De Noordzee bruist een lied dat brandt De zeewind draagt het mede Het zingt van vrijheid over 't land Van vreugd' in dorp en stede De zonne vuurt de blijheid aan Langs velden, weiden, stromen Waar steden met hun torens staan Waar woud en heide dromen Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart O schone steden, trots en vroom Vol heilige feestvisioenen O stille dorpkens langs de stroom Waar veld en weide groenen Ik min U, stad vol klokgetril En dorp ik min U beide En 't is er, als ik dromen wil Zo vreedzaam in de heide Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart
Willem Gijssels (1875 - 1945)
SCHOOLPERIKELEN (Vroeger)
Avonturen met schooldirecties, leerkrachten, ouders, leerlingen, clb'ers. Vertellingen over vroeger en nu. En ook nog een beetje actualiteit met een korreltje zout.
04-09-2024
De Nieuwe CD&V
De huidige cd&v is bijlange niet meer de CVP van vroeger. De partij lijkt eerder op een moslimpartij met Sammy Mahdi als bendeleider. Ze hebben er een pannenkoekenbeslag van gemaakt met Arabische ingrediënten. Sammy Mahdi, met Irakese wortels, als voorzitter van een Vlaamse Christelijke Volkspartij? Hoe is dit ooit kunnen gebeuren? En zijn liefje, de Marokkaanse Nawal Farih met exotische allures is lijstduwer als federaal parlementslid op de cd&v-lijst in Genk. Op 9 juni jl was haar kandidaatstelling voor cd&v-Peer een dikke flop. Kiezen voor Nawal Farih is kiezen voor vluchtelingen, voor diversiteit en inclusie, en niet voor Vlaamse belangen.
Het mooiste moet nog komen. In Hoboken staat de zoon van een moslimextremist op de lijst van cd&v! Zijn naam is Yaser Taouil, zoon van Nordine Taouil, een radicale imam die enkele jaren geleden in het nieuws kwam toen hij bekend maakte om de Grote Moskee in Brussel te leiden, samen met de beruchte Brahim Laytouss, een gevaarlijke islamleraar voor wie een vrouw minderwaardig spul is waarover de man vrijelijk mag beschikken.
Het imamduo is bijzonder vrouwonvriendelijk, het soort achterlijke moslims dat vrouwen geen hand wil schudden. En toch wil Nordine zijn zoon laten penetreren in een christelijke partij. Nordine is een moslim van extreem-islamitische strekking, een aanhanger van het salafisme dat zich keert tegen westerse invloeden in de islam.
Toen leek het er op dat de twee ongure imams de uitbaters gingen worden van de Grote Brusselse Moskee, om de Moslimexecutieve te dwarsbomen. Ik ken de afloop niet. Maar met serieuze misstappen op hun islamitische kerfstok zag het er niet fraai uit voor de twee imams als leiders van de Brusselse moskee. Nordine Taouil en Brahim Laytouss, de ene een volbloed salafist en de andere een vrouwenaanrander.
Kon er van dat islamitisch frietkot in Brussel niet een circustent gemaakt worden, of een Vlaamse kermis met kraampjes en oliebollen en zo... iets waar de Vlaming zich thuisvoelt?
Een leraarskamer is als een verloskamer waar leerkrachten hun woede en frustraties ongegeneerd de vrije loop kunnen laten gaan. Vroeger waren leraarskamers voor mij snoepwinkels waarin ik met volle teugen genoot van alle nieuwtjes, ergernissen en belevenissen van leerkrachten. Vaak om de vingers af te likken. En dan noteerde ik alles netjes op losse velletjes, spannende verhalen inclusief alle pikante details. En die krabbeltjes komen nu nog van pas als inspiratiebron voor nieuwe blogstukjes.
Zo hoorde ik in atheneum Heusden-Zolder meermaals vrouwelijke leerkrachten klagen over het gedrag van migrantenleerlingen in de klas. Over jonge Turken en Marokkanen die geen berispingen accepteerden en liever de klas op stelten zetten en het gezag van leraressen ondermijnden. De islamleraar trachtte te bemiddelen, maar die man had alleen maar iets te zeggen in zijn eigen islamlessen. En directeur Blauwbaard trok zich liever terug in zijn burcht, een bureau waar hij alleen bevallige leraresjes ontving waarvan hij niet kon afblijven. En dan was er ook nog de leerlingbegeleider die migrantenleerlingen hun gang liet gaan. Verdraagzaam en zo...
Het Laatste Nieuws deed een onderzoek naar het fenomeen van intimidaties en seksisme door jongens waarmee vrouwelijke leerkrachten geconfronteerd worden in Vlaamse scholen. 19 Vlaamse leerkrachten deelden hun ervaringen die in het HLN-onderzoek samengebundeld werden.
Gelezen dat er in het gemeenschapsonderwijs dubbel zoveel zittenblijvers zijn als in katholieke scholen. Die tendens bestaat al jaren en niemand heeft er een verklaring voor: "Is al jaren zo, maar we weten niet waarom".
IK weet het wél. Zittenblijven is een allochtoon probleem. We mogen dat niet luidop zeggen, maar ik doe het toch.Turkse tolk Gülnür predikte dat ik een kat een kat moest noemen, en dus volg ik nu haar wijze raad op.
De meeste migrantenleerlingen volgen gemeenschapsonderwijs. GO!-scholen zijn een verzameling van Turken en Marokkanen waarvan de meesten hier geboren zijn, maar door hun vreemde thuistaal zijn ze niet in staat om correct Nederlands te spreken, te lezen en te schrijven. Het hele schoolse presteren lijdt onder hun verknochtheid aan eigen taal en cultuur.
In de 'turkenscholen' die ik gekend heb begon de miserie voor velen al in het eerste leerjaar van de basisschool, met een paar keren zittenblijven, met de hakken over de sloot naar de volgende klas, met vallen en opstaan, en meer van dat gesukkel, zoals het spijbelprobleem, de geringe motivatie om te presteren, en het schoolreglement in de wind slaan.
En zo komt het dat het gemeenschapsonderwijs zoveel meer zittenblijvers telt dan het katholiek onderwijs...
Smartphones en laptops richten heel wat ravage aan bij scholieren!
Lees- en schrijfvaardigheden zijn achteruitgegaan, zoals eerder hier al beschreven, en nu recent werd vastgesteld dat in een school in Roermond leerlingen te laat in de les komen omdat ze niet kunnen kloklezen. Kloklezen is een vaardigheid die in de kleuterschool aangeleerd wordt.
Zonder hun smartphone is de jeugd reddeloos verloren qua tijdsbesef. De digitale klok van hun telefoon kennen ze wel, maar niet de ouderwetse analoge wijzerklok. En zo zakt hun niveau van tijdsbesef holderdebolder naar beneden naar het niveau van een kleutertje.
Traditionele klokken met wijzers worden niet goed begrepen door jongeren die verslaafd zijn aan de digitale tijdsaanduiding. Zij lezen de tijd af van hun smartphone, terwijl de wijzers van een klok veel duidelijker het tijdsgevoel aangeven. Ouders worden gevraagd om thuis aandacht te besteden aan het kloklezen. Alsof eigenwijze tieners daarop zitten te wachten...
Middelbare scholieren die niet kunnen klokkijken functioneren op het niveau van een 5-jarig kleutertje dat moet leren waar de cijfers op een klok staan, dat er een kleine wijzer en een grote wijzer bestaat, dat de kleine wijzer de uren aangeeft en de grote wijzer de minuten, dat de hele klok 60 minuten telt, en leren wat kwartieren en halve uren zijn.
Ik denk dat de leefwereld van de smartphonejeugd geen wijzerklok toelaat.
Beste lezer, zet je schrap. En vooral niet schrikken. Het noodlot heeft toegeslagen in een Leuvense school!
In het Heilige-Drievuldigheidscollege krijgen leerlingen van het zesde middelbaar moderne talen vanaf september Arabisch als vierde vreemde taal. Gewoonlijk valt de keuze op Spaans of Italiaans, maar nu heeft directeur Frank Baeyens gekozen voor Arabisch, een taal die fundamenteel verschilt van de Germaanse of Romaanse taalgroep. "Om leerlingen intellectueel uit te dagen... Om hen een compleet andere structuur en cultuur beter te laten begrijpen... Hun horizon verbreden met een taal die een ander geschrift heeft met unieke tekens..."
Met zijn opmerkelijke keuze voor Arabisch wil Baeyens zijn leerlingen kennis laten maken met de leefwereld van medeleerlingen die thuis Arabisch spreken om zo de onderlinge verstandhouding te bevorderen. Hij beklemtoont de meerwaarde van een leerkracht met Arabische roots om als rolmodel te dienen voor Arabische leerlingen. Nog één obstakel zal hij uit de weg moeten ruimen: het vinden van een Arabier met de geschikte kwalificaties om Arabisch te onderwijzen aan zesdejaars leerlingen.
Dit is het akelige ventje dat de integratie van Arabisch- sprekende leerlingen tegenwerkt. We zien hem ook op de foto bovenaan, naast de criminele Arabier. Misschien zijn ze samen aan het overleggen hoe ze andere scholen kunnen overtuigen van de 'voordelen' van het vak Arabisch. Linkse media hebben het alvast over "een gedurfde stap naar inclusiviteit en begrip".
Wegwijs in Hemelrijk België, of over de inspanningen die de Belgische overheid in het verleden deed om het de migranten hier zo aangenaam mogelijk te maken.
Hoe komt het toch dat onze verse medemensen hier zo goed de weg kennen naar het geld? België, zo klein als een muizenkeuteltje, maar met de uitbundige gulheid van een sinterklaas, stippelt die weg zélf uit voor migranten die in hun thuisland over het bestaan gehoord hebben van België, het Beloofde Land.
Het zijn onze eigen beleidsmensen die het welzijn betrachten van zoveel mogelijk nieuwelingen. "Welkom iedereen" staat er geschreven op alle grenspalen rondom ons land.
Begin 2010 besloot de overheid om 'Vlaamse inburgeringspakketten' te gaan verspreiden in de landen waar de meeste migranten vandaan komen. Zo konden buitenlanders zich in hun thuisland al voorbereiden op hun integratie in Vlaanderen. Waarom hen niet ineens allemaal met een taxi gaan ophalen en hen hier installeren?!
In 1999 publiceerde PRIC (Provinciaal Integratiecentrum) een brochure 'Wegwijs in België', een praktische gids voor nieuwe Limburgers. Opgepast lezer, die 'nieuwe Limburgers' zijn vermomde migranten die niét in België geboren zijn, maar halverwege hun leven besloten hebben om hier aan te schuiven aan de rijkgevulde maatschappelijke tafel. De brochure 'Wegwijs in België' begint met een wereldvreemde inleiding: "Wie naar een ander land emigreert, wil graag snel vertrouwd geraken met de andere leefgewoonten, met het aanbod aan voorzieningen en met de regels die de samenleving ordenen"... Ja, ja, daar zitten die gasten echt naar uit te kijken.
Doelstellingen en activiteiten van PRIC (gesubsidieerd door de Vlaamse Gemeenschap!) getuigen van een 'belangeloze' behartiging en bekommernis om 'de migrant'. Zoveel Samaritaanse goedheid ben ik nergens zo edelmoedig tegengekomen als in de brochure 'Wegwijs in België'. Het grenst aan zelfachterstelling, aan zelfverloochening. Het aast op een "open Limburgse samenleving met respect voor ieders identiteit en cultuur, volwaardig burgerschap en inspraak en participatie, menselijke opvang en begeleiding van allochtonen, vluchtelingen en woonwagenbewoners". Nieuwkomerscursussen werden georganiseerd om de introductie van migranten in onze samenleving te stimuleren... En nog andere aanbiedingen om het de nieuwkomers zo comfortabel mogelijk te maken in hun nieuwe omgeving, zodat ze niet van de stress ineen verschrompelen of wegkrimpen van verwaarlozing.
Dan zijn er ook nog de Migrantendiensten van de OCMW's die zich uitsloven voor het welzijn van 'de migrant'. Op zulke diensten, ten dienste van de migrant, zij vooral vrouwen werkzaam, die zich het lot van de 'verschoppelingen' van onze maatschappij persoonlijk aantrekken. Zij steunen en pleiten voor de migrant, en als allochtone scholieren hun beklag komen maken over de school, krijgen ze steevast gelijk van die vrouwen. Migrantendiensten die het gezag van de scholen ondermijnen!
Alle initiatieven die vroeger verzonnen werden voor 'het welzijn van de migrant', zijn nooit geëvalueerd. Parels voor de Zwijnen!
De laptopsubsidies voor scholen zijn opgebruikt. Er is geen geld meer. Scholen zullen nu wellicht de facturen van schoollaptops doorschuiven naar de ouders.
"Afschaffen van laptops is geen optie", zeggen fanatieke aanhangers van digitalisering.
We kunnen ook terugkeren naar het tijdperk van de Flintstones en het gebruik van griffel, lei en sponsje weer invoeren. Of een pen in het inktpotje soppen en schoonvegen met een pennenlapje. En met een vloeipapier de inkt van geschreven woordjes opzuigen.
Alle gekheid op een stokje, ons onderwijs zou het voorbeeld van Zweedse scholen moeten volgen en het evenwicht zoeken tussen pen en papier en digitaal onderwijs. Pen, papier én scherm!
De Zweedse onderwijsminister Lotta Edholm wil digitalisering op school terugschroeven en terugkeren naar studieboeken en notitieblokken, omdat ze het leesniveau bij leerlingen ziet dalen. Lees- en schrijfvaardigheden lijden onder digitaal onderwijs.
Ook in Nederland gaan er stemmen op om weer over te schakelen op pen en papier. En de Unesco waarschuwde onlangs nog voor een te snelle digitalisering in het onderwijs: "Technologie moet menselijke interacties in het lesgeven ondersteunen, maar mag die nooit verdringen".
Ondanks het dalende lees- en schrijfniveau van Vlaamse leerlingen, evolueren we in Vlaanderen volop in de richting van méér digitalisering. Leerlingen brengen heel wat tijd door voor een scherm. Het is aan de scholen om pen en papier handig af te wisselen met de laptop ("Blended Learning").
Met de woorden “Ik ben degene die jullie zoeken…” heeft de mes-terrorist van Solingen, Issa al H., zichzelf vannacht bij de politie aangegeven. De “Islamitische Staat” eist de verantwoordelijkheid voor de aanslag op en noemt de 26-jarige Syriër, die twee jaar geleden als asielzoeker naar Duitsland kwam, een soldaat van de IS.
De islamitische aanslag in Solingen werd door de Islamitische Staat opgeëist.Een jonge Syriër klopte vorige nacht aan bij de politie om te vertellen dat hij de terrorist was van de mesaanval. Hij voegde eraan toe dat hij liever in de gevangenis zit met gratis kost en inwoning, dan voortdurend te moeten vluchten.
De terreurdaad in Solingen is gepleegd door een man met een Arabisch uiterlijk. Getuigen hoorden de dader ook Arabisch spreken. Toch werd de slachtpartij hier en daar al gedownplayd met commentaren zoals: “vermoedelijke mesaanval”, “meerdere mensen aangevallen met mes”, “man steekt mensen neer”, "de dader steekt mensen in de nek", "de aanvaller steekt willekeurig mensen neer"... In die stijl manipuleerden ook VRT en VTM hun berichtgeving omtrent de mesaanval. De woorden 'Islamitisch' en 'terrorisch motief' werden vermeden. Censuur!
Het 'Festival van de Diversiteit' was de naam van de viering van de 650e verjaardag van de stad Solingen. Diversiteit en verscheidenheid, worden zodanig veelgeprezen dat immigratie en integratie uit het oog verloren worden. Laat de bevolking divers zijn, met diverse culturen, diverse talen, diverse eigenheden, zo klinkt het in linkse kringen, een zorgwekkende mentaliteit met dodelijke gevolgen...
Gisteren hoorde ik op tv een onwaarschijnlijk verhaal over de tevredenheid van ouders over de school van hun kind. Het klonk te mooi om waar te zijn:
"Ouders zijn verrassend positief over de school, klas, leerkrachten en het onderwijsniveau van hun kind. Dat blijkt uit een exclusieve peiling van HLN en VTM NIEUWS bij 1.000 Vlaamse papa's en mama's met kinderen in het lager of secundair onderwijs."
Deze ongeloofwaardige boodschap werd op tv verkondigd. Om de kijkers uit te lachen. Om hen een rad voor de ogen te draaien en de aandacht af te leiden van de pijnlijke werkelijkheid. Een werkelijkheid waarbij het onderwijsniveau blijft dalen en latten blijven zakken, en migrantenleerlingen het onderwijssysteem ruïneren.
Beste lezers, geloof er geen fluit van, van de nieuwe onderwijspeiling van HLN en VTM NIEUWS, voorgesteld als een sprookje. Bovendien telde de steekproef amper 1.000 mensen. Wie zijn die Vlaamse papa's en mama's die bevraagd werden? Turken, Marokkanen, Oekraïners? Dan is ook de uitslag van de enquête gekleurd en waardeloos.
In Duitsland werd onlangs het Nationaal onderwijsrapport gepresenteerd. En wat iedereen allang wist, was de conclusie: "Immigratie ruïneert het onderwijssysteem", migranten in Duitse klaslokalen zijn de oorzaak van een fatale ontwikkeling. Migranten zijn een overbelasting van het onderwijssysteem en van de leerkrachten. In het rapport staat ook dat anderstalige kinderen al op de basisschool falen, dat het aantal analfabeten blijft stijgen en dat een groot aantal 25- tot 35-jarigen hun opleiding niet beëindigd hebben en zijn blijven steken op het niveau van middelbaar onderwijs.
Niet alleen in Duitsland , ook hier in Vlaanderen is de toestand van het onderwijs alarmerend. Verontrustende berichten over dalende onderwijsniveaus en zakkende latten blijven elkaar opvolgen. De neergang van het onderwijs begon sluipend in kleine multiculturele schooltjes van de jaren 90 waar allochtoontjes in de watten gelegd werden en hun welbevinden belangrijker was dan leerprestaties. De leerstof werd zo gemakkelijk gemaakt dat velen slaagden. Migrantenscholieren zijn niet in staat on hun taal- en leerachterstanden weg te werken en daarom halen ze het lespeil naar beneden. Deze aanslagen op ons onderwijs zijn al decennialang aan de gang, maar alle signalen doorheen de vroegere jaren werden weggewuifd als discriminatie en racisme. En zo konden de kiemen van onderwijsverloedering rijpen en overrijpen... En nu is het te laat!
Kijk eens naar het kindje in het midden, het is een onvolwaardig tussengeval, een mulatje.
Mulatjes worden geboren uit blanke vrouwen die met een neger onder de lakens hebben liggen rotzooien. Weerzinwekkend en tegennatuurlijk. In het duister maken zij ondefinieerbare kindjes, kindjes zonder roots, zonder ras, zonder identiteit. Ze maken raciale twijfel- en randgevallen.
Gemengde relaties verstoren de etnische homogeniteit. Rassen verstrengelen zich met elkaar en verliezen hun identiteit. Interraciale relaties, interraciale huwelijken, en meer van dat soort gemengde liefdesinteracties worden voorgesteld als natuurlijk en veel voorkomend. We worden overspoeld met indoctrinerende tv-beelden die continu blijven suggereren dat blank en zwart perfect harmonisch samengaan. Propaganda voor rassenmenging dus! Al zappend kom je om elke hoek van het scherm ne neger tegen, of een negerin, in een of ander duidingsrogramma, een serie, films... Mijn tv-scherm is nooit meer helder, het blinkt niet meer en is bezoedeld met donkere schaduwen.
Alarm! Er is een nieuwe variant van het apenpokkenvirus opgedoken in Afrika. Het aantal besmettingen is er al flink gestegen. Nu bestaat het risico dat het virus zich internationaal gaat verspreiden, zoals twee jaar geleden, toen Afrikaanse apen het apenpokkenvirus vanuit Afrika ons land binnenbrachten.
Afrikaanse apen... Afrikaanse apenpokken... Apenpokkenvirus... Apenpokken... Apennootjes... Afrikaanse apen brengen het apenpokkenvirus naar hier. Afrikaanse vluchtelingen die hier altijd welgekomen zijn, zullen nog meer pokkenvirussen meebrengen, de apenpokkenepidemie is op komst. Via negers en homo's zal de epidemie zich als een vlek uitspreiden over Europa en de hele wereld.
In 2022, aan het begin van de virusuitbraak, viel het op dat de meeste besmettingen voorkwamen bij mannen die seks hadden met mannen. De eerste vier apenpokken-gevallen werden getraceerd op het homofestival in Antwerpen, het festival Darklands . De link met het homofestival was niet meer te omzeilen, apenpokken werden gerelateerd aan homo's, aan 'hoogrisicocontacten' zoals de linkse media eerbiedig de homoseks noemen. Homofestivals als broeihaarden van apenpokkenvirussen? Homo's met apenpokken, neen, apenpokken bij 'mannen die seks hebben met mannen'... We moeten beleefd blijven tegen homo's als ziekteverspreiders. Ook beleefd blijven tegen negers, dat zijn mensen met negroïde trekken. Kortom, via negers en homo's vindt het apenpokkenvirus de weg naar onze contreien.
MPOX (monkeypox) - De holebigemeenschap drong aan op een naamsverandering omdat 'apenpokkenvirus' te stigmatiserend, te kwetsend zou zijn voor met elkaar neukende mensen van hetzelfde geslacht. Ook de link tussen apenpokken en negers moest verdoezeld worden, want negers en apen zijn te verwant. En zo ontstond de nieuwe naam MPOX (monkeypox).
De columns van Brusselmans zullen voortaan niet meer hetzelfde zijn. De onverstoorbare auteur van weleer gaat zijn nieuwe columns over een andere boeg gooien. Onverwacht is hij dan toch lichtelijk onder de indruk van de opschudding die hij veroorzaakte door zijn woede te ventileren in een column over Gaza.
"Ik trek me terug uit de loop van de wereld", zo verwijst Brusselmans in zijn nieuwe column naar de heisa rond de passage over de puntige punt van het puntige mes, een mes als symbool van zijn woede. Eigenlijk bedoelt hij met 'terugtrekken uit de wereld': "Ge kunt allemaal de pot op".
De zin voor satire is hij niet kwijt, maar zijn columns zullen wellicht gematigder worden, lyrisch en liederlijk, gezouten en gepeperd, bloemiger en romiger, niet controversieel, niet provocerend.
Hij geeft aan om te gaan schrijven over bloemetjes en bijtjes, het zonnetje aan de blauwe hemel en fluitende vogeltjes in het groene gebladerte van hoge bomen, over het mooie weer in binnenland en kust, over plensende regenbuien met hagelbollen zo groot als de bolle borsten van een volgroeide moslima, of misschien gaat hij ook nog romantiseren over bruin mannen zonder zwemcultuur die de baas spelen over zeeën, meren en rivieren.
Brusselmans zal niet lang een zeemzoete schrijfstijl volhouden want dat is zijn stijl niet. Het pad des vredelievendheids is niet zijn ding. Als de storm rond zijn persoon is gaan liggen zal hij weer overhellen naar zijn vertrouwde literaire stijl, om zijn gedachten en gevoelens overdreven haarscherp in het felle daglicht te stellen. Overdrijven en tegen schenen stampen vindt hij nodig om met zijn puntige pen zijn ideeën kracht bij te zetten.
Marathonloper Bashir Abdi haalde een zilveren medaille op de olympische marathon in Parijs. De verslaggever en ook de media hebben daar gretig van geprofiteerd om via een subtiele hersenspoeling ons duidelijk te maken dat Bashir Abdi bij ons hoort, dat hij iemand van bij ons is. Ze willen ons wijsmaken dat hij een 'Europeaan' is, een 'Belg', een 'landgenoot''... En zo leveren de media hun bijdrage aan de vernegering van onze samenleving. De negroïde trekken van de man op de foto kunnen niet ontkend worden. Hij is geboren in Somalië.
Wij houden niet genoeg van onszelf. Eigenliefde en liefde voor ons eigen volk mag niet, zeggen de politiek correcten. Als we meer van onszelf houden dan van vreemdelingen, liggen we in de clinch met Spionnencentrum Unia dat xenofilie hoog in het vaandel draagt. Om dit te illustreren haal ik de Limburgse bouwfirma AVL aan die ooit in een relletje verwikkeld raakte toen de firma een mooie boodschap van eigenliefde bekend maakte: "Onze appartementen worden gebouwd door echte vakmannen van bij ons die Nederlands spreken." Unia heeft bij de bouwfirma zitten speuren en spitten op zoek naar racisme en discriminatie. Nooit meer iets over gehoord.
Eigenliefde, of oikomanie in 't schoon Vlaams, mag niet. We zouden onze eigenheden moeten verloochenen en alles wat vreemd is omhelzen. En zo worden we overwoekerd door allerlei nare oneigenheden. Zo zag ik op een avond op tv een negerke gekke bekken trekken, terwijl hij oerwoudkreten slaakte en spastische bewegingen maakte op een afstompend ritme. De nieuwslezer noemde hem "een jongen van bij ons", hij woont in Sint-Niklaas.
"Vakmannen van bij ons" mag niet. "Een jongen van bij ons" mag wel. En "onze Bashir" mag ook.
"We beloofden niet te huilen op de luchthaven”: Roger (86) wuift zondag grote liefde Rosalind Walker (81) uit die niet langer in België mag blijven.
Bruggeling Roger Herman (86) en zijn Nieuw-Zeelandse vriendin Rosalind Walker (81) hebben zondag in de vooravond opnieuw afscheid van elkaar genomen. Rosalind moet verplicht terug naar haar thuisland, omdat haar verblijfsvergunning afliep. Zo blijft Roger alleen achter.
W R A A K R O E P E N D !
Reactie van Jean:
Hoelang gaan wij Europeanen dat blijven aanvaarden dat ons Europa door ongecontroleerde import totaal vernield wordt en kapot gaat door geweld en criminaliteit???
Bruggeling Roger Herman (86) en zijn Nieuw-Zeelandse vriendin Rosalind Walker (81) hebben zondag in de vooravond opnieuw afscheid van elkaar genomen. Rosalind moet verplicht terug naar haar thuisland Nieuw Zeeland, omdat haar verblijfsvergunning afliep.
En wat zeggen ze, het zootje onbekwame ambetantenaren, tegen die massa illegalen??? NIETS, die mogen blijven parasiteren in ons land..
Het City Hotel Berlin East (foto) met zijn bijna 500 kamers wordt als het aan de Berlijnse Senaat ligt omgebouwd tot een onderkomen voor 1200 vluchtelingen. Dat kost uiteraard het nodige: minstens € 143 miljoen. Belastinggeld welteverstaan.
Een vrachtwagenchauffeur is dindsdagavond in de Leie getuimeld na een aanrijding met een personenwagen. De bestuurster keek achterom naar haar huilend kindje op de achterbank, waardoor ze van haar rijvak afweek. Boem! De Poolse trucker overleefde de val in de Leie niet.
Meteen dacht ik aan een campagne die Touring vijf jaar geleden lanceerde met als slagzin: "Naar je baby lachen kan dodelijk zijn", een campagne om te wijzen op het gevaar van de minste afleiding achter het stuur. Zo kan een huilende baby of een andere jengelaar op de achterbank de concentratie van de chauffeur verstoren. Slechts twee seconden volstaan om betrokken te raken bij een ongeval.
Heeft er ooit iemand stilgestaan bij het gevaar van kinderen op de achterbank in een auto? Ikke wel. Ik zie vaak chauffeurs achterom kijken naar hun kroost op de achterbank om met hen te keuvelen, of om hen terecht te wijzen, of wat dan ook.
Wij worden om de oren geslagen met het gevaar van telefoneren achter het stuur, terwijl kinderen op de achterbank veel gevaarlijker zijn dan gsm'en , want bij gsm'en heb je nog zicht op het verkeer, en bij achterom kijken niet. "Naar je baby lachen kan dodelijk zijn"...
Alles wordt aangegrepen om ons rijgedrag veilig te houden: gsm-gebruik, gordeldracht, overdreven snelheid, alcoholgebruik... maar geen woord over conversaties van de chauffeur met zijn gezellen op de achterbank.
Herman Brusselmans schreef een column in het linkse weekblad Humo. De tekst was nog niet afgekoeld of er barstte een golf van kritiek los. Hij schreef dat hij, bij het zien van een beeld van een huilend en schreeuwend Palestijns jongetje, iedere Jood met een puntig mes door de keel wil rammen. De European Jewish Association (EJA) start een rechtszaak.
Brusselmans is er weer eens in geslaagd om zichzelf in de schijnwerpers te zetten. De gewraakte column is een schot in de roos, als reclame voor zijn eigen persoon én voor Humo. De heisa over zijn uitspraken legt hij gewoon naast zich neer, op z'n Brusselmans.
Brusselmans lacht met alles en iedereen. Met een torenhoge eigendunk kan hij iedereen sprakeloos en kansloos in de hoek drijven. Hij voelt zich verheven boven de gewone man en eist van zijn lezers begrip en inlevingsgezindheid. Hij verwacht dat zijn satire begrepen wordt, dat zijn boodschappen correct overkomen bij iedereen die leest wat hij te vertellen heeft.
Met zo'n persoonlijkheid is het niet moeilijk om te blijven rammen tegen de grenzen van vrije meningsuiting. Niets doet hem wankelen. De klachten van de Joodse organisatie en het Spionnencentrum Unia zullen afschampen tegen alle argumenten die Humo en advocaten zullen aanvoeren.
Humo weerlegt de bewering dat Brusselmans zou aanzetten tot moord: "Bij satirische schrijvers als Brusselmans moet het geschrevene nooit letterlijk genomen worden"... "Zijn uitspraken maken deel uit van een satirische column, niet van een journalistiek artikel of een interview."
