Het deed deugd, na dat hondenweer van de afgelopen dagen, om weer eens een wandelingetje te kunnen maken in de zon.
De eendjes waren blij ons te zien en Zoentje knabbelde lustig mee op de malse stukjes brood die we mee hadden.
Ze was helemaal niet bang en zat rustig in het gras te genieten ...toen hele donkere wolken aan twee kanten ons terug naar huis joegen. Gelukkig is de eendjesvijver niet ver en kwamen we droog thuis! Maar niet zonder eerst nog even mijn medereizigster achter de autospiegel te fotograferen. Ze had een klein prooitje in haar voorste pootjes. Smakelijk....

24-08-2007 om 00:00 geschreven door sunny  

24-08-2007 om 00:00 geschreven door sunny  

ML Bedankt dat je me altijd geduldig (of ongeduldig) helpt bij al onze leuke activiteiten, voor het begrip dat door de jaren heen groeide en soms enorme afmetingen aanneemt of soms wel "moet" aannemen !!!

SS Bedankt voor je fijne gezelschap tijdens de gezellige uurtjes die we samen doorbrengen. Ik kan wel zeggen dat we ook zonder veel woorden elkaar heel goed begrijpen.

R en N  Met jullie kan ik altijd een goed gesprek hebben, op jullie kan ik ook altijd rekenen. Dat is dan ook wederzijds, beloofd !!!

M Dank je wel voor al de mooie en lekkere uurtjes . Ze bleven zeker niet zwaar op mijn maag liggen. Dat er nog vele mogen volgen...

Vrienden Collega's  
Ik vergeet ook jullie niet, want jullie betekenen ook heel veel voor mij ! Wie maakt dat ik kan genieten van een weekendje, een wandel- of fietstocht? Met wie bracht ik een groot deel van mijn leven door? Juist ja, met jullie !!!
Wat er ook gebeurde, we blijven elkaar ontmoeten en dat vind ik gewoon prachtig .

Voor jullie en voor iemand in het bijzonder heb ik dit gedicht gemaakt in het begin van de jaren tachtig  

Jij bent toch steeds mijn vriend gebleven
Praatte met me
hebt met mij gezwegen
Ook al kon je mij niet geven
wat ik verlangde van jou
Toch troostte je mij
liet me niet in de kou
Begreep je waarom ik het zo moeilijk had
Streelde me
kuste weg die traan
die op mijn wangen zat
Ik wil voor jou hetzelfde voelen
of nog meer...
Mijn hoop is toch nog niet verloren
Want ergens uit tederheid
wordt liefde soms geboren 
 

20-08-2007 om 00:00 geschreven door sunny  

20-08-2007 om 00:00 geschreven door sunny  

Vanmorgen werd ik zacht gewekt,door een poezelig handje... Toen ik, nog halfslapende, mijn ogen probeerde open te doen zag ik een bekend gezichtje naar mij lachen! Na drie volle weken was ze eindelijk terug van vakantie... mijn kleine Blauwoogje.
Onverwacht,omdat ze de avond tevoren een beetje koorts maakte (hoektandje waarschijnlijk), ging ze maar het best naar oma, want mama en papa moesten gaan werken! Ze wilde dadelijk in het grote bed en spelen (het koortsmiddeltje had al geholpen)
Ama (oma) moest in allerijl haar bedje klaarmaken dat opgevouwen had gestaan in mijn kleine flatje. Haar troetels,poppen en speeldeken werden uitgespreid en in een oogwenk stond alles weer overvol.Maar alle kusjes en knuffels van ons Zoentje maakte dat ik over de rommel heen keek en de pijn in mijn rug pas weer voelde als ik haar de laatste keer optilde voor een "laatste zoentje" .Twaalf kilo is niet niks op onze leeftijd...Toch maar een beetje oppassen, want er komt nog een aangename maar zware  periode in september...en daar wil ik zoveel mogelijk van genieten !

20-08-2007 om 00:00 geschreven door sunny