Leven onder een regenboog Alle foto's op dit blog zijn door mij gemaakt. Indien je een foto wenst, gelieve een seintje te geven... De kleuren rond de foto's fungeren als de kleuren van de regenboog
21-12-2012
Zalige Feestdagen en een hoopvol 2013
Geef niets dan liefde deze dagen Achteraf zal je je dit niet beklagen Kies voor vrede en voor vreugd' Want lachen doet zo hemels deugd
Maak elke dag een tikkeltje bijzonder Ontdek in de kleinste dingen een wonder Stap boordevol vertrouwen in 't nieuwe jaar Want dat zijn 365 dagen om te houden van elkaar
"Het Eilandje" dat eigenlijk geen eilandje is vindt men in het noorden van Antwerpen. Heel lang geleden was dit moerassig gebied omringd door vlieten en sloten, nu liggen de Schelde, de oude haven en de dokken rondom de prestigieuse woonomgeving. Als een bodyguard staat het "Loodswezen" bij het begin op wacht. Het is er goed toeven op een mooie dag. Café's, bistro's en knusse restaurantjes liggen rondom. Hoge, dure flatgebouwen herbergen menige VIP's. Knappe yachten en zelfs enkele restaurant-, hotel- en feestboten liggen aan de kademuur. Er is een groene tuin op het water waar allerlei groenten in potten worden gekweekt. Het MAS vormt het kloppend hart van "Het Eilandje". Men mag er ten allentijde tot 22uur 's avonds op om de koekestad ook vanuit de lucht te kunnen bewonderen
Het Loodswezen
De groene tuin op het water van het Willemdok
Eigenaardig kippenhok
Zonder woorden
Selder, rode kolen en ajuin groeien er in potten
Het kloppende hart
Het laatst werkende en bemande lichtschip van West-Europa
Zicht op de brug over het Willem- en Bonapartedok
De Yachthaven van het Bonapartedok
Moderne gebouwen met loften en luxueuse appartementen rijzen meer en meer op
De Sint-Laurentiuskerk van Hove met op de voorgrond het "Sprookjeshuisje"
Hove is vermoedelijk afkomstig uit het Germaans en heeft de betekenis pachthoeve, hoeve of boerenerf.
Geschiedenis
Bij spoorwegwerken in 1835, 1872 en 1873 werden in Hove brandurnen uit de vroege ijzertijd gevonden. In 1988 vond men aan de Holleweg een kobaltblauwe, vijfribbige glazen armband uit de late ijzertijd.
Vóór 1200 bestond hier een leen- en laathof Frythout, dit is Vrijhout, genaamd naar het vroegere bos. In 1370 gaf Laureys Volcaert, leenman van de hertog van Brabant, de grote tienden in leen aan de kerk van Hove. Daardoor werd het na 1370 soms verkeerdelijk laathof Sint Laureys genoemd. Omstreeks 1200 scheurde Hove zich af van Kontich en vormde met Boechout een schepenbank. Toen de hertog van Brabant in 1356 de oorlog tegen de graaf van Vlaanderen verloor, moest hij zijn rechten en gebied over Hove afstaan. In 1406 kwamen Hove en Boechout weer in handen van één man, hertog van Brabant, Antoon van Bourgondië. Jarenlang bleven de twee dorpen deel uitmaken van het hertogelijke domein. Hove telde in 1437 maar 47 haarden of 250 inwoners.
Om zijn oorlogen te financieren gaf Filips II in 1558 het dorp in pand aan de Heer van Cantincrode, de latere kardinaal Granvelle. Hove bleef deel uitmaken van Cantincrode, ook toen dit in 1570 een graafschap werd. In 1583 verwoesten de Spanjaarden bijna het hele dorp; het ontvolkte. In de Franse bezettingstijd bestuurde een "maire" Hove : eerst Martinus Schroyens, later Albert van der Haeghen. Onder het Koninkrijk der Nederlanden (1815-1830) werd Van der Haeghen de eerste burgemeester. Hove was een landbouwdorp. De opening van de spoorlijn Mechelen-Antwerpen in 1836 en de stopplaats in 1888 brachten een goede verbinding met de stad Antwerpen tot stand.
Omstreeks 1900 kwamen heel wat rijke stedelingen zich hier op een buitenverblijf vestigen. Na de Tweede Wereldoorlog ontstonden villawijken in de omgeving van de kastelen Weyninckhoven, Rattennest en Cappenberg.(Wickipedia)
De huidige gemeente Hove telt momenteel ongeveer 8200 inwoners
Het Steen, het oudste gebouw van Antwerpen, werd gebouwd tussen 1200 en 1225 en werd destijds Antwerpse burcht genoemd. Binnen de Burcht bevonden zich belangrijke instellingen zoals de vierschaar(de voormalige rechtbank), de Sint Walburgiskerk, het Reuzenhuis, het Steen, de Werf en de Vismarkt. Rond 1520, ten tijde van Karel V, werd de burcht grondig verbouwd en noemde men het voortaan "'s-Heeren Steen". In 1549 schonk Karel V het gebouw aan de stad, die het tot 1828 in eigendom had. Van 1303 tot 1823 werd het gebouw als gevangenis gebruikt, daarna diende het als tehuis voor invalide soldaten. Nadat de overheid het gebouw in 1827 had opgeëist, werd het een jaar later aan een houtzager verkocht. In 1842 kocht de stad het gebouw echter weer terug. Een groot deel van de burcht werd in de jaren 1880 afgebroken toen men de kades rechttrok en de Schelde verbreedde. Het overgebleven gebouw werd hierna simpelweg "Het Steen" genoemd. Toch werd meteen ook in 1889-1890 een nieuwe vleugel gebouwd en ook andere delen van het gebouw verbouwd. Volgens Antwerpse folklore woonden de reuzen Druon Antigoon en Lange Wapper vroeger in Het Steen. Sinds 1963 staat er van de laatste dan ook een door Albert Poels ontworpen standbeeld aan de ingang van het Steen.
Het beviel goed! Leuven is een aangename, mooie maar ook drukke stad. Het bruist er van het leven en voortdurend moet je oppassen voor fietsers die de hele stad overspoelen. Er zijn talloze mooie gebouwen maar het mooiste is toch het stadhuis dat net een kantwerk is in steen. Enorm veel restaurantjes, allemaal zeer schappelijk van prijs, maar even zoveel cafeetjes en bistro's. Een bloemenwinkel sprong wel zeer in het oog, zowel buiten als binnen zag het er prachtig uit. Het grote Centraal station, waar momenteel veel werken aan de gang zijn was moeilijk te fotograferen. De Dijle liep doormidden de stad en toonde, door heel lage waterstand vele fietswrakken op de bodem...
In de herfst is een wandeling in 't fort altijd meegenomen, vooral daar men hier niet op zijn buik moet gaan liggen om paddenstoelen te kunnen fotograferen. De hoge, met bomen gevulde omwallingen liggen aan de binnenkant van het wandelpad. Op de wandelweg liggen enkele nog bestaande delen van de gebouwen die ietwat griezelig overkomen. Het pad is bij droog weer goed begaanbaar en loopt bijna constant langs de waterpartij van het fort. Een mooie speeltuin laat de kinderen de kans om eens goed uit te razen!
Enkele jaren geleden kreeg ik een groen-witte Hostaplant en zette hem in een grote pot op mijn terras. Hij stond de hele zomer heel breed en groen te pronken maar elke herfst vergeelt hij en drogen de bladeren. Dan is het weer lang afwachten tot hij weer begint te schieten...
Een wereld van rood en wit...De waarheid over Vliegenzwammen
De vliegenzwam (Amanita muscaria) is de overbekende paddenstoel met de rode of
oranje hoed met witte stippen. Hij groeit gewoonlijk onder berken en naaldbomen
op donkere en beschutte plekjes in het bos en komt ook voor op wat
zanderige grond. Hij behoort tot de familie van de Amanita en binnen deze
familie huizen de mooiste, maar ook de meest giftige paddenstoelen die er
bestaan. De vliegenzwam heeft echter ten onrechte de naam extreem giftig te
zijn. Die giftigheid wisselt nogal en dat is uiteraard afhankelijk van de
vindplaats en de natuurlijke omstandigheden van klimaat en bodem. Een
intoxicatie door de vliegenzwam heeft vrijwel nooit een dodelijke afloop.
De overlevering stelt dat er vroeger stukjes van de hoed in een
schotel melk werden gebruikt om op die manier de vliegen te vergiftigen.
Vermoedelijk heeft de vliegenzwam hieraan zijn naam ontleend. Maar heeft iemand
er wel eens over nagedacht dat het woord vliegen in de vliegenzwam niet alleen
te maken kan hebben met de insecten, maar dat het mogelijk ook te maken kan
hebben met het vliegen , het trippen naar een andere werkelijkheid zoals de
sjamanen dat soms doen?
De hallucinogene eigenschappen van de vliegenzwam zijn al sinds
onheugelijke tijden bekend. De sjamanen van Siberië maakten gebruik van de
vliegenzwam om in een trance te komen waardoor ze in ondermeer contact konden
treden met de wereld van de geesten van hun voorouders.
De effecten van de inname van vliegenzwam kunnen behoorlijk variëren.
Als er een te hoog gehalte aan muscarine aanwezig is kun je misselijk worden,
gaan zweten en je speekselklieren kunnen overuren gaan maken. Maar de meer
gewenste effecten zoals euforie, verhoogde stemming, hallucinaties en een
verbeterd uithoudingsvermogen, worden opgewekt door de muscimol. Soms is er de
neiging om te gaan zingen en dansen.
Maar je moet wel weten dat deze zogenaamde psychedelische ervaring
zowel hemel als hel kan zijn. Met de ene sessie kun je het ultieme geluk
ervaren, terwijl je de volgende sessie door de vreselijkste angsten kan worden
overvallen. En waarschijnlijk is het deze onvoorspelbaarheid geweest die deze
paddestoel zoveel ontzag en mysterie heeft opgeleverd.
De vliegenzwam wordt gewoonlijk gegeten, maar soms proberen mensen ze
te roken, hetgeen niet effectief is gebleken. De werkzame stoffen concentreren
zich in de hoed, waarvan je de huid dient af te stropen. Je kunt hem ook koken,
al zul je dan een behoorlijke hoeveelheid van die thee of soep moeten drinken
om de gewenste effecten te verkrijgen. Gedroogde paddestoelen verminderen snel
in effectiviteit.
De meest giftige stof, de muscarine verdwijnt uit de paddestoel
wanneer deze wordt gedroogd. Hierdoor is het beslist aan te bevelen om de
vliegenzwam te drogen voordat je hem gaat gebruiken. De vliegenzwam, die laat in
het seizoen geplukt wordt bevat gemiddeld tien maal zoveel muscimol en
iboteenzuur als eentje die in het voorjaar wordt geplukt.
De vliegenzwam valt niet onder de bepalingen van de Opiumwet en mag
dus zonder wettelijke problemen gebruikt worden. Soms hoor je wel eens dat de
vliegenzwam een beschermde paddenstoel is, maar dat is niet waar. Er bestaan in België en Nederland geen beschermde paddenstoelen.
Paddenstoelenpaardenbloemendag in de Liereman te Oud-Turnhout.
In ons deel van de wereld regelen de seizoenen de natuur! De herfst is al bijna half maar vele bomen zijn nog groen, sommige verkleuren toch al mooi. De bodem in "De Liereman" lijkt wel bedekt met een paddenstoelenlaag, hier en daar woekeren zwammen op dood hout. Een enkel bloempje probeert nog te overleven bij de dunne zonnestraaltjes maar zal weldra door te grote nachtelijke koude overvallen worden. Na een lange periode van kilte en soms ook vorst herpakt de natuur zich ieder jaar weer moeiteloos. In de donkere winter wachten we dan telkens hoopvol op het frisse groen van de lente. Maar voorlopig is het nog genieten van de mooie kleuren van de herfst zodat we niet van de ene dag op de andere in een donker dal terecht komen...
Midden in de Parochie van Miserie ligt de pittoreske Sint-Andrieskerk. De kerk heeft niet de allure van een Sint-Paulus- of een Sint-Carolus Borromeuskerk, maar in het hart van de echte Antwerpenaar heeft ze toch een streepje voor. Augustijnermonniken richtten de kerk in 1529 op in laatgotische stijl, maar ze werd algauw als parochiekerk in gebruik genomen. Tijdens de Beeldenstorm en de Franse Revolutie kreeg Sint-Andries het zwaar te verduren. In 1755 stortte de bouwvallige toren in en kwam er een barokke versie in de plaats. Tussen 1970 en 1975 werd de kerk grondig gerestaureerd. De bekende Vlaamse romancier Hendrik Conscience, was een vaste kerkganger van Sint-Andries. Dé blikvanger in de Sint-Andrieskerk is ongetwijfeld de wondermooie preekstoel uit 1821, die de Wonderbare Visvangst voorstelt. Nog een leuk weetje: het eeuwenoude Madonnabeeld van de broederschap van Bijstand en Victorie in de kerk kreeg in 2001 een nieuwe outfit van de internationaal bekende Vlaamse modeontwerpster Ann Demeulemeester.
Je ziet ze al van op een afstand staan. Zo'n grote Hibiscusbloemen verwacht je eerder in de tropen... Zeker 15 cm doorsnee!!! Hun kopjes kunnen zich bijna niet recht houden. Hopelijk gaat het nog niet te vlug vriezen...
Ik ben Suzy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sunny.
Ik ben een vrouw en woon in Edegem (België) en mijn beroep is gepensioneerde kleuterjuf.
Ik ben geboren op 20/02/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Reizen, fotograferen, handwerken, lezen en kleinkindjes knuffelen ;-) .
Er zijn tal van interesses in mijn leven,maar ik verheug mij het meest als ik op reis ga,dan kan ik genieten van al het mooie en vreemde in de wereld en "last but not least" mijn foto's bewerken zodat ik ze kan tonen aan iedereen die hier langs komt
oktober 2007 Rondreis Peru
Juni 2008 Bezoek aan het Groo
thertogdom Luxemburg
Februari 2009 Twee dagen Eifelen, Duitsland
April 2009 Bollenstreek, Noord Holland
mei 2009 Rondreis Westen van de USA
1-2-3 juni Amelandreisje, Waddenzee
Ik ben Suzy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sunny.
