De Noordzee bruist een lied dat brandt De zeewind draagt het mede Het zingt van vrijheid over 't land Van vreugd' in dorp en stede De zonne vuurt de blijheid aan Langs velden, weiden, stromen Waar steden met hun torens staan Waar woud en heide dromen Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart O schone steden, trots en vroom Vol heilige feestvisioenen O stille dorpkens langs de stroom Waar veld en weide groenen Ik min U, stad vol klokgetril En dorp ik min U beide En 't is er, als ik dromen wil Zo vreedzaam in de heide Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart
Willem Gijssels (1875 - 1945)
SCHOOLPERIKELEN (Vroeger)
Avonturen met schooldirecties, leerkrachten, ouders, leerlingen, clb'ers. Vertellingen over vroeger en nu. En ook nog een beetje actualiteit met een korreltje zout.
22-04-2017
Dit is mijn Nachtmutske
Vroeger, toen zangers nog konden zingen zonder zich aan te stellen: "I'm Happy in my Dreams":
Vermoorde Politieman was Lid van Holebi-Vereniging
Moslimterroristen hebben hun tactiek verfijnd en gemoderniseerd: homo's worden niet meer van daken gegooid, maar gewoon neergekogeld!
Vermoorde politieman van schietpartij in Parijs was lid van holebivereniging
Bij de aanslag in Parijs kwam een politieman om het leven en raakten twee andere politiemannen gewond. Het slachtoffer was lid van FLAG!, een vereniging voor holebi politiemannen en gendarmen.
De politieman werd vermoord voor een politiewagen. Hij werd gedood door een kogel in het hoofd. “De politieagent viel op de grond. Ik hoorde 6 schoten. Hij schoot recht naar de politieagenten”, vertelde een ooggetuige aan persbureau Reuters.
De organisatie FLAG! reageerde al op het drama door een feestje te annuleren. “Ten gevolge van het drama op donderdag 20 april, hebben we besloten om de thé dansant die we op zondag hadden gepland te annuleren”, schreef FLAG! op zijn website. “We zijn nu helemaal niet in de stemming om te feesten.”
Genoeg gedroomd. Terug naar de realiteit. Gisteren vertelde ik over discriminatie van Vlaamse leerlingen in multiculturele scholen. Wel, vandaag wil ik dat illustreren met een voorval van vroeger in het atheneum van directeur Blauwbaard.
Tijdens een deliberatie raakte leraar Huybrichs helemaal over zijn toeren toen bleek dat een Vlaamse leerling gebuisd was ondanks zijn inzet en ijver gedurende het hele schooljaar, terwijl twee Turken slaagden hoewel ze het halve schooljaar gespijbeld hadden zonder iets te presteren.
De vulkaan barstte uit en de kruik brak te water! De maat was vol voor leraar Huybrichs. Hij maakte zich erg boos, sloeg zó hard met zijn vuist op tafel, dat het hele gebouw op z'n grondvesten daverde. In de leraarskamer kon hij verder stoom afblazen.
Leraarskamers waren vroeger voor mij enorme snoepwinkels waar ik gretig smulde van klachten en verzuchtingen van leerkrachten. Met pen en papier in de aanslag luisterde ik aandachtig naar hun diepste zieleroerselen die ze alleen in de leraarskamer kwijt konden. De leraarskamer als verloskamer van opgekropte woede, toorn, frustratie, onvrede... De leraarskamer als toevluchtsoord voor gekrenkten die zich in de intieme ruimte van samenzweerders eens goed konden laten gaan over de onrechtvaardige behandeling van Vlaamse leerlingen.
Zo noteerde ik de kreten van leraar Huybrichs toen die in volle colère schreeuwde: "Leerlingen die studeren worden gestraft, en die niét studeren worden beloond... De gebuisde leerling heeft zijn best gedaan, terwijl twee luieriken en spijbelaars wél geslaagd zijn! Waar zijn we naartoe aan het gaan?!". Zijn gelaat liep rood aan, hij was het kennelijk écht beu dat migrantenleerlingen beschermd en bevoordeeld werden. Hij was duidelijk in zijn speach, je kon hem niet mis verstaan. Zijn collega's waren het met hem eens, maar ze zwegen...
Allochtone leerlingen bezaten een bijzondere gave om met hun klak te gooien naar regels en voorschriften, om bevelen en orders weg te wuiven, alsof onaangepast gedrag in de genen van een vreemde etniciteit zit. Logisch, ontworteling brengt gewetenloosheid met zich mee. We hoeven het niet te ontkennen of te negeren, het ís gewoon zo, het was gewoon zo, en zo waren ook mijn ervaringen... Maar als scholen die eigenaardigheden van allochtonen accepteren als behorende bij hun allochtone wezen, is dat een serieuze bedreiging voor onze Vlaamse leerlingen.
Lieve is een dromer, niet alleen 's nachts maar vooral overdag, wanneer ik wegglijd in mijn droomwereld... Nu zal 'k eens vertellen over een droom van vorige nacht, een droom waarvan ik vandaag nog lang ga nagenieten. Ik droomde dat ik de grote baas van de televisie was en er álles te zeggen had. Alles over programma's, over nieuwslezers, omroepsters, quizleiders, woordvoerders, tot en met de kuisploeg. Ook inhoud, stijl én tijdstippen van alle uitzendingen vielen onder mijn bevoegdheid. Alles! Ik kreeg carte blanche om hervormingen door te voeren en hoefde met niemand te overleggen. Zonder referendum kwam ik aan de macht.
De radicaalste hervorming die ik doorvoerde waren de journaals die verhuisden van 's avonds naar 's morgens. De hele voormiddag nieuwsberichten, interviews, weerberichten, commentaren... Dan kan de menselijke geest 's namiddags alles rustig op een rijtje zetten en overpeinzen. Aan den toog, bij de kapper, bij de pedicure, in de winkel... Als dan de avond valt over 't land zijn we klaar om alle gebeurtenissen een plekje te geven in ons brein en zijn we klaar met piekeren.
De avond is er om uit te bollen van de belevenissen van overdag, om de nachtrust voor te bereiden. Niet om overspoeld te worden door alle ellende van de hele wereld. Luchtige en frivole avondprogramma's die het verstand op nul zetten zijn nodig om in de gepaste stemming te komen voor een ongestoorde en serene nachtrust. De nachtelijke dromen verwerken alles wat we overdag gezien en gehoord hebben. Maar als het wereldgebeuren 's avonds op ons afkomt, verstoren frustratie en onmacht die verwerking, en dan beginnen we te woelen in bed, worden we gewekt door onze onrustige geest. En zo ontstaan slaapstoornissen...
Geleerden, wetenschappers en onderzoekers loofden mijn initiatief en zo ontving ik de 'Nobelprijs voor de Volksgezondheid'. Ontnuchterd ben ik wakker geworden, maar de nobelprijs voor volksgezondheid heb ik toch maar fijn in de wacht gesleept.
Ik las vanochtend heel vroeg dat er nu meer leerlingen buitengezwierd worden op school dan vroeger. Dat bericht kwam hard aan op mijnen nuchteren maag. Zo vroeg al, terwijl de vogeltjes buiten in de bomen de slaap uit hun oogjes wreven en ingetogen hun fluitdeuntjes inoefenden. Zonder een valse noot. Vogeltjes zijn nooit depressief, hun fluitconcertjes klinken opgewekt en uitbundig, levensvreugde uitstralend. En in mei leggen ze allemaal een ei...
Een beetje afgedwaald... Dat meer leerlingen van school gestuurd worden mag ons niet verbazen, want hoe meer asielkinderen onze scholen bevolken, hoe meer er afgeweken wordt van het schoolreglement. Het is bekend dat migrantenleerlingen het niet zo nauw nemen met voorschriften en regels, geen respect tonen voor gezag en structuur, hun voeten vegen aan de gebruikelijke Nederlandse omgangstaal en aan Vlaamse rituelen. Conflicten zijn er het gevolg van en leiden tot gedragsproblemen en onhandelbaarheid. Met de komst van een groeiend aantal vluchtelingenkinderen stijgt ook het aantal psychisch onevenwichtigen, ongeletterden, onhandelbaren, onschoolbaren, kortom allerlei nieuwkomers die niet passen in ons traditionele onderwijssysteem. En daarom worden alle onaangepasten verwijderd die het normale schoolgebeuren in de war sturen.
'Verwijdering uit school'... het betekent een complex scenario dat gevolgd moet worden door directies en leerkrachten, vaak tijdens extra klassenraden. Ik heb gezien hoe scholen zich beraadden over één leerling in oeverloze discussies en eindeloos gepalaver. Deze kostbare tijd kon bespaard worden als onschoolbare jongeren geen kindergeld meer zouden krijgen. Eens het kindergeld afgeschaft, is het makkelijker voor wildebrassen om zich fatsoenlijk te gedragen op school.
Ik heb meegemaakt dat schooldirecties het scenario voor 'verwijdering uit school' zorgvuldiger toepasten voor allochtonen dan voor Vlaamse leerlingen, alsof ze bevreesd waren om migrantenleerlingen te kwetsen of te stigmatiseren. Discriminatie van de Vlaamse leerling! Deze overbezorgdheid doet het onderwijs de das om. Het tuig wordt veel te lang getolereerd. Anderzijds wordt een Vlaamse leerling die iets uitgespookte vlot behandeld en direct naar een andere school gestuurd... De adoratie van allochtonen, moslims, vreemdelingen, vluchtelingen, door directies, leerkrachten en hulpverleners zal er altijd wel blijven, in stand gehouden door de overheid. En door mensen als professor Martin Valcke die vindt dat scholen meer geduld moeten opbrengen en meer verzachtende omstandigheden moeten invoeren... Ja, ja...
De Dubbele Nationaliteit geeft een Ziekelijk Bipatride-Gevoel
Een dubbele nationaliteit betekent méér dan het op zak hebben van twee papiertjes die bewijzen dat je bestaat. Als mensen meer dan één bewijs van bestaan nodig hebben, hapert er iets aan hun psychische toestand, omdat het bezit van twee paspoorten ziekteverwekkend is. Het sijpelt door in het gemoed van de dubbele paspoorter. Hij gaat lijden aan grootheidswaanzin, aan overmoed, aan een opgeblazen ego en nog andere narigheden die komen kijken bij de ontdubbeling van zijn wezen.
Zijn psyche versplintert zich en de gruiselementen zijn niet meer te lijmen. Hij gaat lijden aan psychosen, neurosen en nog andere akelige afwijkingen, ongeneeslijke kwaaltjes en stoornissen die de hersenen aantasten. Zijn twee hersenhelften zijn voortdurend in gevecht om elkaar te overtroeven, en daarom komen de hersenen van dubbele paspoorters nooit meer goed.
De dubbele paspoorters hebben de dwangmatige neiging om zich als een schaap te gedragen, eendrachtig samen met zijn gestoorde soortgenoten, de andere schapen die ook twee bestaansbewijzen nodig hebben om te overleven en om zich te manifesteren.
Een dubbele nationaliteit is echt niet iets om trots op te zijn, een ontdubbelde nationaliteit is beschamend en vernederend voor de bezitter van de gespleten nationaliteit.
De media spreken van 'Belgische Turken', 'Turkse Belgen'... Niet verwonderlijk dat er af en toe ene doortrapt en de trappers verliest, Turken balanceren immers tussen twee identiteiten, tussen twee landen, tussen twee culturen, en dat maakt hen psychisch onevenwichtig. Levenslang gedoemd om naar evenwicht te zoeken dat ze nooit zullen vinden.
Dat komt ervan als je met een dubbele nationaliteit wilt bonjouren en als een opportunist wilt profiteren van de voordelen van twee landen. Toch compleet onlogisch?
Met ambivalente gevoelens gaan ze door het leven, enerzijds hun liefde voor Vlaamse centjes en Vlaamse voorzieningen, anderzijds hun liefde voor de dolgedraaide gek Erdogan in hun Turkse heimatland. Hun bipolaire stoornis belet hen om als normaal mens met één stevige identiteit door het leven te gaan. En hun gebarsten zielsleven maakt van hen psychische wrakken, vatbaar voor allerlei afwijkingen en ongeregeldheden in hun persoonlijke leven.Hun hart ligt in Turkije. Maar daar wonen ze niet. En dat brengt verscheuring in hun binnenste teweeg.
Een dubbele nationaliteit is dus ziekelijk. Het werkt in op het innerlijke leven van de dubbele paspoorters. Zij vragen zich constant af: ben ik nu Turk, of ben ik nu Belg? Het balanceren tussen beiden maakt hen vertwijfeld en onzeker, en hun persoonlijkheden brokkelen af nadat eerst hun hersenen dooreen geschud werden.
Daarom is het onvoorstelbaar en onwerkelijk dat labiele en ontwortelde Turken in ONS land kunnen stemmen over een Turkse aangelegenheid! Niet te geloven!
Tien nieuwe Vlaamse scholen zwaaiden amper 8 weken geleden hun poorten wijd open om kindertjes van over de hele wereld te verwelkomen. Meer dan 5.100 leerlingen hebben er voor het eerst les gevolgd in de nieuwe klaslokalen. Geen opgelapte containergebouwtjes, geen bouwvallige noodopvang, geen aftandse refters of oude voetbalcantines, en ook geen scoutslokalen... neen, geen afdankertjes voor de nieuwe kindjes, maar spiksplinternieuwe en kraaknieuwe panden waar bouwvakkers, architecten en ondernemers pas naar huis vertrokken waren.
Veel hebben de uitheemse kindjes er niet geleerd want ondertussen is er 1 week krokusvakantie geweest en 2 ruime weken paasvakantie. En dan beginnen ze vanaf vandaag te rollen van het ene verlengde weekend in het andere om uiteindelijk te belanden in de roes van 2 lange maanden zomervakantie. Het derde trimester als oefening voor de zomervakantie. En als ze dan op trektocht gaan naar hun gevaarlijke herkomstland, is het goed mogelijk dat ze weer alles vergeten zijn wat ze in die paar weken in hun nieuwe schooltjes geleerd hebben.
Er zijn dus 10 nieuwe scholen bijgekomen in Vlaanderen, en dat in amper 5 dagen tijd. Kosten: 75,5 miljoen euro. Wat zijn wij Vlaamse belastingbetalers toch een gul volk. Gloednieuwe klaslokalen, waar de geur van verf en behangpapier nog rondwaart, voor vers aangevoerde nieuwe kindjes, voor analfabeetjes en andere ongeletterde nieuwkomertjes die allemaal van heel ver gekomen zijn om een zitje te bemachtigen op onze Vlaamse schoolbankjes.
Onderwijsminister Crevits, vereerd met zoveel internationale belangstelling, zei: "Nooit eerder werd zoveel geïnvesteerd in scholenbouw." Maar ze zweeg over waarom er zoveel geïnvesteerd moest worden, ze zweeg over de aanhoudende toevloed van vreemde schoolgangertjes waardoor nieuwe scholenbouw altijd nodig zal zijn. Ook geen sprake van asielcrisis, vluchtelingencrisis en zo. Crevits vervolgde: "Overal in Vlaanderen rijzen schoolbouwprojecten uit de grond. Moderne gebouwen geven de schoolteams en duizenden leerlingen een extra stimulans om elke dag opnieuw kansen te creëren en talenten te ontwikkelen."
Ook Crevits voorganger, Pascal Smet, ijverde voor capaciteitsuitbreiding en beloofde plechtig dat er plaats zou zijn voor iedereen. Maar toen had die man nog geen flauw benul van de enorme niet-voorziene instroom van nieuwe kindjes, een kindertsunami van nooit geziene omvang, nieuwe en vreemde exemplaartjes die zich bij onze originele schoolbevolking komen vervoegen. Hoe onze eigen Vlaamse leerlingen huisden in oude schoolgebouwen die dringend aan renovatie toe waren, dat was een bijkomstig probleem.
De 10 nieuwe scholen pasten in het project 'Scholen van Morgen', goed voor een investering van 1,5 miljard euro... Een bedrag dat de volgende jaren nog wel zal oplopen. 'Scholen van Morgen': een deftige naam om de aanhoudende toevloed van vreemde kindjes te sublimeren.
Als enige Vlaamse partij protesteerde het Vlaams Belang tegen een nieuwe moskee in Antwerpen. Er is een megamoskee gepland van 1000 m² oppervlakte waarin honderden moslims tegelijk hun koranverzen kunnen afhaspelen met hun poep in de lucht. Een moskee met onmetelijke afmetingen, zowel in de hoogte als in de breedte als in de lengte. Een reusachtig geval dus.Torenhoge minaretten zullen uitsteken boven alle kerktorens, als symbolische overheersing door de islam. Burgers zullen 17 x per dag opgeschrikt worden door schel minaretgeschal, en krijsende jank- en kwijlstemmen zullen alle moslims oproepen om samen te troepen in de moskee om al biddend te dromen van bommengordels, van maagdjes en van aanslagen…
Het wordt sidderen en beven, trillen en zweten, en bang afwachten tot er weer een moslimgek toeslaat om dood en verderf te zaaien. Ze zeggen toch dat gevangenissen broeihaarden zijn van jihadisme, en nu komen er 57 moslimextremisten vrij die niet eens in een deradicaliseringscel gezeten hebben, die gewoon tussen andere gevangenen zaten.
Wat zouden die moslimvrijkomers eigenlijk gaan uitspoken buiten de gevangenispoorten? Stiekem Syriëstrijders ronselen? Of opnieuw naar de slagvelden trekken om te gaan vechten? Of hier opnieuw moorden, aanslagen plegen, of nog meer van die dingen die niet deugen? Het is onvoorstelbaar dat ze een nieuw leven als brave burgers gaan leiden.
Maar minister Geens is waakzaam, hij stelt ons gerust: “De centrale databank van de gevangenissen is intussen gekoppeld aan de databank van de federale politie. Daardoor kunnen gevangenen beter opgevolgd worden.”… Ja, ja...
CD&V en N-VA willen de afschaffing van de dubbele nationaliteit. Véél te laat! Het Vlaams Belang pleit er al veeeel langer voor. Ik heb hier een oud foldertje voor me liggen, uit een grijs en stoffig verleden, het ruikt een beetje muf. Op de voorpagina lees ik: "Baas in eigen land", en de inhoud gaat over het Toekomstplan van het Vlaams Blok. Op de bladzijden 25, 26 en 27 lees ik:
"Een nieuw paspoort maakt van een vreemdeling niet plots een ander mens. De andere partijen vinden blijkbaar van wel en hebben de afgelopen jaren getracht het vreemdelingenprobleem 'op te lossen' door zoveel mogelijk immigranten een Belgisch paspoort te geven. Tienduizenden mensen werden genaturaliseerd of automatisch Belg verklaard. Allerlei wetten werden in die zin aangepast. Strikt genomen zijn er dan op den duur geen 'vreemdelingen' meer. Toch verandert dat niet veel. Heel veel van die 'nieuwe Belgen' zijn immers helemaal niet geïntegreerd in onze samenleving. Zij kennen onze wetten en gewoonten niet, laat staan dat ze er zich naar zouden gedragen. De meesten hebben ook nog hun vroegere nationaliteit behouden. Het Vlaams Blok wil dat er zorgvuldiger omgesprongen wordt met de nationaliteit. Wij willen terugkeren naar het oude systeem, dat nog maar enkele jaren geleden afgeschaft is. Iemand kreeg de nationaliteit, omdat hij uit Belgische ouders geboren werd. Dat was de regel. Naturaliseren kon alleen als men van integratie blijk had gegeven. Nu is men daar zo ver van afgeweken dat de nationaliteit als het ware in de krantenwinkel te koop is. Het Vlaams Blok eist dat de nationaliteitswet terug veel strenger wordt en aan een aantal strikte voorwaarden wordt gebonden: het afleggen van een burgerschapsproef, een langdurig verblijf in ons land, verzaken aan de oude nationaliteit, geen criminele feiten gepleegd hebben of plegen gedurende 5 jaar na de toekenning van de nationaliteit, enz. Dergelijke maatregelen zijn niet schokkend of niet revolutionair: ze worden toegepast in landen zoals Zwitserland, Denemarken, Australië, Canada."
En dan volgt er nog een citaat van Jean Geraerts, Vlaams-Blokvolksvertegenwoordiger, in de Kamer op 25 januari 1996: "Zelfs een of andere bosjesman die in een onherbergzame streek van Namibië een colablikje zou vinden met Made in Belgium er op, en daarmee naar de Belgische ambassade zou trekken, zou op grond daarvan de Belgische nationaliteit kunnen krijgen. Zo vaag is het berip geworden."
Kijk eens hoe goed deze feestvierende Turken zich in ons land geïntegreerd hebben. Overal rode vlaggen met witte halve manen, Turks gekwebbel en gejodel, en het typische Turkse samenhorigheidsvertoon. Hele generaties leven in een getto, met de minste bereidwilligheid om te integreren in onze taal en gewoonten. Wat is er gebeurd met de miljoenen en miljarden die verspild werden aan alle integratieprojecten??? Moet daar geen onderzoek naar komen?
Dat Vlaams madammeke dat in Stockholm ondersteboven gereden werd door een camionterrorist, kreeg veel aandacht in de media en werd gelauwerd tot in alle uithoeken van de hemel. Dat kwam omdat zij zich engageerde met het uitschot van onze geciviliseerde samenleving: zij trok zich het lot aan van asielzoekers en illegalen. Bij de Dienst Vreemdelingenzaken zette zij zich in voor de opvang van asielzoekers, en kwam daarbij in contact met illegalen, zoals ook haar truckterrorist een illegaal was. O ironie!...
En iemand die onderhandelt met de verschoppelingen der aarde, die verdient alle eer en glorie. Daarom blokletterden Vlaamse kranten fier en met plezier: "Eerste slachtoffer terrorist Stockholm: Vlaamse mama (31), op bezoek bij vriendin." (Maïlys Dereymaeker) Geen fraaie journalistiek, die "Vlaamse mama"... Ach, iemand die zich ledig houdt met asielzoekers moet Vlaams zijn, om de indruk te wekken dat alle Vlamingen van asielzoekers houden.
Allerlei zoetgevooisde kwaliteiten werden de 'Vlaamse mama' toegedicht in een stukje smartlapperig proza: ze stond positief in het leven, was altijd goedlachs, was een begenadigd muzikante, gaf lessen dwarsfluit in een jeugdorkest, was de liefdevolle partner van haar vriend en mama van een half jaar oude zoontje... Hoe ontroerend! En dan had ze d'r bovenop ook nog een vriendin in Stockholm.
En tóch wandelde de 'Vlaamse mama' in haar eentje in een drukke winkelstraat in het verre Stockholm, zonder liefhebbende man, zonder dierbaar zoontje en zonder dwarsfluit. Zelfs zonder identiteitspapieren. Zij was alleen afgereisd om een vriendin in Stockholm te bezoeken... of was het een simpele citytrip?... of waren er ook nog andere reisdoelen? We zullen het niet weten. Wat wél zeker is, is de ironie rond haar aanvaring met de moslimterrorist. Het lot bracht hen samen, hun levenspaden kruisten elkaar, maar het liep slecht af. Heel ironisch: de 'Vlaamse mama' zette zich in voor asielzoekers, kwam in contact met illegalen met wie ze 'bruggen wou slaan'... Die bruggen werden haar fataal.
Het gevoel van straffeloosheid bij migranten wordt keer op keer opnieuw gevoed. Dat was vroeger zo, en nu nog veel meer. Migranten hebben een geweten van een twijfelachtig merk, hun empathie met de inboorlingen is zo goed als waardeloos, en daarbij komt ook nog dat hun criminele daden geminimaliseerd worden en door de vingers gezien, of bedekt met de mantel des verdraagzaamheids, blindelings getolereerd door oikofobe verraders die vinden dat migranten meer tijd moeten krijgen om zich aan te passen en dat ze eindeloze tweede kansen moeten krijgen. Ondertussen mogen ze allerlei ondeugden en criminele toeren uithalen.
Welkom in ons land! En mocht je een meisje verkrachten en haar vriend bijna dood schoppen, dan zorgen we ervoor dat je zo snel mogelijk weer uit de gevangenis bent en als het even kan gewoon mag blijven.
Na de moorddadige car-jihad terreuraanslag in Stockholm door een moslimmigrant uit Oezbekistan heeft politiek-correct Zweden overduidelijk helemaal niets geleerd, en gaat het rustig door met het plegen van maatschappelijke zelfmoord. Zo kregen twee migranten uit Afrika slechts lichte straffen nadat ze een Zweeds tienermeisje hadden verkracht, en haar vriendje permanent hersenletsel bezorgden na hem bijna dood te schoppen.
De uit de kluiten gewassen 'kinderen' op de foto zijn wanhopig op zoek naar een onderkomen. Een dak boven hun hoofd, en nog zo wat luxe dingen, is dat nu echt teveel gevraagd van die egoïstische Europeanen?... In hun zoektocht krijgen hulpeloze vluchtelingen nu de steun van de EU die EIST dat minderjarige vluchtelingen in pleeggezinnen ondergebracht worden.
De fase van de VRAAG naar pleeggezinnen is voorbij, nu breekt de tijd aan van de DWANG, de verplichting om een vluchteling in ons gezin op te nemen. Eerst waren er de voorzichtige pogingen die een beroep deden op ons gulle hart om op ons gemoed in te werken. Vertederende kreten als "Zet je huis en je hart open"... trachtten ons te vermurwen en ons te doen smelten van naastenliefdig sentiment zodat we SPONTAAN een vluchteling zouden adopteren.
Misschien breekt er ooit wel een tijd aan dat we onszelf moeten wegcijferen en ons leven in dienst van de vluchteling moeten stellen. En alles wat we in ons leven bereikt hebben met zwoegen en wroeten, dat moeten we dan delen met een wildvreemde. De EU drijft ons naar ziekelijke menslievendheid.
Vluchtelingen zetten voet aan wal in Europa als ontwortelden met duistere achtergronden. Zij zijn bodemloze mysteries voor het gastgezin. Ondoorgrondelijk en onvoorspelbaar. Onze deuren openzetten voor wildvreemde onbekenden zonder bekende voorgeschiedenis lijkt me echt gevaarlijk, én onverantwoord.
Pleeggezinnen zullen geïnfiltreerd worden door buitenlanders met een andere taal, een andere cultuur, andere verwachtingen, andere gewoontes, alles totaal verschillend van het oorspronkelijke gastgezin. Hopeloze conflicten en botsingen zullen het gevolg zijn.
Ongeveer 30% van de asieleisers vorig jaar waren zogenaamd minderjarige onbegeleide vluchtelingen. Zij zouden in het vervolg indien mogelijk bij pleeggezinnen ondergebracht moeten worden, eist de Europese Commissie in een pakket maatregelen dat overeenkomt met de wensen van UNICEF.
Lieve lezer, kijk eens goed naar deze foto. Dat is verleden tijd. De reputatie van prestigieuze schoolgebouwen is naar de bliksem. Onderwijsminister Crevits meldt dat 24 scholen binnenkort subsidies krijgen om gebouwen te huren die eigenlijk niet voor onderwijs bestemd zijn, zoals kerken of handelspanden. Het jaarlijkse bedrag van huursubsidies is ruim 2 miljoen euro, en meer dan 1.000 extra plaatsen zullen er komen in de klasjes, goed voor ruim 6.500 extra leerlingen.
De wildgroei in schoolbevolking loopt de spuigaten uit, schoollopertjes groeien als blaadjes aan de bomen en blijven aanschuiven, wanhopig op zoek naar een schoolbankje... Het multifunctioneel gebruik van gebouwen wordt een nieuwigheid in de toekomst, en tevens noodzakelijk omdat alle scholen uit hun voegen barsten van massa's nieuwe kindjes, blankjes, zwartjes, bruintjes, ongeletterdjes, een hele waaier van andersoortige kindjes die we voorheen niet kenden. En ze houden allemaal hun handjes open om kindergeld te krijgen van elke Vlaamse belastingbetaler. De hemel op aarde voor hen en hun ouders. Hopelijk zullen zij ontzettend dankbaar zijn voor hun verwelkoming hier in het beschaafde en ontwikkelde Vlaanderen waar ze alles krijgen en in de watten gelegd worden.
In mijn glazen bokaal zag ik vroeger onheilspellende visioenen die nu werkelijkheid aan het worden zijn. Ik zag kindjes die onderwijs kregen in kerken en moskeeën, in voetbalcantines en parochiehuizen, in gemeentehuizen en recreatieoorden, in culturele centra en padvinderslokalen, musea en bibliotheken, sportzalen, magazijnen, opslagplaatsen... Kortom alles waar een dak op stond werd ingepalmd door het onderwijs omdat het scholentekort echt nijpend werd. Wel, lieve lezer, deze ongelooflijke dingen zag ik in mijn glazen bokaal, en bokalen liegen niet, de profetie is perfect uitgekomen!
Zeven jaar geleden al ijverde Pascal Smet voor capaciteitsuitbreiding en beloofde plechtig dat er voor elk kindje een plekje zou zijn. Maar toen wist die man nog niet dat onze scholen overspoeld zouden worden met negerkes, afrikaantjes, indiaantjes, moriaantjes zo zwart als roet... toen had hij nog geen flauw benul van de enorme niet-voorziene instroom van nieuwe kindjes, een kindertsunami van nooit geziene omvang, nieuwe en vreemde exemplaartjes die zich bij onze originele schoolbevolking zijn komen vervoegen. Pascal Smet worstelde alleen maar met de driftige voortplantingsdrang van migranten die hier al aanwezig waren.
In de berichtgeving valt het me weeral op dat aan de explosieve expansie van de schoolbevolking en de plotselinge aanwas van asielkindjes een verbloemende verklaring gegeven wordt: "een demografische groei, culturele diversiteit en taalverscheidenheid, een veranderend onderwijslandschap..." en nog zo van die eufemismen en verklaringen die rond de pot draaien. Géén woord over Vlaamse kindjes die moeite hebben om hun hoofdjes boven water te houden, om niet te verdrinken in het verstikkende multiculturele moeras.
De terroristische aanslagen die in versneld tempo elkaar opvolgen, doen me denken aan een artikel van een jaar geleden of zo, over het verband tussen narcisme en terrorisme. Terroristen lijken in sommige opzichten op narcisten, ze vertonen narcistische trekken als: geldingsdrang, drang naar zelfbevestiging, bewonderingsdrang, zelfobsessie... Bij hen worden natuurlijke menselijke eigenschappen gedisproportioneerd in extreme vormen teruggevonden. Hun opgeblazen eigenwaarde is gebouwd op drijfzand, wat meteen verklaart waarom ze voortdurend op zoek zijn naar bevestiging. De narcist wordt gedreven naar terrorist, hij wordt aangezet tot terreurdaden.
Wie weet hoeveel pogingen er vanuit linkse studies ons nog bereiken om terroristische daden te verklaren, om het brein van terroristen te ontleden. Studies over de psyche van een terrorist zullen ons overrompelen, zij zullen tot emotionele conclusies komen en tot ontroerende verklaringen van de drijfveren van mensen die terreurdaden plegen.
Laat een terrorist toch een terrorist wezen, in al zijn slechte hoedanigheden en gebreken. Waar gaat het naartoe als we terrorisme gaan romantiseren met de onderliggende bedoeling om criminele daden te legaliseren?
Tussendoortje over narcisme... Daar heb ik ook wel eens last van, van narcisme, als ik in de spiegel kijk en mezelf begluur, of als ik mijn beeltenis in het water bekijk, zoals Narcissius deed. Niet dat ik verliefd word op mezelf of zo, neen zo erg is het niet. Laat anderen maar verliefd worden op mij. Mijn libido-energie deel ik liever met anderen dan met mezelf...
Vorige week werd in Stockholm een 11-jarig meisje compleet vermorzeld en verslonden door een moslimterrorist die met vlammende vaart inreed op winkelende mensen. Zoals een wild dier zijn prooi verscheurt, zo ging de islamitische barbaar tewerk. Allah had hem ingefluisterd wat hij moest doen, met verwijzing naar koranverzen die aanzetten tot geweld.
De man op de foto is Jasper van Dijk. Hij wil dat leerlingen op school les krijgen over homoseksualiteit. Een soort homovoorlichting zal de man waarschijnlijk bedoelen.
In Nederland wil hij in de Tweede Kamer het kabinet scholen laten bestraffen die geen lessen organiseren over verschillende seksuele voorkeuren, seksuele diversiteit en homo-acceptatie.
Het idee van Jasper is niet nieuw. In Vlaanderen wilde ex-minister Pascal Smet (sp.a) enkele jaren geleden al seksuele geaardheid bespreekbaar maken in de klas en in de leraarskamer, om discriminatie te vermijden van homo-jongeren, dat was zijn uitgangspunt.
Wat kunnen scholieren zoal leren over homo's? Over seksuele geaardheid? Ik heb voor Jasper een aantal suggesties bijeen gesprokkeld die hij via het kabinet kan gaan voorstellen in alle scholen:
Hoe word ik homo? Als de hetero-status mij niet bevalt, tussen welke seksen kan ik dan kiezen? Hoeveel soorten geslachten bestaan er? En wat als ik spijt krijg van mijn keuze? Hoe word ik dan weer een alledaagse hetero?
Kan ik van geslacht veranderen? Hoe gaat dat in zijn werk? En als mijn hunkering naar geslachtsverandering een ziekelijke obsessie wordt, kan ik me dan gratis laten ombouwen tot de andere sekse, op kosten van de belastingbetaler?
Hoe schoffeer ik hetero's? Hetero's worden toch maar een minderwaardige minderheid die met uitsterven bedreigd is, omdat iedereen op zijn eigen geslacht valt, en daarom moet er onderwijs komen over homo's. Homo's worden de hype. Je hoort er niet bij als je geen homo bent. Je hoort er niet bij als je een gezonde seksuele voorkeur hebt. Er breken slechte tijden aan voor heterofielen. En dan zwijgen we nog over moslimleerlingen, hoe zullen dié omgaan met homolessen?
Aangeboren homoseksualiteit is erg zeldzaam, maar dat interesseert de leerlingen niet. Zij willen alleen weten hoe je een selfmade-homo kunt worden, een schijnhomo. Bestaat daar een opleiding voor? En hoe kan je het best een homo faken? Hoe kan je je als homo manifesteren? Welke gedachten, handelingen en omgangsvormen passen het best bij de homo-status?
Laat het hele lessenpakket rond seksuele diversiteit de leerlingen de indruk geven dat ze als hetero geboren zijn, en dat ze daarna hun seksuele geaardheid zelf kunnen bepalen en dat homo-zijn een keuze is. De hetero's kunnen uiteraard zichzelf blijven, maar dat moeten ze dan zelf maar weten. De twijfelaars hebben de keuze tussen jongen of meisje, of allebei, of als ze besluiteloos zijn kunnen ze nog altijd terecht bij de kweenie-gevallen. 't Moet allemaal kunnen in deze tijden.
Deze foto gaat de wereld rond als symbool van protest tegen extreemrechts (?). Bij een betoging in Birmingham riep een Pakistaanse "islamofoob" naar een groep rechtse betogers waarop ze benaderd werd door één van hen. Zij lacht hem vierkant uit met een provocerende smile. Aanmatigend en arrogant, zoals het een moslima betaamt... En daarom draai ik de zaken om: de foto is een symbool van protest tegen links feminisme! Ik manipuleer de foto en het verhaal dat erachter zit. Als journalisten dat kunnen, dan kan ik dat ook.
Er bereiken ons hartverscheurende berichten over verwaarloosde allochtonen die zich miskend en aan de kant gezet voelen, verguisd en veracht, vernederd en geminacht...
Recent bleek uit een onderzoek van Universiteit Gent dat bedrijven allochtonen en autochtonen niet op gelijke voet behandelen. Zo maken allochtonen 30% minder kans voor een sollicitatiegesprek dan autochtone kandidaten. De discriminerende bedrijven riskeren een klacht door Unia en mogelijk een boete. Er wordt ook gezwaaid met de anti-discriminatiewet die ervan uitgaat dat iedereen gelijkwaardig is. En daar knelt het schoentje! Iedereen is NIET gelijkwaardig, mensen zijn niét gelijk, we zijn allemaal uniek en hebben een unieke waaier aan hoedanigheden, gebreken, hebbelijkheden, kwaliteiten en begaafdheden. Het gelijkheidsprincipe is er alleen om zwakkeren de illusie te geven dat ze evenwaardig zijn aan hun rijk getalenteerde medemensen: de anti-discriminatiewet als lapmiddel en dekmantel om gebrekkige migranten te beschermen... En Unia werkt daaraan driftig mee.
Terug naar waar ik begon: er is een toename van het aantal alarmerende berichten over gediscrimineerde allochtonen. We worden ermee om de oren geslagen en overstelpt, we tillen er niet meer aan omdat het alledaags gezeur is. Alle studies, onderzoeken, enquêtes... wijzen op discriminatie van vreemdelingen, indringers, asielzoekers en ander vreemd tuig... nooit is er aandacht voor eigen volk, als wijzelf eens gediscrimineerd worden, kraait er geen haan naar. En bij alle discriminatiemeldingen over allochtonen wordt er nooit bijgezegd welke de OORZAKEN zijn.
WAAROM worden allochtonen gediscrimineerd? Die discriminatie moet toch érgens van komen? Die gebeurt niet zómaar, er moet altijd een reden zijn. Elk menselijk denken, handelen en voelen heeft een motief, een drijfveer. Hoe komen allochtonen aan het stigma van outcast, van minderwaardig volk? Omdat ze zélf die reputatie opgebouwd hebben. Aan hun kwalijke imago begonnen ze al op de schoolbanken te werken. Toen ze onwettig afwezig waren, te laat kwamen, geen huiswerk maakten, niet opletten in de klas, de klas op stelten zetten, spijbelen, geen Nederlands willen spreken, geen verantwoordelijkheidszin hadden, ook geen plichtsbewustzijn... ze onderscheidden zich opvallend van hun Vlaamse klasgenootjes. En zo groeiden allochtoontjes op tot volwassen allochtonen met een slechte reputatie.
En dat weet een bedrijf drommels goed. Een bedrijf dat op zoek is naar goede en betrouwbare medewerkers mag best 'discrimineren' om rendabel te blijven. Een werkgever heeft begrijpelijk zijn redenen om eerder een autochtoon aan te werven dan een allochtoon.
