De Noordzee bruist een lied dat brandt De zeewind draagt het mede Het zingt van vrijheid over 't land Van vreugd' in dorp en stede De zonne vuurt de blijheid aan Langs velden, weiden, stromen Waar steden met hun torens staan Waar woud en heide dromen Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart O schone steden, trots en vroom Vol heilige feestvisioenen O stille dorpkens langs de stroom Waar veld en weide groenen Ik min U, stad vol klokgetril En dorp ik min U beide En 't is er, als ik dromen wil Zo vreedzaam in de heide Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart
Willem Gijssels (1875 - 1945)
SCHOOLPERIKELEN (Vroeger)
Avonturen met schooldirecties, leerkrachten, ouders, leerlingen, clb'ers. Vertellingen over vroeger en nu. En ook nog een beetje actualiteit met een korreltje zout.
06-10-2015
De Weg naar het Geld en het Luizenleventje
Geachte Vluchteling, volg de rode pijl die je leidt naar een comfortabel leventje waar slaven klaar staan om je op je wenken te bedienen, waar het fortuin je gratis toelacht, waar je een huisje krijgt met veel geld, met boompje, beestje en een heleboel gezinsherenigers. Welkom Vreemdelingen. Europa houdt elke dag van het jaar Opendeurdag. De rode lopers zijn uitgerold om jullie allemaal te verwelkomen. Hoe meer, hoe liever. Lieve vluchteling, wij houden van u met heel ons hart en onze ziel. Uw liefhebbend, gastvrij en grenzeloos Europa.
“Waarom gaan de Syrische vluchtelingen niet naar de moslimlanden om hen heen, die het dichtst bij liggen, onder andere bijv. naar die van de ´Heilige Plaatsen´, zijnde Saoedi-Arabië, waar zich het graf van hun profeet bevindt?”
“Waarom sterven ze toch liever op zee, omdat ze proberen de kusten van de ongelovige Europese landen te bereiken?” Dit zijn toch de landen die hun imams, religieuze predikers, het Saoedische wahabisme en de “bebaarden” afwijzen en veroordelen?”
Ik neem nu mijn stoute blogpen in de hand en ga schrijven over een verachtelijk roddelwijf. Haar bijnaam was 'Zwarte L.', maar ik noem haar Zwarte Lola, dat klinkt ondeugender want het mens deugde helemaal niet.
Haar hobby's waren: intriges breien, liegen, fantaseren, insinueren, verdraaien, opruien, stoken, mensen tegen elkaar opzetten, hen bekladden en in een slecht daglicht stellen. Alleen in films kunnen ze die platvloerse dingen nog beter.
Zwarte Lola was een 'wolf in schaapsvacht' omdat ze empathisch en bedrieglijk-meelevend haar slachtoffers kon uithoren, om dan met die delicatie info te kunnen pronken bij haar luisterpubliek. Voor de lol rakelde ze kwalijke gebeurtenissen op uit iemands verleden en verzamelde alle pijnlijke details om ze te etaleren voor de naïeve luisteraars die voeding gaven aan het kankergezwel met haar verwoestende activiteiten. Geen mens die haar tegenhield, ook Horbert niet, allen waren zo links als links links kan zijn... 'Mijn Linkse Lulcollega's'!
Daar zaten ze dan met z'n allen te luisteren naar een gevaarlijke vrouw, een verpersoonlijking van Satan. Ze hingen geboeid aan haar lippen, als een stel schapen, slurpend aan een verslenste kop koffie en benieuwd naar haar nieuwste roddels. Honderden keren vertelde ze hetzelfde, maar dan telkens anders. Een leugentje hier, een lastertje daar, en haar eigen fantasie goot er een pikant sausje overheen. Zw... zw... en zo hield ze haar toehoorders in de ban van haar gevaarlijke verzinsels.
Haar meest gretige luisteraars waren migrantenwerksters, maatschappelijk werksters en uiteraard de Turkse tolk... Dat zegt genoeg over het peil van haar medewerkers... en het peil van Zwarte Lola kennen we nu al na dit stukje proza over een duivelse vrouw.
Gestalte geven aan een column veronderstelt dat je in een psychisch evenwichtige bui bent, zonder storingen, zonder weerbarstige ps's die last hebben van hun maandelijkse ongemakken, zonder vervelende karweitjes die steeds maar uitgesteld worden, zonder hongerige poesjes die aan m'n deur krabben met lange miauwkreetjes om mijn aandacht te trekken...
Vanavond kan ik er echt geen draai aan geven, aan een nieuw berichtje over een linkse lulcollega, verpleegster Zwarte Lola. Het lukte niet. Morgen beter, of overmorgen. Zeg eens Zwarte Lola, zet je schrap want je gaat er genadeloos aan.
Ik ben mijn rechtse engelbewaarder erg dankbaar, hij waakt over mij, houdt mij in de gaten, volgt me en moedigt me aan. Zo nu en dan geeft hij me zelfs tips om mijn blog aan te pakken. Een hele geruststelling, een bewaarengel die je een gevoel van geborgenheid geeft... hoewel het feest van de Engelbewaarders al een paar dagen voorbij is (2 oktober), is het toch nooit te laat om engelbewaarders in de bloemetjes te zetten.
Ik begin met mijn ergernis over het bezoek van Erdogan in Brussel.
Wat zijn we toch een flexibel volk, wij Vlamingen. Ons eigen Stefaniaplein in Brussel werd gisteren omgetoverd in een klein Turkije. Roodwitte vlaggen, roodwitte ballonnen en 3.000 roodwitte Turken. Alles bijeen om naar die ene man te luisteren waarvan we weten dat hij tegen integratie is van Turken in België.
Het gezever over één Europa begint rare vormen aan te nemen. De identiteit van Europese landen is aan het verbleken, en we beginnen het allemaal gewoon te vinden. Alle rariteiten en afwijkingen wennen wel bij meelopers. En wij, we trippelen mee op de weg naar onze teloorgang.
Waar ik mee in de knoop zit?
De Turkse president Erdogan ontmoet in Brussel de voorzitters van de Europese instellingen. Waarom nodigt hij zijn Europese metgezellen niet uit bij een theekransje bij hem thuis, of in een theehuisje om de hoek, lekker in Turkse zetels met zachte Turkse kussens, en met de voeten op Turkse tapijten en Turkse schilderijen tegen de muur? En Turkse dienstertjes die de heren in de watten leggen om hun gesprek meer diepgang te geven. Een gesprek op eigen bodem is vruchtbaarder en efficiënter dan op een buitenlands plein in Brussel dat voor de gelegenheid in een Turks kleedje gestoken moet wordt.
Erdogan wordt sentimenteel wanneer hij Europa oproept om "mensen die de oorlog ontvluchten niet aan hun lot over te laten." Tranen druppelen uit de ogen van zijn Turkse toehoorders.
En als dan onze trams tussen het Stefaniaplein en halte Louiza ook nog eens stilgelegd worden om nen Turk over vluchtelingen te horen leuteren, dan bekruipt me een overweldigend heimwee naar Vlaamse kermissen met frietkoten en schietkraampjes, met draaimolens en spookkastelen uit de oude tijd, met obscure kraampjes waarin zigeunermadammen onheilspellende toekomsten voorspellen... Vlaamse kernissen wil ik, waar ik kan kuieren met een suikerspin in de hand, waar ik als weleer in de botsautokes kan kruipen, de floche pakken op de paardjesmolen, worsten en wafels smullen, en als afsluiter genieten een verleidelijke Vlaamse pint bier met heel veel schuim.
Dát wil ik. En geen Brussels plein met Turkse allures.
De Duitse bondskanselier Angela Merkel is topkandidaat voor de Nobelprijs van de Vrede, door haar aanpak van de vluchtelingencrisis. Dit meldt het Peace Research Institute in Oslo (PRIO).
D'r komt geen eind aan liefdevolle asielopvang. Nu komt er ook nog schoolse opvang.
Vanuit het asielzoekerscentrum in Helchteren zullen er dagelijks 42 kinderen per bus vervoerd worden naar hun nieuwe school in Houthalen, de Euroschool De Mozaïek. Een soort ankerschool voor asielkleuters en asiellagereschoolkinderen.
In het Helchterense asielcentrum wonen er nu 573 asielzoekers waarvan 140 jonger zijn dan 18 jaar. De puberzoekers kunnen terecht in Okan-klassen (Onthaalklassen Anderstalige Nieuwelingen), waarvan er zeven klassen verspreid zijn in heel Limburg.
Seyma en Kimberly, twee namen om te onthouden. Zij zijn de nieuwe juffen van de Euroschool De Mozaëk in Houthalen. Ook de naam van de directrice is er eentje om niet te vergeten: Janine Hanssen. Twee Vlaamse vrouwen die zich geroepen voelen om zich in te zetten voor vreemde nieuwe kindjes. Een speciale roeping. Vroeger gingen ze naar het klooster, nu houden ze zich bezig met vreemdelingenwerk, ik noem het missiezusters met een raar goesting.
Juf Seyma is een uitschuiver, die had beter in Marokko of Turkije de kleintjes leren lezen, schrijven en rekenen. Daar zijn er nog ontwikkelingsgebieden genoeg waar handenvol werk te verrichten is.
Het schooltje voor de verse asielzoekertjes ligt in de beruchte wijk Meulenberg, daar waar allochtonen de baas zijn, en dan weten we direct wat er allemaal gaat gebeuren. Dat begint al goed. Nauwelijks heelhuids en drooghuids de Middellandse Zee overgestoken, belanden ze al pardoes opnieuw in een brousse: Meulenberg, met een aanpalend schooltje voor Turken waar meisjes met hoofddoekjes op de speelplaats rondlopen... Exotische taferelen midden in ons Vlaamse Limburg!
Ik wens directrice Janine en juf Kimberly heel veel goede moed, 't zal niet meevallen, lesgeven aan kinderen die niet gewend zijn om naar instructies te luisteren, om nog maar te zwijgen over de inmenging van de asielouders. Juf Kimberly moet zich voorbereiden op islamitische aanvallen. Nog niet onmiddellijk, maar 't zal wel gaan komen. Remember, juf Magalie en die andere juf, beiden beschuldigd en belasterd door een meute uitzinnige moslims.
Ze zitten al op de goede weg naar de herrie en verwikkelingen, directrice Janine en de twee juffen. Ze hebben al toegevingen gedaan aan een moslimmadam met kapsones die er problemen mee had dat haar dochtertje geen hoofddoek mocht dragen op school. Directrice Janine zegt dat er een geleidelijke toepassing zal komen van de regel op het hoofddoekenverbod zoals in het Gemeenschapsonderwijs geldt.
"Geleidelijk"?... Om te laten zien wie er de baas is, is een kordaat en consequent optreden tegenover vreemde ouders noodzakelijk, en wel vanaf de eerste dag en zonder medeleven, zonder inschikkelijkheid. Dat is de enige manier om vreemdelingen hun plaats te leren kennen.
Beseffen die troela's wel dat ze het symbool 'hoofddoek' ridiculiseren, en zichzelf nog het meest. Ik denk dat ze de marionnetjes van GroenLinks zijn, die ook in het kanaal zouden springen als hen dat gevraagd zou worden.
LinksGroene vrouwen die zo krampachtig dwepen met De Vluchteling en zwijmelen bij de aanblik van wilde, jonge, viriele mannen, doen me onwillekeurig denken aan Freud die in zijn psychoanalytische praktijk ook te maken had met patiënten die hun duistere instinctuele energie verplaatsten naar een waardevol sociaal doel. Ze sublimeren en zetten hun onbewuste seksuele drijfveren om in hogere sociale doelstellingen. Sublimering.
Ook Nietzsche had het over "een gesublimeerde geslachtsdrift".
Ja, ik denk dat we het in die richting moeten zoeken, de verklaring van de blinde verering van vreemdelingen door vrouwen. Het is ook het soort vrouwen dat valt voor losers, voor zwakke mannen, mannen-in-nood. Gevangenen met een rij aanbidsters zijn een mooi voorbeeld. Vrouwen die een normale relatie met een normale man niet aankunnen zoeken een uitweg voor hun driften bij marginale mannen die ze liefdevol willen opvangen, een sociaal gebaar met maatschappelijk aanzien. En zo verloochenen ze zichzelf en hun eigen verlangens en driften.
Ik berichtte eerder al over scholen in Birmingham die in de greep van moslimradicalen gevallen zijn. Moslimradicalen infiltreerden zich in een aantal scholen waar meisjes achteraan in de klas moeten zitten, niet-moslims genegeerd worden en extremistische geestelijken doceren.
In de Park View-school bv kregen leerlingen een gastles van prediker Shady al-Sulaiman, een extremistische geestelijke die het stenigen van homoseksuelen propageert. Naam van het schoolhoofd: Tahir Alam. Dat zegt genoeg. En in de Nansen-basisschool, waar Arabische lessen verplicht zijn, werkt het schoolhoofd mee aan islamisering van het onderwijs in Birmingham.
De onderwijsminister onderzocht 25 scholen en stelde er slechts zes onder curatele. Deze afwachtende en milde houding is een stimulans voor sluipende islamisering. Het Engelse onderwijssysteem en de islam liggen met elkaar overhoop en toch werden er slechts zes scholen weerhouden. De 'Boko Haram' ("Westers onderwijs is slecht") dringt blijkbaar niet goed door tot de onderwijsmensen in Birmingham.
Onlangs kregen ze dan ook het deksel op de neus toen ze na lessen over homoseksuele relaties met de dood bedreigd werden en aan de schoolpoorten dode dieren vonden.
Scholen bedreigd na lessen tegen homofobie
Naast doodsbedreigingen werden er dode dieren gevonden. Schoolhoofden in het Britse Birmingham hebben dreigementen ontvangen nadat zij lesgaven tegen homofobie op hun school. Meerdere scholen hebben dode dieren bij de toegangspoorten gevonden, waaronder uiteengereten katten en honden die aan spijlen hangen. De scholen gaven les over homo's met een relatie. Er zijn petities buiten de scholen om gestart, waarin wordt geprotesteerd tegen leraren die les geven tegen homofobie. Daarnaast zijn er doodsbedreigingen via Facebook naar de betreffende scholen gestuurd. Dat weet The Telegraph.
Eergisteren schreef ik dat er bij E.J. Bron 's nachts een artikel stond over negers en 's anderendaags was het weg. Beste lezers, ziehier de tekst die via een reactie mij werd toegezonden door 'Middle finger is my name'. Mooie naam. Dank u Middlefinger.
30-09-2015
deze is het...
Onlangs las ik een passage in het boek met de titel: Albert Schweitzer, Het leven van een goed mens, uitgegeven door Scheltens & Giltay, Amsterdam 1955. Geschreven door Jean Pierhal. Hierin schrijft Schweitzer zijn bevindingen neer over zijn ervaringen met de negers. Zoals de lezer wel weet, heeft Albert Schweitzer zich tijdens zijn leven ingezet voor de negers in Afrika. Hij werd dan ook de oerwouddokter genoemd. Welnu, die ervaringen zijn niet best, er was geen beginnen aan. Zijn christelijke geloof deed hem bergen verzetten, doch het was water naar de zee dragen. Die negers waren nog te lui om te poepen.
Als ik dan lees: Een bittere teleurstelling betekenen voor hen echter de moeilijkheden waarop ze stuiten bij hun werk onder de negerbevolking. De onwil van hun zwarte helpers, van huisbedienden en arbeiders, die, zodra de blik wordt afgewend, niet meer werken, ontmoedigt hen zeer.
Wij beulen ons toch af om jullie te helpen, laat Schweitzer hen telkens weer via zijn tolk zeggen. Dan knikken ze lachend en beloven van alles. Maar zodra hij hen de rug toedraait, laten ze al het werk liggen.
En daar gaan onze miljoenen naartoe. Of het niks is. De hardwerkende Nederlander wordt tot de bedelstaf gebracht. En onze bejaarde medemens krijgt geen verzorging. Alles gaat naar de negertjes in Afrika.
De ziel van de luiaard is begerig, maar tevergeefs, Doch de ziel van de vlijtige wordt overvloedig verkwikt.
Ik heb ze gezien, de nieuwe bewoners van het asielcentrum in de kazerne van Helchteren. Ze slenterden langs de weg. Jonge mannen met een haarsnit volgens de laatste mode: boven de oren kaal en bovenop hun kop een hele bos haren, nog wilder dan de brousse vanwaar ze komen. En donker gekleed, gecamoufleerd, misschien om niet op te vallen, maar dat deden ze toch... Opvallend hoe mensen die hier niet thuishoren toch kunnen opvallen.
Onze Vlaamse straten wordt geweld aangedaan! Dit straatbeeld hoort hier niet, het is ongepast. Het is oneerlijk, het is onrechtvaardig tegenover de eigen bewoners die zich in hun eigen dorpje niet meer thuisvoelen.
Eigenlijk horen er op de fietspaden van de Kazernelaan alleen maar Vlaamse fietsers die even verderop op een bankje aan een veldkapelletje wat gaan rusten. Of Vlaamse wandelaars op weg naar een bushokje om naar een dorpje verderop te reizen. Of Vlaamse boeren die met hun tractor kuieren van de ene naar de andere akker. Of jengelende wittekopjes die op verlaten landweggetjes fietsen...
... Wie zijn eigenlijk die idiote vrouwen die hebben staan zwaaien met spandoeken "Welkom" toen de eerste asielzoekers arriveerden in de kazerne? Hoe komen ze d'r bij om vreemde snuiters welkom te heten? Perverse vrouwen moeten geïnterneerd worden.
Terug naar de lanterfanters op het fietspad van de Kazernelaan. Ze waren helemaal niet gehaast. Natuurlijk niet. Er waren geen plichten die hen riepen, alleen maar rechten die hen huiswaarts naar de kazerne riepen.
Nu lopen asielzoekers nog in kleine groepjes, maar als ze d'r allemaal zijn, binnenkort zo'n 600 nieuwe mensen in een klein dorpje als Helchteren, dan gaan hele karavanen zich begeven op onze Vlaamse wegen. Wat denken de eigenlijke inwoners erover?
We gaan overvolle bushokjes krijgen, geen plaatsen meer voor Jef, Pier en Pol. Bomvolle vuilnisbakjes en daar omheen rondslingerend vuilnis.
Vlaamse wegen bezoedeld door afval van andere landen...
Die lelijke landkaart van Afrika wou ik weg, en daarom hier een heerlijk 'slaapmutske'. Vanaf ongeveer 1 minuut 50 seconden komen er prachtige beelden van blank en zwart samen... Natuurlijk een sprookje.
"Een op drie kinderen met een eigen tablet" zo stond er gisteren geblokletterd in HBVL. Blokletters die als vlammenwerpers in het oog sprongen. Zodanig dat elk kind zónder tablet verwijtend aan de mouw gaat trekken van zijn ouders. En ouders die een fatsoenlijke opvoeding geven, worden door het krantenartikel veroordeeld omdat ze geen tablet geven aan hun kinderen.
Opgroeien met staren naar schermpjes levert verloren generaties op. Tijdens hun opvoeding moeten ze eerst alles leren. Ze rijden toch ook niet direct in een auto. Maar een tablet krijgen ze wel in één keer.
En dan kruipen ze in bed samen met hun tablet, om 's anderendaags in slaap te vallen op de fiets, in de klas, in de schoolbus... Slaperige oogjes door schermverslaving. Schermen hebben een verdovende en slaapmakende invloed, doet langzamer reageren op prikkels van buitenaf, waardoor intelligentie en fantasie afgeremd worden. Lichtschermen overspoelen de kinderen met beelden die niet verwerkt kunnen worden, die vaak los van elkaar blijven bestaan.
Nachtelijke tablet-activiteiten leveren vermoeide kinderen in de klas.Kinderen slapen alsmaar minder, ze gaan steeds later naar bed. Het chronisch slaaptekort laat zich in de klas voelen door verminderd concentratievermogen, verhoogde prikkelbaarheid, verminderde hersenfunctie, gebrekkige geheugenontwikkeling, neerslachtigheid, slechte lichaamsconditie,gedrags- en leerpoblemen...
En zo belanden we bij de verantwoordelijkheid van de ouders. Het belang van lichaamsbeweging wordt door veel ouders onderschat. Vroeger amuseerden kinderen zich met hoepelen, verstoppertje spelen, haasje-over springen, tollen, knikkeren, balspelletjes, hinkelen... Op de speelplaats zag ik alleen maar kinderen die wat achter elkaar aanrenden, of elkaar sloegen, of deden alsof ze een ander neerknalden. Thuis hangen ze urenlang in zachte sofa's, met gebogen rug en ingevallen borstkas, bezig met staren naar schermpjes. En in de klas zag ik kinderen meer hangen dan zitten. Soms met de voeten naast de stoel of onder hun poep. Ze weten niet meer wat een correcte zithouding betekent. Alleen de houding om naar schermpjes te turen kennen ze.
Vorige nacht, in het holst van de nacht, geen mens kon mij bespieden, ben ik gaan loeren op de site van E.J. Bron. Er stond een artikel te lezen om je vingers van af te likken, duimvinger, wijsvinger, alle vingers. Ik las de tekst en ziedaar, er begon al wat inspiratie te tintelen en op te borrelen voor een nieuw stukje op m'n eigen blog.
Maar het zandmannetje strooide roet in het eten en lokte me terug naar dromenland. Bij het ontwaken was het artikel van E.J. Bron verdwenen, foetsie!
Het bewuste artikel droeg als titel: "Luiwammesen", en ging over de aard van 'Negers'. Raak geformuleerd en levensecht. Waarschijnlijk was de waarheid te hard en moest het daarom verdwijnen. Dit is alles wat er nog rest:
15 uur geleden - Onlangs las ik een passage in het boek met de titel: “Albert Schweitzer, Het leven van een goed mens”, uitgegeven door Scheltens & Giltay, ...
Het komt er eigenlijk op neer dat er inferieure en superieure rassen bestaan. Het negroïde ras heeft zich in de loop der tijden trager ontwikkeld dan het blanke ras. Het is bekend dat ontwikkelingsachterstanden, fysiek en mentaal, raciaal beïnvloed worden, en gerelateerd zijn aan het menselijk ras. Talloze onderzoeken zijn er uitgevoerd naar het verband tussen intelligentie en ras. Zo is er de omstreden theorie van psycholoog Richard Lynn die beroemd werd met zijn onderzoek naar intelligentieverschillen tussen mensen met een zwarte of blanke huidskleur. Een tweede voorbeeld is politicoloog Charles Murray die bewees dat genieën vrijwel altijd witte mannen zijn, en zwarten zouden van nature dommer zijn... En hoe slimmer de mens, hoe vlugger hij de handen uit de mouwen steekt. De 'luiwammesen' van Bron zullen wel een lager IQ hebben dan het gemiddelde...
Een nieuwe werkweek is begonnen. Voor de werkers. Om centjes te verdienen. Voor het onderhoud van alle vreemdelingen die hier al zijn en voor het onderhoud van allen die nog gaan komen. Om hun bed, bad en eten te betalen. Mijn buren zijn al vertrokken vanochtend, de ene auto na de andere hoorde ik vertrekken. En dat gaat zo elke dag. Vlamingen werken om asielzoekers in leven te houden. Alles voor het welzijn van de vluchteling. Daarom zijn er overal besparingen: onderwijs, kinderopvang, pensioenen, gehandicaptenzorg, ziekenhuizen, rusthuizen... Wanneer besparingen op asiel? "Vlaams Belang, what else?" (Lucky): "Bespaar op asiel, niet op eigen mensen". De afbeelding heb ik gezien bijHouzee.
Geert Bourgeois (N-VA) over de opvang van asielzoekers: "Vlaanderen is voorbereid om hen op een humane en kwaliteitsvolle manier op te vangen.We moeten proberen om hen zo snel mogelijk aan het werk te krijgen. Het is daarbij belangrijk om de kennis van het Nederlands over te brengen."
En gaan de asielzoekers zelf ook humaan en kwaliteitsvol zijn?
WIJ moeten asielzoekers aan het werk krijgen?
WIJ moeten hen Nederlands leren?
Bourgeois ziet over het hoofd dat die mannen niet naar hier gekomen zijn om Nederlands te leren, en zeker niet om te werken.
Gisteren scheen het zonnetje te fel op m'n bolletje. Toen ben ik gekropen in m'n holletje en onder het wolletje...
Ik kruip nu samen met mijn lezers in de teletijdmachine en dan razen we terug in de tijd naar het oude PMS-centrum op de Luikersteenweg in Hasselt.
Pol en Pier, alias Miel en Danny, waren twee vrolijke vrienden. Als bedienden waren ze werkzaam in het PMS-centrum van de jaren 80. Samen deelden ze een bureau op het gelijkvloers van het statige oude gebouw. Op zekere dag ontdekten ze in een hoek aan het venster een mooi spinnenweb, waarin een ijverig spinnetje bezig was met het breien van haar web. Elke dag bewonderden Miel en Danny de creaties van het spinnetje, dat bij het weven van haar draadjes nauwlettend in de gaten gehouden werd. Het webje werd nooit aangeraakt, het bleef lange tijd intact. Niemand haalde het in zijn hoofd om het webje weg te halen, ook niet de poetsvrouw.
Het was vertederend om te zien hoe Miel en Danny het webje dagelijks inspecteerden. Maar in feite waren zij als deugnieten aan het wachten tot de poetsvrouw het spinnenwebje zou ontdekken. Er gebeurde niets. Het webje bleef lange tijd in de hoek zitten. Het spinnetje leefde nog lang en gelukkig in het warme donkere hoekje naast het venster, en kon ongestoord voortwerken aan haar borduurseltje.
Na een jaar of zo ebden de emoties rond het spinnetje en haar webje stilaan weg... En toen de muren een nieuwe verfbeurt kregen, verdween het spinnetje en haar hele kunstwerkje. De poetsvrouw had het niet eens gemerkt...
Het kermisgazetje Het Belang Van Limburg pakte vandaag uit met een opstelletje van Indra De Witte, met als titel: Collectieve angst.
Vroeger op de nonnekesschool schreven we ook zo van die vertederende stukjes zonder inhoud.
"Collectieve angst. We zijn bang. Collectief verlamd door de komst van enkele duizenden vluchtelingen..."
Het begint al goed, in de eerste zin al wordt het vluchtelingenprobleem geminimaliseerd. En dan rolt de tekst door met de verwijzing naar Eurocommissaris Marianne Thyssen: "Elke Europeaan moet solidair zijn met de vluchtelingen." Marianne Thyssen wil zich niet laten verlammen, want "met angst los je niks op"... Angst? Verlamming? Seffens meer over de 'schrik' die ze ons willen aanwrijven.
Nu komen we pas goed op dreef. Twee vrouwen die het opnemen voor een heleboel vreemde mannen. Hoe komt het toch dat vrouwen er zo verslingerd aan zijn? Aan vreemde mannen die zich hier massaal een plekje komen veroveren? En dan mogen wij niet bang zijn volgens de dames. Wij mogen ons niet laten verlammen door de invasie van massa's vluchtelingen, we mogen niet bang zijn voor een ongeziene volksverhuizing die een bedreiging is voor ons Ons-bewustzijn en ons Ik-bewustzijn. De Europese bodem wordt drassig en dreigt weg te zinken onder het gewicht van miljoenen nieuwelingen. Alles van Ons komt in het gedrang en de dames blijven leuteren over Angst en Verlamming...
Maar we ZIJN helemaal niet bang. En we laten ons zeker niet verlammen. Het is een oude truc om verzet bij het volk in te kleden als 'angst'.
Het stukje van Indra De Witte is doorzichtig. Zij wil dat we met z'n allen onze 'angst' opzij zetten, want zonder angst zijn we immers beter voorbereid op een nog hogere opkomst van vluchtelingen. En dat accepteren we dan ook eerder. Als we maar niet bang zijn.
Als je mensen zegt dat ze angstig zijn, gaan ze ook zwijgen over populismen en veralgemeningen, zoals: "Ons systeem van sociale zekerheid gaat ontploffen, de westerse normen en waarden zijn in gevaar"...
Maak mensen wijs dat ze angstig zijn, praat hen fobieën aan, zeg hen dat ze zich onnodig verontrusten, dat ze verlamd zijn van angst, dat ze verstijfd zijn van bangheid, dan kunnen volksverhuizingen ongestoord doorgaan met hun vernietigende werking.
Als slot komt Indra met het onterechte verwijt dat ons collectieve geheugen snel vergeet. En dan gaat het over Grexit en de redding van Europa, de bankencrisis... "Maar al die tijd zijn we uitgegaan van onze sterke normen en waarden"... Zo eindigt Indra haar verhaal. Zij droomt en beeldt zich in dat die normen en waarden nog lang en altijd zullen blijven bestaan.
Ik ga in het zonnetje wat wachten op inspiratie. En m'n verstand laten benevelen door Richard Gere, de man met wie ik op de laatste dag van m'n leven wil genieten van champagne en aardbeien. Als Julia Roberts dat kan, dan kan ik dat ook.
Jeugdrechters in Brussel hebben Koen Geens laten weten dat ze vanaf 15 oktober geen dossiers van opgesloten minderjarigen meer zullen behandelen. Ze kampen met personeelstekort en zitten zonder griffier waardoor de rechter geen zittingen meer kan organiseren. Als gevolg van hun actie zullen opgesloten minderjarige delinquenten systematisch vrijgelaten worden.
Grenzeloze criminaliteit dus. En waarom de klemtoon op 'minderjarigen'? Als kinderen bewust en met volle verstand volwassen misdaden plegen, mag leeftijd geen rol meer spelen. Er zijn kinderen die berekenender en uitgekiender een misdaad kunnen plegen dan volwassenen.
Als een bevolking explodeert komt er meer criminaliteit, meer oorlogen, meer conflicten. En nu pubercriminelen loslopend wild worden, gaan we nog wat meemaken. Enkele koppen die dagelijkse gewoonten aan het worden zijn:
- De Brusselse lokale politie heeft gisteren een 18-jarige jongeman opgepakt die minstens drie bejaarden heeft overvallen.
- Koppel op klaarlichte dag thuis overvallen door vijf gewapende mannen.
- Drie minderjarigen opgepakt voor gewapende overval...
En dan vernamen we gisteren dat politieagenten zich zorgen maken over hun broeken, ze hebben geen broeken meer om aan te trekken. Gaan we nu politieagenten met blote benen te zien krijgen? Of in hun onderbroek?
Politie heeft broeken te weinig
Politieagenten in opleiding zullen vanaf volgend jaar rondlopen in blauwe werkbroeken. Niet dat het uniform is aangepast, de officiële uniformbroeken zijn gewoon op. Er is iets misgelopen bij de bestelling van nieuwe uniformbroeken. Het tekort is te wijten aan een samenloop van omstandigheden: de kleermaker die over het contract beschikte is gestopt met zijn activiteit en er zijn door budgettaire problemen laattijdige beslissingen genomen. Er zijn nog net genoeg politiebroeken om het jaar mee rond te komen. De politie heeft nu als alternatief tienduizend nieuwe broeken besteld. Agenten in opleiding zullen het moeten stellen met een goedkopere gewone blauwe werkbroek die er hard op lijkt.
