|
Het kermisgazetje Het Belang Van Limburg pakte vandaag uit met een opstelletje van Indra De Witte, met als titel: Collectieve angst.
Vroeger op de nonnekesschool schreven we ook zo van die vertederende stukjes zonder inhoud.
"Collectieve angst. We zijn bang. Collectief verlamd door de komst van enkele duizenden vluchtelingen..."
Het begint al goed, in de eerste zin al wordt het vluchtelingenprobleem geminimaliseerd. En dan rolt de tekst door met de verwijzing naar Eurocommissaris Marianne Thyssen: "Elke Europeaan moet solidair zijn met de vluchtelingen." Marianne Thyssen wil zich niet laten verlammen, want "met angst los je niks op"... Angst? Verlamming? Seffens meer over de 'schrik' die ze ons willen aanwrijven.
Nu komen we pas goed op dreef. Twee vrouwen die het opnemen voor een heleboel vreemde mannen. Hoe komt het toch dat vrouwen er zo verslingerd aan zijn? Aan vreemde mannen die zich hier massaal een plekje komen veroveren? En dan mogen wij niet bang zijn volgens de dames. Wij mogen ons niet laten verlammen door de invasie van massa's vluchtelingen, we mogen niet bang zijn voor een ongeziene volksverhuizing die een bedreiging is voor ons Ons-bewustzijn en ons Ik-bewustzijn. De Europese bodem wordt drassig en dreigt weg te zinken onder het gewicht van miljoenen nieuwelingen. Alles van Ons komt in het gedrang en de dames blijven leuteren over Angst en Verlamming...
Maar we ZIJN helemaal niet bang. En we laten ons zeker niet verlammen. Het is een oude truc om verzet bij het volk in te kleden als 'angst'.
Het stukje van Indra De Witte is doorzichtig. Zij wil dat we met z'n allen onze 'angst' opzij zetten, want zonder angst zijn we immers beter voorbereid op een nog hogere opkomst van vluchtelingen. En dat accepteren we dan ook eerder. Als we maar niet bang zijn.
Als je mensen zegt dat ze angstig zijn, gaan ze ook zwijgen over populismen en veralgemeningen, zoals: "Ons systeem van sociale zekerheid gaat ontploffen, de westerse normen en waarden zijn in gevaar"...
Maak mensen wijs dat ze angstig zijn, praat hen fobieën aan, zeg hen dat ze zich onnodig verontrusten, dat ze verlamd zijn van angst, dat ze verstijfd zijn van bangheid, dan kunnen volksverhuizingen ongestoord doorgaan met hun vernietigende werking.
Als slot komt Indra met het onterechte verwijt dat ons collectieve geheugen snel vergeet. En dan gaat het over Grexit en de redding van Europa, de bankencrisis... "Maar al die tijd zijn we uitgegaan van onze sterke normen en waarden"... Zo eindigt Indra haar verhaal. Zij droomt en beeldt zich in dat die normen en waarden nog lang en altijd zullen blijven bestaan.
Wij zijn niet angstig Indra, wij zijn opstandig!
|
.gif)
