Leven onder een regenboog Alle foto's op dit blog zijn door mij gemaakt. Indien je een foto wenst, gelieve een seintje te geven... De kleuren rond de foto's fungeren als de kleuren van de regenboog
30-09-2007
Terug van weggeweest !!!
Na deze drukke vier weken even wat tijd maken om te relaxen op seniorennet! De reis naar Peru verliep zonder noemenswaardige problemen en dat tot op bijna 5000m hoogte...enkel een klein beetje hoofdpijn die vanzelf verdween toen we terug daalden naar een lager niveau. We hadden veel plezier en genoten van de prachtige natuur, de sites en de overgebleven spaanse kerken en gebouwen te Lima/Arequipa/Cuzco en andere stadjes in Peru. We betaalden ons blauw voor foto's aan de inheemse mensen, maar dat was goed, want ze bezaten meestal niet veel. Kinderen, jonge mensen op blote voeten en met loopneuzen staken gewoontegetrouw hun handje uit ook oude vrouwtjes waren vertrouwd met het gebaar... Dat doet iedereen weer beseffen hoe goed we het in ons apenlandje toch hebben, hoe onze kinderen verwend zijn, al was het maar met genoeg eten en kleren. Er stak echter één addertje onder het gras, het gras van de meedogenloze jungle nog wel ! En niet alleen een addertje, ook talloze muskieten en ander ongedierte blééf ons plagen. We bestookten ze met allerlei muggenwerende en andere produkten maar we hadden allen prijs : Niemand bleef gespaard !!! Al bij al maar één minpunt waartegenover zoveel moois en aangenaams stond. Je zou met overtuiging kunnen stellen dat PERU één van de landen is die je moet gezien hebben. Door zijn verscheidenheid aan klimaten,begroeiing,Inca-schatten en overblijfselen uit de tijd van de conquistadores,zijn geografische ligging en zijn kleurrijke bevolking is het een echte aanrader! WIJ genoten er met volle teugen van !!!!
Dit is misschien het laatste bericht in weken.... 3 weken, waarin ik samen met 12 anderen een prachtige reis ga maken langs bergen en dalen, bossen en rivieren, Inca-sites en overblijfselen van de conquistadores. Door vreemde culturen en langs kleurrijke mensen, via mooie koloniale steden en pittoreske dorpjes zullen we gaan reizen.... onze ogen uit onze kop kijkend ! Gewapend met camera's,batterijen, miniDV's en Gigabytes wagen we ons aan een avontuurlijke trip door Peru. Tot op bijna 4000m hoogte zullen we gaan in de Andes, maar ook tot in de diepste valleien, de colcas ! Bonte ara's en condors zullen onze foto's sieren, anaconda's en kaaimannen zullen ons doen gillen van schrik, muggen zullen ons 's nachts plagen, en we zullen blij zijn het nog te kúnnen meemaken. Drie weken zal ik mijn eigen wereldje bijna vergeten, in mijn lens zal ik alles voor familie en vrienden trachten te vangen. Ik zal jullie allemaal dubbel en dik laten meegenieten, wees daar maar zeker van ! Indien mogelijk breng ik onderweg al een kort verslag over via het supersnelle internet. Ook foto's misschien.... Met hulp van mijn beste vriendin. Hasta lavistaatodos
Zondag was het opendeurdag in vele exotische en andere tuinen.We vertrokken onder een grijze hemel, maar toen we onze eerste passen in de tuin te Pulderbos zetten,verschenen op slag de eerste zonnestralen. En wie zou gedacht hebben een eindje verderop in de Kempen een soort mini-jungle aan te treffen, kompleet met Djembe orkest ! Zo hadden we het graag want dan leek het allemaal nog meer op een verweg oerwoud met bananenplanten, bamboe, palmen en andere exotische aanplantingen. Ook bloemen ontbraken er niet, alhoewel ik veronderstel dat er een paar weken eerder veel meer zouden geweest zijn. Proef nu lekker mee van onze fijne namiddag met veel fotografeergenot ...
Het deed deugd, na dat hondenweer van de afgelopen dagen, om weer eens een wandelingetje te kunnen maken in de zon. De eendjes waren blij ons te zien en Zoentje knabbelde lustig mee op de malse stukjes brood die we mee hadden. Ze was helemaal niet bang en zat rustig in het gras te genieten ...toen hele donkere wolken aan twee kanten ons terug naar huis joegen. Gelukkig is de eendjesvijver niet ver en kwamen we droog thuis! Maar niet zonder eerst nog even mijn medereizigster achter de autospiegel te fotograferen. Ze had een klein prooitje in haar voorste pootjes. Smakelijk....
ML Bedankt dat je me altijd geduldig (of ongeduldig) helpt bij al onze leuke activiteiten, voor het begrip dat door de jaren heen groeide en soms enorme afmetingen aanneemt of soms wel "moet" aannemen !!!
SS Bedankt voor je fijne gezelschap tijdens de gezellige uurtjes die we samen doorbrengen. Ik kan wel zeggen dat we ook zonder veel woorden elkaar heel goed begrijpen.
R en N Met jullie kan ik altijd een goed gesprek hebben, op jullie kan ik ook altijd rekenen. Dat is dan ook wederzijds, beloofd !!!
M Dank je wel voor al de mooie en lekkere uurtjes . Ze bleven zeker niet zwaar op mijn maag liggen. Dat er nog vele mogen volgen...
Vrienden Collega's Ik vergeet ook jullie niet, want jullie betekenen ook heel veel voor mij ! Wie maakt dat ik kan genieten van een weekendje, een wandel- of fietstocht? Met wie bracht ik een groot deel van mijn leven door? Juist ja, met jullie !!! Wat er ook gebeurde, we blijven elkaar ontmoeten en dat vind ik gewoon prachtig .
Voor jullie en voor iemand in het bijzonder heb ik dit gedicht gemaakt in het begin van de jaren tachtig
Jij bent toch steeds mijn vriend gebleven Praatte met me hebt met mij gezwegen Ook al kon je mij niet geven wat ik verlangde van jou Toch troostte je mij liet me niet in de kou Begreep je waarom ik het zo moeilijk had Streelde me kuste weg die traan die op mijn wangen zat Ik wil voor jou hetzelfde voelen of nog meer... Mijn hoop is toch nog niet verloren Want ergens uit tederheid wordt liefde soms geboren
Vanmorgen werd ik zacht gewekt,door een poezelig handje... Toen ik, nog halfslapende, mijn ogen probeerde open te doen zag ik een bekend gezichtje naar mij lachen! Na drie volle weken was ze eindelijk terug van vakantie... mijn kleine Blauwoogje. Onverwacht,omdat ze de avond tevoren een beetje koorts maakte (hoektandje waarschijnlijk), ging ze maar het best naar oma, want mama en papa moesten gaan werken! Ze wilde dadelijk in het grote bed en spelen (het koortsmiddeltje had al geholpen) Ama (oma) moest in allerijl haar bedje klaarmaken dat opgevouwen had gestaan in mijn kleine flatje. Haar troetels,poppen en speeldeken werden uitgespreid en in een oogwenk stond alles weer overvol.Maar alle kusjes en knuffels van ons Zoentje maakte dat ik over de rommel heen keek en de pijn in mijn rug pas weer voelde als ik haar de laatste keer optilde voor een "laatste zoentje" .Twaalf kilo is niet niks op onze leeftijd...Toch maar een beetje oppassen, want er komt nog een aangename maar zware periode in september...en daar wil ik zoveel mogelijk van genieten !
Mijn schoondochter belde me op vanmorgen en vertelde me dat er iets gebeurd was...Ik schrok en vroeg dadelijk of er iemand ziek of iets overkomen was. Neen, was het antwoord, je kleindochter is vandaag gekortwiekt ! Je hebt toch dat mooie krulhaar niet helemaal afgeknipt zeker ??? Neen, het is nu halflang, het komt nog tot aan haar schouders... Dat moet pijnlijk voor haar geweest zijn? Helemaal niet, ze vroeg het zelf ! Het "kleine meisje" is er nu wel helemáál af !!! We komen straks binnen dan kan je het zien. Mijn hart sloeg een slagje over : Mijn kleine Doornroosje was dus een roos geworden. Haar dik,lang krullend haar dat tot bijna aan haar middel kwam, lag nu ingepakt in de kast...Gisteren had ze het hier bij mij nog gewassen,een hele klus voor een kind van elf. Toen ze eraan kwamen, moest ik toegeven dat het kapsel haar wel stond maar dat ze wél een paar jaartjes ouder leek. Ik nam onmiddellijk mijn fototoestel en we begonnen aan een fotoshoot ! (Zie je wel mama,ik had het gezegd hé? Ik ken oma immers !) Na enkele gekke bekken te hebben getrokken werd ze even serieus,misschien dacht ze aan een zekere .... die ze na de grote vakantie zou terugzien. Er waren een paar mooie kiekjes tevoorschijn gekomen en het zullen nog niet de laatste zijn als het aan mij ligt ! De wereld draait wel voort, maar ik wil er nog niet af, nog lang niet ...
Ik ben Suzy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sunny.
Ik ben een vrouw en woon in Edegem (België) en mijn beroep is gepensioneerde kleuterjuf.
Ik ben geboren op 20/02/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Reizen, fotograferen, handwerken, lezen en kleinkindjes knuffelen ;-) .
Er zijn tal van interesses in mijn leven,maar ik verheug mij het meest als ik op reis ga,dan kan ik genieten van al het mooie en vreemde in de wereld en "last but not least" mijn foto's bewerken zodat ik ze kan tonen aan iedereen die hier langs komt
oktober 2007 Rondreis Peru
Juni 2008 Bezoek aan het Groo
thertogdom Luxemburg
Februari 2009 Twee dagen Eifelen, Duitsland
April 2009 Bollenstreek, Noord Holland
mei 2009 Rondreis Westen van de USA
1-2-3 juni Amelandreisje, Waddenzee
Ik ben Suzy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sunny.
