De Noordzee bruist een lied dat brandt De zeewind draagt het mede Het zingt van vrijheid over 't land Van vreugd' in dorp en stede De zonne vuurt de blijheid aan Langs velden, weiden, stromen Waar steden met hun torens staan Waar woud en heide dromen Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart O schone steden, trots en vroom Vol heilige feestvisioenen O stille dorpkens langs de stroom Waar veld en weide groenen Ik min U, stad vol klokgetril En dorp ik min U beide En 't is er, als ik dromen wil Zo vreedzaam in de heide Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart
Willem Gijssels (1875 - 1945)
SCHOOLPERIKELEN (Vroeger)
Avonturen met schooldirecties, leerkrachten, ouders, leerlingen, clb'ers. Vertellingen over vroeger en nu. En ook nog een beetje actualiteit met een korreltje zout.
24-05-2024
Zwarte Negers in de Donkere Nacht
Gisteravond op de Kazernelaan scheelde het geen haar of ik had een paar asielzoekers ondersteboven gereden. Niet met voorbedachten rade. Het was een ongelukkig toeval. Echt waar.
Dat krijg je als zwarte negers met donkere kleren over onze Vlaamse wegen slenteren, dralen langs donkere straten zonder waarschuwingsborden voor overstekend wild, overstekende reeën en katten zonder huisarrest.
De negers in de duisternis banen zich een weg naar ik weet niet waar. Ze vallen niet op. Ze lanterfanten. Bijna onzichtbaar. Gelukkig hebben ze witte tanden en het wit van hun ogen reflecteert en dan zie je ze op tijd. Of, soms zie je die schitterende flikkerdingen iets te laat, en dan is het maar nipt of die mannen maken een buiteling van hier naar het hete land waar ze vandaan komen. Via een buiteling gekatapulteerd worden naar het land van herkomst. Als dat eens zou mogen lukken. De geschrokken donkere mannen namen me mijn manoeuver op de weg niet kwalijk, ze beseften dat het geen kwaad opzet van me was en deden teken dat alles oké was.
De zichtbaarheid van asielzoekers! Een nieuw verkeersprobleem duikt op. Nieuwe verkeersborden moeten uitgevonden worden om hen te beschermen in duisternis en laaghangende mist. Ofwel meer lantaarnpaaltjes langs de weg. Hoe kunnen zwarte asielzoekers zich beter kenbaar maken op de openbare weg? En hoe moet dat 's nachts met zwaarbewolkte hemel? Dan zijn zwarte negers een makkelijke prooi voor bloeddorstige onverlaten en aasgierige automobilisten die met gierende banden er vanonder muizen na een tik tegen een groepje onzichtbare donkere mannen.
Als ik moet kiezen tussen islamitisch tuig dat het Joodse volk wil vermoorden en een land dat koste wat kost haar burgers verdedigt, dan is de keuze makkelijk! Tot mijn laatste snik. Tot het laatste moment dat ik hier sta, zal ik achter Israël staan.
In Terzake ging het gisteravond over de verlinksing van universiteiten. Pieterjan De Smedt trachtte zijn twee rivaliserende gasten te temperen, maar kakel- en ratelwijf Gwendolyn Rutten (Open Vld) overstemde meermaals haar gesprekspartner Chris Janssens (Vlaams Belang). En dat deed ze op haar eigen typische wijze: lacherig als een giechelende puber de gewichtigaard uithangen. En dan zwaaide ze ook nog met een blaadje van het VB en had het over 'dikke mensen'... De kijkers, en wellicht Pieterjan ook, wisten geen raad met de verwijzing naar linkse professoren.
Aanleiding van de discussie was een peiling naar het stemgedrag van Leuvense professoren, uitgevoerd door het studentenblad Veto, waaruit bleek dat proffen overwegend links stemmen. Parlementslid Tom Vandendriessche (Vlaams Belang): "Links eenheidsdenken is slecht voor de wetenschapskwaliteit." Hij klaagt aan dat er geen ideologische diversiteit is aan universiteiten. Dat politieke opinies onvoldoende divers zijn, gaf Chris Janssens ook meermaals aan tijdens het debat. Gwendolyn hapte niet.
De verlinksing van universiteiten is een internationaal fenomeen, zegt politicoloog Bart Maddens. Een verklaring voor het linkse profiel van universiteitspersoneel is volgens wetenschapsfilosoof Andreas De Block (foto) de linkse zelfselectie. En deze zelfselectie wil het Vlaams Belang doorbreken: "Rechtse proffen worden steeds meer gedwongen tot censuur of zelfcensuur. Daar moeten we ons tegen verzetten. Er moet pluraliteit heersen in het hoger onderwijs."
Op kleinere schaal zien we links onderwijs in secundaire scholen waar het vak 'Mens en Samenleving' gegeven wordt, waar linkse leerkrachten volop de ruimte en gelegenheid krijgen om links gedachtegoed in te prenten bij hun leerlingen. Wie weet wat die pubers te horen krijgen over hun kiesgedrag op 9 juni?
Het is precies tien jaar geleden dat “Conchita Wurst”, de Oostenrijkse kunstfiguur in vrouwenkleren met een baard, het Eurovisie Songfestival (ESC) won. Destijds al werden er weddenschappen aangenomen of het nog schriller en perverser zou gaan.
De VRT noemde het Eurovisie Songfestival van 10 jaar geleden het "Feest der Verscheidenheid"... Ik zou het eerder het "Feest der Decadentie" willen noemen. Conchita Wurst was een symbool van de Verwording van de Mens. 'Het' lijkt op een 'tussen-mens', een seksloze tussensoort. Deze wanstaltige karikatuur van 'de mens' zet aan tot het tolereren van idioterie. Het lijkt er op dat men via gedrochten als 'Conchita' perversies en afwijkingen wil legaliseren en aanvaardbaar doen lijken.
Kan de Marokkaanse Nawal Fahri onze Limburgse belangen verdedigen?
Verkiezingsaffiches schieten nu als paddenstoelen uit de grond. De wildgroei ontsiert bermen, weiden en akkers. De borden, geteisterd door regen en wind, zien er verslenst uit, ze verhinderen het uitzicht naar den einder, storen het landschap en leiden de aandacht af van automobilisten. Het zijn spotprenten die mensen tonen met politieke ambities, mensen die een ongelooflijk zelfvertrouwen en zelfingenomenheid uitstralen.
Nawal Fahri... Nooit van gehoord. Toch staat haar foto te blinken op een grote CD&V-affiche langs de weg, een weg tussen patattenvelden en weilanden, in een boerengat waar CD&V heerst over het politieke landschap. Nawal is lijsttrekker van het federaal parlement.
Burgemeester Steven Matheï, een telg uit een stevige CD&V-fanilie, mag naast Nawal, de dame met exotische allures, poseren op de foto langs de weg. Maar het is Nawal die de blikvanger is.
Voorbijgangers zijn verbaasd over de vreemde naam van iemand die zich kandidaat stelt in een landelijk gebied. Ze vragen zich af wat een Marokkaanse in ons strontdorpje komt zoeken?
Beste lezers, besef dat een stem voor Nawal Farih een stem is voor ondersteuning van vluchtelingen, voor diversiteit en inclusie, en géén stem voor Limburgse belangen. Kies zeker niet voor Nawal want zij is het liefje van Sammy Mahdi. En over Sammy Mahdi bericht ‘T Scheldt heel spitsvondig: "Helaas is de omvorming van de cd&v van een Christelijke Volkspartij naar een Moslimpartij onder leiding van Sammy Mahdi zover gevorderd dat het point of no return overschreden werd."
17 mei: Internationale Dag tegen Homofobie, Bifobie, Transfobie en Interseksefobie (IDAHOT).
De Dag tegen Heterofobie moet nog uitgevonden worden.
Vandaag vieren holebi's en transgenders het naamfeest van de heilige Holebius, patroonheilige van alle homo's, transo's, biso's en intersekso's. Holebius werd heilig verklaard door Çavaria, de Vlaamse belangenverdediging van de LGBTI-sekte.
Homo's, transo's, biso's en intersekso's zijn ontspoorde mensensoorten die lijden aan het besmettelijke heterofobie-syndroom. Het virus is seksueel overdraagbaar. Het maakt hen angstig voor mensen met een gezond seksleven en als heterofoben willen ze daarom vlug terug in de kast kruipen en niet meer te koop lopen met hun gestoorde seksuele geaardheid.
De heilige Holebius bidt vanuit de hemel voor de bekering van alle holebifoben. Zijn gebeden helpen mij niet want homo's en transo's en zo, die maken mij niet fobisch, ik heb geen schrik van ziekelijke verwijvingen en manwijverijen, ze doen me walgen.
Niemand mag er iets op tegen hebben dat homo's en omgebouwden verafschuwd en geminacht worden, veroordeeld en verguisd worden. Mensen zijn vrij om er hun gedacht over te hebben en het te uiten.
Het Spionnencentrum, alias Unia, pretendeert dat een fobie iets misdadigs is. Zij pikken de term uit de psychiatrische sfeer waar een fobie een onberedeneerbare angst is waartegen geen verzet mogelijk is. Eb en vloed, zonsopgang en zonsondergang... het is hen ook niet gelukt om zich daar tegen te verzetten.
Er gebeuren rare dingen... met putdeksels, met een songfestival dat eerder lijkt op een gay pride, met losgeslagen tieners die truckchauffeurs mogen vermoorden maar niet het verkeer mogen belemmeren... Roodkapjes worden in het bos verkracht door grote boze wolven... En dan is er ook nog de geheimzinnige ontvoering van Mohamed, de crimineel die uit een gevangenenbusje gesleurd werd en niemand weet waarom; de dode cipiers vertrokken direct naar de hemel... En niet te vergeten, het scholierengeweld dat de bruine spuigaten uitloopt... Er was ook nog de moordaanslag op de Slowaakse premier Fico; de dader vond het nodig om hem uit de weg te ruimen aangezien hij het niet eens was met zijn ideeën... En tenslotte: de statistieken van seniorennet zijn ook al op hol geslagen.
Vroeger, toen alle scholen nog roomblank gekleurd waren, was er nooit lerarentekort. Lerarentekort werd pas uitgevonden toen de eerste Turkjes op onze Vlaamse schoolbankjes kwamen zitten. Met bosjes tegelijk. Daarna ging het vlug bergafwaarts met gezonde Vlaamse klassen waarin alleen Vlaamse leerlingen ongehinderd aan hun trekken konden komen.
Blanke leerlingen werden weggedreven uit scholen waar bruintjes en zwartjes binnendruppelden. Zij ontvluchtten hun bedreigde school omdat ze niet naast een moslim in de klas wilden zitten en ook niet naast ne neger. En zo kwamen concentratiescholen tot stand, 'zwarte scholen' in de volksmond. Van sociale mix was er geen sprake, want zoiets tegennatuurlijks wilde toch nooit lukken.
Er was een tijd dat zwarte scholen nog geloofden in een optimale integratie van hun exotische exemplaren, en zelfs in het wegwerken van leerachterstanden. Het aanleren van de Nederlandse taal stond bovenaan het streeflijstje van zwarte scholen, maar die wisten toen nog niet dat migranten niet geïnteresseerd waren in Nederlands.
In zwarte scholen werd er van leerkrachten verwacht dat ze hun leerstof zouden aanpassen aan het lage niveau van migranten, en wie de lat niet lager wilde leggen werd op het matje geroepen bij de directeur.
Andere wantoestanden in het migrantenonderwijs waren te zien in het geklungel met geldverslindende projecten die het welzijn van De Migrant beoogden. Projecten, extra leerkrachten, extra geld, alles leidde tot niéts, het waren Parels voor de Zwijnen.
Over deze stuntelige migrantenaanpak mocht er niets naar buiten lekken. De vuile was van de interne schoolkeuken mocht niet buiten opgehangen worden, die moest binnen de vier schoolmuren en zeven schoolpoorten blijven. Daarover waakten de directeur en de studiemeester.
In een school waar het krioelt van Turken en Marokkanen waren ouderavonden zielige aangelegenheden. Slechts een handvol ouders daagde op, meestal de vader want moeder kende geen Nederlands, of vergezeld van een zoon die voor tolk kwam spelen... Het zegt genoeg over de interesse voor schoolse vorderingen van hun kinderen.
Seksueel uitgehongerde roofdieren verslinden hun prooi.
Een 14-jarig meisje werd door haar vriendje naar een bos gebracht waar ze verkracht werd door een groep jongens, allen minderjarig en de jongste amper 11 jaar. Ze zijn geïdentificeerd en de jeugdrechter zal beslissen over hun lot. Hoofdverdachte is haar vriendje.
Met afschuw werd er gereageerd op de groepsverkrachting. Algeheel onbegrip en verontwaardiging. Het verbaasde iedereen dat jonge mensen, eigenlijk nog kinderen, kunnen overgaan tot zwaar seksueel geweld.
Toch is het niet zo moeilijk om te begrijpen hoe jonge Noord-Afrikanen In Groep in staat zijn om zulke gruwelijke feiten te plegen. Groepsvorming bij 'bruin mannen' wordt zwaar onderschat en domme meelopers in een grote groep zijn machtig. In feite zijn het nietige enkelingen die buitensporig gewelddadig kunnen worden, opgezweept door de kracht van de groep. Bovendien hanteren zij normen die alleen in hun thuisland gelden. 'Zedenverwildering' noemen wij dat. Een romantische ontluikende seksualiteit kennen deze jongens niet. Boenk! Met beide voeten tegelijk ploffen ze neer op pure fysieke seks.
Vroeger heb ik gezien hoe jonge Turken en Marokkanen zich organiseerden, hoe ze als zwakke individuen anoniem opgingen in een groep waarin hun eigenwaan versterkt werd, en waarin hun schuldgevoelens verdwenen omdat de collectiviteit van 'de groep' hun gedrag goedkeurde. Het sterke samenhorigheidsgevoel bindt de leden samen en een krachtige groep komt tot stand... 'Geestelijke besmetting' is een fenomeen dat we ook zien bij relschoppers in actie, die hun individualiteit verliezen in de groep.
Zo nu en dan lezen we berichten over de lamentabele psychische gezondheid van migranten. Depressies, psychosen en allerlei warrige gemoedstoestanden komen bovendrijven bij studies over hun psyche. Tijdschriften voor Geneeskunde, studies aan universiteiten, ze komen allen tot gelijkaardige conclusies: "Migranten zijn vatbaarder voor psychische stoornissen dan de eigen bevolking".
Deze eensgezindheid wordt gesterkt door ontwortelingsdepressies waartegen sommige migranten vechten. Zij zijn ontwortelden, die ontheemd en ontredderd niets meer herkennen van hun vertrouwde thuisland. Geplaagd door een intens gevoel van heimwee belanden ze in een diep depressie-dal, een tranendal, en balanceren ze tussen eenzame vervreemding en zware lethargie. Identiteitsverlies loert om de hoek.
Deze jankende treurwilgen hebben wij geïmporteerd, via de welkomstpolitiek en de grenspoorten die wagenwijd open stonden. Hun mentale labiliteit en neerslachtigheid worden in de hand gewerkt door het bladeren in de koran en verzen aframmelen. Profeet Mohammed was ook in een neerslachtige bui toen hij zijn openbaringen neerpende. En islamleraren herinner ik me als intens-droevige mannen die elk moment in een huilbui konden losbarsten, zich apathisch voortslepend doorheen de gangen van het schoolgebouw, gebukt onder elke loodzware stap.
Migranten en mentale gezondheid. Misschien zijn migranten genetisch voorbestemd om depri door het leven te gaan, gedoemd om levenslange zwaarmoedigheid mee te torsen in hun genen waarin melancholie vastgeroest zit...
Goed nieuws uit de onderwijswereld! Voor het eerst hebben leerkrachten zelf een leerplan ontwikkeld, bedoeld voor wiskundeknobbels uit de tweede en derde graad secundair. En het is goedgekeurd door de onderwijsinspectie. Een Vlaamse primeur. Vanaf 1 september 2024 kunnen alle secundaire scholen het nieuwe wiskundeplan al gebruiken.
De vier initiatiefnemers wilden meer aanvulling van de nieuwe minimumdoelen. De bestaande plannen hadden die ambities niet en daarom bedachten ze een alternatief dat inzet op meer basisvaardigheden: "Leerlingen kunnen steeds minder rekenen met letters en met breuken, of ontbinden in factoren..."
Hopelijk zorgt het wiskundeplan voor een precedent en worden andere leerkrachten geïnspireerd om soortgelijke initiatieven te nemen. Het is een oproep om onderwijsmensen en leraren in opleiding te laten waken over de kwaliteit van ons onderwijs!
Ouderavond lyceum Hasselt, oktober 1996. Bijna herfstvakantie. De eerste toetsen en beoordelingen zaten erop, en nu nog even spartelen met moeilijke ouders. Het was een donkere herfstige avond, er hing onheil in de lucht, ik voélde het. Boze moeders kan ik nog wel aan, maar griezels als Suzanne Billen (foto) zijn een nachtmerrie die aan mijn controle ontsnappen.
Suzanne Billen was de naam van het kreng. Zij leek op een voorhistorische tante, zo eentje dat tourtel drinkt en dan zat wordt. De duivel stuurde haar naar de ouderavond, ofwel was ze op eigen houtje ontsnapt uit de hel. In ieder geval zat ze daar te wachten. In de donkere gang, als een logge zware gestalte, zat ze geduldig haar beurt af te wachten. De aanblik was dreigend en imponerend. Zelfbewust keek ze star voor zich uit. Eigenlijk had het mens hier totaal niets te zoeken, want ze was géén ouder, van geen enkele leerling. Haar rotverwende kleinzoon zat in het laatste middelbaar. En die vrijde zo'n beetje met een meisje uit zijn klas. Dat meisje was de oogappel van Suzanne Billen, hoewel beiden nog lang geen familie van elkaar waren.
Toen 'het gevaarte' eindelijk aan de beurt kwam, leek het alsof ze in de gang haar tirade al voorbereid had. Ze was agressief, verbaal agressief. Met priemende ogen protesteerde ze hevig tegen de lage screeningscijfers van haar toekomstige kleinkind, ze was het er niet mee eens en eiste een herziening. Als mensen een 'herziening' eisen, wil dat zeggen dat ze een vervalsing willen, corruptie dus! Suzanne Billen wou me het liefst te lijf gaan, maar haar schijnheilige burgerfatsoen belette haar dat.
Aanvankelijk luisterde ik naar de ergernissen van de boze vrouw. Maar het kwaad was geschied. De wortels van vijandigheid zaten al vast. Het mens zat zowat zinloos en doelloos te kibbelen en te krijsen, niet voor rede vatbaar. Een uitzichtloze situatie! De nachtmerrie eindigde toen ik haar hardhandig buitenzwierde en de deur met een klap achter haar dichtsloeg.
Het Iraaks Parlement heeft de antihomowet goedgekeurd: homoseksuele relaties zullen bestraft worden met gevangenisstraffen. Ook transgenders moeten naar de cel samen met alle anderen die transitie mogelijk maken: artsen en andere prutsers die knoeien met de eigenheid van een geslacht. Alle decadentie achter slot en grendel!
"Biologische geslachtsverandering op basis van persoonlijke verlangens" mag niet meer. En op je eigen geslacht vallen is ook strafbaar. Moreel verderf en zedelijk verval moet gestraft worden, zeggen ze in Irak. Ook mannen die zich verwijfd gedragen of vrouwenkleren dragen, moeten de cel in.
Conner Rousseau boft dat hij niet in Irak woont. Zijn gedrag is wel niet verwijfd en hij draagt ook geen vrouwenkleren, toch niet in het openbaar, maar de zijsprongetjes op zijn seksuele levenswandel zijn van bedenkelijke aard. Conner heeft echter veel engelbewaarders die met een spons veel kunnen seponeren en tweedekansen aanbieden. In Irak zou hij allang achter de tralies gezeten hebben.
De Irakese antihomowet heeft zijn voordelen. Gendergestoorde Irakezen worden door de nieuwe wet uit hun psychisch lijden verlost. Zij hoeven zich niet meer suf te piekeren over hun geslachtsidentiteit, zij zullen ook niet meer op zoek moeten gaan naar seksegenoten waarmee ze een robbertje of zo gaan vechten in bed of in de struikjes. Het wordt allemaal gemakkelijker. Ook een regenboogvlag hoeft niet meer te wapperen ergens bovenaan een gebouw, ook niet halfstok, en na een hevige regenbui zal de zonneschijn niet meer schitteren op een veelkleurige regenboog die aan de einder glansloos zijn kleuren verliest. Irakezen hoeven ook niet meer te worstelen met het nieuwe alfabet LHBTIXYZ dat hen in verwarring brengt. Voor Irakezen is er alleen maar M en V.
Amnesty International protesteert tegen het criminaliseren van homoseksualiteit in Irak en spreekt over een schending van fundamentele mensenrechten als seksuele minderheden stiekem aan hun trekken willen komen terwijl dat verboden is .
Een lid van de Duitse Binnenlandse Veiligheidsdienst waarschuwt in een interview voor onhoudbare toestanden op Duitse scholen. Steeds meer ouders zouden zich bezorgd tot adviesbureaus wenden, omdat hun kinderen zich uit angst om aangevallen te worden tot de islam bekeren.
Het is zover. Moslims zijn nu talrijk genoeg om ons te intimideren en de baas over ons te spelen. Alles in naam van Allah en met de koran onder de arm zijn ze gewapend om 'niet-gelovigen' aan te vallen en te bedreigen. Niet alleen in Duitse scholen, maar in alle westerse scholen zijn ze een angstaanjagende meerderheid aan het worden. Mede door de invoer vanuit islamitische landen en vanuit de woestijn. En dan zwijgen we nog over hun hitsige voortplantingsdrang waardoor kleine moslimpjes aan de lopende band op de wereld gezet worden.
Vroeger, in de jaren 70 en 80 heb ik moslims zien binnendruppelen in onze Vlaamse scholen, beetje bij beetje, onopvallend, ze bleven een hele tijd in de minderheid en hielden zich gedeisd. Toen hadden we nog de mogelijkheid om ze in toom te houden, te onderdrukken. We hadden de ijdele illusie dat die kleine islamitische gemeenschap een uitschuivertje was van onze samenleving dat wel gauw zou onderdompelen in ons alledaagse leven om zich verder niet meer te manifesteren.
Wat waren we toch naïef. We werden dom gehouden door de overheid, politici en media die de islam koesterden en promootten. De onderwijswereld werd misleid door valse propaganda van de overheid die de islam voorstelde als niet-imperialistisch. Daar waren toen minister Lenssens, Paula D'Hondt en nog andere islamofielen die koppig volhielden dat de islam zich zeker niet wilde uitbreiden, noch op veroveringstocht zou gaan en zonder machtsvertoon een religietje van de vrede zou blijven.
Zelenskiaans Tussendoortje en de Gulle Geldschieters
Zelensky is de patroonheilige van alle bedelaars. Hij is de grootste bedelaar aller tijden. Wat die man allemaal bijeen gescharreld heeft op zijn bedeltochten is ongelooflijk. Hele fortuinen aan geld, wapens, munitie, tanks, gevechtsvliegtuigen... alles om te vechten en om oorlog te voeren, een uitzichtloze oorlog die hij nooit zal winnen.
Maar het moch niet baten. Alles wat gebruikt werd in zijn strijd tegen Rusland werd meteen aan flarden geschoten. Vernietigd. En telkens moest Zelensky opnieuw gaan bedelen. Altijd maar opnieuw. Hij werd de lieveling van Europese landen die hem financieel, humanitair en materieel steunden. Overal waar hij kwam tijdens zijn zwerftochten werd hij bedolven onder de miljoenen euro's. En zo kon de oorlog altijd blijven voortduren, dankzij westerse steun.
De 'Gulle Geldschieters' is de titel van een nieuw Suske en Wiske album. Het zal volgende week al in de winkel liggen. Willy Vandersteen heeft vanuit den hemel spoed gezet achter het verhaal over geldschieters die een oorlog instandhouden. Om te verhinderen dat Suske en Wiske genderloos zouden worden.
De VS als gulle geldschieters ondersteunen het Zelensky-project met 57 miljard euro. Dat betekent: nóg langer oorlog en nóg meer doden. De Russische minister van Buitenlandse Zaken waarschuwde het Westen dat daarmee de gevaarlijke rand van een oorlog met Rusland bereikt is. En Medvedev geeft aan dat "De Bloeddollars van Amerikaanse schurken het Russische leger niet zouden stoppen."
Ik heb Zelensky nog niet horen smeken om westerse soldaten, maar dat kan nog altijd komen, dat hij westerse mannen wil die gaan vechten om te sterven in zijn uitzichtloze oorlog. Of dat alle EU-burgers Oekraïne-belasting moeten gaan betalen.
Het Oekraïense leger is dus met uitsterven bedreigd. Strijders blijven vechten en sneuvelen, niemand blijft er nog over... Terwijl in ons land en omringende landen een overvloedig potentieel aan Oekraïense vechters als vluchteling verblijft en een falder-faldera-leventje leidt, op kosten van de belastingbetaler. Alle Oekraïense mannendie hier vrij en vrolijk gratis ronddwarrelen in plaats van ginder hun land te verdedigen, zouden systematisch opgepakt moeten worden om naar het front gestuurd te worden. Dáár is hun plaats, niet hier als vluchteling. Hoe komt het toch dat Oekraïense vluchtelingen, in pleeggezinnen, in kampen, in opvanghuizen, zo fel bepamperd en beschermd worden, terwijl zij horen te vechten in hun Oekraïne?
Ook gezien op tv? Het digitaal gestuntel in een klas van middelbare scholieren was een belachelijk schouwspel. Het leek op reclame voor laptops en voor diversiteit in het klaslokaal. De cameraman kon zijn lens niet weghouden van ne neger die in volle interraciale glorie meer dan eens in beeld kwam.
Ik vrees dat minister Weyts zich misgrabbelt met het invoeren van centrale toetsen in Vlaamse scholen, toetsen bedoeld als instrument om de onderwijskwaliteit in de gaten te houden en om de evolutie van individuele leerlingen te volgen.
Vanaf 2024 zullen op vier momenten de toetsen afgenomen worden: het vierde en het zesde leerjaar, en het tweede en zesde secundair.
Scholen kennen alle trucjes en sluipwegen om toetsen voor te bereiden (teaching to the test). Om deze praktijken te omzeilen zullen testen ontwikkeld worden die beroep doen op inzicht en redeneervermogen van de leerling.
Het systeem van centrale toetsen laat scholen toe om zich te vergelijken met 'vergelijkbare' scholen. Opmerkelijk is het taalgebruik van Weyts "vergelijkbare scholen, gelijksoortige scholen". Hij vermeed opzettelijk 'witte scholen', 'zwarte scholen', 'multiculturele scholen','concentratiescholen'... want die zouden zich gestigmatiseerd voelen. Misschien krijgen ze wel 'aangepaste' toetsen met lage latten en zo, zoals vroeger ook al gebeurd is, nietwaar directeur Blauwbaard?
De toetsresultaten worden niet gepubliceerd en er mogen ook geen ranglijstjes gemaakt worden. We zullen dus nooit te weten komen welke scholen de beste zijn. Ouders mogen blijkbaar niet weten welke scholen kwaliteitsonderwijs bieden: iedereen gelijk in een mix van goede en zwakke leerlingen... Ook scholen willen elkaars resultaten kennen, ze wedijveren om als de beste uit de bus te komen.
En zo schieten de centrale toetsen hun doel voorbij: de onderwijskwaliteit zal niet verbeteren en individuele leerlingen zullen niet opgevolgd kunnen worden. We zullen afwachten. Het hele toetssysteem klinkt alleszins chic en duur.
