van vermeend misbruik, werd net als zijn 2-jarige zusje al twee jaar gevolgd door Bijzondere Jeugdzorg. Bijzondere Jeugdzorg, een instantie die gerechtelijke stappen kan ondernemen bij bedreiging van kinderwelzijn. Bovendien was er voorheen een vonnis tegen de vrouw en haar gezin uitgesproken. De moeder met de Nederlandse nationaliteit is in 2011 met het Nederlandse vonnis naar de politie in ons land gestapt, met de vraag om het te laten wijzigen. Mogelijk was de inhoud van het vonnis de reden om haar dossier door te spelen aan Bijzondere Jeugdzorg. En om iets door te spelen aan Bijzondere Jeugdzorg moet het toch een bezwarend dossier geweest zijn...
Recent werd juf Magalie door het gerecht buiten vervolging gesteld. De beschuldigingen van aanranding van kleuters bleken uit de lucht gegrepen en konden nergens een grond raken. Ja, haatdragende moslims kunnen heel wat geestelijke ravage aanrichten.
Kleuterjuf Magalie zal blijvende psychische letsels overhouden aan het gebeuren in haar school. Na twee slopende jaren is zij een geestelijk wrak. Zij gaat klacht indienen tegen moslimouders wegens laster. Ik hoopte twee jaar geleden al dat ze onmiddellijk gerechtelijke stappen zou ondernemen tegen de moslimmoeder die de aanstookster was van het tumult rondom De Blokkendoos.
Het einde van de tunnel is nog niet in zicht. Moslimadvocaat Abderrahim Lahlali heeft een aantal moslimouders aangezet om in beroep te gaan. En zo gaat de islamitische strijd tegen een Vlaamse juf gewoon voort... Vlaams Belang: "Een Juridische Jihad"!
Zeg eens, moslimadvocaat Lalaliere, waarom pak je niet eens een paar islamleerkrachten aan? Dié zijn pas niet zuiver op de graat.
Vandaag stonden de circustenten opgesteld in Brussel. De pride parade waarmee holebi's en transgenders aandacht vragen voor hun rechten trok door de Brusselse binnenstad.
En morgen, 17 mei, is er de Internationale Dag tegen Homofobie en Transfobie (IDAHOTF). Nou, nou, wat wordt er toch allemaal verzonnen om die kleine minderheden aan hun trekken te laten komen, om hen te pushen en te promoten.
Het lijkt wel of hetero's zich moeten gaan schamen tot in het diepst van hun ziel, omdat ze 'anders' zijn, omdat ze normaal zijn.
Genetisch bepaalde homoseksuelen - de echten - hebben zo'n circus helemaal niet nodig, die houden zich stilletjes op de achtergrond en beleven hun anders-zijn op een waardige ingetogen wijze. De geboren homoseksueel lijdt niet onder zijn aanleg. Hij geniet in stilte achter de coulissen. Geen aanstellerij, geen geprovoceer, geen opzichtig vertoon rond seksuele geaardheid.
Alle anderen, de komedianten en toneelspelers, de selfmade homo's, die er een minderwaardige kermis van maken, wees maar zeker, zij zijn niet ECHT! Zij zijn namaak, zij zijn vals, zij zijn gefrustreerde hetero's die zich op een belachelijke wijze in de schijnwerpers verdringen.
Ja, een rasechte hetero kán in staat zijn om zijn omgeving en iedereen te misleiden met zijn anders-zijn. Zij zijn kunstenaars in het vermommen van zichzelf, van hun gedachten en omgangsvormen, zij 'spelen' een homo. Voor hen is homo-zijn een spel, een tijdverdrijf. En daarin is de meerderheid van de holebi's erg bedreven in.
Zij vrágen erom om verafschuwd en verguisd te worden. Ze moesten vervolgd worden om anderen te beschuldigen van 'homofobe' reacties. Aangeklaagd en beschuldigd, want 'homofobie' bestaat niet! Dat idiote begrip is uitgevonden om hun verworven (!) seksuele geaardheid te beschermen en te behoeden voor tegenstand. Ik zeg 'verworven', en daarmee bedoel ik 'niet-aangeboren'. Zij zouden ook moeten vervolgd worden omdat ze seksuele geaardheden ridiculiseren.
Homoseksualiteit, vroeger een seksuele perversie, nu een kleurrijk spektakel dat verbazende aandacht van de media krijgt, ook de samenleving toont een onbegrijpelijke interesse en verdraagzaamheid... Hetero's komen in de verdrukking!
Atheneum in een migrantenwijk, begin jaren negentig. Directeur Blauwbaard vertrouwde de leiding van zijn school toe aan schoolbegeleiders en opvoeders, aan studiemeesters en leerkrachten. Zelf trok hij zich terug in zijn burcht, een kantoor voorzien van alle mogelijke snufjes en snuisterijtjes om een hele dag zoet mee te zijn en om zich te amuseren met dure apparatuur die hem geschonken werd. Een concentratieschool krijgt natuurlijk veel meer geld en middelen dan een Vlaamse school. Het kantoor van Blauwbaard, zijn burcht, was hermetisch afgesloten van de rest van de school. Leerlingen mochten er niet passeren en moesten verplicht een omweg maken. Blauwbaard wenste niet gestoord te worden in de 'onderhandelingen' met zijn leraresjes. Hij was gepassioneerd door hen en testte zijn verleidingstechnieken uit in de ontoegankelijkheid van zijn kantoor. Er waren weinigen die niet bezweken voor zijn charmes. Deze man was geen schooldirecteur, maar een regelrechte vrouwenverslinder en rokkenjager. Op zijn palmares stonden meerdere slachtoffers. Ofwel werden ze bedrogen, ofwel brutaal opgelicht, ofwel gewoon aan de kant gezet. Elk slachtoffer dat hij maakte, hield er trauma's aan over... En toch begon Blauwbaard ooit beloftevol aan een huwelijk met zijn knappe madam. Te fel getrouwd. Nu wacht er in huize Blauwbaard geen half trouwboekje meer met de hete patatjes... Wordt vervolgd.
Onlangs vroeg Erdogan aan de Turken in de Ethias Arena in Hasselt om Turks als eerste taal te beschouwen en dan pas de taal van het land waar ze wonen.
22 jaar geleden verkondigde volksverrader en linguïst Koen Jaspaert hetzelfde toen hij vanuit zijn Steunpunt in Leuven het NT2-project verzon om allochtone leerlingen op hun eigen wijze te kunnen benaderen in de klas (NT2 = Nederlands Tweede Taal).
Ik heb toen niemand horen protesteren. Zover ik weet zweeg het Vlaams Blok toen ook. Mijn collega's in de refter lieten me protesteren tegen NT2. Ze luisterden en knikten instemmend, maar ondertussen slurpten ze voort aan hun verslenste koffie. Dat was alles. En daar zat ik dan in m'n eentje te mopperen...
Potverdrie, waar heb ik me toen toch druk om gemaakt! En waaróm? Ze hebben allemáál toegelaten dat de Nederlands taal in het migrantenonderwijs een tweederangstaal werd... En dan mag Turk Erdogan hier dezelfde nonsens komen uitkramen?! Nonsens waartegen we 22 jaar geleden al hadden kunnen protesteren. Die kansen hebben we allemaal laten liggen. Indien TOEN het protest algemeen was, een solidair protest, ik denk niet dat Erdogan hier nog kansen maakte met zijn fabeltjes!!!... Nu ben ik boos!
De meest politiek correcte verkeerslichten ter wereld staan in de Oostenrijkse hoofdstad Wenen. Behalve het klassieke mannetje staan op sommige voetgangerslichten 2 mannen of 2 vrouwen die elkaars handen vasthouden of elkaar omhelzen. De biseksuele pictogrammen op de voetgangerslichten zijn er in de aanloop naar het Eurovisiesongfestival dat er volgende week plaatsvindt.
Walter F heeft overschot van gelijk. Waar het mij om gaat; dat 16 jarig meisje mag van hilde crevits als nuttig idiootje optreden om te vertolken wat crevits en die bouvier zinnens zijn met ons onderwijs. Nog maar eens een trapje naar beneden halen opdat " de achtergestelden" toch nog enigszins zouden kunnen volgen en zo aan een 'getuigschrift' geraken. Verbeter mij als ik het verkeerd zie.
14-05-2015 om 17:12 geschreven door jos
Beste Lieve
Ik kijk niet naar de BRT en zeker naar niets waar die Cools bij betrokken wordt, die linkse griet veroorzaakt bloeddrukstoornissen, het is al jammer genoeg dat die met ons belastinggeld betaald wordt.
Betreffende dat kind, heeft ze soms gesolliciteerd voor een politiek postje bij retteketet Crevits.
14-05-2015 om 17:06 geschreven door Jean
Een 16 jarige...
... die iest te zeggen heeft (ongenoegen uiten) over het onderwijs komt zonder slag of stoot op TV. Een democratisch verkozen parlementslid van het Vlaams Belang daarentegen is een zeldzaamheid. Indien het dan toch lukt, kunnen ze niet uitspreken of worden door de mod(d)erator het zwijgen opgelegd. De wereld op zijn kop.
14-05-2015 om 09:26 geschreven door Walter F
15-05-2015
Onderwijs of manipulatie?
Een katholieke school in Gent met overwegend vreemdelingen in haar klas.
Toen mijn kleindochter van 14 jaar in haar klas antwoordde op de vraag van de leerkracht "noem eens een politieke partij" waarbij ze antwoordde Het Vlaams Belang, kreeg ze een negatieve bemerking van "ken je niets beters?". Waarmee beiden toch wilden duidelijk maken hoe hun ideeën of voorkeuren zijn.
Kritiek van scholiere Alice (16) op ons onderwijs: "We krijgen te veel huiswerk en toch heb ik niet het gevoel dat ik veel bijleer." Het meisje volgt het vijfde jaar Latijn-Moderne Talen. De manier van lesgeven trekt ze in twijfel. Ze leert veel van buiten om goede punten te halen, maar daarna stroomt alle informatie weer uit haar geheugen, zegt ze. Elke dag een vak herhalen vindt ze beter dan twee keer per jaar wanhopig leerstof naar binnen proppen vlak voor het examen.
Tot daar de verzuchtingen van een kritische leerling over ons middelbaar onderwijs. Interessant.
Haar mening trok de aandacht van onderwijsminister Crevits. In 'Reyers Laat' gingen de minister en leerlinge Alice in gesprek met elkaar. Toen was er al een lichte nuancering te horen in Alices bedenkingen over het schoolsysteem. Het accent verschoof zich naar het beroepsleven. Alice vroeg de minister om meer lessen te krijgen 'waar ze later in het beroepsleven ook nog iets mee kan doen'. Praktijktoepassingen dus, en klaarstomen voor het beroepsleven, daarop kwam het neer.
Toch denk ik niet dat het de oorspronkelijke bedoeling was van Alice om al meteen aan een beroep te denken, of aan toepassingen in de praktijk.
Volgens mij zijn de bedenkingen van het tienermeisje aangegrepen om het beroepsleven in nauwer contact te brengen met het secundair onderwijs. Dat is toch de trend tegenwoordig...
...De bedoeling van het secundair onderwijs is de scholieren voorbereiden op het hoger onderwijs, op hogere opleidingen, op universiteit, daar waar theorie en examens een nóg grotere rol spelen dan in het middelbaar. En dan zal Alice nóg veel meer moeten studeren en "leerstof naar binnen proppen" en vrije tijd opofferen. Misschien staat ze daar niet bij stil en focust ze zich te veel op het lesgeven in haar middelbare school? Ja, daar lijkt het wel op.
Ik kan Alice niet goed volgen als ze het heeft over 'lessen in het middelbaar waar ze later iets aan zal hebben in het beroepsleven'. Alice slaat een treetje over! Of wil ze meteen na haar studies Latijn-Moderne Talen de beroepenwereld instappen? Ik denk het niet. Daarom is het eigenaardig dat ze zo vroeg al aan praktijktoepassingen denkt. Een 16-jarige mag zich gerust een beetje vergalopperen tijdens een tv-uitzending... En zeker onder de manipulerende regie van Kathleen Cools.
Mijn inspiratiebron van gisteravond was JOS... En toen had ik zin in een slaapmutske. Zo eentje met schuim d'r bovenop.
Een verloren liefde kwam teruggewandeld in mijn leven. Door het verlichte raam herkende ik zijn vertrouwde silhouet. Ik maakte me op om hem te verwelkomen. Mijn geluk was overrompelend. Ik sidderde over mijn hele lichaam. Toen werd ik wakker. Ontgoocheld. Onbeschrijflijk ontgoocheld. Ik wou vlug weer inslapen om de droom te hervatten. Maar dat lukte niet. Natuurlijk niet. Mijn verdriet heb ik weggedronken en daarna terug naar bed. In mijn volgende droom hoorde ik zijn stem. "Witte, zou je nu wel opnieuw gaan slapen? Kijk, de zon is al opgestaan. Sta ook op, dan kunnen we samen genieten van deze mooie dag." Bij het ontwaken was zijn stem verdwenen. Weg... En nu maar zien hoe ik de nieuwe dag weer kan overleven. Zonder hem. Dag na dag.
Wij zijn veel te bescheiden. We moeten niet rond de pot draaien of extra voorzichtigheid aan de dag leggen als het gaat om jongeren-met-een-migratieachtergrond. ZIJ zijn disproportioneel aanwezig bij de groep leefloners. Zonder hen zou het beroep van leefloner misschien wel niet bestaan.
Vorige week las ik dat OCMW's 22,6 miljoen euro krijgen om leefloners op te vangen, leefloners die zich uitgesloofd hebben om werk te vinden, alle werkgevers lastigvallen hebben en gesmeekt hebben om een job. En nog altijd niets gevonden. Wie zoekt die vindt niets...
Het zit niet langer mee voor schoolverlaters die thuis zitten te wachten op een job, of in het park op een hangbank, of in café of moskee waar hun eeuwig-werkloze pa hele dagen slijt met collega-moslims. Nee, het valt niet mee.
Vroeger konden Turkse en Marokkaanse schoolverlaters direct terugvallen op een sociale zekerheid, opgebouwd door hun werklustige autochtone medeburgers. Autochtonen als verdraagzame en genereuze werkwilligen die met een eindeloze zin voor liefdadigheid hun vreemde medemensen helpen om te overleven... typisch Vlaams, onderdanig en behulpzaam. Ik zal 't zelf maar schrijven want in geen 1 krant staat te lezen over de edelmoedigheid van ons eigen soort.
Woorden van De Wever: "In geen enkel ander land kunnen mensen al gebruik maken van de sociale zekerheid vooraleer ze er geld in gestopt hebben."
Vroeger hadden allochtone schoolverlaters geluk toen ze ongestoord van de schoolbanken konden verhuizen naar het stempellokaal. Deliberaties in scholen pasten hun beslissingen aan aan deze gulle maatregel. Hopeloze gevallen, 20 jaar, laatste beroepsjaar, en nog altijd gebuisd. Dat was vroeger heel simpel, de school stuurde alle gebuisde allochtonen door naar 'den dop'. Gelukkig kan dit nu niet meer... Ik weet niet hoe ze dit nu klaarspelen tijdens de deliberaties. Een hele herziening zal nodig zijn. Maar zoals het onderwijs verzot is op allochtonen zal dat wel lukken.
En dan denk ik met weemoed terug aan de tijd dat allochtone leerlingen onbevangen en zonder schroom hun vinger opstaken in de klas om te vragen: "Wat moet ik doen om te kunnen gaan doppen?"... Dat ontroerende vragenuurtje zal ik niet gauw vergeten, een vragenuurtje na de uiteenzetting over 'Studie- en Beroepsmogelijkheden na het Secundair Onderwijs'. Ik heb nog nooit zo'n hoop streberige en ambitieuze leerlingen bijeen gezien!... Voor hen kon de hele beroepenwereld de boom in, en de studiekeuzemogelijkheden eveneens.
Jos wees me op een nieuwtje vanuit Nederland. Toch fijn dat ik af en toe eens wakker geschud word om de actualiteit te volgen in plaats van me in het verleden te wentelen.
Waar gaat het over? In de Nederlandse Telegraaf was de stelling van vandaag: "Eindexamen is niet meer van deze tijd.Vandaag beginnen de eindexamens in het voortgezet onderwijs. Prima dat leerlingen op enig moment getoetst worden op hun kennis, of is het niet meer van deze tijd?"... Lezers konden hun mening geven door deel te nemen aan de lezers-enquête.
Waar wil men eigenlijk naartoe met het in vraag stellen van examens? Er bekruipt me een onbehaaglijk gevoel. Het doet me denken aan Philippe Muyters die vorig jaar meedeelde dat de Vlaamse overheid sinds 2006 al 5.551 ervaringsbewijzen uitgedeeld heeft. Een ervaringsbewijs is een officieel document dat bevestigt dat iemand over de vaardigheden beschikt om een beroep uit te oefenen zónder dat hij daar een diploma voor heeft. Het aantal werknemers zonder diploma kent daardoor een stijging. Het concept 'ervaringsbewijs' leek me een krampachtige noodgreep van de overheid om schoolonwilligen/onbekwamen toch aan het werk te krijgen. Een labiele constructie die regulier onderwijs bespot. Misschien hoeven allochtonen en anderstaligen binnenkort helemáál niet meer naar school of opleidingen te volgen? Ik vrees dat het aantal beroepen waarvoor geen diploma vereist is, in de toekomst nog zal stijgen. En allochtonen zullen de eerste sollicitanten zijn...
Terug naar de examens die in het voortgezet onderwijs in Nederland in het gedrang komen.
Examens, als objectieve metingen, zijn onvervangbaar. Ze moéten blijven. Hun belang is onbetwistbaar. Gestandaardiseerde toetsafnames in uniforme omstandigheden van een grote groep studenten, zijn de enige middelen om studenten te evalueren op hun kennis, op hun bekwaamheden, en om hen te kunnen vergelijken met hun medestudenten.
Ik begrijp heel goed de nieuwe trend om examens te vervangen door subjectieve beoordelingen. Het is een soort radeloosheid, een onwennigheid met het hoge aantal allochtonen in het onderwijs. Men weet geen raad meer met allochtone leerlingen die machteloos staan tegenover schriftelijke proeven.Men moét wel iets verzinnen om de allochtone overrompeling in het onderwijs aan te kunnen. Naarmate de allochtone studentenbevolking toeneemt, vrees ik dat in de toekomst examens en diploma's stilaan gaan verdwijnen. Helaas. En subjectieve beoordelingen gaan meer ingeburgerd geraken, ten koste van... de bekwame autochtoon!
Ik ben vanmiddag gaan winkelen in de Gamma. Om laddertjes en bootjes te kopen. Zo kunnen mijn bloglezers makkelijker op mijn blog geraken. Eens zien of dat gaat helpen, want sinds de overstromingen en winden en stormen schrijf ik alleen nog maar voor een handjevol lezers. Die willen natuurlijk niet in hun zwembroek tot bij mij komen... Het water vloeit altijd naar de zee zeggen ze, maar dat gezegde zal toch eens grondig moeten herzien worden... Nu is het ook mogelijk dat boze geesten mijn blog boycotten, geesten die mij vijandig gezind zijn. 't Zou me niet verwonderen...
...Over mijn ervaringen met kansarmoedeprojecten in concentratiescholen en multiculturele scholen.
Migrantenonderwijs en Migrantenwerk hebben ongelooflijke fortuinen zien binnenstromen. Hele sloten en bergen, koffers vol goudstukken en zilverlingen werden doorgesluisd naar de onderwijswereld om allochtoontjes te helpen integreren en om hun taal- en leerachterstand weg te werken. De geldkraan werd nooit dichtgedraaid.
Migrantenleerlingen werden achtervolgd en overdonderd met projecten, het ene project na het andere werd uit de grond gestampt, een wildgroei overwoekerde het traditionele onderwijs.
De doelgroep van kansarmoedeprojecten was aanvankelijk iedereen die uit de boot dreigde te vallen, de meest kwetsbaren in de gehele schoolbevolking. Initieel kwamen Vlaamse leerlingen dus ook in aanmerking voor bijstand, maar naarmate de geldstromen binnenvloeiden konden kansarme Vlamingen fluiten naar hun extra begeleiding.
En dan kwam er een lange periode waarin 'kansarmoede' a priori gelinkt werd aan allochtonen. Vlaamse kansarmoede werd ontkend. En toch bestonden ze, de Vlaamse kindjes die in de verdrukking kwamen onder het allochtoon geweld.
Ondanks de vele miljoenen en miljarden schampten de dubieuze projecten met hun zweverige leerstof af tegen de allochtone schoolbevolking.
Waarom kansarmoedeprojecten gedoemd waren om te mislukken.
-Allochtone ouders blonken uit door hun afwezigheden op ouderavonden. Drempelvrees was het niet, want de weg naar OCMW, dopgeld, ziekenkas en migrantendienst, die konden ze blindelings vinden.
-De werkattitude van allochtone leerlingen! Problematisch waren de interesse voor schoolresultaten, ambities, discipline, zelfbeheersing, plichts- en normbesef, prestatiegerichtheid, verantwoordelijkheidsgevoel, inzet, vlijt, enz...
-Geen respect voor gezag en structuur. Ingetogenheid in de klas en ondergeschiktheid aan de leerkracht, daarmee hadden ze het echt moeilijk, de allochtone leerlingen.
-Geen respect voor de Nederlandse taal. Koppig de thuistaal blijven hanteren. Ouders en leerlingen toonden hun onwil om de taal te leren van hun gastland.
-De tolerantie van huisartsen die de integratie tegenwerkten door foefelbriefjes te schrijven voor moslimleerlingen.
-De tolerantie van directies en leerkrachten die allochtone uitschuivers onder de mat van verdraagzaamheid wegmoffelden.
-Islamlessen die indoctrinerend de moslimleerlingen verhinderden om zich aan te passen aan westerse gewoonten en om zich te verzoenen met het schoolreglement van een Vlaamse school.
Uitzichtloze toestanden waar toch fortuinen tegenaan gesmeten werden!
Om te besluiten
Migrantenleerlingen hebben een overvloed aan kansen gekregen, de meesten hebben die links laten liggen en in de wind geslagen. Zonde van de geldverslindende projecten. Parels voor de zwijnen! We hadden er allang uit moeten leren dat affiniteit met vaderland en moedertaal onvermurwbaar is. Geen enkel project is ertegen opgewassen. De hoorn des overvloeds was integratiebevorderend bedoeld, maar door de vip-behandeling van allochtoontjes zagen we een averechts effect: allochtonen zonken dieper weg in hun eigen wereldje, ver weg van de Vlaamse realiteit. Ik vergeet nog de migrantenwerksters te vermelden die de migrantenwereld ondersteunden en stimuleerden.
Eigenaardig dat nu pas de alarmklokken beginnen te luiden over het Vlaamse onderwijslandschap. Het is toch al véél langer aan de gang dat allochtone leerlingen beeldenstorm plegen op ons Vlaamse onderwijs.
Afhakende leerkrachten, wanhopige leerkrachten... Het is niet actueel, ik heb hen vroeger ook al naar de hemel zien staren, smekend om een mirakel.
Het nastreven van multiculturele harmonie in één school, in één klas met uiteenlopende geaardheden, kansarmen en kansrijken, Vlamingen en allochtonen, genieën en losers, betweters en meelopers, blanken en zwarten, witkopkes en kroeskopkes... Hoe kunnen die allemaal sámen functioneren? De leerkracht die dát aankan, moet een superwezen zijn...
Daarbij komt nog dat multicultureel onderwijs de kwaliteit van ons traditioneel Vlaams onderwijs aantast: Vlaamse leerlingen presteren slechter in een klas met allochtonen, allochtonen doen het lesniveau dalen, onderdrukking van de Nederlandse taal in multiculturele scholen... Ik heb het echt zien gebeuren, daarvoor zijn er geen studies nodig.
Veel erger dan leerkrachten die er de brui aan geven, is de dalende populariteit van lerarenopleidingen. 18-jarigen vinden het beroep van leraar niet aantrekkelijk. Daarom zullen in de toekomst vacatures in het onderwijs niet meer ingevuld kunnen worden. Dan is men wel verplicht om moslimleerkrachten aan te werven? Ziet de lezer het al gebeuren?... Vroeger heb ik al eens beweerd dat een allochtoon de plaats zou gaan innemen van een Vlaamse leerkracht... Ja, ik heb een kristallen bol met mijn eigen initialen erin gegrift...
Vandaag weer wat nieuws over Blauwbaard van het gekleurde atheneum, schooljaar 1992-1993.
Het mooiste compliment dat hij me ooit gaf, was: "Lieve, gij zijt een harde tante!". Deze lof zwaaide hij me toe tijdens een discussie over een omstreden migrantenproject, een project dat onze Nederlandse taal bombardeerde tot een tweederangstaal: het NT2-project als sponsor van de multiculturaliteit!
Het NT2-project (Nederlands Tweede! Taal), een gigantisch miljoenenproject, werd ineengeflanst door linguïst Koen Jaspaert, in zijn Steunpunt-NT2 in Leuven. Hij bedacht aangepast taalonderwijs voor allochtonen, omdat hij waarachtig geloofde in verborgen taaltalenten bij migranten. En in hun goede wil geloofde hij ook nog. Ja, ja.
In 1993 werd het NT2-project geboren. Het maakte brandhout van het klassieke taalonderwijs. Spelling en spraakkunst werden bijkomstig, status en reputatie van een Nederlandse les verdwenen. Leerkrachten raakten moedeloos en zaten met hun handen in de haren omdat ze rare dingen in de klas moesten vertellen die hen opgedrongen werden, waar ze niet achter stonden.
Oudere leerkrachten weigerden hun lesniveau aan te passen aan het lage allochtone niveau. Ik verzette me tegen de benaming NT2, tegen de stuntelige Nederlandse didactiek, en tegen de daling van het lesniveau. Ik weigerde mijn medewerking aan een project dat de Nederlandse taal verloochent en ondergeschikt maakt aan de Turkse of Marokkaanse taal.
Mijn verzuchtingen luidden toen: "Allochtone leerlingen moeten de wilskracht en het doorzettingsvermogen opbrengen om het traditionele taalonderwijs aan te kunnen, geen enkele toegeving of afslanking van de eisen mogen voor hen gelden, zonder uitvluchten en zonder excuses moeten allochtonen de traditionele leerstof kunnen verwerken"... Lieve, de harde tante...
De Vlaamse overheid gooide een smak geld tegen het miljoenenproject. Het Steunpunt kreeg vanaf 1990 een half miljard BFr om het NT2-onderwijs te ondersteunen, maar remde zelf NT2-onderwijs af, en tastte het niveau van ons taalonderwijs aan... Parels voor de Zwijnen!
Racismebestrijder Jozef De Witte wordt orkestdirecteur. Op 1 juni wordt hij intendant van het Nationaal Orkest van België.
En wie gaat er Jozef De Witte opvolgen als directeur van het Gelijkekansencentrum? Ik denk dat Lieve de meest geschikte opvolger is, ook de meest bekwame. Ik zou dat werk formidabel graag willen doen. Ik zou alle leden van het Centrum begeesteren voor 'Het Welzijn van de Vlaming'.
Wat ik allemaal van plan ben?... Anti-Vlaams racisme bestrijden, discriminatie van de Vlaming aanklagen, Vlaamse armoede bestrijden, de rechten van alle Vlamingen behartigen, migraties naar ons land afschaffen en enkel buitenlanders toelaten die iets te bieden hebben en bijdragen aan het Vlaams welzijn, grenzen optrekken omheen Vlaanderen, het vreemdelingenrecht vervangen door het Vlamingenrecht, islamonderwijs verbieden, alle criminelen deponeren in een streng bewaakt kamp om er dwangarbeid te verrichten, mensensmokkelaars opsporen en hen opbergen in hetzelfde kamp van de criminelen, het integratiebeleid afschaffen, alle moskeeën bombarderen en kerken renoveren...
Ik zou ook gerechtelijke dossiers opstellen van iedereen die het waagt om de Vlaming achter te stellen, te benadelen of te denigreren.
Een bezorgde lezer wees me op mijn riskant verhaaltje over de zwarte tooghanger in 't café. Ach, ik mag me af en toe wel eens vergalopperen op mijn blog, een blog als verloskamer van gedachten en gevoelens?!... Mijn bezorgde lezer kan ik geruststellen met een stukje dat ik reeds eerder schreef over 'Xenofobie'. Daaruit blijkt dat 'xenofobie' niet strafbaar kan/mag gesteld worden, en 'xenofoben' niet vervolgd kunnen/mogen worden.
Over 'Xenofobie' hoorde ik voor het eerst in 1980, toen inspecteur Hazelnoot op school kwam prediken over 'Xenofobie'. Hij voelde zich geroepen om de onderwijswereld te wijzen op het gevaar van 'angst voor vreemdelingen'. Ja, 'angst voor vreemdelingen' werd toen al voorgesteld als iets crimineels, stel je voor! Predikant Hazelnoot maakte de kunstmatige link tussen 'fobie' en onze relatie met vreemde medemensen: Xeno-Fobie. Dat klonk toen, 35 jaar geleden, indrukwekkend. Nu weten we wel beter...
Alle merken van fobieën waren me bekend, maar fobieën gelinkt aan vreemde indringers (xeno-fobie), dat was totaal nieuw! Het deed pijn aan mijn oren, dat gekke woord 'fobie', mijn trommelvliezen daverden, het was alsof 'xenofobie' met criminele feiten te maken had. 'Islamofobie', 'Xenofobie', 'Homofobie'... het zou allemaal afgestraft moeten worden volgens de migrantenaanbidders.
Een fobie is een irrationele radeloze angst die niet door rede verklaard kan worden, een angst die nergens op gefundeerd kan worden, gepaard gaande met onbeheersbare angstaanvallen en oncontroleerbare paniek, een ongegronde angst voor het vreemde... Een 'fobie' hoort thuis in de psychiatrie en daarom is het absurd om een fobie strafbaar te stellen!
Lieve is niet bang voor vreemdelingen. Zij kan haar houding tegenover hen goed beredeneren en er een gegronde beschrijving van geven. Met haar volle verstand is ze er zich van bewust dat ze géén onberedeneerbare angst heeft, geen fobie dus, maar wél gevoelens van afkeer, van minachting en geringschatting voor de pathologische islam, voor geforceerde multiculturaliteit, voor de prioritaire behandeling van allochtonen in onze samenleving... Mijn hele aversie heeft niéts met onredelijkheid te maken, en dus ook niéts met een fobie in al zijn onredelijkheid. Mijn aversie is me ingegeven door mijn ouders, schreef ik gisteren al, ze waarschuwden me voor vreemde mannen. "Nooit meegaan met vreemde mannen, nooit iets tegen hen zeggen."... En de nonnen op school zeiden dat ook. Zo werd ik opgevoed. In mijn opvoeding werd me een 'aversie' aangeleerd, een aversie die sterk aanleunt tegen 'vreemdelingenhaat'...
Vandaag ben ik mild gestemd. Daarom laat ik mijn 'slachtoffers' even wachten in het voorgeborchte van mijn blog, waar ze sidderen en beven in afwachting dat ik hen tevoorschijn haal om hen door het slijk te sleuren. Iedereen zit er klappertandend en nagelbijtend zijn beurt af te wachten, terwijl hun angstzweet uitbreekt. Ze hadden me maar niet moeten koeioneren...
In afwachting van hun terechtstelling, eerst een vertelling over een belevenis van vandaag.
De Bootvluchteling
Ik heb vanmiddag een bootvluchteling gezien!!! Ne zwarte aan den toog bij Bertie. Niet zo eentje dat knikt als je d'r geld instopt, maar ne levensechte.
Het was wennen, verschrikkelijk wennen, die aanblik van een neger in een oer-Vlaams ouderwets café... Het was geen zicht. Het vloekte. Ik kon me niet verzoenen met het beeld, de 'picture' van een zwarte aan een blanke toog in een blank café in een blanke wijk... Het leek wel een zinsbegoocheling.
Een zwarte vlek zat daar, donker gezicht, donkere kleren, alleen het wit van zijn ogen verraadde zijn aanwezigheid.
Dat moet nogal een verhuis geweest zijn: van een boot naar een toog, van het warme thuisland naar een kil vreemd land. En dan stormde het buiten ook nog. Die man kan zich hier toch nooit thuisvoelen. En dan vraag ik me af: wat komt die hier doen, wat gaat die morgen doen, wat gaat die hier in de toekomst doen?... Rekenen op de naastenliefde van zijn blanke medemensen! Dát gaat ie doen. Ondernemingslust straalde de bootvluchteling aan de toog alleszins niet uit.
Ik denk dat ze ginder al die mannen met bootvluchtplannen wijsmaken dat Europeanen zullen werken om te voorzien in het onderhoud van al wie heelhuids tot in Europa kan geraken. 't Is de risicovolle trip waard. Originele Europeanen verdienen de kost trouwens al langer in dienst van een hoop asielzoekers en andere goudzoekers. Nu komen die 'vluchtbotelingen' er nog eens bovenop.
Vroeger hebben mijn ouders me geleerd dat ik moest oppassen voor vreemde mannen, ze waarschuwden me voor alles wat niet bij ons hoorde, voor alles wat vreemd was. Later hoorde ik echter op mijn werk dat ik mijn hart meer open moest stellen voor migranten, dat ik ze niet mag buitensluiten uit mijn leven, en nog zo van dat links gezever. "Op mijn hoede zijn voor vreemdelingen", dat is me gelukkig bijgebleven. We kunnen niet genoeg argwanend en wantrouwig zijn... Een menslievende eigenschap, menslievend voor ons eigen volk!
Vandaag fladderde Blauwbaard door mijn gedachten, directeur Blauwbaard van het gekleurde atheneum waar het wemelde van de Turken en Marokkanen en waar Vlaamse leerlingen allang vertrokken waren naar betere oorden.
Ik kon de man maar niet uit mijn hoofd zetten. Dat gaat meestal zo met mensen die je iets in de weg gelegd hebben, of die je geambeteerd hebben, die moeten op tijd en stond door de mangel gehaald worden, zoals vanavond weer eens.
De school van Blauwbaard was gelegen in een migrantenwijk en om tot daar te geraken was een bovenaardse klus. In die wijk bestonden er geen verkeersregels, het was er een jungle, ja, zoals dat volk gewend is, chaos en geklungel. De dikste snor, de kleurrijkste hoofddoek en de langste rok, die hadden voorrang in het verkeer. En een Marokkaanse politieagent stond er alleen maar om autochtone chauffeurs te verbaliseren.
Blauwbaard! Die man beschikte over de bijzondere gave om elke vrouw, maar dan ook élk vrouwelijk wezen dat zijn pad kruiste, de illusie te geven dat zij onuitsprekelijk mooi en bijzonder was. Zijn talenten om leraresjes te verleiden ontwikkelden zich en kwamen tot volle ontplooiing toen hij verwikkeld zat in een uitzichtloze vechtscheiding, in een kluwen waarin alleen getrouwde mannen verzeild raken wanneer ze ooit aan het altaar in comateuze toestand eeuwige trouw en altijddurende verbintenis en bijstand en nog meer van die mirakels beloofden aan hun toekomstige levensgezellin. In blinde verliefdheid zegt men de gekste dingen aan het altaar, en dan worden er ook nog getuigen bijgehaald bij het hele spektakel... Wordt vervolgd.
