|
Er was eens...heel lang geleden een klein meisje van de boerenbuiten die een boekje had ...Ieder mocht iets in dat boekje tekenen en dat zou ze dan bewaren!
Toen ze uiteindelijk vijftien was had ze veel klasgenootjes die kónden tekenen, want ze leerden allemaal voor kleuterleidster...De kleinste maar niet de allerjongste onder hen tekende voor haar "de heide" , want daar ging ze elk weekend naartoe en daar hield ze erg van.
Af en toe mocht het nu al zestienjarig meisje mee gaan naar het kleine zomerhuisje van de ouders van haar vriendinnetje op de Kotse Heide. Soms wel voor een hele week! Daar amuseerden ze zich rot en leerden veel...Ze werden vrienden voor het leven en hoe verschillend ze ook waren, niets kon die vriendschap deren. Deze overwon vele stiltes, grote onbereikbaarheid soms en ook perioden van uit elkaar groeien.
Toen ze er deze week samen op uit trokken kan je al raden naar waar, de heide natuurlijk...in Kessel én in Kalmthout. En ook al staken de muggen en de zon even erg, al was de lichamelijke gesteldheid niet meer die van toen...Samen genoten ze met volle teugen.
Wat was de heide mooi, alleen waaide de wind niet alle zorgen weg...maar dat deerde niet en de foto's zijn er niet minder mooi om.
Na meer dan 45 jaar...
Erica of Dopheide
Heide in volle bloei
Prachtige vruchtdragende Europese eik
12-09-2008 om 00:00
geschreven door sunny 
Categorie:Mensen
|
Ik ben Suzy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sunny.
