Leven onder een regenboog Alle foto's op dit blog zijn door mij gemaakt. Indien je een foto wenst, gelieve een seintje te geven... De kleuren rond de foto's fungeren als de kleuren van de regenboog
01-11-2012
Allerheiligen, iedereen herdenkt op deze dag zijn dierbaren
De dood grijpt het leven koud wordt de huid De handen verstenen maken geluid
Bladeren uit de hemel dekken 't verraad breken met het leven de dood speelt kaart
Troef is het hart Leeg bloedt de buit De kaarten vallen Het spel is uit
Het beviel goed! Leuven is een aangename, mooie maar ook drukke stad. Het bruist er van het leven en voortdurend moet je oppassen voor fietsers die de hele stad overspoelen. Er zijn talloze mooie gebouwen maar het mooiste is toch het stadhuis dat net een kantwerk is in steen. Enorm veel restaurantjes, allemaal zeer schappelijk van prijs, maar even zoveel cafeetjes en bistro's. Een bloemenwinkel sprong wel zeer in het oog, zowel buiten als binnen zag het er prachtig uit. Het grote Centraal station, waar momenteel veel werken aan de gang zijn was moeilijk te fotograferen. De Dijle liep doormidden de stad en toonde, door heel lage waterstand vele fietswrakken op de bodem...
In de herfst is een wandeling in 't fort altijd meegenomen, vooral daar men hier niet op zijn buik moet gaan liggen om paddenstoelen te kunnen fotograferen. De hoge, met bomen gevulde omwallingen liggen aan de binnenkant van het wandelpad. Op de wandelweg liggen enkele nog bestaande delen van de gebouwen die ietwat griezelig overkomen. Het pad is bij droog weer goed begaanbaar en loopt bijna constant langs de waterpartij van het fort. Een mooie speeltuin laat de kinderen de kans om eens goed uit te razen!
Enkele jaren geleden kreeg ik een groen-witte Hostaplant en zette hem in een grote pot op mijn terras. Hij stond de hele zomer heel breed en groen te pronken maar elke herfst vergeelt hij en drogen de bladeren. Dan is het weer lang afwachten tot hij weer begint te schieten...
Een wereld van rood en wit...De waarheid over Vliegenzwammen
De vliegenzwam (Amanita muscaria) is de overbekende paddenstoel met de rode of
oranje hoed met witte stippen. Hij groeit gewoonlijk onder berken en naaldbomen
op donkere en beschutte plekjes in het bos en komt ook voor op wat
zanderige grond. Hij behoort tot de familie van de Amanita en binnen deze
familie huizen de mooiste, maar ook de meest giftige paddenstoelen die er
bestaan. De vliegenzwam heeft echter ten onrechte de naam extreem giftig te
zijn. Die giftigheid wisselt nogal en dat is uiteraard afhankelijk van de
vindplaats en de natuurlijke omstandigheden van klimaat en bodem. Een
intoxicatie door de vliegenzwam heeft vrijwel nooit een dodelijke afloop.
De overlevering stelt dat er vroeger stukjes van de hoed in een
schotel melk werden gebruikt om op die manier de vliegen te vergiftigen.
Vermoedelijk heeft de vliegenzwam hieraan zijn naam ontleend. Maar heeft iemand
er wel eens over nagedacht dat het woord vliegen in de vliegenzwam niet alleen
te maken kan hebben met de insecten, maar dat het mogelijk ook te maken kan
hebben met het vliegen , het trippen naar een andere werkelijkheid zoals de
sjamanen dat soms doen?
De hallucinogene eigenschappen van de vliegenzwam zijn al sinds
onheugelijke tijden bekend. De sjamanen van Siberië maakten gebruik van de
vliegenzwam om in een trance te komen waardoor ze in ondermeer contact konden
treden met de wereld van de geesten van hun voorouders.
De effecten van de inname van vliegenzwam kunnen behoorlijk variëren.
Als er een te hoog gehalte aan muscarine aanwezig is kun je misselijk worden,
gaan zweten en je speekselklieren kunnen overuren gaan maken. Maar de meer
gewenste effecten zoals euforie, verhoogde stemming, hallucinaties en een
verbeterd uithoudingsvermogen, worden opgewekt door de muscimol. Soms is er de
neiging om te gaan zingen en dansen.
Maar je moet wel weten dat deze zogenaamde psychedelische ervaring
zowel hemel als hel kan zijn. Met de ene sessie kun je het ultieme geluk
ervaren, terwijl je de volgende sessie door de vreselijkste angsten kan worden
overvallen. En waarschijnlijk is het deze onvoorspelbaarheid geweest die deze
paddestoel zoveel ontzag en mysterie heeft opgeleverd.
De vliegenzwam wordt gewoonlijk gegeten, maar soms proberen mensen ze
te roken, hetgeen niet effectief is gebleken. De werkzame stoffen concentreren
zich in de hoed, waarvan je de huid dient af te stropen. Je kunt hem ook koken,
al zul je dan een behoorlijke hoeveelheid van die thee of soep moeten drinken
om de gewenste effecten te verkrijgen. Gedroogde paddestoelen verminderen snel
in effectiviteit.
De meest giftige stof, de muscarine verdwijnt uit de paddestoel
wanneer deze wordt gedroogd. Hierdoor is het beslist aan te bevelen om de
vliegenzwam te drogen voordat je hem gaat gebruiken. De vliegenzwam, die laat in
het seizoen geplukt wordt bevat gemiddeld tien maal zoveel muscimol en
iboteenzuur als eentje die in het voorjaar wordt geplukt.
De vliegenzwam valt niet onder de bepalingen van de Opiumwet en mag
dus zonder wettelijke problemen gebruikt worden. Soms hoor je wel eens dat de
vliegenzwam een beschermde paddenstoel is, maar dat is niet waar. Er bestaan in België en Nederland geen beschermde paddenstoelen.
Paddenstoelenpaardenbloemendag in de Liereman te Oud-Turnhout.
In ons deel van de wereld regelen de seizoenen de natuur! De herfst is al bijna half maar vele bomen zijn nog groen, sommige verkleuren toch al mooi. De bodem in "De Liereman" lijkt wel bedekt met een paddenstoelenlaag, hier en daar woekeren zwammen op dood hout. Een enkel bloempje probeert nog te overleven bij de dunne zonnestraaltjes maar zal weldra door te grote nachtelijke koude overvallen worden. Na een lange periode van kilte en soms ook vorst herpakt de natuur zich ieder jaar weer moeiteloos. In de donkere winter wachten we dan telkens hoopvol op het frisse groen van de lente. Maar voorlopig is het nog genieten van de mooie kleuren van de herfst zodat we niet van de ene dag op de andere in een donker dal terecht komen...
Midden in de Parochie van Miserie ligt de pittoreske Sint-Andrieskerk. De kerk heeft niet de allure van een Sint-Paulus- of een Sint-Carolus Borromeuskerk, maar in het hart van de echte Antwerpenaar heeft ze toch een streepje voor. Augustijnermonniken richtten de kerk in 1529 op in laatgotische stijl, maar ze werd algauw als parochiekerk in gebruik genomen. Tijdens de Beeldenstorm en de Franse Revolutie kreeg Sint-Andries het zwaar te verduren. In 1755 stortte de bouwvallige toren in en kwam er een barokke versie in de plaats. Tussen 1970 en 1975 werd de kerk grondig gerestaureerd. De bekende Vlaamse romancier Hendrik Conscience, was een vaste kerkganger van Sint-Andries. Dé blikvanger in de Sint-Andrieskerk is ongetwijfeld de wondermooie preekstoel uit 1821, die de Wonderbare Visvangst voorstelt. Nog een leuk weetje: het eeuwenoude Madonnabeeld van de broederschap van Bijstand en Victorie in de kerk kreeg in 2001 een nieuwe outfit van de internationaal bekende Vlaamse modeontwerpster Ann Demeulemeester.
Je ziet ze al van op een afstand staan. Zo'n grote Hibiscusbloemen verwacht je eerder in de tropen... Zeker 15 cm doorsnee!!! Hun kopjes kunnen zich bijna niet recht houden. Hopelijk gaat het nog niet te vlug vriezen...
Het was jaren geleden dat ik er nog binnen was geweest.Wat was het veranderd. Op drie verdiepingen liepen treinen binnen en buiten. Echt een internationaal station waar verbinding kon gelegd worden met grote steden als Londen, Parijs, Berlijn... Het moderne aspekt van kleuren en lijnen was op gepaste manier geïntegreerd in het oude gebouw in Art Nouveau stijl. Wat opviel was ook dat het er krakend proper was, heel wat anders dan sommige metrostations in deze zelfde stad! Het was me een waar genoegen rond te dwalen in de nét niet te drukke maar aangename bedrijvigheid van een modern station... Ja, de trein is altijd een beetje reizen, al behoren luxetreinreizen wel tot de duurste tegenwoordig.
Het kerkje van Gestel is voorzeker het mooiste en meest romantische kleine kerkje in Vlaanderen. Toen we een wandeling in het mooie Neteland wilden maken hielden we een stop bij het kerkje. Op dat ogenblik kwam er een pasgehuwd bruidspaar met gevolg naar buiten. Aan bloemen, cadeau'tjes, rijst en glunderende gezichten ontbrak het niet. Voor dit kerkje, dat zeer gegeerd is voor trouwerijen, is dit echter de gewoonste zaak van de wereld... Voor het bruidspaar denkelijk niet, aan hun overgelukkige gezichten te zien!
I MAS there, naar de MAS-kes gaan, The MAS-terpiece!
In Antwerpen fantaseren ze er heel graag op los. Zoveel verdiepingen, zovele slogans over het MAS. Je kan ze allemaal terugvinden in de Giftshop aan de overkant. Ons bezoekje was reuzegezellig en misschien nog wel eens over te doen in de toekomst. De omgeving en de bouwstijl leent zich formidabel goed voor speciale effecten, voor onverwachte opnamen vanuit een apart oogpunt. Adobe Photoshop heeft hiervoor de juiste "tools" in huis, kijk maar...
De Chihuahua is één van de oudste hondenrassen. Er zijn voldoende bewijzen gevonden om aan te nemen dat de Chihuahua zijn oorsprong vindt in Mexico. Chihuahua's staan bekend als de kleinste hondjes ter wereld. Dat betekent niet dat hun karakter klein is. In tegendeel! Ze zijn temperamentvol, speels, slim, nieuwsgierig van aard en zeer waaks. Bovendien zijn ze zeer aanhankelijk, echte knuffelaars! Chihuahua's bestaan in kortharige en langharige variant. De Chihuahua kan goed tegen de warmte en zal daarom een warm plekje in huis zoeken.
Met moederdag wordt telkenjare het laatste optreden van het Werelddansfestival gehouden. Na een kerkdienst in de Basiliek lopen de groepen al zingend en dansend door ons dorp. De nieuwaangelegde markt was een ideale plaats om een toemaatje te geven aan de Edegemnaars en andere trouwe fans. Hier dan nog een mooi aantal foto's van de namiddagvoorstelling die uitliep tot 9 uur 's avonds. Dolenthousiaste Zulu's, vrolijke Brazilianen en vinnige Turken voerden hun dansjes ten top. Ook de Indiërs, de knappe Bolivianen en de fiere Canadezen waren van de partij. Als eersten mochten onze vendelzwaaiers van Hoogstraten aanrukken, ze deden dat met veel plezier!!!
Het WERELDDANSFESTIVAL is aan zijn 37ste editie begonnen...
Ja, dat het festival weer losgebarsten is zullen we geweten hebben. De vier groepen die dansten op de persvoorstelling, wervelden, sprongen en vlogen zowat over de vloer van het podium. Zoveel energie en enthousiasme was zelden gezien. Er waren dansgroepen uit Bolivia, Kwazulu Natal in Zuid-Afrika, Canada en India die hun beste beentjes kwamen voorzetten! En aan beentjes ontbrak het niet, ook niet aan lachende gezichten en kleurrijke kleding. Het was moeilijk om met een eerder klein toestel haarscherpe foto's te maken in de donkere zaal van "Den Willecom" maar ik heb het toch geprobeerd. Dit zijn er al enkele van de betere...
Het kasteel van Horst, eigenlijk een waterburcht, wordt op dit moment volledig gerestaureerd. Ons Vlaams erfgoed moet in stand gehouden worden daar is iedereen het over eens. We hebben, door een bezoekje te brengen, ons steentje hieraan al bijgedragen. We maakten ook nog een wandeling langs de vijver en door wegeltjes omzoomd met zomerbloeiers. Een fijne uitstap was het alleszins!
Met Hof ter Linde is Edegem weer een wandelpark rijker
Ook al dient er nog veel te gebeuren in de tuin van het voormalige "Kasteel van de barones", toch biedt dit domein al een mooie wandeling aan de inwoners van Edegem. Voor al wie niet tegengehouden wordt door een slijkerig paadje of een zompige onderbodem rond de vijvers is het een paradijsje, een énig stukje natuur midden in het dorp! In de omgeving liggen enkele dreven en akkers die voor het landelijk uitzicht van onze mooie gemeente zorgen. Wanneer het park verbonden wordt met Fort V zal het toch een wandelparcours van een aantal kilometers geven. Dan kan men voorgoed het oude, vuile park van de gemeente opdoeken of het tot een rozentuin, een ontmoetingsplaats of een kinderboerderijtje ombouwen, dat zou dan nog een pluspunt zijn voor onze kinderen en een fijne uitstap bieden aan de kleuter-en lagere scholen. Het zijn maar suggesties...
De mooiste beelden van de FLORIADE te Venlo, Holland
We waren er twee dagen op bezoek en schoten het ene plaatje na het andere. Gezeten in een comfortabele gondel werden we 1.1 kilometer boven bomen en pleinen, gebouwen en bezoekers gevoerd. Vanuit de lucht konden we het geheel goed overzien. Een ritje in de kabelbaan biedt een indrukwekkend uitzicht op blikvangers als de Villa Flora, Innovatoren en de Theaterheuvel. Het was een fijne belevenis! Al wandelend verwonderden we ons over prachtige planten die we soms nog nooit gezien hadden, over de mooie creaties en geweldig grote bloemstukken en arrangementen, aanplantingen en architecturale verwezenlijkingen. We genoten van het kleurrijke geheel en lieten ons informeren over de verschillende bomen, de natuur en het milieu, de verschillende gewassen en inheemse planten van vele landen en naties. De Floriade is wereldbekend en trekt dan ook bezoekers uit alle continenten. Een bezoek aan de Floriade in Venlo brengt je een heel stuk dichter bij de natuur want in dit unieke evenement draait alles om de natuur en wat hiermee te maken heeft. Een aanrader!!!
Welkom op de Floreade
Decoratief element bij de ingang
Overal prachtige ingezaaide bermen
Een indrukwekkende inkomhal
Je wandelt de Floriade binnen tussen de groene bladeren...
"The boots of the hunter" gemaakt door Pii
Paviljoen van de Nederlandse tuinbouw met spectaculaire film over deze sector
Geen Hollands evenement zonder koe...
Hierbinnen kon men een duizelingwekkend lichtspel ervaren op een glazen bodem.
Aan kunst en creativiteit ontbrak het zeker niet in de "Villa Flora!
"Blooming Holland" toont de innovaties in de bloemsierteelt.
Zonnepanelen in de vorm van een kunstmatige boom.
We zijn in het jaar van de "Draak" volgens de chinese kalender.
Voor een halve euro spuwde hij vuur...
Betoverend mooi, het paviljoen van Sri Lanka!
Originele presentatie van Chrysanten.
Boeiend klank- en lichtspel...
Vele kleintjes maken een "zeer" grote compositie.
In de jungle groeien de Bromelia's écht op de bomen.
Echte kunstenaars zijn het, de mensen die dit maken! Natuurlijk is dit géén zand van onze Noordzeekust maar rivierzand dat tegen een druppel en ook wel een bui'tje kan. Waarom men zo kort na elkaar weer het thema " Sprookjeswereld " had gekozen, weet ik niet. Wat ik wel weet is dat ook de stripverhalen niet vergeten werden. Van Suske en Wiske tot de figuren van Jommeke en Kiekeboe waren te bewonderen. Een waar festijn voor de kinderen die elk figuurtje wisten te benoemen. De foto's geven niet de goede kleur weer daar er binnen telkens met flash moest gefotografeerd worden.
Verleden zondag besloten we het kasteel d'Ursel te gaan bekijken. Dit was eigendom van de brusselse adellijke familie d'Ursel die er 's zomers naartoe kwam en er vrienden ontving. De bedienden kwamen ook mee en iedereen vierde er de zomervakantie. Binnen was er nog maar weinig te zien van originele meubelen of authenticiteiten. Het was eerder kaal met lange teksten aan de muur die de levensloop van deze familie uiteenzette. Het gebouw bevatte een wirwar van kleine kamers en gangetjes, trapjes en overlopen. Beneden was een muzikaal evenement voor viool en piano aan de gang. Dit gaf alles toch wat meer luister. Ook was er een gezin verkleed in andaloesische klederdracht op het domein. Het leverde een prachtig plaatje van een "samengesteld" gezin op.
Ik ben Suzy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sunny.
Ik ben een vrouw en woon in Edegem (België) en mijn beroep is gepensioneerde kleuterjuf.
Ik ben geboren op 20/02/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Reizen, fotograferen, handwerken, lezen en kleinkindjes knuffelen ;-) .
Er zijn tal van interesses in mijn leven,maar ik verheug mij het meest als ik op reis ga,dan kan ik genieten van al het mooie en vreemde in de wereld en "last but not least" mijn foto's bewerken zodat ik ze kan tonen aan iedereen die hier langs komt
oktober 2007 Rondreis Peru
Juni 2008 Bezoek aan het Groo
thertogdom Luxemburg
Februari 2009 Twee dagen Eifelen, Duitsland
April 2009 Bollenstreek, Noord Holland
mei 2009 Rondreis Westen van de USA
1-2-3 juni Amelandreisje, Waddenzee
Ik ben Suzy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sunny.
