De telefoon rinkelt.  Ik neem op.

"Hallo mevrouw, het is hier van b-post, zou je willen meewerken aan een enquête?"

Ik : "Neen bedankt."

"Maar mevrouw, we willen je helemaal niets verkopen hoor, enkel een paar vraagjes stellen."

Ik : "OK dan, als het niet te lang duurt."

"Dat hangt ervan af of u veel brieven verstuurt of met andere diensten werkt van b-post.  Mag ik vragen hoe oud u bent?"

Ik : "Drieënzestig."

"Ah... dan heb ik verder geen vragen meer voor u mevrouw, nog een prettige avond en bedankt voor uw tijd."

Ik : "Graag gedaan."

Ik blijf sprakeloos en perplex met de telefoon in mijn hand staan.  De vriend vraagt zich af of ik het in Keulen heb horen donderen.

Ik zeg neen, maar weet jij dat zestigplussers te oud zijn om aan enquêtes mee te werken?

Naderhand kon ik er wel mee lachen maar toch voel ik me een beetje afgeschreven. 

20-02-2014 om 23:00 geschreven door AMANZIMTOTI

 Gisteren was Matthias op bezoek, samen met zijn nieuwsgierige ouders die de keuken kwamen bewonderen..  Het ventje had de grote verandering nog niet gezien en wij waren dus zeer curieus naar zijn reactie.  Hij keek misnoegd rond en vroeg toen heel verbolgen : "Waar is MIJN keuken naartoe??"  Twee jaar lang had hij zich thuis gevoeld met zijn kastjes en spulletjes waar hij naar hartelust mocht mee spelen, de houten lepels, plastic dozen en zijn eigen bordjes en drinkbekertje, om nog maar te zwijgen over ZIJN snoepenkast.  Zeg nu zelf, aan al die schuiven is nu toch niets leuk meer aan?

.

17-02-2014 om 16:29 geschreven door AMANZIMTOTI