De Noordzee bruist een lied dat brandt De zeewind draagt het mede Het zingt van vrijheid over 't land Van vreugd' in dorp en stede De zonne vuurt de blijheid aan Langs velden, weiden, stromen Waar steden met hun torens staan Waar woud en heide dromen Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart O schone steden, trots en vroom Vol heilige feestvisioenen O stille dorpkens langs de stroom Waar veld en weide groenen Ik min U, stad vol klokgetril En dorp ik min U beide En 't is er, als ik dromen wil Zo vreedzaam in de heide Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart
Willem Gijssels (1875 - 1945)
SCHOOLPERIKELEN (Vroeger)
Avonturen met schooldirecties, leerkrachten, ouders, leerlingen, clb'ers. Vertellingen over vroeger en nu. En ook nog een beetje actualiteit met een korreltje zout.
16-05-2024
Er gebeuren Rare Dingen
Er gebeuren rare dingen... met putdeksels, met een songfestival dat eerder lijkt op een gay pride, met losgeslagen tieners die truckchauffeurs mogen vermoorden maar niet het verkeer mogen belemmeren... Roodkapjes worden in het bos verkracht door grote boze wolven... En dan is er ook nog de geheimzinnige ontvoering van Mohamed, de crimineel die uit een gevangenenbusje gesleurd werd en niemand weet waarom; de dode cipiers vertrokken direct naar de hemel... En niet te vergeten, het scholierengeweld dat de bruine spuigaten uitloopt... Er was ook nog de moordaanslag op de Slowaakse premier Fico; de dader vond het nodig om hem uit de weg te ruimen aangezien hij het niet eens was met zijn ideeën... En tenslotte: de statistieken van seniorennet zijn ook al op hol geslagen.
Vroeger, toen alle scholen nog roomblank gekleurd waren, was er nooit lerarentekort. Lerarentekort werd pas uitgevonden toen de eerste Turkjes op onze Vlaamse schoolbankjes kwamen zitten. Met bosjes tegelijk. Daarna ging het vlug bergafwaarts met gezonde Vlaamse klassen waarin alleen Vlaamse leerlingen ongehinderd aan hun trekken konden komen.
Blanke leerlingen werden weggedreven uit scholen waar bruintjes en zwartjes binnendruppelden. Zij ontvluchtten hun bedreigde school omdat ze niet naast een moslim in de klas wilden zitten en ook niet naast ne neger. En zo kwamen concentratiescholen tot stand, 'zwarte scholen' in de volksmond. Van sociale mix was er geen sprake, want zoiets tegennatuurlijks wilde toch nooit lukken.
Er was een tijd dat zwarte scholen nog geloofden in een optimale integratie van hun exotische exemplaren, en zelfs in het wegwerken van leerachterstanden. Het aanleren van de Nederlandse taal stond bovenaan het streeflijstje van zwarte scholen, maar die wisten toen nog niet dat migranten niet geïnteresseerd waren in Nederlands.
In zwarte scholen werd er van leerkrachten verwacht dat ze hun leerstof zouden aanpassen aan het lage niveau van migranten, en wie de lat niet lager wilde leggen werd op het matje geroepen bij de directeur.
Andere wantoestanden in het migrantenonderwijs waren te zien in het geklungel met geldverslindende projecten die het welzijn van De Migrant beoogden. Projecten, extra leerkrachten, extra geld, alles leidde tot niéts, het waren Parels voor de Zwijnen.
Over deze stuntelige migrantenaanpak mocht er niets naar buiten lekken. De vuile was van de interne schoolkeuken mocht niet buiten opgehangen worden, die moest binnen de vier schoolmuren en zeven schoolpoorten blijven. Daarover waakten de directeur en de studiemeester.
In een school waar het krioelt van Turken en Marokkanen waren ouderavonden zielige aangelegenheden. Slechts een handvol ouders daagde op, meestal de vader want moeder kende geen Nederlands, of vergezeld van een zoon die voor tolk kwam spelen... Het zegt genoeg over de interesse voor schoolse vorderingen van hun kinderen.
Seksueel uitgehongerde roofdieren verslinden hun prooi.
Een 14-jarig meisje werd door haar vriendje naar een bos gebracht waar ze verkracht werd door een groep jongens, allen minderjarig en de jongste amper 11 jaar. Ze zijn geïdentificeerd en de jeugdrechter zal beslissen over hun lot. Hoofdverdachte is haar vriendje.
Met afschuw werd er gereageerd op de groepsverkrachting. Algeheel onbegrip en verontwaardiging. Het verbaasde iedereen dat jonge mensen, eigenlijk nog kinderen, kunnen overgaan tot zwaar seksueel geweld.
Toch is het niet zo moeilijk om te begrijpen hoe jonge Noord-Afrikanen In Groep in staat zijn om zulke gruwelijke feiten te plegen. Groepsvorming bij 'bruin mannen' wordt zwaar onderschat en domme meelopers in een grote groep zijn machtig. In feite zijn het nietige enkelingen die buitensporig gewelddadig kunnen worden, opgezweept door de kracht van de groep. Bovendien hanteren zij normen die alleen in hun thuisland gelden. 'Zedenverwildering' noemen wij dat. Een romantische ontluikende seksualiteit kennen deze jongens niet. Boenk! Met beide voeten tegelijk ploffen ze neer op pure fysieke seks.
Vroeger heb ik gezien hoe jonge Turken en Marokkanen zich organiseerden, hoe ze als zwakke individuen anoniem opgingen in een groep waarin hun eigenwaan versterkt werd, en waarin hun schuldgevoelens verdwenen omdat de collectiviteit van 'de groep' hun gedrag goedkeurde. Het sterke samenhorigheidsgevoel bindt de leden samen en een krachtige groep komt tot stand... 'Geestelijke besmetting' is een fenomeen dat we ook zien bij relschoppers in actie, die hun individualiteit verliezen in de groep.
Zo nu en dan lezen we berichten over de lamentabele psychische gezondheid van migranten. Depressies, psychosen en allerlei warrige gemoedstoestanden komen bovendrijven bij studies over hun psyche. Tijdschriften voor Geneeskunde, studies aan universiteiten, ze komen allen tot gelijkaardige conclusies: "Migranten zijn vatbaarder voor psychische stoornissen dan de eigen bevolking".
Deze eensgezindheid wordt gesterkt door ontwortelingsdepressies waartegen sommige migranten vechten. Zij zijn ontwortelden, die ontheemd en ontredderd niets meer herkennen van hun vertrouwde thuisland. Geplaagd door een intens gevoel van heimwee belanden ze in een diep depressie-dal, een tranendal, en balanceren ze tussen eenzame vervreemding en zware lethargie. Identiteitsverlies loert om de hoek.
Deze jankende treurwilgen hebben wij geïmporteerd, via de welkomstpolitiek en de grenspoorten die wagenwijd open stonden. Hun mentale labiliteit en neerslachtigheid worden in de hand gewerkt door het bladeren in de koran en verzen aframmelen. Profeet Mohammed was ook in een neerslachtige bui toen hij zijn openbaringen neerpende. En islamleraren herinner ik me als intens-droevige mannen die elk moment in een huilbui konden losbarsten, zich apathisch voortslepend doorheen de gangen van het schoolgebouw, gebukt onder elke loodzware stap.
Migranten en mentale gezondheid. Misschien zijn migranten genetisch voorbestemd om depri door het leven te gaan, gedoemd om levenslange zwaarmoedigheid mee te torsen in hun genen waarin melancholie vastgeroest zit...
Goed nieuws uit de onderwijswereld! Voor het eerst hebben leerkrachten zelf een leerplan ontwikkeld, bedoeld voor wiskundeknobbels uit de tweede en derde graad secundair. En het is goedgekeurd door de onderwijsinspectie. Een Vlaamse primeur. Vanaf 1 september 2024 kunnen alle secundaire scholen het nieuwe wiskundeplan al gebruiken.
De vier initiatiefnemers wilden meer aanvulling van de nieuwe minimumdoelen. De bestaande plannen hadden die ambities niet en daarom bedachten ze een alternatief dat inzet op meer basisvaardigheden: "Leerlingen kunnen steeds minder rekenen met letters en met breuken, of ontbinden in factoren..."
Hopelijk zorgt het wiskundeplan voor een precedent en worden andere leerkrachten geïnspireerd om soortgelijke initiatieven te nemen. Het is een oproep om onderwijsmensen en leraren in opleiding te laten waken over de kwaliteit van ons onderwijs!
Ouderavond lyceum Hasselt, oktober 1996. Bijna herfstvakantie. De eerste toetsen en beoordelingen zaten erop, en nu nog even spartelen met moeilijke ouders. Het was een donkere herfstige avond, er hing onheil in de lucht, ik voélde het. Boze moeders kan ik nog wel aan, maar griezels als Suzanne Billen (foto) zijn een nachtmerrie die aan mijn controle ontsnappen.
Suzanne Billen was de naam van het kreng. Zij leek op een voorhistorische tante, zo eentje dat tourtel drinkt en dan zat wordt. De duivel stuurde haar naar de ouderavond, ofwel was ze op eigen houtje ontsnapt uit de hel. In ieder geval zat ze daar te wachten. In de donkere gang, als een logge zware gestalte, zat ze geduldig haar beurt af te wachten. De aanblik was dreigend en imponerend. Zelfbewust keek ze star voor zich uit. Eigenlijk had het mens hier totaal niets te zoeken, want ze was géén ouder, van geen enkele leerling. Haar rotverwende kleinzoon zat in het laatste middelbaar. En die vrijde zo'n beetje met een meisje uit zijn klas. Dat meisje was de oogappel van Suzanne Billen, hoewel beiden nog lang geen familie van elkaar waren.
Toen 'het gevaarte' eindelijk aan de beurt kwam, leek het alsof ze in de gang haar tirade al voorbereid had. Ze was agressief, verbaal agressief. Met priemende ogen protesteerde ze hevig tegen de lage screeningscijfers van haar toekomstige kleinkind, ze was het er niet mee eens en eiste een herziening. Als mensen een 'herziening' eisen, wil dat zeggen dat ze een vervalsing willen, corruptie dus! Suzanne Billen wou me het liefst te lijf gaan, maar haar schijnheilige burgerfatsoen belette haar dat.
Aanvankelijk luisterde ik naar de ergernissen van de boze vrouw. Maar het kwaad was geschied. De wortels van vijandigheid zaten al vast. Het mens zat zowat zinloos en doelloos te kibbelen en te krijsen, niet voor rede vatbaar. Een uitzichtloze situatie! De nachtmerrie eindigde toen ik haar hardhandig buitenzwierde en de deur met een klap achter haar dichtsloeg.
Het Iraaks Parlement heeft de antihomowet goedgekeurd: homoseksuele relaties zullen bestraft worden met gevangenisstraffen. Ook transgenders moeten naar de cel samen met alle anderen die transitie mogelijk maken: artsen en andere prutsers die knoeien met de eigenheid van een geslacht. Alle decadentie achter slot en grendel!
"Biologische geslachtsverandering op basis van persoonlijke verlangens" mag niet meer. En op je eigen geslacht vallen is ook strafbaar. Moreel verderf en zedelijk verval moet gestraft worden, zeggen ze in Irak. Ook mannen die zich verwijfd gedragen of vrouwenkleren dragen, moeten de cel in.
Conner Rousseau boft dat hij niet in Irak woont. Zijn gedrag is wel niet verwijfd en hij draagt ook geen vrouwenkleren, toch niet in het openbaar, maar de zijsprongetjes op zijn seksuele levenswandel zijn van bedenkelijke aard. Conner heeft echter veel engelbewaarders die met een spons veel kunnen seponeren en tweedekansen aanbieden. In Irak zou hij allang achter de tralies gezeten hebben.
De Irakese antihomowet heeft zijn voordelen. Gendergestoorde Irakezen worden door de nieuwe wet uit hun psychisch lijden verlost. Zij hoeven zich niet meer suf te piekeren over hun geslachtsidentiteit, zij zullen ook niet meer op zoek moeten gaan naar seksegenoten waarmee ze een robbertje of zo gaan vechten in bed of in de struikjes. Het wordt allemaal gemakkelijker. Ook een regenboogvlag hoeft niet meer te wapperen ergens bovenaan een gebouw, ook niet halfstok, en na een hevige regenbui zal de zonneschijn niet meer schitteren op een veelkleurige regenboog die aan de einder glansloos zijn kleuren verliest. Irakezen hoeven ook niet meer te worstelen met het nieuwe alfabet LHBTIXYZ dat hen in verwarring brengt. Voor Irakezen is er alleen maar M en V.
Amnesty International protesteert tegen het criminaliseren van homoseksualiteit in Irak en spreekt over een schending van fundamentele mensenrechten als seksuele minderheden stiekem aan hun trekken willen komen terwijl dat verboden is .
Een lid van de Duitse Binnenlandse Veiligheidsdienst waarschuwt in een interview voor onhoudbare toestanden op Duitse scholen. Steeds meer ouders zouden zich bezorgd tot adviesbureaus wenden, omdat hun kinderen zich uit angst om aangevallen te worden tot de islam bekeren.
Het is zover. Moslims zijn nu talrijk genoeg om ons te intimideren en de baas over ons te spelen. Alles in naam van Allah en met de koran onder de arm zijn ze gewapend om 'niet-gelovigen' aan te vallen en te bedreigen. Niet alleen in Duitse scholen, maar in alle westerse scholen zijn ze een angstaanjagende meerderheid aan het worden. Mede door de invoer vanuit islamitische landen en vanuit de woestijn. En dan zwijgen we nog over hun hitsige voortplantingsdrang waardoor kleine moslimpjes aan de lopende band op de wereld gezet worden.
Vroeger, in de jaren 70 en 80 heb ik moslims zien binnendruppelen in onze Vlaamse scholen, beetje bij beetje, onopvallend, ze bleven een hele tijd in de minderheid en hielden zich gedeisd. Toen hadden we nog de mogelijkheid om ze in toom te houden, te onderdrukken. We hadden de ijdele illusie dat die kleine islamitische gemeenschap een uitschuivertje was van onze samenleving dat wel gauw zou onderdompelen in ons alledaagse leven om zich verder niet meer te manifesteren.
Wat waren we toch naïef. We werden dom gehouden door de overheid, politici en media die de islam koesterden en promootten. De onderwijswereld werd misleid door valse propaganda van de overheid die de islam voorstelde als niet-imperialistisch. Daar waren toen minister Lenssens, Paula D'Hondt en nog andere islamofielen die koppig volhielden dat de islam zich zeker niet wilde uitbreiden, noch op veroveringstocht zou gaan en zonder machtsvertoon een religietje van de vrede zou blijven.
Zelenskiaans Tussendoortje en de Gulle Geldschieters
Zelensky is de patroonheilige van alle bedelaars. Hij is de grootste bedelaar aller tijden. Wat die man allemaal bijeen gescharreld heeft op zijn bedeltochten is ongelooflijk. Hele fortuinen aan geld, wapens, munitie, tanks, gevechtsvliegtuigen... alles om te vechten en om oorlog te voeren, een uitzichtloze oorlog die hij nooit zal winnen.
Maar het moch niet baten. Alles wat gebruikt werd in zijn strijd tegen Rusland werd meteen aan flarden geschoten. Vernietigd. En telkens moest Zelensky opnieuw gaan bedelen. Altijd maar opnieuw. Hij werd de lieveling van Europese landen die hem financieel, humanitair en materieel steunden. Overal waar hij kwam tijdens zijn zwerftochten werd hij bedolven onder de miljoenen euro's. En zo kon de oorlog altijd blijven voortduren, dankzij westerse steun.
De 'Gulle Geldschieters' is de titel van een nieuw Suske en Wiske album. Het zal volgende week al in de winkel liggen. Willy Vandersteen heeft vanuit den hemel spoed gezet achter het verhaal over geldschieters die een oorlog instandhouden. Om te verhinderen dat Suske en Wiske genderloos zouden worden.
De VS als gulle geldschieters ondersteunen het Zelensky-project met 57 miljard euro. Dat betekent: nóg langer oorlog en nóg meer doden. De Russische minister van Buitenlandse Zaken waarschuwde het Westen dat daarmee de gevaarlijke rand van een oorlog met Rusland bereikt is. En Medvedev geeft aan dat "De Bloeddollars van Amerikaanse schurken het Russische leger niet zouden stoppen."
Ik heb Zelensky nog niet horen smeken om westerse soldaten, maar dat kan nog altijd komen, dat hij westerse mannen wil die gaan vechten om te sterven in zijn uitzichtloze oorlog. Of dat alle EU-burgers Oekraïne-belasting moeten gaan betalen.
Het Oekraïense leger is dus met uitsterven bedreigd. Strijders blijven vechten en sneuvelen, niemand blijft er nog over... Terwijl in ons land en omringende landen een overvloedig potentieel aan Oekraïense vechters als vluchteling verblijft en een falder-faldera-leventje leidt, op kosten van de belastingbetaler. Alle Oekraïense mannendie hier vrij en vrolijk gratis ronddwarrelen in plaats van ginder hun land te verdedigen, zouden systematisch opgepakt moeten worden om naar het front gestuurd te worden. Dáár is hun plaats, niet hier als vluchteling. Hoe komt het toch dat Oekraïense vluchtelingen, in pleeggezinnen, in kampen, in opvanghuizen, zo fel bepamperd en beschermd worden, terwijl zij horen te vechten in hun Oekraïne?
Ook gezien op tv? Het digitaal gestuntel in een klas van middelbare scholieren was een belachelijk schouwspel. Het leek op reclame voor laptops en voor diversiteit in het klaslokaal. De cameraman kon zijn lens niet weghouden van ne neger die in volle interraciale glorie meer dan eens in beeld kwam.
Ik vrees dat minister Weyts zich misgrabbelt met het invoeren van centrale toetsen in Vlaamse scholen, toetsen bedoeld als instrument om de onderwijskwaliteit in de gaten te houden en om de evolutie van individuele leerlingen te volgen.
Vanaf 2024 zullen op vier momenten de toetsen afgenomen worden: het vierde en het zesde leerjaar, en het tweede en zesde secundair.
Scholen kennen alle trucjes en sluipwegen om toetsen voor te bereiden (teaching to the test). Om deze praktijken te omzeilen zullen testen ontwikkeld worden die beroep doen op inzicht en redeneervermogen van de leerling.
Het systeem van centrale toetsen laat scholen toe om zich te vergelijken met 'vergelijkbare' scholen. Opmerkelijk is het taalgebruik van Weyts "vergelijkbare scholen, gelijksoortige scholen". Hij vermeed opzettelijk 'witte scholen', 'zwarte scholen', 'multiculturele scholen','concentratiescholen'... want die zouden zich gestigmatiseerd voelen. Misschien krijgen ze wel 'aangepaste' toetsen met lage latten en zo, zoals vroeger ook al gebeurd is, nietwaar directeur Blauwbaard?
De toetsresultaten worden niet gepubliceerd en er mogen ook geen ranglijstjes gemaakt worden. We zullen dus nooit te weten komen welke scholen de beste zijn. Ouders mogen blijkbaar niet weten welke scholen kwaliteitsonderwijs bieden: iedereen gelijk in een mix van goede en zwakke leerlingen... Ook scholen willen elkaars resultaten kennen, ze wedijveren om als de beste uit de bus te komen.
En zo schieten de centrale toetsen hun doel voorbij: de onderwijskwaliteit zal niet verbeteren en individuele leerlingen zullen niet opgevolgd kunnen worden. We zullen afwachten. Het hele toetssysteem klinkt alleszins chic en duur.
Zinloos geweld op scholier schokt heel Frankrijk, tot in de hoogste regionen.
Het scholierengeweld in Franse scholen is aan het escaleren nu er vaker wapens gebruikt worden bij vechtpartijen. Op het lichaam van de 15-jarige jongen die vermoord werd aan de schoolpoort zal een autopsie uitgevoerd worden. Vijf 'individuen' zitten in hechtenis in het onderzoek naar zijn dood. De verdachten zijn 4 minderjarigen en 1 volwassene. Wie zijn die 'individuen'? Tuigjongeren zonder geweten!
Het drama voltrok zich in de school in Viry-Châtillon ten zuiden van Parijs. De school werd bezocht door de Franse onderwijsminister en door president Macron. Later ook door premier Attal waarover ik onlangs schreef en over zijn drastische plannen om gewelddadige jeugd aan te pakken.
Macron: "We hebben een vorm van ongeremd geweld onder onze tieners. De tieners die geweldplegen lijken ook steeds jonger te worden. Scholen moeten beschermd worden, zodat ze een toevluchtsoord blijven voor onze kinderen en leerkrachten. We zullen ons hardnekkig blijven verzetten tegen elke vorm van geweld"... Het woord 'onaanvaardbaar' ontbreekt hier nog.
Hoe gaat Macron het islamitische en zinloze geweld bij minderjarigen aanpakken? Door nog meer van dat crapuul het land binnen te laten? "Hardnekkig verzetten tegen elke vorm van geweld" zegt Macron. Misschien is het wel te laat. Links pamperbeleid heeft het gevoel van straffeloosheid bij uitheemse jongeren gevoed, heeft hun ouders niet verantwoordelijk gesteld voor de gewelddadige feiten van hun spruiten die thuis de baas zijn.
Wie zijn die tuigjongeren zonder geweten, die opgroeien met een gevoel van straffeloosheid, opgroeien zonder ouderlijk gezag? Wie is dat gespuis dat jongeren in elkaar mag timmeren, slaan, vernederen, en zelfs vermoorden?
Lees bij E.J. Bron over terroristische jonge moslims:
Gisteren las ik een braaf artikeltje over Antwerpse jongeren die geen nieuwe school kunnen vinden nadat ze van hun vorige school weggestuurd werden omwille van incidenten of tuchtproblemen. Zo is er voor 160 middelbare scholieren nergens plaats op een school.
Het gaat om probleemleerlingen die in geen enkele school passen, en alle scholen die ze uitproberen weigeren hen op te nemen omdat zo'n leerlingen een grote impact hebben op het klasgebeuren dat verstoord wordt.
Samen met de schooldirecteur en het CLB wordt een andere school gezocht voor de leerling-zonder-school. En aangezien scholen leerlingen mogen weigeren geven ze aan dat ze de toestroom van jongeren met gedragsproblemen niet meer aankunnen. Een eufemisme om oproerkraaiers en onruststokers beleefd aan de kant te zetten.
Het artikeltje waarin ik over dit probleem las, heeft het heel voorzichtig over "plaatstekort in Antwerpen", en over "te weinig ondersteuning". Het wekt de indruk dat 'verwijdering' uit school een recent fenomeen is, terwijl al veel langer en veel meer leerlingen buitengesjot worden, of buitengezwierd, of buitengesmeten... Ik kon nergens iets terugvinden over het parcours dat die probleemleerlingen afleggen in hun zoektocht naar een andere school. Zij zijn vogels voor de kat! Dat soort kereltjes verhuist vaak van de ene naar de andere school zonder iets te bereiken, zonder iets te presteren, en dan blijven ze overal zo wat rondhangen en iedereen ambeteren tot ze rijp zijn om te gaan doppen.
Franse scholen kreunen onder scholierengeweld. De voorbije maand voltrokken zich twee drama's in een voorstad van Parijs. Met bruut geweld werd een 15-jarige jongen doodgeslagen aan de schoolpoort en een andere tiener werd in het ziekenhuis geslagen. Jongeren zijn oververtegenwoordigd in criminaliteitsstatistieken. Wie zijn die 'jongeren', die soms ook adolescenten genoemd worden, of tieners, of jongens, of leerlingen, of delinquenten... maar nooit wordt de misdadige jeugd bij naam genoemd, nl. moslims en migrantenleerlingen.
Alleen op de website van E.J. Bron konden we lezen dat premier Attal steun belooft aan onderwijspersoneel dat strijdt tegen islamisten die onderwijsinstellingen willen ondermijnen. Het Franse onderwijs heeft het zwaar: 323 scholen ontvingen dreigmails om gebouwen in brand te steken en 'ongelovigen' te onthoofden.
Steven Decraene over de plannen van de Franse premier Attal
De Franse premier Gabriel Attal vindt onderwijs erg belangrijk. Hij heeft heel wat plannen om de jeugd op het rechte pad te houden en daarom heeft hij voorstellen ingediend om jongerengeweld strenger aan te pakken. Orde, respect en gezag zijn de sleutelwoorden van zijn plannen.
Attal wil meer orde en discipline. Zo zouden leerlingen op school aanwezig moeten zijn van 8 uur tot 18.30 uur, en niet zomaar na 16 uur op straat rondhangen.
Er moeten meer lessen over burgerzin komen.
Punten worden afgetrokken bij de examens van gewelddadige leerlingen, met een permanente vermelding hierover op hun diploma.
Leerlingen staan recht wanneer de leerkracht de klas binnenkomt, als teken van respect voor gezag.
Ouders zullen aangesproken worden op hun verantwoordelijkheden.
Geen excuses meer: ordeverstoorders en boelzoekers, onruststokers en zij die leerkrachten bedreigen of aanvallen, allen die het gezag ondermijnen zullen het geweten hebben. De gevolgen zullen wenstig zijn. Het is de jonge premier Attal wel menens.
Voor tieners die echt dreigen te ontsporen, ziet Attal een oplossing in een kostschool, of een internaat. Vroeger noemden we dat een 'verbeteringsgesticht'. Voor een heropvoeding, ver weg van de eigen buurt. In september wil de premier contracten opstellen met scholen, ouders en leerlingen aangaande de opname in een internaat. Het zou ook gaan om rechten en plichten van de internaatsleerling. Ouders zonder gezag, met pedagogische onmacht, zullen opgelucht zijn met een internaatsopname van hun onhandelbare kinderen.
Waarop moeten scholen focussen volgens de Vlaming? Resultaten of welzijn? Met deze vraag trok Freek Braeckman gisteren met zijn stembus naar het atheneum in Mechelen. Om mensen te overvallen met de 'keuze' tussen presteren of zich goed voelen, een keuze die suggereert dat beide opties evenwaardig zijn. Mis.
En nu moet ik ingrijpen. Om te protesteren tegen de vraagstelling van Freek. Er bestaat nl. geen keuze tussen resultaten en welzijn omdat alléén het presteren telt. Het welbevinden komt later, na goede prestaties.
Excelleren, over hoge latten springen, zich onderscheiden van anderen, zich verheven voelen boven anderen, ontsnappen aan kuddegedrag... alleen zó komen mensen tot prestaties.
In het onderwijs horen we te weinig kreten van zelfverheerlijking, kreten als: "Ik ben de beste! Ik ben de eerste! Ik ben de sterkste! Ik ben de slimste!".
Gebrek aan competitie, wedijver, streberzucht... doet alarmklokken over dalende onderwijsniveaus en zakkende latten luider en luider klinken. Wie kiest voor welzijn, eerder dan voor prestaties, kiest voor onderwijsverloedering.
Wat ik hier geschreven heb is een pleidooi voor prestatiedrang en is zeker niet naar de zin van linkse lullers die vinden dat niemand de beste mag zijn, dat alle leerlingen gelijk zijn en dat ze elkaar niet mogen overtroeven noch overtreffen.
Landbouwminister Jo Brouns (CD&V) diende een Vlaams subsidiedossier van 931.000 euro in voor een project van Agropolis. Toen ontdekt werd dat zijn vader Hubert Brouns de voorzitter was van Afropolis trok zijn zoon Jo de subsidie in onder druk van collega's Demir en Rutten... Hoewel ze zeggen dat Hubert al acht jaar onbezoldigd voorzitter is van Agropolis. Onbezoldigd? Neen, dat past niet bij Hubert.
Ik maak nu van de gelegenheid gebruik om over mijn ergernissen te vertellen toen Hubert Brouns vroeger heel eventjes directeur probeerde te spelen in een plattelandsschooltje in Zonhoven. Hij verving er directeur Mosselmans die toen tijdelijk op een andere wei ging grazen, waar het gras groener was. Mannen kennen de weg naar het groene gras altijd vanbuiten. Ze hebben ook een bijzondere neus voor groene blaadjes.
Hubert Brouns was een moeial en een egotripper. Op ouderavonden had hij de slechte gewoonte om zich te mengen in ieder oudergesprek. Blabla. Een kwelling voor elke leerkracht. Want dan moest het hele gesprek opnieuw gevoerd worden en alle gespreksonderwerpen opnieuw aan de orde komen. Brouns viel in herhaling, praatte er maar wat op los, vaak naast de kwestie, maar het klonk allemaal wel mooi. Een radde babbelaar, die Hubert Brouns. Vaak gebeurde het dat hij nog even de ouders voor zich alleen had en... toen ging het mis! Hij wijzigde visies van leerkrachten en maakte heel andere afspraken dan die door de leerkracht gemaakt werden. Hubert Brouns, de nachtmerrie van alle leerkrachten en hulpverleners!
Serkan Bozyigit stelt zich kandidaat voor de Vlaamse verkiezingen in juni, ondanks zijn exotische naam. Hij staat op de 11de plaats van de N-VA-lijst voor het Vlaams Parlement. 'Serkan Bozyigit' op een Vlaamse lijst? Het wringt.
Met zijn provocerende stunt is het begrijpelijk dat er van Vlaamse zijde kritische commentaren komen, en zelfs agressieve en racistische reacties. Dat moet Serkan zeker verwacht hebben... Dankzij het vreemdelingenstemrecht zien Vlaamse kiezers hun stemmen wegvloeien naar een kandidaat met Turkse roots.
Bij het lezen van de haatdragende reacties was Serkan diep gekwetst en diende een klacht in bij de politie wegens racisme.
Hij verdedigt zijn 'Vlaming-gevoel': "Ik ben hier geboren en getogen en spreek perfect Nederlands. Ik heb hier gestudeerd, ben hier leerkracht wiskunde en schooldirecteur geweest en nu ben ik raadgever voor onderwijsminister Ben Weyts (N-VA). Ik heb het gevoel dat ik niet kan bewijzen dat ik echt wel 100% Vlaming ben."
Inderdaad, met een Turkse naam kan je dat niet bewijzen.
Als échte Vlaming word je geboren uit Vlaamse ouders en Vlaamse voorouders met Vlaamse namen, je leeft onder eenVlaamse kerktoren en je mint de Vlaamse taal. Je hebt een diepgeworteld Vlaming-gevoel, zo onvervalst en authentiek Vlaams dat je het niet kan delen met anderen die hun roots elders hebben liggen.
Het hele wezen van een echte Vlaming straalt fiere Vlaamse trots uit. Echte Vlamingen zijn éérsterangsburgers die fier met opgeheven hoofd de ereplaats in de loge van de Vlaamse samenleving verdienen, de meest exclusieve plaats waar ze recht op hebben!
