Hallo, ik ben Guido. Ik ben geboren in 1954. Ik hoop dat ik U met dit blog kan laten meegenieten van één van mijn grote passies: de Weissensee in Oostenrijk.
Vanop ons vertrouwde plaatsje op de camping, kunnen we reeds ten volle genieten van de weelderige natuur.
Een prachtig bloementapijt spreid zich voor onze voeten uit. Een variatie van vormen en kleuren verdient onze bewondering, en het kost me geen moeite om enkele fotogenieke details te vinden...
Ook de haag, die onze plaats begrenst, tracteert ons met mooie bloemen. En terwijl we de omgeving verder afspeuren krijgen we bezoek van een leuk kevertje!
Onze blik dwaalt af naar het bos, dat zich naast de camping bevind. Vele bomen zijn, boven de helft van hun lengte, afgebroken: ze konden het gewicht van de vele sneeuw, die de voorbije winter in dit gebied gevallen is, niet dragen!
Aan de oostoever van de "Weissensee", hebben Jutta en Mario Hofer een plaatsje gevonden, waar ze het de duikliefhebbers, èn zij die het willen worden, naar hun zin maken. Duikschool "Dive World" is reeds sinds vele jaren aktief, en voldoet aan de wensen van zowel ervaren als beginnende duikers. Zij staan in voor cursussen, verhuur van materiaal, vullen van zuurstofflessen, en zelfs transport naar de mooiste duikplekjes in de Weissensee! Volledige informatie vind je op hun website (in de rechter kolom van mijn blog "duiken" aanklikken). Voor de liefhebbers: veel plezier!
Goed uitgerust maken we ons, na het ontbijt, klaar voor een eerste, rustige wandeling. Onder een blauwe hemel vertrekken we, om een tweetal uurtjes de spieren te laten wennen aan het stijgen en dalen, iets wat we thuis, in de "lage landen", niet gewoon zijn. De ervaring heeft ons geleerd dat dit "inlopertje", later, bij de "zwaardere" tochten, veel leed bespaart: de "verzuring" wordt hierdoor meestal vermeden!
We volgen het bospad, vanaf de camping. Haast onmiddelijk krijgen we de eerste paddestoelen in het vizier.
Wat verder komen we bij een open plek, waar een voederhut middenin een weelderige bloemenweide staat! Keuze te over om enkele "juweeltjes" te fotograferen...
Ook een broos uitziend bloemetje eist kranig zijn plaats op in de massa. Het zonlicht tovert een teder kleurcontrast op zijn fragile blaadjes!
Aan het einde van het pad slaan we linksaf, om een stuk de oever van de "Weissensee" te volgen. Een paddestoel krijgt hier onze aandacht: hij toont trots de prachtige lamellenstructuur onder zijn hoed: een foto waard!
Bij het meer hebben we dan weer bewondering voor een oude boomstronk: de grillige vormen, tegen de achtergrond van het water, zijn een waar kunstwerk van de natuur!
Wat ons ook opvalt zijn de "meiklokjes": zij bloeien hier gewoon in de vrije natuur! We stappen rustig verder, en blijven aandachtig voor nog meer moois: een paddestoel heeft een plaats gevonden op een boomstam, en met zijn aparte vorm en zachte kleuren verdient hij zeker een plekje in ons foto-album!
Even later weten sneeuwwitte bloempjes met een fris-groen hart ons te bekoren!
Af en toe spiegelen de bomen zich in een waterpartijtje langsheen het pad: restanten van de zware en lange winter, waardoor het vele smeltwater nog niet helemaal verdwenen is. Maar de natuur herstelt vlug: enkele meters verder krijgen de bloemen weer de bovenhand!
Zo naderen we de rustplaats, waar we enige tijd pauzeren. We kunnen hier heerlijk genieten van een prachtig uitzicht over het meer, met op de achtergrond "Gasthaus Dolomitenblick".
Het is tijd om naar de camping terug te keren. We blijven een rustig tempo aanhouden, en genieten zoveel mogelijk van de mooie natuur. Een van de waterpartijtjes zorgt voor een leuke weerspiegeling.
We ontdekken enkele bloemen, die we nog niet op de foto hebben, en ook een zicht in het bos weet me te bekoren.
Onze voorbereidende wandeling zit er op, en vanavond zullen we onze aktiviteiten voor de volgende dagen plannen!
Reeds vroeg in de ochtend vertrekken we, met auto en caravan, richting Oostenrijk. Meer dan 1100 km scheiden ons van onze bestemming.
Na een voorspoedige reis, met de noodzakelijke tussenstops en rustpauzes, kunnen we, reeds 's avonds, op "Terrassencamping Ronacher" ons vertrouwde plaatsje innemen. Nadat alles naar behoren opgesteld is, gaan we naar het restaurant voor het avondeten. De verwelkoming is, zoals steeds, heel hartelijk, en nadat we iedereen begroet hebben nemen we plaats.
We bestellen een lichte maaltijd, en, nu de auto aan de kant staat, lust ik daar ook een fris biertje bij! Na het eten zoeken we het bed op, zodat we morgen uitgerust aan de vakantiedag kunnen beginnen.
Ons verblijf loopt ten einde. Vandaag maken we ons klaar voor de terugreis: de auto wordt geladen, en in de caravan wordt alles aan de kant gezet.
Na de middag lassen we een laatste terrasbezoek in, en 's avonds gaan we naar "Ronachers Einkehr", waar we, met oog op de terugreis morgen, een lichte maaltijd nuttigen! We zoeken, deze avond, tijdig ons bed op.
's Ochtends ontbijten we in het campingrestaurant. Dan nemen we afscheid en begeven we ons op weg naar huis: Auf wedersehen, het was weer een mooie vakantie!
Na het ontbijt maken we ons vertrekkensklaar: wandelschoenen aan en dan op stap!
We gaan via de "Silbergraben", waar we passeren langs "Haus Urbele". Hier volgen we de bosweg richting "Weissenbacher". We concentreren ons vandaag vooral op de paddestoelen, en al vlug boeken we succes: een mooi duo heeft een plaatsje gevonden in een vertikale wand langsheen het pad!
Iets dieper het bos in betrap ik enkele exemplaren van een andere soort, die een oude boomstronk als gastheer gebruiken.
Een paar honderd meter verder kruisen we de "Stockenboïer Landesstrasse", waarna we linksaf slaan en het pad naast de baan volgen. Wanneer we langs het riviertje komen is het terug prijs: op een zilverberk groeit een "elfenbank", en zelfs enkele in het water gevallen stammen zorgen voor voldoende voedingsbodem!
Voorbij de krachtcentrale kan je rechtsaf slaan: een redelijk steil pad brengt je, door het bos, snel hogerop. We verkiezen om in deze richting verder te wandelen.
Ook hier weet moeder natuur ons te verrassen: dauwdruppels hangen als glinsterende parels aan de randen van enkele kleine paddestoelen, terwijl tegen de bodem een reuzenexemplaar woekert.
Enkele meters daar vandaan heeft een of ander dier zich te goed gedaan aan een duo dat, weliswaar gehavend, weet te overleven.
We stappen verder tot het hoogste punt van de weg. Daar vinden we, tegen de vertikale berm, een bijna witte, ietwat raar gevormde paddestoel. Sterk contrasterend tegen de ondergrond heeft hij zich op een moeilijk plaatsje vast gezet, en is zodanig vergroeid, dat hij zijn evenwicht weet te behouden.
We maken rechtsomkeer. Bij de kruising slaan we rechtsaf, om nog een stukje richting "Weissenbacher" te wandelen. Op de linker flank kan ik afdalen tussen de bomen, tot vlakbij het riviertje. Hier houden twee vliegenzwammen elkaar gezelschap!
Ik klauter terug naar de weg, waar mijn echtgenote en Gipsy me opwachten, en we keren terug naar de camping. We blijven echter allert, en al gauw kan het fototoestel weer in aktie!
En nog meer moois kruist ons pad: wat gedacht van een elfenbank die, in plaats van op een boomstam, gewoon uit de bodem opduikt? De vliegenzwam (die normaal de schaduw in het bos opzoekt) ontmoet ik ook in open terrein, en in deze omgeving dient een soortgenoot (steinpilz????) eveneens als voedingsbron voor een of ander dier. In de natuur is de kringloop steeds compleet!
En terwijl onze tocht naar het einde loopt kunnen we blijven genieten van de wonderen der natuur: her en der duikt steeds weer wat moois op. Soms dient een boom als gastheer, terwijl wat verder de rotswand voldoende houvast biedt aan een bosje tedere bloempjes.
Daar tegenover nodigt een nagelnieuwe zitbank ons uit om nog even te verpozen, en van hieruit kunnen we het prachtige berglandschap bewonderen: heerlijk!
Na aankomst op de camping rest ons niet veel tijd meer tot het avondeten: dus vlug douchen en omkleden, om dan naar "Gasthof Dolomitenblick" te gaan.
We installeren ons zo, dat ik zicht heb op het hoekje van de vissersvereniging: steeds is het interessant om de foto's van vissers met hun recordvangsten te bewonderen, en daarboven zijn enkele opgezette vissen, afkomstig uit de Weissensee, stille getuigen van de in het meer aanwezige rijkdom!
Dan dwaalt mijn blik naar buiten, waar ik kan genieten van het spel dat de dalende zon speelt met het kabbelende water.
Ons eten wordt opgediend, en, na een smakelijke maaltijd, bestellen we nog een drankje en we voeren nog een gesprekje met de uitbater. Zo vliegt de avond voorbij, en is het weer tijd om ons bed op te zoeken.
Het zonnetje straalt aan een helderblauwe hemel: het belooft een mooie dag te worden. We besluiten om vandaag lekker te ontspannen.
Aan "Gasthof Dolomitenblick" ligt het schip vertrekkensklaar: het bovendek is volledig volzet. Zo ver gaan we echter niet: we laten Gipsy even uit in het bos voorbij de gemeentelijke speelweide. Ik begeef me tussen de bomen, en vind al vlug een mooie vliegenzwam.
Alvorens terug te keren naar de caravan, stappen we nog eens tot aan de waterkant. Er is weinig wind, en het is heerlijk om hier even te vertoeven.
De boten van het "Ruder-Camp" liggen er wat verlaten bij: het hoogseizoen is immers reeds voorbij! Binnenkort worden ze weggehaald en opgeborgen tot na de winter.
Dan zoeken we, bij ons vakantiehuisje-op-wielen, een plaatsje in de zon om nog wat te genieten, tot het tijd is voor het middageten. Gipsy heeft het zo ook duidelijk naar zijn zin!
Na de middag trekken we naar "Ronachers Einkehr", waar we koffie en gebak bestellen. Voor morgen is terug mooi weer voorspeld, en we overleggen wat we zullen doen. We worden het vlug eens om een wandeling richting "Weissenbacher" te maken (de extra opgedane calorieën moeten opgebrand worden!).
Na de koffie laten we Gipsy nogmaals uit, en ik kan het niet laten om nog enkele foto's te maken!
