07-06-09 : Drievuldigheidszondag: Die Vader-Die Zoon-Die Heilige Geest of Die Liefde uit puur verlangen- Die Godsgelijke- en Die Ademgevende Verruiming van die Liefde.
Vandaag de laatste zondag over die Liefde en meteen het hoogtepunt van de nieuwe of christelijke invulling van de Godsnaam. Als we er in lukken om de beelden van Vader-Zoon en Geest los te laten , kunnen wij het teken van onze verlossing - het kruisteken- maken en bij het uitspreken van de namen Vader-Zoon-Geest iets verlangends ervaren, een uitdaging naar gelijkwaardigheid beleven en een oproep horen naar verruiming en gerichtheid op anderen.....................................
Gij puur liefdesverlangen, maak ons los van plicht en offer. Breng ons terug in ons eigen diepste verlangen dat gericht wil zijn op anderen en op U en Gij in ons hebt gelegd als een kostbare schat. (Vader)........................
Gij , Godsgelijke, bevrijd ons uit dat enge gevoel van minder of meer te zijn. Laat ons de vreugde smaken van gelijkwaardig te zijn met onze naaste, partner, kinderen,ouders, samenwonenden, onze gemeenschap (Zoon).............
Gij die adem zijt en ruimte geeft aan wie zich willen hechten aan elkaar. Dat zij verbonden niet-gebonden vrij kunnen leven , wijder en ruimer ademen en groeien in die Liefde die van U komt(Heilige Geest)
Hugo Rosier.
24-05-09 : Zevende Paaszondag: Joh17,11b-19: 'Opdat zij één mogen zijn zoals WIJ.'
Waar gaat het over bij de Zoon ? Zoon is in de oorspronkelijke openbaringstaal : Been en betekent : op het niveau getild, opgetrokken tot bij Abba, even waardevol gelijk aan dit 'langend liefhebben' van de Vader. Ook hier laten wij best het beeld dat een zoon oproept. Zoniet komen we in onze Westerse afbeeldingen terecht die ons niet spontaan uitnodigen tot bidden. In de Westerse iconografie is zoon altijd afgebeeld als die jongere man, altijd de mindere in leeftijd en ervaring terwijl zijn naam zegt : de gelijke, evenbeeld van Abba.
In ons bidden tot Hem kunnen wij Hem beter aanspreken als: 'Gij Godsgelijke evenbeeld van Godsverlangende Liefde' Er zijn zoveel uitspraken van Jezus zelf die deze gelijkwaardigheid verwoorden : 'Wie Mij ziet ,ziet de Vader.' In voorbereiding op drievuldigheidszondag kunnen wij volledigheidshalve best bidden tot DIE Zoon want het gaat altijd over Ha-Been . Ha het bepalend lidwoord in het Hebreeuws heeft de waarde van het aanwijzend voornaamwoord: DIE, eveneens als bij de Liefde: DIE Liefde.
Hugo Rosier.
31-05-09 : Pinksteren .
Vandaag vieren wij het sluitstuk van die relationele Liefde. Alle aandacht gaat naar de Heilige Geest. Ook hier laten wij het beeld dat Geest bij ons oproept los. Ook de iconographische voorstelling - de duif- die we hebben vanuit het evangelie laten wij best los. Want ook hier primeert het oorspronkelijke woord voor duif ( jona) op de voorstelling ervan . Jona betekent letterlijk : God doen komen nml profeet zijn.
In de Sint-Pauluskerk waar de Paulustentoonstelling elke zondag toegankelijk is tussen 14.OO u en 17.OO u hangt bij de schilderijen van de rozenkrans een werk van Matthijs Voet (1617 )Deze stelt de Nederdaling van de Heilige Geest voor. Je ziet de apostelen samen met Maria die vanuit een duif de vurige tongen ontvangen.
Vergeet het beeld van de duif en van de tongen en concentreer je op de spraak (openbaringstaal) waarin de boodschap is in mee gegeven. Wij doen dat in de oorspronkelijke openbaringstaal : Roeach Ha Kodesch : Adem die Heilige. Roeach heeft een dubbele betekenis naar gelang men het woord uitspreekt : Roeach is adem en Revech is ruimte. Beide woorden versterken mekaar. Adem heeft met ruimte te maken. Met andere woorden : Wil die sterke intimiteit Vader-Zoon niets verstikkends hebben is er nood aan adem en ruimte en daar staat die 'Geest' voor . Kodesch betekent heilig in de zin van apart, speciaal, bezonder , afgezonderd van het gewone. Die bezondere "Geest" daagt de intimiteit die er is tussen Vader en Zoon uit om open te bloeien en niet te verstikken.
In voorbereiding op de drievuldigheidszondag kunnen wij nu bidden tot die 'Roeach' die Geest van verruiming en openheid waaruit in feite de schepping is ontstaan. Zo lezen wij toch in het Genesisverhaal: Die Roeach -Geest- zweefde over de wateren.
'"Gij, die er voor zorgt dat liefde niets verstikkends heeft, breng ruimte en adem in elke liefde met twee, in elke gemeenschap, in elk familie, in elk samenzijn, in elk volk... opdat mensen vrij kunnen ademen en ten volle kunnen leven."
17-05-09 - Zesde Paaszondag.
Zoals de VADER Mij heeft liefgehad.... Wij weten ondertussen dat vader in Jezus' spreektaal abba is. Aramees was de spreektaal en Hebreeuws de geschreven taal. In feite dezelfde taal . Voornamelijk in de klanken (klinkers) hoor je het verschil. De stam van het woord abba is ava en betekent langen - rekken - verlangen wat wil zeggen een beminnen vanuit een langen, ver-langen : van binnen uit dus niet opgelegd of niet uit plicht. De God van Jezus verlangt ons graag te zien. Dat "verlangend aspect' van zijn beminnen gaat gedeeltelijk verloren in onze vertalingen. Wij doen er goed aan de beelden die wij horen in de woorden -zoals hier- VADER los te laten en in de plaats daarvan de betekenis van het woord letterlijk te nemen. Het woord Vader roept voor ieder van ons een beeld van een vader op vanuit eigen ervaring terwijl het woord vader als woord niet iets specifieks zegt. Dan is het verrijkend naar het oorspronkelijke woord teug te gaan en ontdekken wij iets letterlijks: langend -verlangend. In ons bidden tot die God van Jezus kunnen wij Hem dus zo aanspreken: 'Gij die niets anders zijt dan puur verlangen om ons graag te zien....... 'In feite zeggen wij dat als wij bidden tot 'Onze Vader' Voor mensen die omwille van allerlei redenen moeite hebben om tot God te bidden als tot 'Vader'
kunnen op deze manier wellicht toch in contact komen met die Verlangende Liefde. Verlangen en liefde zijn woorden die iets heel specifieks zeggen.
Hugo Rosier
10-05-O9 : Vijfde zondag na Pasen .
Wij herlezen voor de derde maal het laatste vers (13) van Paulus'liefdeslied uit de Korintiërsbrief:' Nu blijven dat gehechtzijn aan die God (en Jezus), dat met zekerheid wachten op de definitieve ontmoeting met God en die LIEFDE maar de grootste van de drie is die LIEFDE.
Die LIEFDE betekent in het Hebreeuws : Ha ahava: Die bepaalde liefde die haar bron heeft in de gerichtheid op God en als kenmerk heeft (ava) het zich langen, rekken, gerichtzijn naar, het verlangen naar..
Nu kunnen wij dit laatste vers volledig oorspronkelijk vertalen:
'Nu zijn er die drie : geloof, hoop en die liefde. Geloof of het zich vast hechten aan God.
Hoop of met zekerheid verwachten om God terug te zien. Die Liefde die voortkomt uit de Liefde van God die ons verlangt te zien.Die drie blijven overeind maar groot is die liefde.'
Hiermee wil het onderscheid tussen 1&2 tegenover 3 geduid worden.
1: gehechtheid aan God (geloof) en 2 (hoop) met zekerheid wachten op die God zijn menselijke attitudes terwijl
3 DIE LIEFDE goddelijk is en daarom groot (onvergelijkbaar).
Hugo Rosier
03-05-09 : Vierde Zondag na Pasen.
We herlezen het afsluitend vers van de eerste Korintiërsbrief 1Kor.13,13 in de ons vertrouwde vertaling :' Nu blijven geloof( ons vastgehecht zijn aan God),HOOP en liefde de grote drie maar de grootste is die Liefde.'
Het Hebreeuws woord voor HOOP is ha tikva en betekent : met zekerheid wachten op de definitieve ontmoeting met God( van aangezicht tot aangezicht).
Hugo Rosier
26-04-09 Derde Paaszondag
We lezen nu het dertiende en afsluitende vers uit de Paulus'liefdesbrief tot de Korintiërs (1Kor.13,13). Dit vers is ons bekend in deze vertaling:' Nu echter blijven GELOOF, hoop en liefde de grote drie maar de grootste is de liefde.'
Wij treffen dit vers in zijn oorspronkelijke betekenis op de laatste trede van de trappen van het hoofdaltaar in de Sint-Pauluskerk van Antwerpen.
Het Hebreeuwse woord voor GELOOF is emoena en betekent: Gehecht zijn aan (adhérence), vastgehecht zijn aan God (en Jezus)
Deze invulling van het geloof komt dus heel dicht bij 'die Liefde'
Zo is geloven iets anders dan iets voor waar aannemen wat ik niet kan bewijzen.
Wie gelooft, hecht zich aan die God van die Liefde.
Hugo Rosier.
12-04-09 : Pasen
De zondagevangelies tussen Pasen en Drievuldigheidszondag blijven 'die Liefde' die in de Goede Week haar hoogtepunt bereikte verder verhelderen.
Deze rubriek: ' 't is maar 1 woord' blijft uitzonderlijk negen weken lang 'die Liefde' vanuit de oorspronkelijke openbaringstaal belichten. Waarom zo lang stilaan bij dat éne woord ?
Het heeft met de apostel Paulus te maken, in wiens herdenkingsjaar wij nu leven.
Paulus heeft immers sterke liefdesbrieven geschreven over ' die Liefde' waar Jezus van en voor geleefd heeft.
Bovendien opent de Antwerpse Sint-Pauluskerk een tentoonstelling over deze patroonheilige: Beloken Pasen om 14.00 u .
Het koninginnestuk hierbij wordt Paulus'Passie of zijn hooglied over 'die Liefde' in zijn bekende brief aan de Korintiërs. (1 Kor 13, 1-13)
Een bezoek aan de tentoonstelling is niet strikt nodig maar maakt 'die Liefde' duidelijker en helder zoals trouwens de schitterende uitstraling van deze bijzondere kerk aan de Scheldekaaien van Antwerpen.
Hugo Rosier
10-04-09 Beloken Pasen.
Wij staan nu voor het indrukwekkende hoofdaltaar van de Antwerpse Sint-Pauluskerk zoals aangekondigd in de vorige aflevering . Tegen de trappen naar dit monumentale altaar lezen wij een verkorte versie van Paulus' hooglied van die Liefde vanuit de oorspronkelijke openbaringstaal:
- Die Liefde duurt lang alvorens ze omslaat in kwaadheid,doet het goede overvloedig
zal niet jaloers zijn en zichzelf niet verheffen...
- Die Liefde laat niet toe dat ze verbittert, zal niet agressief denken
zal zich niet verheugen in onrecht maar haar vreugde vinden in de waarheid
zal alles verheffen
- Die liefde zal in alles een gelegenheid zien om zich om zich aan God te hechten
en God met zekerheid te verwachten
- Die Liefde verwelkt nooit
Hugo Rosier
29 maart- vijfde zondag in de veertigdagentijd - Joh.12,20-33- vers 24 : 'Voorwaar, voorwaar, Ik zeg : als de graankorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft hij alleen: maar als hij sterft, brengt hij veel vrucht voort.'
Het woord korrel klinkt in de oorspronkelijke openbaringstaal als karkar en betekent als werkwoord : vreemd blijven, zich niet toevertrouwen aan de omgeving.
ALS DE GRAANKORREL IN DE AARDE ZICH NIET ALS VREEMDE GEDRAAGT MAAR ZICH TOEVERTROUWT IN DIE AARDE BRENGT HIJ VEEL VRUCHT VOORT.
Hugo Rosier
5 april - Palmzondag - Mc.14,1-15,47 - Vers 22 uit het veertiende hoofdstuk : ' Onder de maaltijd nam Jezus brood, sprak de zegen uit, brak het en gaf het hun met de woorden: Neemt, dit is mijn Lichaam'
Mijn lichaam klinkt in de oorspronkelijke openbaringstaal als één woord: GOUF-I. Betekent LICHAAM- IK met het accent op het tweede deel. In feite zei Jezus: Dit lichaam- IK.
Waardoor het accent ligt op : IK ben hier !
Hugo Rosier
22 Maart - Vierde zondag in de veertigdagentijd - Joh.3, 14-21 - Vers 14: ' En deze Mensenzoon moet OMHOOG GEHEVEN WORDEN , zoals Mozes eens de slang omhoog hief in de woestijn.'
Nassa: opheffen, omhoog heffen. Dit beeld is dus letterlijk te nemen: Jezus wordt bij zijn terechtstelling(kruisiging) op de grond gelegd(gehumilieerd) dicht bij de humus(aarde) gebracht. Zo wordt hij op de grond op het kruis gelegd. Dan wordt het kruis opgericht (opgeheven) en verheven met een naam die alle namen te boven gaat. Dit is een rechtstreekse verwijzing naar de Filippenzenbrief 9 en10 : Jezus Christus is de Heer. Dit is Jezus' beste naam terwijl we wellicht verwacht hadden wat op het plaatje stond dat boven op het kruis werd aangebracht INRI
(Jezus koning van de Joden)
Hugo Rosier
15 Maart - Derde zondag in de veertigdagentijd -Evangelie tempelreiniging - Jo. 2,13-25 - Vers 23 :' Terwijl Hij bij gelegenheid van het paasfeest in Jeruzalem was, begonnen er velen in zijn naam te geloven bij het zien van de tekenen die Hij deed.' Het woord voor geloven is AMEN ( opvoeden) en wil zeggen : gehecht zijn aan wie ons opvoedt tot dat gehecht-zijn aan . Het is een proces van opgevoed worden en wie daar op antwoordt hecht zich aan die persoon. In die zin is het ook vertrouwen (ontvangen en geven).
Hugo Rosier
8 maart 2009.
Tweede zondag van de veertigdagentijd.
Mc 9,2-10.
Vers 7: 'Een wolk kwam hen overschaduwen en uit de die wolk klonk een stem: Dit is mijn Zoon, de Welbeminde, luistert naar Hem.
Beni : mijn zoon betekent letterlijk :'Gij - opgetrokken - tot bij mij.' Zo wordt de gelijkwaardigheid beklemtoond. De Roublev-icoon die de drie-éénheid afbeeldt , vertolkt veel sterker de gelijkwaardigheid Vader-Zoon-Geest dan onze Westerse afbeeldingen waar de oudere Vader eerder in contrast staat met de jongere Zoon en waarbij de duif als beeld veel minder de verbondenheid weergeeft.
Hugo Rosier.
1 Maart 2009.
Eerste zondag van de veertigdagentijd.
Evangelie: Jezus in de woestijn: Mc1,12-15
Vers 13:' Veertig dagen bracht Hij in de woestijn door, terwijl Hij door de SATAN op de proef werd gesteld.'
Satan betekent : vijandig zijn, oppositie voerend, tegenstander, onbetrouwbaar, leugenachtig
Hugo Rosier
22 Februari
Zevende zondag door het jaar
Mc.2,1-12
Vers 9: ' Wat is gemakkelijker, tot de lamme te zeggen: Uw zonden zijn u vergeven, of tot de lamme te zeggen: Sta op neem uw bed op en loop.'
In het Onze Vader staat ook het werkwoord nassa : opheffen van zonden. In de vertaling is dat vergeven van zonden geworden.
Daardoor gaat en een interessante woordspeling verloren: zowel zonden opheffen als een bed opheffen zijn één en hetzelfde werkwoord in het Hebreeuws. Een knipoogje naar de lezer is door deze vertaling verloren gegaan.
Hugo Rosier
15 Februari 2009
Zesde zondag door het jaar.
Mc.1.40-45.
Vers 41:" Door medelijden bewogen stak Hij de hand uit, raakte hem aan en sprak tot hem: Ik wil, word REIN".
Word rei =: tehar en betekent word puur(rein) fysisch en moreel.
Hugo Rosier
8 Februari 2009
Vijfde zondag door het jaar.
Mc1.29-39
vers 34:" Velen die aan allerlei ziekten leden, genas Hij en Hij dreef tal van geesten uit, maar Hij liet niet toe dat de boze geesten spraken, omdat zij Hem kenden."
Kennen vertaald uit jodahu = persoonlijk kennen: Zij wisten wie Hij was.
Hugo Rosier
1 Februari 2009
Vierde zondag door het jaar
Mc.1,21-28
vers 22:" De mensen waren buiten zichzelf van verbazing over zijn leer, want Hij onderrichtte hen niet zoals de SCHRIFTGELEERDEN maar als iemand die gezag bezit."
Schriftgeleerden = soferim, letterlijk lettertellers. Zij waren niet alleen zeer goed op de hoogte van de grammatica van de Schrifttaal maar kenden ook goed de commentaren op de Schrift. Zij citeerden voortdurend andere commentators terwijl Jezus dat niet deed. Jezus sprak in eigen naam vandaar dat Hij sprak als iemand die gezag bezit.
Hugo Rosier
18-01-09
Tweede zondag door het jaar
Joh 1,35-42
vers 41: De eerste die hij ontmoette was zijn broer Simon tot wie hij zei: We hebben de MESSIAS gezien-dat betekent vertaald: Gezalfde- gevonden.
Messias is een woord uit Jezus moedertaal. Die taal werd bij het opstellen van het Nieuw Testament vertaald naar het Grieks en van daaruit werd het vertaald in andere talen o.a. in het Nederlands.
Messias is één van de weinige Hebreeuwse woorden die bewaard zijn gebleven in de vertalingen.
In de Griekse vertaling staat er Christos.
In onze taal betekent dit: GEZALFDE: doordrongen.
In feite is Jezus doordrongen van God. In alle godsdiensten wordt met water gedoopt ook in onze Kerk Water vloeit water over het hoofdje van het kindje en heeft iets reinigend terwijl het chrisma in de huid dringt.
Hugo Rosier
