Leven onder een regenboog Alle foto's op dit blog zijn door mij gemaakt. Indien je een foto wenst, gelieve een seintje te geven... De kleuren rond de foto's fungeren als de kleuren van de regenboog
16-09-2012
Het Centraal Station van Antwerpen
Het was jaren geleden dat ik er nog binnen was geweest.Wat was het veranderd. Op drie verdiepingen liepen treinen binnen en buiten. Echt een internationaal station waar verbinding kon gelegd worden met grote steden als Londen, Parijs, Berlijn... Het moderne aspekt van kleuren en lijnen was op gepaste manier geïntegreerd in het oude gebouw in Art Nouveau stijl. Wat opviel was ook dat het er krakend proper was, heel wat anders dan sommige metrostations in deze zelfde stad! Het was me een waar genoegen rond te dwalen in de nét niet te drukke maar aangename bedrijvigheid van een modern station... Ja, de trein is altijd een beetje reizen, al behoren luxetreinreizen wel tot de duurste tegenwoordig.
Het kerkje van Gestel is voorzeker het mooiste en meest romantische kleine kerkje in Vlaanderen. Toen we een wandeling in het mooie Neteland wilden maken hielden we een stop bij het kerkje. Op dat ogenblik kwam er een pasgehuwd bruidspaar met gevolg naar buiten. Aan bloemen, cadeau'tjes, rijst en glunderende gezichten ontbrak het niet. Voor dit kerkje, dat zeer gegeerd is voor trouwerijen, is dit echter de gewoonste zaak van de wereld... Voor het bruidspaar denkelijk niet, aan hun overgelukkige gezichten te zien!
Elk land heeft wel een plaatsje waar zijn oude tradities in ere gehouden worden en voor de komende generaties gespaard van slijtage en vervaging. In Bokrijk werken hieraan ook mensen mee die een dagje op de boerderij of de bakkerij komen werken. Ze zijn in de gepaste klederdracht en spreken in de taal van die tijd. Ook de onderwerpen zijn aangepast en dat leidt soms tot hilarische situaties en toestanden met de bezoekers. Je wordt ondergedompeld in een ver verleden, de tijd van onze groot- en overgrootouders. Het eenvoudige boerenleven spreekt het meest tot de verbeelding ook al worden er niet meer echt varkens geslacht of kippen onthoofd. Zover gaan ze niet in het goedbedoelde toneelspel van de jaren voor en rond de eeuwwisseling.
"The sixties" te Bokrijk wekte heel wat nostalgie bij zestigers en zeventigers op. Enthousiast neurieden ze mee en wiegden ongemerkt met hun heupen op de muziek van de Juke-box. Ze smolten bijna bij het bekijken van al die voorwerpen en situaties uit "hun" jonge tijd, wat is dat alweer lang geleden...
Uren heb ik gesleten op die rood-gele bussen
Rotanmeubelen waren toen erg "in", de zwart-wit TVkreeg een ereplaats in de woonkamer
Platenspelers allerhande, glanzende houten TV's, bandopnemers...we kenden het allemaal nog!
De typische houten caféstoel uit die tijd
Ons equivalent van de huidige discotheken...
En wie herinnert zich deze spaarkas niet meer? Toen kon men nog en werd er nog gespaard!
Het ultieme liefdesnestje voor de flower-powerfiguren!
Vanavond om tien over acht kwam de zon nog even piepen onder de zware bewolking en zorgde voor een heel laag, maar zó mooi licht op de bomen in de verte... dat ik wel onmiddellijk mijn camera moest nemen! Na twee minuten was de kleur veel minder fel maar had ik toch enkele mooie shots.
Door de volle maan en de slierten wolken was er een feëeriek nachtelijk schouwspel te zien.Terwijl de wolken naar het noorden schoven kwam de maan telkens piepen tussen massa's donkere plekjes en helverlichte wolkenrandjes. Zo'n mooie entourage rond de maan had ik nog nooit gezien ...
Het leuke aan reizen is iets anders te zien dan wat je gewend bent
Ja, een ander land en zijn cultuur, de natuur, de fauna en flora leveren ludieke en soms ook hilarische toestanden en, daaruit voortvloeiend, plezierige beelden op. Soms kan je ze vastleggen, soms niet, maar deze waren raak!
Turkse manier van gras maaien
Bij ons staan ze naast de baan...hier er tussenin
De hele santenboetiek.. te betalen aan de overkant!.
Waar zou ik ze neerzetten? Onzekere japanner zoekt een plaatsje voor zijn ( nieuwe)schoenen
Je krijgt zelf ook een hoofddeksel op als je deze, soms bijtende, kameel bestijgt
Hun bedje werd gespreid...en ze hebben zich laten verleiden
Buitenverblijfje in de appelsienenboomgaard, slot op de deur!
GROOT vuil
Hier kunnen we nog wat van leren...
Angorageit met sik en frou-frou
Wie het broekje past trekke het aan!
Hersenschim, fata morgana, illusie of gewoon een grapje van de schipper?
Het "kwade" oog, nog altijd HET symbool van Turkije
Het "Schoonselhof " wordt ook wel eens het "Père Lachaise" van Antwerpen genoemd, vanwege de vele beroemdheden die hier hun laatste rustplaats vonden. Het is er zeer groot en zeer groen. Lange lanen en dreven voeren je langs de goedbewegwijzerde grafhoven. De graven van onze bekende schrijvers Willem Elsschot, alias Alfons De Ridder en Gerard Walschap lagen er een beetje triestig bij. Dat zal wel zo horen op een kerkhof zeker....Alhoewel, ik vond dat zeer jammer, ze verdienen beter vind ik. De militaire graven liggen in met groen omhaagde ruimtes, tussen vuurrood gekleurde bomen! Vele standbeelden en kunstwerken staan statig tussen de grote grafperken
Het Schoonselhof met bordes
Groene lanen, momenteel meer geel dan groen
Snaterende ganzen, trappelend in het dikke bladerdek
Dit vind ik wel een mooi idee voor een grafzerk
Obelisken tussen de militaire begraafplaatsen
De engel des doods...?
Rij na rij liggen hier duizenden soldaten... Ere wie ere toekomt
Je kan hier rustig zitten mijmeren op één van de vele banken...
De weg naar een laatste rustplaats...
Vlammende Amberbomen lichten op tussen het overblijvende groen
The "Schoonselhof" is comparable with the "Père Lachaise" in Paris because so many famous belgian writers, poets, singers, politicians and artists are buried here. It's a very quiet place with lots of green lanes and beautiful trees in autumn! On the 1th of november the graveyard is full of flowers and memories of soldiers killed in two worldwars....
Aan het eind van het leven, aan het eind van de dag Aan het eind van de gang die je in de verte zag Schreden naar andere tijden, naar andere zorgen Die voor niemand bleven verborgen Eens komt die tijd, gaan we de eeuwigheid in Door een open deur naar een nieuw begin Ik weet het zo niet, ik vind het te vroeg Geen honderdjarige die erover kloeg Dat het leven zo lang was, decennia te lang! Ach stop die gedachte, het maakt me zo bang....
Ik ben Suzy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sunny.
Ik ben een vrouw en woon in Edegem (België) en mijn beroep is gepensioneerde kleuterjuf.
Ik ben geboren op 20/02/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Reizen, fotograferen, handwerken, lezen en kleinkindjes knuffelen ;-) .
Er zijn tal van interesses in mijn leven,maar ik verheug mij het meest als ik op reis ga,dan kan ik genieten van al het mooie en vreemde in de wereld en "last but not least" mijn foto's bewerken zodat ik ze kan tonen aan iedereen die hier langs komt
oktober 2007 Rondreis Peru
Juni 2008 Bezoek aan het Groo
thertogdom Luxemburg
Februari 2009 Twee dagen Eifelen, Duitsland
April 2009 Bollenstreek, Noord Holland
mei 2009 Rondreis Westen van de USA
1-2-3 juni Amelandreisje, Waddenzee
Ik ben Suzy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sunny.
