Zondagnamiddag was er één zoals we er maar weinig gehad hebben deze winter. Het deed deugd de zon nog eens op je huid te voelen, al woei er wel een koud briesje af en toe.
Domein Roosendael wemelde al van de wandelaars, al of niet met hondjes...De Netedijk lag er prachtig bij onder een diepblauwe hemel. De sneeuwklokjes stonden in volle bloei en keken met halfgeopende kelkjes naar het bruine bladertapijt.
Er was wel grondig gesnoeid in het bomenbestand, zou dat in de zomer nog genoeg schaduw geven?
Dat zullen we gauw genoeg weten want in de waterplassen was er al nieuw groen, de wilgenkatjes stonden te glinsteren en de ezel in de weide stak zijn opwinding niet onder stoelen of banken.
Laat de lente maar komen !
|