Leven onder een regenboog Alle foto's op dit blog zijn door mij gemaakt. Indien je een foto wenst, gelieve een seintje te geven... De kleuren rond de foto's fungeren als de kleuren van de regenboog
28-12-2010
Voorspoedig en gezond nieuw jaar aan iedereen!
Even nog een "frozen moment" weldra overvloeiend in alweer een nieuwe jaarkring
Gisteren, vrijdag 17 december was een uitgelezen dag om de mooiste kiekjes te maken aan de Romeinse Put ! Alles was maagdelijk wit tot de zon zich kwam moeien, toen was het een kwestie van een paar uurtjes om sneeuw en ijs op takken en takjes te zien smelten. Vlug laarzen en jas aan om het diepblauwe van de lucht en de frisse witheid van de sneeuw te vereeuwigen. Hier en daar wat bruine blaadjes aan de bomen gaf nog onverwacht wat kleur aan het landschap. Zelfs de bevroren vijver weerspiegelde de lucht en kreeg een ijsblauwe kleur. De eendjes doken diep in hun kragen en zetten hun veertjes dik om de kou te weerstaan. Af en toe woei een stijve wind door de bomen waardoor een gordijn van wit poeder naar beneden kwam. Verderop waren gemeentewerkers nog steeds bezig om decennia-oude wilgen af te zagen vanwege hun wildgroei en het gevaar op het omlaag komen van de zwaarste takken. Het knotten van wilgen is dus wel degelijk nodig! Afwachten of morgen alles weer ondergesneeuwd is...
De laatste herfstbeelden, de eerste winterprenten, het ging vlug deze week. In het Arboretum te Kalmthout werd er ook weer dit jaar een bloemsier- en kunstenaarshappening gehouden. Amerikaanse eiken werden omgetoverd tot grote tuin"versieringen", ze waren ontschorst bijzonder wit van kleur. Maar of dat zo zal blijven... Met natuurlijke ingrediënten zoals, bladeren, zaden, bessen, schors e.a. werden de mooiste kerstcreaties ineen geknutseld. Mooi opgesteld in een wel iets te donkere lokatie... Rijm en laat zonlicht maakte van de grote "bomentuin" een klein wandelparadijsje....
Het goud van de herfst kwam nú nog beter uit!
Nóg mooier met een wit randje
Niet álle bomen zijn al kaal...
Grassen, rode bessen, heel decoratief allemaal...
Wat dacht je van de échte natuurlijke ijssculpturen?
En nóg houden ze stand, tot alles ontdooit...
Skimmia in bloei én berijmd...
Net suikeren ijsbloempjes, zo uit een sprookje...
Zo sierlijk en kleurrijk....
Dat je ze zou gaan klonen... ;-)
Waardig en trots in het toch ijskoude water!
Er groeien zelfs Sequoia's of Mammoetbomen in het Arboretum
Ik heb thuis een potje. Op het potje staat "verdriet". Ik doe er vaak "verdrietjes" in, want als ze klein zijn ...huil ik niet.
Steeds als er iets tegenzit, er iets gebeurt wat ik niet wil, open ik het potje, gooi het erin, heel stil.
Maar gisteren was de laatste druppel iets te veel. Van al die stukjes klein verdriet Kreeg ik een brok in mijn keel.
Mijn hand begon te trillen, verdriet vloog golvend uit de pot, een traan begon te rollen, ik voelde mij erg rot.
Een onbedaarlijk snikken deed me trillen overal. Ik zat echt tot mijn haren in het diepste diepe dal.
Het was met rood omrande ogen toen ik mijzelf weer rustig kreeg. Opgelucht keek ik naar mijn potje, En het potje?...Dat was leeg! Dus zie je iemand lopen, Rode ogen en heel bedeesd Dan vraag je best niets meer, Dan weet je: haar potje is pas vol geweest.
De herfst loopt met wazige, grijze dagen stilaan op zijn einde en de koude, kille winter komt al in zicht... De laatste paddenstoelen verkleuren, vervormen en vergaan langzaam naargelang het seizoen vordert! Hopelijk kon ik de juiste namen achterhalen
Niet alleen schilderijen van Van Gogh maar ook tientallen werken van andere impressionisten waren hier te bewonderen. Monet, Manet, Van Rysselberghe, Pissarro, Sisley en vele anderen waren aanwezig. Ook Mondriaan, Ensor, Picasso en Toorop waren goed vertegenwoordigd! In de Beeldentuin waren beroemde werken van Auguste Rodin, Marta Pan en Claes T. Oldenburg waar te nemen. De lijst is té lang, je kan hem raadplegen op www.kmm.nl
Vier uitgebloeide zonnebloemen (Van Gogh)
"Pont de Langlois" te Arles (Van Gogh)
Tableau No 1 (Mondriaan)(bewerkt)
Mata Hari (en ik) (Isaac Israëls)
"Truweel" (Claes T. Oldenburg)
"Drijvende sculptuur" (Marta Pan)
"Niobe" (Constant Permeke)
"Rocky lumps" (Tom Claassen)
Hurkende vrouw (Auguste Rodin)
The Kröller-Müllermuseum is situated in Apeldoorn, Holland and contains a lot of famous paintings of Van Gogh, Mondriaan, Toorop a.o.... Nearby you can visit a sculpturegarden with famous works of Rodin, Permeke, Claes T. Oldenburg and many others... It's one of the most important musea in The Netherlands!
Het "Schoonselhof " wordt ook wel eens het "Père Lachaise" van Antwerpen genoemd, vanwege de vele beroemdheden die hier hun laatste rustplaats vonden. Het is er zeer groot en zeer groen. Lange lanen en dreven voeren je langs de goedbewegwijzerde grafhoven. De graven van onze bekende schrijvers Willem Elsschot, alias Alfons De Ridder en Gerard Walschap lagen er een beetje triestig bij. Dat zal wel zo horen op een kerkhof zeker....Alhoewel, ik vond dat zeer jammer, ze verdienen beter vind ik. De militaire graven liggen in met groen omhaagde ruimtes, tussen vuurrood gekleurde bomen! Vele standbeelden en kunstwerken staan statig tussen de grote grafperken
Het Schoonselhof met bordes
Groene lanen, momenteel meer geel dan groen
Snaterende ganzen, trappelend in het dikke bladerdek
Dit vind ik wel een mooi idee voor een grafzerk
Obelisken tussen de militaire begraafplaatsen
De engel des doods...?
Rij na rij liggen hier duizenden soldaten... Ere wie ere toekomt
Je kan hier rustig zitten mijmeren op één van de vele banken...
De weg naar een laatste rustplaats...
Vlammende Amberbomen lichten op tussen het overblijvende groen
The "Schoonselhof" is comparable with the "Père Lachaise" in Paris because so many famous belgian writers, poets, singers, politicians and artists are buried here. It's a very quiet place with lots of green lanes and beautiful trees in autumn! On the 1th of november the graveyard is full of flowers and memories of soldiers killed in two worldwars....
Apeldoorn is écht een aangename stad. Men kan er volop winkelen, terrasjes doen en wandelen in de mooiste parken. Af en toe heeft het het uitzicht van een gewone stad maar meestal kan je genieten van prachtige Art Nouveau- huizen en veel, veel groen, dat heden ten dage wel eens rood kleurt. De talrijke lanen en laantjes zijn omrand door bomen allerhande. Ze geven schaduw aan honderden huizen met speciale vormen en versiersels. De gezellige drukte langs de winkelstraten, de nette en goedonderhouden gevels zijn een streling voor het oog. Kijk maar mee!
De klokkentoren van het Raadhuis.
Symbool en sleutel van de stad in de juiste stijl.
Casa Blanca in Gelderland
Gezien in de winkelstraten van Apeldoorn...
Het Verzetsstrijderspark.
De kiosk in het Oranjepark.
Jarige fiets?
Oude beuken staan verdeeld over de hele stad.
Ook hier heeft de jeugd kleur bekend.
Het kleine huis in de zon...
Jong geleerd is oud gedaan
Vuurrood op zijn mooist : de Amberboom
De grote kerk te Apeldoorn
Ook de koninginnenkerk genoemd
Het stadhuis op de markt
Streelzachte kat achter het vensterraam
Apeldoorn in the province of Gelderland/Holland is a cosy city where you can shop in many trendy boutiques, walk in beautiful parks and admire lots of marvellous houses in "Jugendstil" or "Art Nouveau"
Aan het eind van het leven, aan het eind van de dag Aan het eind van de gang die je in de verte zag Schreden naar andere tijden, naar andere zorgen Die voor niemand bleven verborgen Eens komt die tijd, gaan we de eeuwigheid in Door een open deur naar een nieuw begin Ik weet het zo niet, ik vind het te vroeg Geen honderdjarige die erover kloeg Dat het leven zo lang was, decennia te lang! Ach stop die gedachte, het maakt me zo bang....
Dit prachtige natuurgebied in Nederland bood gelegenheid genoeg om lange boswandelingen te maken, zelfs een groot stuk beschermd heidegebied was een bezoek meer dan waard. Het weer was wat aan de grijze kant maar het was droog. De hertjes in "Berg en bos" stonden héél ver en moesten ingezoomd worden, wat niet makkelijk was zonder statief. Een houten uitkijkbrug moest dan maar dienst doen als steun...
The "Hoge Veluwe" in Gelderland/Holland is one of the most beautiful Nature Parks in The Netherlands. It was a real pleasure to hike in the woods and wandering on the heath. Lots of forest animals like deer, foxes, squirrels live here and can be seen in the morning or at twilight time...
Het kasteel ter Laeken in Booischot ligt in een prachtig groen domein...
...En is een kleurrijk plaatje met zijn rood- met witte ramen en luiken. Men houdt zich hier erg bezig met planten, bloemen en kruiden, dat kan je voelen aan alles. De achtergevel van het kasteel is begroeid met Kiwibomen die zich aan de wand vasthechten, wat een mooi gezicht is. De bloemen- en kruidentuin vraagt nog veel werk maar had toch een bepaalde charme. Vele grote en kleine bijgebouwen scholen tussen het groen en waren aan een goeie opknapbeurt toe maar behielden evengoed hun waardigheid!
The castle of Booischot was celebrating this weekend and one could find here some nice and beautiful things for the garden or the home. I only took pictures of the castle, which was a little bit neglected during a time
In de bloementuin bloeiden nog heel wat bloemen. Er waren nog Dahlia's, Lampionnetjes, Zonnebloemen en Asterachtigen
Zegekruid
Het Zegekruid groeit bij ons in het wild, maar ook in tuinen. Het is een grote plant met blauwe, trechtervormige bloemen en decoratieve zaaddozen die vaak gebruikt worden in droogboeketten. Je kunt het gemakkelijk telen. Planten uit de nachtschadefamilie zoals Euphorbium en Bitterzoet zijn giftig, maar het Zegekruid niet.
Hij is waarschijnlijk samen met andere planten uit Zuid-Amerika geïmporteerd. In het land van herkomst, Peru, gebruikte men de bessen bij blaas-en nierkwalen.
Dit weekend op trot geweest naar het kasteel van Booischot Er was 't één en 't ander te zien en te beleven Allerlei rare en komieke foto's waren het resultaat van een wandeling in de nogal rommelige kasteeltuin die bezet werd door een massa wagentjes en kraampjes. Vele nieuwsgierigen vonden het de moeite aan te schuiven in een ellenlange sliert om het kasteel zelf te bezichtigen.
Dit gekke paard, dat in één van de weiden stond, heeft nog een tweelingbroertje dat te bekijken is op het blog van onze "Natuurfreek"
Een prachtige Bengaalse uil keek erg wijs uit zijn oranje-zwarte ogen
Een "valse" kat, gemakkelijk in elkaar te "timmeren"...
You can see here a real "Crazy" horse! No, I don't mean this one in Paris!!!
De droom voor zo'n evenement is natuurlijk mooi weer en dat zat goed! De lucht was diepblauw, de temperatuur aangenaam en zoals dan te verwachten was er veel volk op de been. Allerlei eco-dromen kon men er waar maken, plattelandsprodukten kon men proeven en kopen, de was droogde goed in de hoge bomen en er liepen lachende mensen en mensjes waar je ook maar keek...De natuur deed er nog en schepje bovenop en showde al voorzichtig zijn herfstkleertjes of -kleurtjes, zoals je wil...
.
Mooi detail van het Sterckxhof
Deze kleurrijke blikvanger spreekt voor zich...
Het Rivierenhof, oase van groen in een drukke randgemeente van Antwerpen
Staalblauwe hemel boven de al roodkleurende Amberboom
Sierappeltjes worden nooit rijp om te eten
Pompoenen in alle kleuren en maten, ook was er sierfruit te koop
Kleren uit "Opnieuw en Co" hingen hoog en gelukkig droog ;-))
Zelfgemaakte "Halloween"confituur
Versierde ingang van de Kinderboerderij
Geen twijfel dat ze zullen branden....
Herfstrozen nog even mooi als in de zomer
De valkeniers waren ook weer van de partij
Honingraten, bewonderenswaardige kunstwerken
Ecologische wonderen mochten niet ontbreken. Deze elektrische wagen hoorde je niet ronken
Een ijsje als afsluiter, wat een goed idee!!!
The beautiful park "Rivierenhof" in Deurne/Antwerp was disguised in a ECO-park for one weekend!
Tijdens een wandeling op de heide te Kessel, de eerste zondag van oktober, waren er allerlei paddenstoelen te spotten. Ze groeiden er in een waaier van kleuren, vormen en groottes. Hun namen zijn soms moeilijk te achterhalen door vervorming en verkleuring in bepaalde periodes van hun groei! Enkele bonte exemplaren.
De alombekende Vliegenzwam, zeer giftig
Roodbruine slanke amaniet, eetbaar
Goudgele Trilzwam, hersenvormig gelobd
Voor- en achterkant van de gewone Berkenboleet
Papilrussula, eetbaar
Fall is the very season to find toadstools and fungus, we found the most beautiful specimen on the heath nearby.
Een wandeling in het bos, ook al is het nog geen herfst, levert dikwijls mooie maar soms ook smakelijke, fantastische of sprookjesachtige beelden op. Een paar voorbeelden uit Sint Job in 't Goor !
De grote Balsemien bloeide toen nog volop
Je zou er zó in bijten, ... liever niet doen
Net een dopje chocolademousse...Smakelijk
Een witte schuimpjeslollie uit de zwarte bosgrond opgeschoten
Dit lijkt weliswaar, oranje-gele kaviaar!
Een spiegeleitje op een bedje van bladeren en takjes
Een slaatje champignon...
Wilde Kamperfoelie, de geur alleen al ...
Nog een paar dagjes wachten en dan... heerlijk!
Perfekt rond als een donut!
Fantastische manier van vooruitkomen
Blinkend van het nat en het licht
Vormen een diepe kelk met vogelwijn...
.
Zo jong, zo mooi en zo alleen...
Woods and forests grow and bloom through summer and deliver some tasty pictures...
Wellicht één van de laatste zomerse zondagen om een wandelingetje te maken. Zeg wel een wandelingETJE want de tuin is niet al te groot! Er stonden wel veel mooie kunstwerken of -creaturen, zoals je kan zien....Ook een grote variatie aan bomen en planten was te bewonderen. De geschiedenis van de tuin gaat heel ver terug in de tijd maar nog niet zolang geleden is men begonnen hem nieuw leven in te blazen en ook het kleine tuinhuis open te stellen voor kunstminnaars De veerpont over de Durme in Tielrode ligt vlakbij...Men kan er op een gezellig terrasje een pintje drinken...
Eeuwig op de vlucht zoals de golven...
Rozerode Dahlia tussen het groen
De koorddanser
Geen goed idee voor Kerstmis
Prachtig ronde kweeperen
Rustig genietend...
Ongekende schoonheid, ook voor mij.....
Werk van veel geduld, grote voorzichtigheid en evenwichtsgevoel
Oud mogen worden is een zegen, maar t zijn de jaren die beginnen wegen.
Het geheugen laat het afweten, men begint alles te vergeten. t Gehoor, t gezicht is aangetast, en iedere beweging zorgt voor last! Slapen zoals voorheen, vergeet dit ook al maar meteen. Want slapeloze nachten, dat staat u voortaan te wachten!
En medicijnen die worden voorgeschreven, dat is nu voor gans uw verder leven. Begin maar iedere morgen, met u goed te verzorgen! U mag ook niet vergeten, wat u niet meer mag eten. En voor het drinken, wat zal het zijn? Altijd en alleen nog vogelwijn!
Een prachtige septemberzondag gaf een extra tintje aan dit grootse plattelandsfeest! Er was een waaier aan amusement, een resem kraampjes met de lekkerste proevertjes, een paarden(openlucht)stal, een doolhof in een maïsveld en tal van andere leuke dingen te zien en te doen... Dit alles gebeurde op een immense weide met als middelpunt een klimpiramide van strobalen voor de jongsten onder ons...
Mij niet gezien, in mijn jeugd te veel afgezien van het schoonschrobben achteraf ;-((
Welkom op ons feest !!!!
Kalebassen en sierfruit in de mooiste vormen en kleuren te koop.
De hoenderafdeling had veel succes !
Klimmen en klauteren en straks een hoop geschreeuw in't bad !
Mijn vrouwtje, een hoop slijk en modder, meer heb ik niet nodig...
Genieten van een pintje, mannen weten waarom !
Een licht vrachtje voor deze drie brabanders als je 't mij vraagt.
.
Een paar nieuwe schoenen in stevig materiaal en met de hand aangemeten!
De maïs is bijna rijp, zo te zien zullen de koeien ook dit jaar geen honger moeten lijden...
One big event for "farmers and friends" took place in Geel where hundreds of people came to enjoy and admire the "country style" in Belgium
Morgen is het alweer voorbij. Het weer was een beetje spelbreker de laatste dagen maar het schouwspel was toch weer fascinerend! Het tromgeroffel donderde over het festivalplein en over héél Edegem, de rokken zwaaiden weer breed en hoog...Duizenden mensen en sympathisanten genoten van dit jaarlijkse evenement en zullen zeker volgend jaar terugkomen voor de 36ste editie . Zoals elk jaar toon ik hier natuurlijk graag een paar shots die ik maakte op zaterdag ...
Wie kent er niet het liedje van het loze vissertje...
Vandaag, ook al was het geen winter, kwam ik er zo drie tegen aan de oever van de vijver in het park van de Romeinse Put. Eentje vertelde me dat hij hier onlangs een karper van zowat zeven kilo zélf gevangen had. Hij staafde zijn bewering door me prompt een foto te tonen op zijn GSM. Ik kon mijn ogen bijna niet geloven: Hij stond er echt óp met in zijn armen de zéér grote vis. Zijn bewering dat er hier nog één van 23 kilo zou rondzwemmen heb ik maar met een korreltje zout genomen. Doch het zou wel eens waar kunnen zijn, want de vissers moeten de gevangen vissen terug in het water zetten, kwestie van andermans plezier niet te bederven en de vijver niet leeg te vissen natuurlijk. De jongeling was zeker niet ouder dan 12/13 jaar en was in het bezit van een serieuze hengel, waarmee hij een dobber kon gooien tot in 't midden van het wateroppervlak. Zijn twee vrienden visten er eveneens lustig op los... met even kostbaar materiaal, indrukwekkend!!! Blij te horen en te zien dat er hier al zeker 3 jongens waren die bij mooi weer de natuur introkken en de computer aan de kant lieten.
The pond in our "park next door" is a quiet place were young fishermen come and forget their computers.They have fishing rods like professionals and enjoy bragging about their BIG catches here...
Mijn relaxstoel is een plek van zalig rusten voor mij. Mijn kleinkinderen hebben er zo hun eigen gedacht over. De jongste heeft het natuurlijk op de knopjes gemunt terwijl Zoentje er heerlijk kan zitten in knuffelen, zoals hier met haar" Piep de muis".
My granddaughter ZOEN cuddling her little "Piep the mouse" sitting in my relaxing chair
Dit is een gedicht geschreven door een teenager met kanker. Ze is terminaal en verblijft in een New Yorks ziekenhuis. Haar laatste wens is dat iedereen zou weten dat men ten volle van het leven moet genieten. Zijzelf kan dit niet meer want ze heeft nog slechts zes maanden te leven. Ze zal nooit afstuderen, nooit trouwen en nooit een eigen gezinnetje kunnen stichten... Het is de wens van een speciaal meisje die binnen korte tijd dit leven moet verlaten. Het heeft mij heel erg geraakt vanbinnen en ik ben zeker dat het JOU ook zal raken!
SLOW DANCE TRAGE DANS
Have you ever watched kids Keek je ooit naar kinderen On a merry-go-round Op een kermismolen Or listened to the rain Of heb je ooit geluisterd naar de regen Slapping on the ground Kletsend op de grond Ever followed a butterfly's erratic flight Ooit een fladderende vlinder gevolgd op zijn vlucht Or gazed at the sun Of naar de zon gestaard into the fading night in de vervagende nacht
You better slow down Je zou beter vertragen Don't dance so fast Dans niet zo vlug Time is short De tijd is kort The music won't last De muziek blijft niet duren...
Do you run through each day Vlieg jij ook als een razende on the fly door de dag When you ask : " How are you ?" Als je vraagt : " Hoe gaat het?" Do you hear the reply? Hoor je dan nog het antwoord? When the day is done Als de dag voorbij is Do you lie in your bed Lig je dan in je bed With the next hundred chores Met de volgende honderd karweitjes Running through your head? Razend door je hoofd?
Ever told your child Heb je ooit je kind vertelt "We'll do it tomorrow" "We zullen het morgen doen" And in your haste En in je haast Not see his sorrow? Zijn spijt niet gezien? Ever lost touch Heb je ooit de voeling verloren Let a good friendship die Een mooie vriendschap verloren laten gaan? 'Cause you never had time Omdat je nooit tijd had To call and say 'Hi' Om te bellen en 'Dag' te zeggen
When you run so fast to get somewhere Als je zó hard rent om ergens te komen You miss half the fun of getting there Mis je de halve vreugde om er te geraken When you hurry and worry through your day Als je je zó haast en rept door je dag It is like an unopened gift Is dit als een ongeopend, thrown away weggegooid cadeau
Life is not a race Het leven is geen race Do take it slower Doe het kalmer aan Hear the music Luister naar de muziek Before the song is over Vóór het liedje is gedaan
Poem written by a teenager with cancer. She wanted to tell all people to enjoy life to the fullest!!!
Een beetje geëxperimenteerd met bevredigend gevolg.
Al doende leert men zeggen ze en dat is waar want na de elementaire cursus Photoshop heb ik thuis zelf verder geborduurd en nog altijd nieuwe mogelijkheden ontdekt ....
Mijn Hortensia doet het heel goed al wachtte ik bang af. De bloemen zijn zodanig groot dat ze eigenlijk moeten gesteund worden, maar ik vind hem mooier in "wilde" vorm.
I'm so fond of my Hydrangea! The color couldn't be more blue, the flowers couldn't be larger. I hope I can keep'm forever and ever...
De "buik"danskunsten van mijn kleindochter werden vasgelegd op de gevoelige plaat/kaart door haar "moeke aan zee"! Blijkbaar heeft Zoentje de juiste feeling hiervoor! Thuis heeft ze geen last van verlegenheid, wat ze met vreemd publiek wel heeft...
My dear Zoen belly dancing in the garden, she could have been born in Hawaii too ;-))
Een uitgebloeide, verdroogde ajuinplant, twee Atalanta's of Admiraalsvlinders op een netel, een purperroze Echinaceabloem in de zon! Altijd is er iets wat me aantrekt om een foto te maken. Soms valt het mee, meermaals valt het tegen. Is het de lichtinval, de achtergrond, de flash die afgaat of juist niet! Dikwijls ook is een foto wat je verwacht had maar soms is hij meer....
Little things in nature are a photographers greatest joy! Sometimes a photo turns to be a lovely picture, sometimes he's got just that little bit more...
Sinds Zeppos kan lopen vind je hem overal, niets schrikt hem af en alles probeert hij uit. We moeten hem constant in 't oog houden. Het springkasteel deed zijn oogjes glinsteren, in de trampoline was hij de koning te rijk. De kruiptunnel was zeer leuk en het houten treintje was nooit onbemand! Hij hangt graag het clowntje uit, eigen aan de leeftijd wellicht. Hem zo bezig te zien was een echte oppepper voor mij, het was dan ook weken geleden dat ik hem nog geknuffeld had. Is hij dan ook geen schatje?
My grandson Zeppos loves to be a little clown. He's always on the move, a busy bee as we call this in Belgium. But most of all he's a darling...
Wandeling in het Natuurpark Midden-Limburg te Opoeteren
Een wandeling is voor mij niet zomaar stappen tot de finish! Alle kleine dingen in de natuur, de omgeving, de dieren en de mensen die ik tegenkom kunnen als foto-onderwerp dienen. Zo leerde ik al veel dingen bij en ik hoop dat nog lang te mogen doen. De laatste keer wandelde ik in Opoeteren en maakte allerlei foto's onderweg...
.
Walking and hiking in forests or fields, I always take my camera with me.This way I learned a lot of nature and its wonders!
Het is weer zover, processierupsen in het natuurpark Midden-Limburg
Ze zijn er weer, en al langer dan vandaag! Vanaf mei tot augustus zijn ze actief. De processierupsen zijn bijna klaar om uit te breken als nachtvlinders. Je kan ze vinden op de stam en de takken van zomereiken. In gele, gazige zakjes plakken ze op dit moment als het ware aan de bast.
Bij het begin van de zomer veroorzaken ze bij aanraking rode vlekjes die hevig jeuken en zeer pijnlijk worden door het wrijven en krabben. Mensen met allergieën dubbel opgelet dus! Ze veroorzaken ook een aantasting van de eiken zelf, de bladeren vervormen en blijven kleiner dan normaal, bruine vlekken komen erop voor. Ze vreten de boom kaal, meestal 's nachts. In de bossen plaatst men duidelijke waarschuwingsborden.
Natuurlijk zijn deze rupsen ook in andere delen van ons land te vinden...Gelieve op te passen met kleine kinderen die dit fenomeen niet kennen en benieuwd zijn naar "rare" dingen in de natuur, ze vastnemen, op hun arm zetten enzovoort..
"Processierupsen verraden hun aanwezigheid door hun sociaal gedrag. Ze eten steeds ’s nachts in groep en vervellen in gemeenschappelijke spinsels. De processierupsen danken hun naam aan de gewoonte om "in processie" vanuit spinsels op stammen of dikke takken naar het gebladerte te trekken.De processierupsen hebben een grijsgrauwe kleur met lichtgekleurde zijden en zijn getooid met lange haren. In mei komen ze tevoorschijn, tijdens het uitlopen van de eikenbladeren. Ze worden volwassen in juni. Vaak worden ze pas opgemerkt, als ze de bomen gedeeltelijk kaal hebben gevreten. Eikenbomen (vooral inlandse, soms ook Amerikaanse) genieten hun voorkeur. Bij gebrek aan voedsel nemen ze ook genoegen met de bladeren van andere boomsoorten. De rups verdwijnt met de verpopping. Vanaf dit ogenblik is het gevaar geweken. De volwassen nachtvlinder is onopvallend grijs. Hij verschijnt vanaf eind juli en kan tot eind augustus voorkomen."
Welke problemen geven de processierupsen nog?
Grote groepen processierupsen kunnen eikenbomen volledig kaal eten.Toch ondervinden gezonde bomen weinig hinder van een eenmalige vraat. Meestal krijgen de eikenbomen tijdens de zomer of het volgend jaar opnieuw bladeren omdat de rupsen de knoppen niet eten. Wie ooit in aanraking kwam met de processierups, zal zich waarschijnlijk de hevige jeukhinder nog wel herinneren. De lange haren, die de rupsen bij verstoring loslaten, kunnen bovendien in het lichaam tot ernstige ontstekingen of astmatische reacties leiden! Ze bevatten immers mierenzuur en zijn voorzien van een weerhaakje.
(Rode tekst overgenomen van Het Ministerie van Vlaamse Gemeenschap en Gezondheidszorg)
In Belgium and also in Holland we have to cope every year with procession caterpillars that eat the leaves of european oaks and other trees. Touching the hair of the caterpillar causes red pimples and the itch is nearly unbarable... At the moment they are turning into moths and are not dangerous anymore
Dinsdag 13 juli vertrokken vanuit Antwerpen tientallen grote zeilboten: De grote Sailships Race was begonnen. Enorme veelmasters maar ook kleinere zeilboten gleden richting Noordzee. Hun zeilen nog niet alle gehesen, waren ze tóch al prachtig om te zien. Statig voeren ze één voor één voorbij en de digitale toestelletjes klikten !!!
Het weer was mooi,de mensen vrolijk en allerlei soorten wolken tekenden zich af tegen een blauwe lucht, MOOI !
This time the "Tall Ships Race" started in Antwerp, Flanders ! The weather was beautiful and we enjoyed very much the event standing on the banks of the stream "The Scheldt"
Je kon er langs kleine paadjes heerlijk in de schaduw wandelen en allerlei hoekjes ontdekken. De daglelies waren in volle bloei en vele andere bloemen stonden te pronken tussen het groen. De talrijke borders zoomden kleurrijk de paadjes af.Twee grote vijverpartijen lagen te midden van oeverplanten, in het midden dreven grote plekken waterlelies! Een reusachtige loofboom beheerste het eerste gedeelte en zorgde voor een weldadig koel grasgedeelte. Men kon er ook allerlei specimen van oude boom- en plantensoorten ontdekken zoals een Mispelboom, Floxen en Margrieten. Een eend, genaamd Willie, dwaalde rond op het gazon en bekeek de situatie vanop zijn volle hoogte....
Een zelfaangelegd landschappelijke liefhebberstuin tuin (25 are) met een bosgedeelte, een open gedeelte en twee flinke natuurlijke vijvers. Het accent ligt op een harmonieus gebruik van vaste planten in talrijke gemengde borders en op het zoeken naar een ongedwongen organisatie van de ruimte. In dat geheel spelen inheemse bomen, struiken en vaste planten een belangrijke rol. Het spelen met subtiele verschillen in niveau, licht en schaduw maakt een rijke variatie aan vormen, kleuren en bloemen van lente tot winter mogelijk. "
Meer dan twintig jaar geleden had ik een klein kleutertje in mijn klas dat Philippe Geubels heette(zie foto, kleuter met groen truitje). Heden ten dage is dit een heel bekende naam in Vlaanderen. Deze zeer brave en verlegen kleuter, op school althans, werd een graaggeziene stand-up comedian bij ons. Zijn mimiek en stem en zeker niet zijn grappen van nu doen geenszins meer denken aan dat kleine ventje van toen...
Soms vraag ik mij af wat er van de honderde kleuters die ik gekend heb, geworden is. Een enkel bleef kaartjes en briefjes sturen met liefs en kusjes tot ze een tiener was. Maar de meesten verdwijnen in de loop der tijden en herken ik zelfs niet meer als ik ze tegenkom(wat maar zelden gebeurt). Een paar maanden geleden kwam een mama mij gedag zeggen, haar "dochtertje"(in mijn ogen dan!) ging al naar de universiteit en deed het goed. Dat deed me wel plezier...
Als er ouders of grootouders zijn uit Kontich en omstreken die mij op dit blog herkennen, laat me eens iets weten over jullie kinderen. Ik ben heel benieuwd wat er van hen is geworden in dit leven...
Vóór drie weken zijn tenslotte de mereltjes van het nest weggevlogen. Na enig aarzelen en proberen belandden ze op de vloer en zo op het randje van mijn terras. Het eerste, die met de meeste moed, was al vertrokken op een zaterdagvoormiddag! Toen waren er nog maar drie! Na nog een nachtje restte er nog maar eentje. Moeder merel kwam meermaals kijken en wachtte geduldig in een grote cipres die bijna tot drie hoog reikte, tot ik met mijn camera de aftocht blies. Zó, nu moesten deze kleintjes verder leven in de hazelaar beneden, in een tuin vol van gevaren en onbekend groen. Zouden ze het wél stellen denk ik nog dikwijls... Maar zo nu en dan komt er nog een merel op de richel zitten en kijkt dan met zijn kopje schuin omhoog nog even naar het warme hoekje waar natuurlijk het nestje allang weg is. Nu is het de kunst om de klimop te redden die zo lang beschutting bood aan de familie merel...
Klaar om uit te vliegen
.
Moeder merel wacht op het laatste jong !
Zelfs nu komt het moedertje soms nog kijken naar de lege nestplaats
Onlangs kregen we de gelegenheid om een kook- en baksessie mee te maken bij belgische Turken thuis. Er werd Gözleme bereid, een traditioneel Turks gerecht. Het was een drukke en leerrijke bedoening in de kelder van een huis. Veel vrouwen hielpen elkaar bij het voorbereiden van de gözleme en bereidden op een vijftal uren, van een dertig kilo bloem, een zeshonderdtal pannenkoeken, goed voor een gans jaar eten voor één gezin.
De deegbolletjes werden uitgerold met een lange, dunne stok. Het deeg kleefde niet aan de tafel en ook niet aan elkaar. Het leek mij een echte kunst die je verwerft door het veel te doen. Na het werk was er de beloning, ook voor ons...en het smaakte uitstekend !!!
Gözleme is een traditioneel Turks gerecht. Het is gemaakt uit een handgerolde en op een grote bakplaat gebakken pannenkoek met verse ingrediënten erin. Werkwijze : Een vers deegbroodje (alleen bloem, water en zout) wordt gevormd en ontwikkeld op een lange dunne stok, het wordt gebakken op een grote ronde bakplaat, waarna het deeg gevuld wordt met allerlei ingrediënten, verzegeld en gekookt op een rooster, traditioneel wordt dit gedaan op een saç. De verscheidenheden omvatten: Gözleme met:
Gözleme is een traditioneel Turks gerecht. Het is gemaakt uit een handgerolde en op een grote bakplaat gebakken pannenkoek met verse ingrediënten erin. Werkwijze : Een vers deegbroodje (alleen bloem, water en zout) wordt gevormd en ontwikkeld op een lange dunne stok, het wordt gebakken op een grote ronde bakplaat, waarna het deeg gevuld wordt met allerlei ingrediënten, verzegeld en gekookt op een rooster, traditioneel wordt dit gedaan op een saç. De verscheidenheden omvatten: Gözleme met:
Spinazie en feta
Spinazie en feta en fijngehakt vlees
Spinazie en Feta en Ei
Groenten en kaas
Fijngehakt Vlees
Kaas
Aardappels
Paddenstoelen enz....
Een moderne versie van Gözleme omvat Honing en Banaan. Het wordt heet opgediend met een plakje citroen.
Onvoorstelbaar wat er hier allemaal te vinden was, curieus wat er ook allemaal aanspoelde in de loop der tijden.... Van schoeisel tot inpakmateriaal, van vesten tot veiligheidshelmen lagen gesorteerd binnen en buiten in de tuin. Een gedeelte van het museum was ook bestemd om het boerenbestaan van de vorige eeuwen te tonen. Alkoven en leuvense stoven, lange onderbroeken en witte kanten gordijntjes... iets wat zelfs wij niet meer gekend hebben als kind! Het was nogal kleurrijk en rommelig maar soms wel heel amusant om te zien!
In Ameland, Friesland hebben een heleboel vogels en zoogdieren hun thuis! De leukste waren de robbetjes op de zandbank voor de westelijke kust. Groene weiden met paarden en koeien lagen verspreid rond de boerderijen. Schaapjes graasden op de talrijke dijken voor de stranden. Ook kleine vlinders fladderden rond in de duinen. Watervogels waren te spotten aan het strand, in poelen en in vijvers. Dit alles was een lust voor het oog en leende zich uitstekend voor een rist mooie foto's.
Lekker zonnen in het water rond de zandbank
Nieuwsgierig als ze zijn ...
In grijze en bruine tinten, naargelang de leeftijd wellicht
Schattig om te zien spelen in het water rond Robbeneiland
Lijkt wel een tweeling !
Kokmeeuwen en vele andere soorten meeuwen duiken naar kleine zeediertjes in ondiep water
Een scholekster wadend in de zee
Merrie en veulen kunnen elkaar niet missen...
Drie schoonheden op een rij
Paardenliefde
Deze Sint-Jacobsvlinder vond ik in de duinen bij de vuurtoren
Kip brengt vredig eendenkuikens groot...
In het bos van Hollum werd de eendenvijver bevolkt met zwanen, meerkoeten, waterhoentjes en allerlei soorten eenden
Lycaena Phlaeas of Vuurvlindertje
Honderden Lieveheersbeestjes wriemelen in de taaie zeegrassen
Het Schildehof is zó groot dat het zich leent voor een kilometerlange wandeling met veel variatie. De grote vijver bevat allerlei waterdieren, al dan niet inheems. Het mooie loofbos met hoge rechte bomen lijkt wel een sprookjesbos voor reuzen. Kleine paadjes leiden naar allerlei geheime plekjes zoals het badhuis waar indertijd de bewoners en gasten van het hof... Grote zuilen sieren de vijver en in het bos zowel als in de " Dodoenstuin " vindt men allerlei mooie bloemen en planten. Het loonde zeker de moeite, want enkele van de vele foto's waren pareltjes, vooral de boterbloemenfoto is één van mijn favorieten
.
Idyllisch plekje aan de centrale vijver
Het overwoekerde badhuis bevat nog een beetje.....vuil water
Hier is het mijn domein...kom dus niet te dicht !
Gratis ganzenconcert... Daarna allen in de houding !
Ingevoerde redelijk grote schildpadden zwemmen hier vrij rond...
De Admiraalsvlinder of Vanessa Atalanta is een trekvlinder. In de winter verblijft hij in het Middellandse Zeegebied, in de zomer veel meer noordelijk!
De blauwe Korenbloem of "Kollebloem", zoals ze in de volksmond genoemd wordt, prijkte in de Dodoenstuin.
De giftige boterbloemen bloeien nu volop, ze worden niet door het vee opgegeten en blijven bij bosjes in de weiden pronken
De Polygonia c-album of de Gehakkelde Aurelia is waar te nemen in veel verschillende klimaten, van Europa tot Noord Afrika en Oost-Azië.
Ja, ik had het bij het rechte eind: Vader merel kwam al vlug te hulp bij het voederen van de kleintjes. Ze groeien dan ook als kool. Elke dag worden hun tere lichaampjes meer en meer bedonsd en bevederd. Ze hebben ongewoon grote snavels die ze wagenwijd opensperren als mama en papa piertjes en ander voedsel mee naar 't nestje brengen. Een week geleden viel eentje van de vijf naar beneden, recht in mijn rieten mandje. Ik dacht het te kunnen redden door het terug te zetten maar waarschijnlijk hebben de andere dit piepkleine broertje verdrukt en verdrongen bij het blindelings happen naar eten! Dié foto heb ik nog niet kunnen maken maar ik blijf proberen. Deze is genomen nadat ze iets langer dan een weekje waren uitgekomen, toen waren ze nog maar met vier...
Opnieuw kreeg ik deze lente het bezoek van een merel. Verfomfaaid als ze eruitzag, waarschijnlijk door een gevecht met één van de poezen in onze tuin, begon ze haar nestje te bouwen. Ladingen strootjes en grassprietjes werden aangevoerd, zelfs kleine stukjes plastiek raakten ertussen, als was het om de wind tegen te houden. Zij bevond mijn terras rustig en veilig genoeg om te verblijven en in haar nestje vijf blauwgroengespikkelde eitjes te leggen. Tientallen keren per dag vliegt ze heen en weer om te eten en daartussenin broedt ze toegewijd de eitjes uit. Ik volg met mijn camera de hele bedoening maar een foto is moeilijk, ze zit steeds heel diep verdoken want de weersomstandigheden en temperaturen zijn niet optimaal. Volgende week komt meneer misschien al eens op bezoek om te kijken of er al nakomelingen zijn De klimopplant waar ze woont kan voorlopig niet gegoten worden maar gelukkig is deze sterk genoeg om de invasie te overleven.
De lente zette goed in maar verslapte zijn greep op de zomer vlug! De temperaturen zakten tot onder 10°, veel te fris voor deze tijd van het jaar. Tot overmaat van ramp zijn de ijsheiligendagen extra koud en nat geworden. Mijn hoop op een mooie lente heeft hiermee een hele deuk gekregen. Ik verdrijf de grijze kille gedachten dan maar met knutselen op de PC. Beter dat dan kniezen en piekeren. Ik vecht al een paar dagen tegen de drang om mijn dikke fleece en mijn winterlaarzen weer tevoorschijn te halen. Wat heeft dat voorjaar ons weer goed bij de neus genomen, maar :...
wie laatst lacht , best lacht..
Bomen vol met rozerode Magnoliabloemen
Tweekleurige Pelargonium of geurgeranium
Dwergviooltjes bloeien weelderig
Wilde Hyacinten maken lila tapijten in de bossen
Zachtruikende gestipte Lelie
Prachtige geelrode Orchideeën
Reuzegrote paarse Orchideeën
Heerlijke witte bloemen sieren de Magnoliaboom
Honderden knopjes moeten hier nog openbloeien
En als toetje een boeket Lelies gekregen op moederdag
Deze kleine vogeltjes vlogen vrij rond in de vlindertuin van "Berkenhof's Tropical Zoo" in Zeeland. Ze waren allemaal tegelijk dus moeilijk voor mijn cameragaatje te vangen. Er bestaan gelukkig mogelijkheden om ze samen in een kadertje te laten poseren...
Voor de tweede maal verdwijnt het gezinnetje van mijn dochter naar Marokko op vakantie. Een maand aan één stuk...Wat zal dat voor de achterblijvers weer lang duren. Wat zullen we de kindjes weer missen en blij zijn als ze weer geheel en al terug thuis zijn. Want het blijft toch een avontuur als je met de mobilhome reist... Ze kennen het land al een beetje van verleden jaar maar het is groot en niet overal even herbergzaam ! Ik hoop dat ze een mooie reis maken en volop kunnen genieten van hun vakantie ! Dag Zoentje, dag Zepposje, Vicky en Geert, tot later....
De beruchte Linkeroever is een heel mooi wandelgebied
We wandelden langs het Sint-Annabos de Scheldedijk op en maakten een rondje in de Blokkersdijk, een beschermd landschap! Er was druk scheepsverkeer op 't Scheld' zoals ze in Antwerpen zeggen. Een fazant poseerde lange tijd op het weggetje vóór ons en er bloeiden miljoenen kleine paarse hondsdrafbloempjes in de bermen en op de paadjes. Konijnenpijpen alom en ook resten van schelpjes die vanuit de zee meegevoerd waren met hoogtij en overstromingen...
Langs het Sint-Annabos kwamen we weer in het pas aangelegde domein van Natuur en Bos en zó op de parking. We stapten tevreden in de wagen tot we in de file van de Kennedy-tunnel verzeild raakten, het was zo rond zes uur....
Verdroogde Kaardebol langs de Scheldeoever
Fanzantenmannetje op een tiental meter vóór ons
Pas opengebloeide kaars van een wilde Kastanjelaar
Oostmalle, Westmalle, kortom MALLE is zo groen als een Kempische gemeente maar kan zijn! We wandelden in het 's Herenbos en verwonderden ons over het nieuwe groen dat weer nét een tikkeltje groener geworden was. Ook de nieuwopengebloeide bloempjes in het bos en langs de bermen kregen weer onze volle aandacht. De bloesems van de Japanse kerselaars vielen op in bijna elke tuin, ze groeien dan ook onnoemelijk weelderig en in grillige vormen.
Het kasteel en park van Renesse, geen mooiere locatie voor een trouwpartij dan hier!
Eenden spelen en wassen zich in de grote vijver van het park
Een minuscuul wit bloempje met blaadjes als een klavertje vonden we doorheen heel het bos
Een groentje snoept van de nectar van een paardenbloem
Een bremachtige die plots midden in het bos stond te bloeien
De Lork is de enige DEN die zijn naalden verliest in de herfst
Viooltjes in alle kleuren verfraaiden de tuintjes
Straks geven deze knopjes weer hun welriekende geur af...
Niet alleen heeft onze koninklijke familie een pracht van een tuin, immens groot en zó netjes onderhouden dat je je ogen er op uitkijkt, maar ook de serres die er middenin liggen zijn onwaarschijnlijk mooi van vorm en met wonderbaarlijke tropische planten gevuld. Ook onze inlandse soorten kregen een plaatsje, en wel meer dan één. Gangen vol Geraniums, hortensia's, azalea's en begonia's volgden elkaar op. Tropische varens, palmen en gewassen uit de vreemde groeiden en bloeiden weelderig in de warme, vochtige glazen kasten in
Art Nouveaustijl !
Terwijl een massa mensen zich verlustigden aan al dat groen, waren de mensen van Child Focus, stichting waar Koningin Paola erevoorzitster van is, druk met het promoten van het gratis Europese noodnummer116000. Dit nummer is reeds in gebruik in 10 Europese landen. Ik plaatste het al in mijn GSM, doet U het ook?
Een groot deel van de orangerie was gevuld met 10.000 Vergeet-me-nietjes die dansten op zonne-energie. Een kunstwerk gemaakt door Alexandre Dang.
Het ‘Vergeet-mij-nietje’ is het internationale symbool van herinnering en hoop. Dezelfde hoop die Child Focus koestert om alle vermiste kinderen terug te vinden.
10.000 wiebelende Vergeet-me-nietjes
Grootse Azaleastruik in twee kleuren
De mooiste Paradijsvogelbekken of Strelitzia's die ik ooit gezien heb
Simpele Sleutelbloempjes in alle kleuren van de regenboog
Begonia in oranjegele tinten
Ontelbare Belletjes of Fuchsia's boven ons hoofd
Pelargoniums in felle en zachte kleuren, ook dubbelkleurige waren er te bewonderen
Bloeiende Reuzenasparagus
Binnenzicht met reusachtige tropische planten
De Camelia's of de Chinese Rozen stonden nog in volle bloei
Witte Ranonkels waren in prachtige bloemstukken geschikt
Deze lila schoonheden hebben zeker een naam, maar mij onbekend
Een bezoek aan de KONINKLIJKE SERRES en TUINEN te Laken, Brussel, leverde grandioze beelden op.
Het glooiende park lag er zó groen bij dat het bijna pijn deed aan de ogen.
De duizende narcissen en honderde bloesemende en andere bomen stonden te pronken in het witgele licht, de meeste hadden jonge blaadjes, mals als boter, nog slaphangend en lichtgevend...
De serres, ontworpen door Alphonse Balat, leermeester van Victor Horta, lagen verspreid in het park en waren onderling verbonden door glazen gangen.
De omgeving van het Koninlijk domein is zeer groen en nodigt uit tot wandelen.
Een echte aanrader voor wie hier zijn voetsporen nog niet achterliet...
De orangerie waar de ingang van de serres zich bevindt
.
De prachtigronde, blauwgroene koepel van de serres
Binnenzicht van de hoofdkoepel
.
Drie enorme vogelkooitjes op het glazen dak
Een prieeltje in de weelderigbegroeide serres
Duizende Paasbloemen bloeien her en der in het koninklijke park
Het paviljoentje waar Koningin Elisabeth beeldhouwde en boetseerde ...
Het Japans Paviljoen, overblijfsel van de wereldtentoonstelling in 1958
Monument in neo-gothische stijl ter ere van Leopold I, de eerste koning van België
En deze insekten zíjn ook allemaal even mooi ! Soms oranje, soms blauw en zelfs zwart of rood, felgroen of doorschijnend, maar bijna allemaal even vlug en ongrijpbaar. Ze vliegen wel kalmer en zetten zich vlugger neer als er minder volk in de tuin is.
Je kan niet anders dan naar ze kijken en van ze houden.
Morphus Deidamia
Dryas Julia
Attacus Atlas of Atlasvlinder
Caligo Prometheus
Heliconius
Allerlei cocons worden in een glazen kast in de tuin gehouden tot ze ontpoppen tot vlinders
De Mechelse is een zeer imposant dier dat zeer rustig en vertrouwelijk is. Mits af en toe eens met de dieren bezig te zijn kan je er gewoon bijgaan zonder dat ze weglopen of schichtig zijn.
De bouw is die van een vleeshoen en hoort lang, groot, zwaar en breed te zijn met een goede diepe gespierde borst en een lange horizontale rug. Bij en volgroeide haan is de richtlijn voor lengte van de rug 2 maal een normale mannenhand. De staart word zo goed als horizontaal met de ruglijn meegedragen. Volwassenen hanen wegen meer dan 5kg en de hennen zijn meestel een kilo lichter. De vleugels zijn vrij klein en wordt horizontaal en dicht tegen het lichaam gedragen.
De klop is breed, zwaar en stevig met oranje-rode ogen. De snavel is vrij kort, krachtig en wit van kleur. De kam is klein en rechtopstaand met vier tot zes regelmatig gevormde kamtanden. De kamhiel (het achterste einde van de kam) is horizontaal. De kinlellen zijn langwerpig en middelgroot. Zowel kam als kinlellen moeten vurig rood zijn.
De voorjaarszon scheen uitbundig, maar een guur noordoostenwindje maakte dat het wat fris aanvoelde. Niettemin was het prachtig wandelweer en we hebben dan ook heel erg genoten. Het water in het moeras stond nog vrij hoog en tussen de hogerliggende bossen en velden door zagen we een vrolijk blauwwitte lucht. Dikke hommels en ontelbare vlindertjes fladderden en zoemden dat het een lieve lust was. Terwijl we ons verwonderden over zoveel nieuw leven en groen liepen we een heel eind uit de richting. Dit maakte echter niets uit want we vonden een hele berm Pinksterbloemen die hun kopjes allemaal naar het goudgele zonlicht wendden. Zoals ieder jaar ontwaakte de natuur zowat onder onze ogen, maar telkenmale beleef je het wat intenser, wonderbaarlijker en kleuriger...
Pinksterbloemen bloeiden in de natte wegbermen
Wilde konijntjes sprongen dartel in de weide rond
Kraai trekt skiffer voort...
Prille voorjaarsbloeier
De gehakkelde Aurelia voedt zich met Hop, Iep en Brandnetels
De determinatie van deze soort is niet problematisch. De Apentreiter behoort tot de Araucariaceae. Dat is een primitieve oude plantenfamilie die al uit het Trias (213-248 miljoen jaar geleden) dateert, en toen ook op het noordelijk halfrond werd aangetroffen. Er is nu nog een beperkt aantal soorten uit die familie over die alleen voorkomen op het zuidelijk halfrond (Zuidoost-Azië, Nieuw-Zeeland, Australië en Zuid Amerika)
Het had heel wat voeten in de aarde, of zou ik zeggen in de schors....
Ja, eer ik dít op mijn blogje had heb ik wel wat afgezocht. Een PC die niet goed werkt is een vloek voor zijn gebruiker, dat weten we allemáál. Maar als je alleen maar tekst zonder beeld krijgt is dat rondscharrelen als een blinde in een donkere kamer... Alles op de tast en nog érger. Eindelijk werd mij duidelijk hoe ik mijn collage'tje toch aan jullie kon tonen. Wat een gezweet en wat een gezwaaammmmm . . . . . .
Plaatsen waar kinderen nog in de natuur kunnen spelen, in welke buurt vind je ze nog? Zeppos was uiterst tevreden in zijn buggy meegevoerd te worden, volgend jaar houden we hem misschien niet meer uit de bomen...
Dit is de derde bloem die uit mijn Amaryllisbol getoverd werd. Ik noem dit toveren want het is bijna niet te bevatten dat in één week tijd deze derde stengel dit viervoudige wondermooie resultaat gaf. De grootte, de kleur en de vormen even mooi als de twee vorige. Er zijn nog een aantal groeiende bladeren te zien, zou daar nóg iets van komen ???
Het waren er wel meer dan tién deze keer, en allemaal even mooi, even práchtig mag ik wel zeggen. Elke bloem hoe klein ook moet ik kunnen vereeuwigen met mijn camera'tje want ze zijn élk op hún manier aanbiddellijk! Ze geven het leven meer zin, zoals ook de muziek, een glimlach en ook kinderen dat doen...
Ik maakte net de beschouwing dat mijn oudste kleindochter zowat 50 jaar jonger is dan ik. Toen ze geboren werd bijna 14 jaar geleden, was ik een halve eeuw oud (of jong, zoals je wil). In mijn hart en in mijn hoofd voelt dat niet zo, maar in mijn botten heel dikwijls wél! Ik doe voorzichtig wat oefeningen en wandel een stukje af en toe, zij moet naar school, naar tekenschool, naar de voetbal, en dat alles gaat allemaal in een handomdraai.
Toch zijn we nog dikwijls, en doen we nog veel dingen samen. Ze heeft ook veel dingen met mij gemeen en is zelfs nog veel creatiever..
Haar eerste kinderboek is bijna klaar....Hopelijk ziet de uitgever het zitten, ze heeft er van haar acht jaar aan gewerkt. Dit wil zeggen: Tekst schrijven, illustraties tekenen, overzetten op de computer bijwerken, herlezen en herlezen enz...
Ik hoop voor haar dat het wat wordt. Voor mij al een eerste exemplaar a.u.b.?
Zondagnamiddag was er één zoals we er maar weinig gehad hebben deze winter. Het deed deugd de zon nog eens op je huid te voelen, al woei er wel een koud briesje af en toe.
Domein Roosendael wemelde al van de wandelaars, al of niet met hondjes...De Netedijk lag er prachtig bij onder een diepblauwe hemel. De sneeuwklokjes stonden in volle bloei en keken met halfgeopende kelkjes naar het bruine bladertapijt.
Er was wel grondig gesnoeid in het bomenbestand, zou dat in de zomer nog genoeg schaduw geven?
Dat zullen we gauw genoeg weten want in de waterplassen was er al nieuw groen, de wilgenkatjes stonden te glinsteren en de ezel in de weide stak zijn opwinding niet onder stoelen of banken.
Sinds 1987 is dit sierlijke beeldje te bewonderen op de Edegemse markt vlakbij het oude gemeentehuis. In 1998 was er een tweede tentoonstelling in Huis Hellemans gewijd aan deze kunstenaar en dit jaar van 13 maart tot 4 april stelt hij weer tentoon in het Gemeentelijk Kunstcentrum te Edegem! Een graaggeziene gast dus in mijn dorp !!!
Mijn vriendin Marleen ging verleden jaar op reis naar Namibië en ze bracht prachtige foto's mee! Deze peuters zien er echt schattig uit en het was slim bekeken van hun moeders om ze in een ton te zetten, want natuurlijk is er in de brousse niet direct een box of kinderpark voorhanden. Kwestie van kleur kon je geen betere combinatie bedenken, de baby's gaan echt op in hun omgeving. Daarenboven zijn ze nét van chocolade en dus écht om op te eten..Gefeliciteerd met deze gewéldige foto Marleen !!!
Van kleins af aan heb ik een voorliefde voor zwartjes gehad, wellicht kwam die voort uit de alomtegenwoordige hulpmissies voor Congo in die tijd! We spaarden zilverpapier, plozen lapjes en zeurden aan moeders' oren om wat droge voeding voor de arme kindjes mee naar school te mogen nemen. We waren maar wat blij om bij de beenhouwer een kwartje in het buikje van het "ja"knikkende zwartje te mogen steken. Ik was toen al dol op de slechtgefilmde, ó zo vreemde maar voor mij uiterst interessante docu's die de missionarissen mee naar mijn school brachten. Hun ras is stilaan aan het uitsterven... Ik heb er altijd een grote bewondering voor gehad, en nog !!!
De intense schoonheid van de Amaryllis is met geen enkele andere bloem te vergelijken. In slechts enkele weken groeiden de stelen uit tot meer dan 40 centimeter hoogte en de vier knoppen ontvouwden zich in enkele dagen tot ongeëvenaarde dieprode kelken met zes meeldraden en een stamper. Wat een beetje water en veel licht niet allemaal met planten kan doen. Een derde stengel is nog aan het groeien, benieuwd of hij nog zo'n prachtige bloemen voort zal brengen...
Toen je plotseling begon mee te dansen met de kindjes op het podium, nam ik van pure verbazing direct een foto, die niet al te scherp was door de afstand, de bewegingen van je hoofdje, je armpjes en je hele lichaam.Jij alleen had de maat en het ritme beet, het was gewoon gracieus zoals je met een ernstig gezichtje bewoog...Het was er aan te zien dat de dansmicrobe die ik in mij heb zich ook in jou genesteld heeft. Fantastisch!!!
Zo zie je maar dat ook een niet àl te goede foto in een ander kleedje een pareltje kan worden.
Tulpen staan niet al te lang, maar zijn in vele grootten, kleuren, vormen en niet al te duur overal en altijd te koop tegenwoordig.
Deze dubbele tulp heeft een warme kleur.Ze laat niet veel van haar binnenste zien, maar wordt omrand door een twintigtal gekrulde blaadjes in alle tinten oranje, geel en vermiljoenrood. Zelfs een vleugje groen in 't midden van de buitenste blaadjes werkt het geheel af! Ze staan warrig rond en tussen de meeldraden geschaard.
Meer dan de punten van de stelen onderwater zetten is niet nodig, wel alle dagen bijvullen a.u.b! De stengels groeien een ietsje door maar gaan niet alle kanten op hangen, alhoewel dat voor velen wel iets decoratiefs heeft...
Vandaag was niet zo'n heuglijke dag voor mij. Mijn moeder, die vóór 14 jaar gestorven is, zou vandaag 92 jaar zijn geworden. Deze dag vergeet ik nooit ... Het was ook mijn ouders' huwelijksverjaardag...
Een buurman die veel doorgemaakt had werd ook vandaag begraven...
Ik wens zijn weduwe, zoon en kleinzoon veel sterkte toe
Op zulke momenten besef je maar al te goed dat het leven té kort maar vooral dat het eindig is.
We zijn aan het leven verplicht er iets goeds van te maken en de geboden kansen waar te nemen, elkaar te steunen waar nodig en te helpen als het kan. Het is niet altijd even makkelijk maar vanaf nu ga ik nog meer proberen om alles te relativeren, vlugger te vergeven en er te zijn voor familie, vrienden en buren. Daar ikzelf vorig jaar veel hulp en geduld nodig had weet ik dat het immens goed doet als iemand aan je denkt, je eens opbelt of een bezoekje brengt. Een babbel of een praatje kan wonderen doen en aandacht op het juiste ogenblik is soms van onschatbare waarde. Aan elkeen die mij toen steunde wens ik het grootste geluk toe.
Ik ben Suzy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sunny.
Ik ben een vrouw en woon in Edegem (België) en mijn beroep is gepensioneerde kleuterjuf.
Ik ben geboren op 20/02/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Reizen, fotograferen, handwerken, lezen en kleinkindjes knuffelen ;-) .
Er zijn tal van interesses in mijn leven,maar ik verheug mij het meest als ik op reis ga,dan kan ik genieten van al het mooie en vreemde in de wereld en "last but not least" mijn foto's bewerken zodat ik ze kan tonen aan iedereen die hier langs komt
oktober 2007 Rondreis Peru
Juni 2008 Bezoek aan het Groo
thertogdom Luxemburg
Februari 2009 Twee dagen Eifelen, Duitsland
April 2009 Bollenstreek, Noord Holland
mei 2009 Rondreis Westen van de USA
1-2-3 juni Amelandreisje, Waddenzee
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
. 
.
.
.
.
Ik ben Suzy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sunny.
