Leven onder een regenboog Alle foto's op dit blog zijn door mij gemaakt. Indien je een foto wenst, gelieve een seintje te geven... De kleuren rond de foto's fungeren als de kleuren van de regenboog
Machu Picchu ligt in de Andes,hoog boven de Urubamba rivier die zich slingert door de heilige vallei van de Inca's.'s Morgens als de mist valt is het er nog rustig, maar later op de dag komen honderden toeristen dit wondermooi schouwtoneel op. Ze delen allemaal een schier eindeloze bewondering voor dat grote groene Inca kunstwerk,dat pas in de twintigste eeuw ontdekt werd. Hiram Bingham leidde in 1911 een expeditie door het Urubambadal gesponsord door National Geographic Society.Een plaatselijke jonge inwoner leidde hem naar deze prachtig gelegen site die zich nog steeds in vele raadselen hult .
Zij het een beetje wazig ! Na een hopelijk succesvolle ingreep aan mijn linkeroog ga ik weer de seniorentoer op...Misschien lukt het me na die mindere week om weer eens een prozastukje te produceren. Wél is het zó, dat hier weinig of niets te beleven is door het rijverbod deze week. Maar wat zal dat! Foto's te over, zij het dan van een tijdje geleden... Een tijdje geleden was ik in een fantastisch land,waarvan ik nog maar een klein stukje van de sluier voor jullie heb opgetild ! En er was toch zovéél te zien en te doen. Laten we het deze keer eens over de diertjes hebben dáár.Alpaca's, lama's, guanaca's en vicuña's waren de vier kameelachtigen die we in de hooglanden veel te zien kregen.Sommigen onder ons konden het niet laten er dichtbij te gaan en kregen dan ook prompt een lading spuug over zich heen. Hun grote bambi-ogen keken ons nochthans waarschuwend aan ! Tóch was er een knuffeltje bij ,eentje zó tam dat hij (of zij) zichtbaar genoot van het gekriebel in zijn pels... Er floepten ook maras door het grasland ,een soort hazen met een lange staart. Koeien, paarden,ezels,schapen en geiten waren eveneens goed vertegenwoordigd zelfs in de steden. In de selva of jungle werden we verrast door een capibarafamilie die langzaam maar zeker de zandbank in de rivier overstak en dieper en dieper in het water verdween,de patriarch voorop! De ossenpikker op moeders rug móest toen wel opvliegen.Terwijl een witte koereiger alles op de oever stond gade te slaan,vloog een sierlijk koppeltje blauwgele papegaaien over en krijste dat het een lieve lust was. De grote kevers en insecten die we's nachts te zien kregen, doen me nog rillen van ongekende angst. Maar de vele vlinders die een zonnebad namen in het zand deden weer vlug de akelige spinnen en reuzensprinkhanen vergeten. Ik denk dat ik nu wel alles wat ikzelf heb gezien opgenoemd heb.Piranha's,kaaimannen of anaconda's laten zich nu eenmaal níet zo gewillig bewonderen! Maar ze zijn er wél, zelfs poema's, die in lang vervlogen tijden door de inca's hevig aanbeden werden. Ja het was me daar wat,een hele andere fauna en flora die je alleen maar uit boeken en docu's kent ontrolde zich als een film aan het hongerige oog. Gelukkig hebben we hier niet zo'n vervelende "mosquitos" ,daar is het hier te koud en te droog voor,maar wat dat over een jaar of vijftig zal zijn....ja dat zullen we vanaf de kruinen van de jacarandas of de tulpenbomen en in een ander leven moeten gadeslaan. Hopelijk gaat de tijd niet zo vlug ....want hier beneden op deze blauwe planeet is nog zoveel moois te zien en niet alléén in verre streken! Dus ogen open en camera in de aanslag. Ik ga nú mijn winterslaapje houden )
Beste Louke Dank je wel om zoiets moois te maken voor mijn blog. Iedereen die hier komt lezen mag gerust weten dat jij deze pps voor mij deed want ikzelf ben nog lang niet zover! Misschien komt die zin om zulke dingen ineen te knutselen ooit nog wel eens terug, maar voorlopig... Jij loopt altijd over van enthousiasme en wilskracht om vol te houden tot je het doorhebt, tot de juiste tools en linken gevonden zijn hoe je ze juist moet gebruiken.Je geeft ze dan door aan mij zonder moeite en misschien is dit een beetje melig, maar je hebt me al zovéél geleerd. Waar jíj je tijd en je moeite in gestoken hebt is voor mij dan klare koek! Zo hoort dat toch onder vrienden hoor ik je al zeggen, maar de ervaring leert dat dat niet altijd zo gebeurt.Veel nijd en afgunst heerst soms tussen mensen.Gelukkig weten wij dat dat nooit tussen ons zal komen,al zou ik wel soms een deel van je energie in mij willen. Al was het maar een tiende... Maar misschien ga ik jou later wel iets leren..wie weet, en kan ik je ook eens een cadeautje doen met mijn eigen werk?
..Hoe starten -klik op de kleine foto -klik op start download -klik op openen -de voorstelling wordt opgeladen -wacht,de pps start van zelf. Veel kijk en luisterplezier.
Bomen lieten hun takken hangen over een tapijt van zon en goud Duizenden bladeren dwarrelden rond raakten uiteindelijk de dampende grond Een plekje onder de bomen wat schaduw en wat zon Een dreef die boom voor boom aan schoonheid en aan lengte won Dit was een impressie van een lichte herfstige dag Een echte "Indian Summer" Zoals je dat wel noemen mag
Mijn PC'tje was al lang aan een grote schoonmaak toe en vermits ik die thuis wél, maar op dit machientje niét zelf kan uitvoeren, heb ik een specialist onder de arm moeten nemen.Dat viel nog niet mee hoor, ze zijn allemaal overbezet, want op dit vlak en op dit niveau zijn er nogal wat analfabeten ! Maar eind goed, al goed en na een tiental dagen zit ik hier weer voor mijn kleinste scherm !
Ondertussen al wat geordend, mails gelezen waarvan ik graag gebruik maak op mijn manier om mijn blogje op te krikken.Kijk maar mee !!!
Na deze drukke vier weken even wat tijd maken om te relaxen op seniorennet! De reis naar Peru verliep zonder noemenswaardige problemen en dat tot op bijna 5000m hoogte...enkel een klein beetje hoofdpijn die vanzelf verdween toen we terug daalden naar een lager niveau. We hadden veel plezier en genoten van de prachtige natuur, de sites en de overgebleven spaanse kerken en gebouwen te Lima/Arequipa/Cuzco en andere stadjes in Peru. We betaalden ons blauw voor foto's aan de inheemse mensen, maar dat was goed, want ze bezaten meestal niet veel. Kinderen, jonge mensen op blote voeten en met loopneuzen staken gewoontegetrouw hun handje uit ook oude vrouwtjes waren vertrouwd met het gebaar... Dat doet iedereen weer beseffen hoe goed we het in ons apenlandje toch hebben, hoe onze kinderen verwend zijn, al was het maar met genoeg eten en kleren. Er stak echter één addertje onder het gras, het gras van de meedogenloze jungle nog wel ! En niet alleen een addertje, ook talloze muskieten en ander ongedierte blééf ons plagen. We bestookten ze met allerlei muggenwerende en andere produkten maar we hadden allen prijs : Niemand bleef gespaard !!! Al bij al maar één minpunt waartegenover zoveel moois en aangenaams stond. Je zou met overtuiging kunnen stellen dat PERU één van de landen is die je moet gezien hebben. Door zijn verscheidenheid aan klimaten,begroeiing,Inca-schatten en overblijfselen uit de tijd van de conquistadores,zijn geografische ligging en zijn kleurrijke bevolking is het een echte aanrader! WIJ genoten er met volle teugen van !!!!
Dit is misschien het laatste bericht in weken.... 3 weken, waarin ik samen met 12 anderen een prachtige reis ga maken langs bergen en dalen, bossen en rivieren, Inca-sites en overblijfselen van de conquistadores. Door vreemde culturen en langs kleurrijke mensen, via mooie koloniale steden en pittoreske dorpjes zullen we gaan reizen.... onze ogen uit onze kop kijkend ! Gewapend met camera's,batterijen, miniDV's en Gigabytes wagen we ons aan een avontuurlijke trip door Peru. Tot op bijna 4000m hoogte zullen we gaan in de Andes, maar ook tot in de diepste valleien, de colcas ! Bonte ara's en condors zullen onze foto's sieren, anaconda's en kaaimannen zullen ons doen gillen van schrik, muggen zullen ons 's nachts plagen, en we zullen blij zijn het nog te kúnnen meemaken. Drie weken zal ik mijn eigen wereldje bijna vergeten, in mijn lens zal ik alles voor familie en vrienden trachten te vangen. Ik zal jullie allemaal dubbel en dik laten meegenieten, wees daar maar zeker van ! Indien mogelijk breng ik onderweg al een kort verslag over via het supersnelle internet. Ook foto's misschien.... Met hulp van mijn beste vriendin. Hasta lavistaatodos
Zondag was het opendeurdag in vele exotische en andere tuinen.We vertrokken onder een grijze hemel, maar toen we onze eerste passen in de tuin te Pulderbos zetten,verschenen op slag de eerste zonnestralen. En wie zou gedacht hebben een eindje verderop in de Kempen een soort mini-jungle aan te treffen, kompleet met Djembe orkest ! Zo hadden we het graag want dan leek het allemaal nog meer op een verweg oerwoud met bananenplanten, bamboe, palmen en andere exotische aanplantingen. Ook bloemen ontbraken er niet, alhoewel ik veronderstel dat er een paar weken eerder veel meer zouden geweest zijn. Proef nu lekker mee van onze fijne namiddag met veel fotografeergenot ...
Het deed deugd, na dat hondenweer van de afgelopen dagen, om weer eens een wandelingetje te kunnen maken in de zon. De eendjes waren blij ons te zien en Zoentje knabbelde lustig mee op de malse stukjes brood die we mee hadden. Ze was helemaal niet bang en zat rustig in het gras te genieten ...toen hele donkere wolken aan twee kanten ons terug naar huis joegen. Gelukkig is de eendjesvijver niet ver en kwamen we droog thuis! Maar niet zonder eerst nog even mijn medereizigster achter de autospiegel te fotograferen. Ze had een klein prooitje in haar voorste pootjes. Smakelijk....
ML Bedankt dat je me altijd geduldig (of ongeduldig) helpt bij al onze leuke activiteiten, voor het begrip dat door de jaren heen groeide en soms enorme afmetingen aanneemt of soms wel "moet" aannemen !!!
SS Bedankt voor je fijne gezelschap tijdens de gezellige uurtjes die we samen doorbrengen. Ik kan wel zeggen dat we ook zonder veel woorden elkaar heel goed begrijpen.
R en N Met jullie kan ik altijd een goed gesprek hebben, op jullie kan ik ook altijd rekenen. Dat is dan ook wederzijds, beloofd !!!
M Dank je wel voor al de mooie en lekkere uurtjes . Ze bleven zeker niet zwaar op mijn maag liggen. Dat er nog vele mogen volgen...
Vrienden Collega's Ik vergeet ook jullie niet, want jullie betekenen ook heel veel voor mij ! Wie maakt dat ik kan genieten van een weekendje, een wandel- of fietstocht? Met wie bracht ik een groot deel van mijn leven door? Juist ja, met jullie !!! Wat er ook gebeurde, we blijven elkaar ontmoeten en dat vind ik gewoon prachtig .
Voor jullie en voor iemand in het bijzonder heb ik dit gedicht gemaakt in het begin van de jaren tachtig
Jij bent toch steeds mijn vriend gebleven Praatte met me hebt met mij gezwegen Ook al kon je mij niet geven wat ik verlangde van jou Toch troostte je mij liet me niet in de kou Begreep je waarom ik het zo moeilijk had Streelde me kuste weg die traan die op mijn wangen zat Ik wil voor jou hetzelfde voelen of nog meer... Mijn hoop is toch nog niet verloren Want ergens uit tederheid wordt liefde soms geboren
Vanmorgen werd ik zacht gewekt,door een poezelig handje... Toen ik, nog halfslapende, mijn ogen probeerde open te doen zag ik een bekend gezichtje naar mij lachen! Na drie volle weken was ze eindelijk terug van vakantie... mijn kleine Blauwoogje. Onverwacht,omdat ze de avond tevoren een beetje koorts maakte (hoektandje waarschijnlijk), ging ze maar het best naar oma, want mama en papa moesten gaan werken! Ze wilde dadelijk in het grote bed en spelen (het koortsmiddeltje had al geholpen) Ama (oma) moest in allerijl haar bedje klaarmaken dat opgevouwen had gestaan in mijn kleine flatje. Haar troetels,poppen en speeldeken werden uitgespreid en in een oogwenk stond alles weer overvol.Maar alle kusjes en knuffels van ons Zoentje maakte dat ik over de rommel heen keek en de pijn in mijn rug pas weer voelde als ik haar de laatste keer optilde voor een "laatste zoentje" .Twaalf kilo is niet niks op onze leeftijd...Toch maar een beetje oppassen, want er komt nog een aangename maar zware periode in september...en daar wil ik zoveel mogelijk van genieten !
Mijn schoondochter belde me op vanmorgen en vertelde me dat er iets gebeurd was...Ik schrok en vroeg dadelijk of er iemand ziek of iets overkomen was. Neen, was het antwoord, je kleindochter is vandaag gekortwiekt ! Je hebt toch dat mooie krulhaar niet helemaal afgeknipt zeker ??? Neen, het is nu halflang, het komt nog tot aan haar schouders... Dat moet pijnlijk voor haar geweest zijn? Helemaal niet, ze vroeg het zelf ! Het "kleine meisje" is er nu wel helemáál af !!! We komen straks binnen dan kan je het zien. Mijn hart sloeg een slagje over : Mijn kleine Doornroosje was dus een roos geworden. Haar dik,lang krullend haar dat tot bijna aan haar middel kwam, lag nu ingepakt in de kast...Gisteren had ze het hier bij mij nog gewassen,een hele klus voor een kind van elf. Toen ze eraan kwamen, moest ik toegeven dat het kapsel haar wel stond maar dat ze wél een paar jaartjes ouder leek. Ik nam onmiddellijk mijn fototoestel en we begonnen aan een fotoshoot ! (Zie je wel mama,ik had het gezegd hé? Ik ken oma immers !) Na enkele gekke bekken te hebben getrokken werd ze even serieus,misschien dacht ze aan een zekere .... die ze na de grote vakantie zou terugzien. Er waren een paar mooie kiekjes tevoorschijn gekomen en het zullen nog niet de laatste zijn als het aan mij ligt ! De wereld draait wel voort, maar ik wil er nog niet af, nog lang niet ...
T : "Hallo,komt U binnen mevrouw" M : "Dokter ik ben wel heel wat te vroeg hoor" T : "Geeft niet ,de dame van halfzeven is niet opgedaagd.... dan moet zíj maar wachten" M : "Dank U dokter"
Terwijl ik in ZIJN luie zetel lig, met MIJN klein mondje wagenwijd open, vult hij vlug een gaatje van een afgebroken vulling. Geen verdoving, maar ik moet toch niet de held uithangen zegt hij. Steek je hand maar op als je iets voelt ! Klaar !!!
T : "Ziezo,dat was nog niet zo erg... met zo'n gebit word je honderd jaar !" M : "Dan kan ik zeker gerust op reis vertrekken dokter?" T : " Natuurlijk,waar gaat U naartoe mevrouw?" M : "Ver .....heel ver " T : "Welk land dan ? " M : "Peru" T : " Nu ben ik toch een beetje jaloers..." M : "Gaat U ook zo graag op reis dan?" T : "Ja hoor,als ik kan óók zo ver mogelijk !" M : "Ik ben al op de meeste continenten geweest,Azië,Afrika,Amerika, nog niet in Australië ...maar dat kan nog komen hé? T : "Ja, Nieuw Zeeland wil ik absoluut zelf óók nog eens zien....en Papoea-Nieuw Guinea ..." M : " Ge weet toch dat daar vroeger kannibalen waren hé dokter?" T : "Ja,dat weet ik. Het is wel een vroege kinderdroom die dan zou uitkomen....!" M : "Jaja, dat komt ervan als je teveel stripverhalen leest " T : " Kan zijn ,als ik op pensioen ga vertrek ik direkt!!! M : "Dat zal dan nog wel even duren veronderstel ik? " T : "Hm..............Zo mevrouw ,ik wens U een hele mooie reis,geniet er maar van" M : "Dank U dokter, je zal er vroeg of laat wel van horen ..."
Toen ik betaald had en naar buiten geleid was vroeg ik me tóch af of zo'n toffe, guitige tandarts met lichte blauwe ogen achter een John Denverbrilletje ooit eens op het seniorennet zou terechtkomen ! Hopelijk zie ik hem volgend jaar weer en kan ik hem vragen of ik mee mag op zijn volgende reis. Mmmmm,lijkt me wel wat !
" Leeftijd doet onze relatie met de tijd veranderen : mét de jaren wordt onze toekomst korter en ons verleden langer "
Simone de Beauvoir
Zo heb ik het nooit bekeken maar het ís wel zo... Laten we dan maar maken dat we ons de goede dingen uit het verleden blijven herinneren en onze toekomst zo roze mogelijk inzien !!!
Wat ik gedacht had werd bewaarheid! Toen ik vanavond samen met mijn kleindochter in mijn wagen stapte, zag ik algauw links in mijn spiegel MIJN spinnetje in haar web zitten. Ik startte de motor en reed weg....Het net wapperde in de wind en ze vluchtte naar haar schuilplaatsje, niet zonder eerst naar haar spiegelbeeld te kijken en dan achter de spiegel naar dit "lekkere hapje" te gaan zoeken ??? Onderweg zat ze fijn uit de wind in't oog te houden of er vliegjes uit de lucht gehapt werden en in het net terechtkwamen. Ze haalde ze in een onwaarschijnlijk tempo op en bracht ze in veiligheid achter de spiegel. Dit gebeurde allemaal bijzonder vakkundig en toen ik thuiskwam en het rag nog altijd intact was heb ik haar "bon appetit" gewenst, want ik schatte haar avondmaal op zo'n vijftal prooien! Ik vind zo'n spinnetje wel zo'n nuttig diertje, dat eigenlijk tot heel wat in staat is... Mijn kleindochter vond het maar akelig,ze houdt niet zo van spinnen en insekten, dat zal ze van haar vader hebben.....
Toen ik vanmorgen in mijn auto stapte zag ik, voor de derde keer deze week, een spinnenweb dat van de zijruit naar de linker zijspiegel gespannen was. Ik opende het raampje om het te verwijderen en toen, vliegensvlug, kroop een spinnetje achter de spiegel en deed het ritje naar de supermarkt met mij mee! Als ik morgen ga rijden en er hangt weer een spinsel aan mijn raam, dan weet ik dat ik nog steeds een ijverige passagier heb... Ik zal dan het net niet meer afbreken maar kijken hoe de wind er de insektjes in jaagt die als maaltijd voor MIJN spinnetje zullen dienen... als ik natuurlijk niet te " laag vlieg " .......
Een piepklein krantenberichtje dat ik al jaren bijhoud:
"Want samenzijn met iemand waarvan je houdt is leuk,en samenleven met iemand die zó anders is dan jij,een avontuur!!! Want alletwee verander je een stuk van jezelf, en je maakt er samen iets verrassends van."
Er staat geen naam bij, ik herinner mij de naam ook niet meer, het is werkelijk uit een tekst geknipt, ik vond en ik vind het nog altijd een waarheid als een koe!
Ik ben Suzy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sunny.
Ik ben een vrouw en woon in Edegem (België) en mijn beroep is gepensioneerde kleuterjuf.
Ik ben geboren op 20/02/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Reizen, fotograferen, handwerken, lezen en kleinkindjes knuffelen ;-) .
Er zijn tal van interesses in mijn leven,maar ik verheug mij het meest als ik op reis ga,dan kan ik genieten van al het mooie en vreemde in de wereld en "last but not least" mijn foto's bewerken zodat ik ze kan tonen aan iedereen die hier langs komt
oktober 2007 Rondreis Peru
Juni 2008 Bezoek aan het Groo
thertogdom Luxemburg
Februari 2009 Twee dagen Eifelen, Duitsland
April 2009 Bollenstreek, Noord Holland
mei 2009 Rondreis Westen van de USA
1-2-3 juni Amelandreisje, Waddenzee