Beverse Weetjes in een andere taal lezen klik hier.
Dropbox
Druk op onderstaande knop om een foto en bijhorende tekst te versturen.
E-mail Beverse Weetjes
Uw vereniging organiseert een activiteit, u hebt iets te vieren, u hebt een nieuwtje te melden... Druk op onderstaande knop en stuur uw activiteit...., door.
E.H. Luc Suys was de laatste pastoor in Beveren-Leie. Van 1990 tot eervol ontslag in 2011. Eind april 2014 ging hij zich in zijn geboortedorp, Lauwe vestigen. Overleden op 12 december 2016.
Schijn bedriegt...
Schijn bedriegt soms zozeer dat je zou willen dat mensen, net als levensmiddelen, voorzien waren van een etiket met de ingrediënten.
Bron: Blog Valerieke's Ditjes en Datjes
Plaatselijke info
Onderwijs
Beverse verenigingen
Leonard Lodewijk De Bo Beveren-Leie 27-09-1826 Poperinge 25-08-1885 Klik hier om het Westvlaamsch Idioticon te lezen
Gratis groot Waregem: helpende handen Op zaterdag 26 augustus is iedereen terug welkom bij Rita Kints in de Nijverheidstraat te Beveren-Leie. Van 09.00 tot 15.00 uur zal het team zorgen dat de tafels buiten opgesteld staan. Daarop zal er terug allerhande kledij uitgestald worden en zo een tweede leven krijgen. De kledij kan gratis uitgekozen en meegenomen worden.
Proefboringen Gentseweg - Kortrijkseweg Tussen 28 augustus en 6 oktober voert Aquafin enkele tientallen sonderingen en boringen uit in de Kortrijkseweg en Gentseweg. Op de plaats van elke proef is er tijdelijk enige verkeershinder mogelijk. Het gaat meestal over een parkeerverbod, een versmalling van de rijstrook of veranderen van rijvak. Deze werken zijn een eerste voorbereidingen op de later geplande heraanleg van de N43.
In totaal gaat het over 25 grondsonderingen, 25 grondboringen en 14 peilbuizen. Eerst komen alle sonderingen aan de beurt (28 augustus tot 15 september), daarna volgen de boringen (18 september tot 6 oktober). De doorgang voor bestuurders en fietsers is altijd gegarandeerd.
Proeven in de rijweg Ter hoogte van Kortrijkseweg 1, 32, 51, 149, 257, 282, 315 en 347 Ter hoogte van Gentseweg 73, 109, 120, 157, 209, 203, 202, 234 en 254 Er blijft een strook van minstens 3 meter breed vrij voor het verkeer
Proeven aan de zijkant van de rijweg (parkeerstrook) Ter hoogte van Kortrijkseweg 31, 139, 223, 281, 345 en 373 Doorgang voor het verkeer blijft mogelijk
Proeven in een rijvak Ter hoogte van Kortrijkseweg 89, Gentseweg 19 en Gentseweg 35 Het verkeer richting Harelbeke moet over de afslagstrook rijden.
Proeven in een rijvak Ter hoogte van Kortrijkseweg 111, 105 en 107 Het verkeer richting Harelbeke moet over de middenstrook rijden
Proeven in een rijvak Ter hoogte van Kortrijkseweg 146, 197 en 372 Ter hoogte van Gentseweg 141 Het verkeer richting Waregem moet over de afslagstrook rijden
Proeven in de onverharde berm naast de rijweg Ter hoogte van Kortrijkseweg 212 Ter hoogte van Gentseweg 94, tussen 131-139, 226 Geen hinder voor het verkeer
Proeven op privéterrein Gentseweg 291. De eigenaars worden tijdig op de hoogte gebracht. (Bron Aquafin)
Feestelijke geboorte van Stafke Dag op dag 35 jaar geleden zag Stafke het levenslicht. Hij werd ingehuldigd tijdens de feesten op d’Oude Plaetse in Beveren-Leie. Verder was er ook een kunstmarkt, oude ambachten rond de galerij Handicraft (nu 't Leckerke)…. Wie weet hier nog van en wil er iets over vertellen? Stuur dan gerust een mailtje naar beverseweetjes@telenet.be
"In 1980 wilden enkele jongeren uit de straat een buurtavond geven. Die ging door in de schuur van Jeroom Callewaert en werd opgeluisterd met muziek en zo. Er waren ook broodjes verkrijgbaar en het werd een heel toffe avond.
Daarna kwamen onder impuls van Marcel V., Cottens Dominiek + Els, Kathleen V. en Johan V., en Mark Delabie een vereniging tot stand met als doel een jaarlijks buurtfeest op te richten op “d’Oude Plaetse” te Beveren-Leie. Heel wat buren werkten telkens de laatste dagen mee om alles klaar te krijgen.
Er werd een reus (1982) en een treintje (1983) gemaakt, en tevens een aanbouw om voor de schuur van Mark te plaatsen, zodat we meer mensen konden ontvangen. Er was een avondmarkt, Stafke, de reus werd gemaakt en een treintje met motor, dat voor enkele jaren werd ontmanteld door de maker (zonder de anderen in te lichten). De fanfare kwam jaarlijks langs, de pijpensociëteit kwam elk jaar roken, er was een reuzenstoet, beddenkoers, de dansclub van de gepensioneerden kwam langs, avondfeest met dj enz…
Toen M.V. in 1982 de wijk verliet deden de andere personen verder onder leiding van Dominiek. Er werden ook soundmixshow’s georganiseerd en enkele buurtavonden gedurende het jaar (in het klooster). Tevens werd de aanstelling van Monseigneur Schotte feestelijk gevierd (in 1984 werd een tentoonstelling opgezet in de schuur van Jerome en Zulma Callewaert-Maes), en werd er van alles gedaan toen hij naar Beveren-Leie kwam. In 1994 werd dat herhaald.
Tevens lieten we een kerststal maken waarbij de beelden door Johan en Els werden gemaakt. Die plaatsten Mark en Dominiek enkele jaren in de kapel aan het kerkhof. Nooit geen reactie van de parochie gehad.
Het vuur geraakte er een beetje uit en Mark en Dominiek wilden vooral de klemtoon terug op de buurt leggen, waardoor de eerste avond als barbecue-avond voor de buurt werd ingelast.
In 1987 werd het laatste grote feest georganiseerd, om dan in 1988 af te sluiten in de gebouwen van het toenmalig klooster met een barbecue en gezellige namiddag voor de buren. Al de opbrengsten werden onder 3 nationale doelen verdeeld", aldus Cottens Dominiek.
Wie kan helpen? Deze foto werd genomen op 15 mei 1989. Het kapelletje zou ergens in Beveren-Leie moeten gestaan hebben of misschien nog staan. Weet u waar dat was of is, of weet u er meer over, stuur dan een mailtje naar Beverse Weetjes klik hier. Waarvoor dank bij voorbaat!
Update 13-08-2017 Dankjewel voor het mailtje Catherine Roobroeck. "Dit kapelletje staat in de Desselgemstraat in Deerlijk". Dus niet in Beveren-Leie zoals op de achterkant van de foto staat.
Grasduinen in eigen archieven: Kansen voor Kinderen
Grasduinen in eigen archief Op een regenachtige dag even grasduinen in eigen archief kan heel wat dankbare en mooie herinneringen meebrengen. Zo stootte ik op deze mooie actie, waarvan ik niet eens meer wist dat ik daar alles van bewaard had.
Geef kleur aan solidariteit Het ACW-thema van het werkjaar 2000-2001 was “Geef kleur aan solidariteit”. Om dit sociaal project uit te werken werd een werkgroep opgericht. Die bestond uit voorzitter Carlos Verkaemer, Greet Vercautere, Eric Desmet, Pietro Iacopucci, Griet De Smet en Rita Sabbe. Er werd een oproep gedaan bij de verenigingen om voorstellen te doen naar één of ander sociale organisatie. Via Brecht Goesaert kwam de werkgroep in contact met ‘WZW Kansen voor Kinderen’ waar Brecht toen deel uitmaakte van de leiding. Het doel van deze VZW was het organiseren van vakantiekampen tijdens de grote vakantie enerzijds en speldagen tijdens het schooljaar anderzijds. Verder werd ook een Sinterklaasfeestje, een paasfeestje…. georganiseerd. Dit alles voor kinderen van 6 tot 15 jaar die zich omwille van diverse redenen in een moeilijke gezinssituatie bevonden en daardoor de mogelijkheid niet hadden om aan dergelijke initiatieven deel te nemen. Om ruchtbaarheid te geven aan deze actie werd op er op 4 december een infoavond georganiseerd in het Sint-Janszaaltje. Daar kwam verantwoordelijke Jan Vandenbroucke de werking van de organisatie uit de doeken doen.
De Wensenkermis
Daar ik regelmatig luisterde naar het Radio 2-programma ‘De Wensenkermis’ gepresenteerd door Vanessa Vanhove waagde ik mijn kans om daar een oproep te mogen lanceren. Op 23 november ging mijn brief op de bus. Twee dagen daarna was mijn verwondering groot toen de radiopresentatrice zelf opbelde. Het voorstel om tijdens het programma een oproep te mogen doen was aanvaard. Het moest echter wel snel gaan en op 1 december zaten Brecht, Maarten, Carlos, ikzelf en mijn zus Linda om 08.00 uur klaar in de studio voor de rechtstreekse uitzending. De respons hierop was buiten alle verwachtingen. Er kwamen reacties van over heel Vlaanderen. Carlos en ik legden zo'n 2500 km af om spullen op te halen. Daarnaast werd er samen met de ganse werkgroep ook nog een rondrit gedaan met een vrachtwagen en een bestelwagen. Het speelgoed stroomde binnen. Meer dan 350 knuffels, meer dan 400 strips, 10 fietsen, honderden miniautootjes, base-bal-petten, klapstoeltjes, Lego, Playmobil, puzzels, gezelschapsspelen, poppen, tenten, kortom teveel om op te noemen. Als kers op de taart kwam er ook nog een telefoontje van de West-Vlaamse KLJ die beloofde een deel van de opbrengst van hun nieuwjaarsfuif te schenken. Er kwamen ook verschillende aanbiedingen uit Beveren-Leie, zo mochten alle gebruikte knuffels gratis gewassen worden in een wassalon. Er kwam zelfs een aanbod van een vrouw die haar wagen wilde schenken omdat ze een bedrijfswagen had gekregen, maar dat aanbod werd afgeslagen en doorverwezen naar de volgende
Solidariteitsdag
Op 28 april 2001 ging een Solidariteitsdag door in het Dadipark in Dadizele. Het ACW Midden en Zuid West-Vlaanderen organiseerde er een ploegenspel waar punten mee verdiend konden worden. Het ACW van Beveren-Leie ontbrak niet en met een ploeg bestaande uit Carlos Verkaemer, Pietro Iacopucci, Greet Vercautere, Griet De Smet, ikzelf en 7 begeleiders van VZW Kansen voor Kinderen trokken we erheen. Op het einde van de dag werden de verdiende punten in centen omgezet en dat bracht een aardig sommetje op.
Afsluiten project
Op 24 mei presenteerde het ACW Beveren-Leie dan een goed gevuld Rerum Novarum programma. De tentoonstelling van het ingezamelde speelgoed. Een Wensenkermiscircuit met allerlei volksspelen voor jong en oud en een optreden van goochelaar/clown Magic Breakgi. Als afsluiter werd het ingezamelde speelgoed overgedragen aan de VZW en de cheques uitgereikt. De opbrengst uit Beveren-Leie bracht 2000 Bfr op. Op de Solidariteitsdag had de ploeg 13.220 Bfr bijeen gespeeld. En dan, dan was het spannend uitkijken naar de cheque van de West-Vlaamse KLJ. De verrassing was groot toen we het bedrag van 20.000 Bfr zagen verschijnen. Deze actie werd dus afgesloten met een massa speelgoed en de som van 35.220 Bfr. Zowel de VZW als de werkgroep houden hieraan heel wat mooie en dankbare herinneringen aan over.
Waregem unaniem verkozen tot Europese hoofdstad van het Paard 2017
Tentoonstelling Euro Equus in Koetshuis De Euro Equussteden hebben Waregem dit jaar unaniem verkozen tot Europese hoofdstad van het Paard 2017. Er zijn heel wat activiteiten gepland om deze titel te vieren. Dat gebeurt onder andere met een interactieve tentoonstelling in het Koetshuis in park Casier vanaf 19 augustus.
Wie nader kennis wil maken met onze partnersteden kan vanaf 19 augustus (officiële opening) terecht in het Koetshuis voor een unieke interactieve fototentoonstelling en filmvertoning rond cultuur, toeristische attracties en paardenfeesten in elke stad. De expo kan bezocht worden op zaterdag 19 en zondag 20 augustus en tijdens het weekend van de Waregem Koerse feesten: zaterdag 26 tot en met maandag 28 augustus. De deuren zijn telkens open van 14.00u. tot 17.00u.
EURO EQUUS is een samenwerking van vijf Europese steden die een sterke band hebben met het paard: Waregem, Pardubice (Tsjechië), Jerez de la Frontera (Spanje), Golegã (Portugal) en Wroclaw (Polen). Waregem, Paradubice en Wroclaw hebben een boeiende renbaan die jaarlijks duizenden bezoekers aantrekt. Golegã en Jerez hebben een eeuwenoude traditie van paardenshows met Lusitano- en Kartuizerpaarden.
Delegaties van alle Euro Equussteden komen ook in het weekend van de Parade van het Paard mee genieten van de paardenstoet.
De Kutskapel Op 13 april 2008 ging er in Beveren-Leie en erfgoedwandeling door. Heel wat geïnteresseerden namen deel aan deze wandeling. De dertiende halte was het Kutskapelletje. Naar aanleiding daarvan publiceerde Beverse Weetjes toen over elke halte een bijdrage. Hierbij de bijdrage over onder andere de oudste kapel in Beveren-Leie.
De dertiende halte: Vroeger stond het Kutskapelletje langs de Grote Heerweg, op het voorerf van zaliger Hilaire en Paula Decavel-Callewaert. Ook Theresia Salembier, de overgrootmoeder van een der stellers van dit artikel, heeft op die plaats gewoond omstreeks het midden der vorige eeuw. Dat kapelletje was Hilaires eigendom. Het was begrepen geweest in de aankoop van zijn erf. Die het weten konden, vertelden een vrome legende over zijn ontstaan. Eens, in onheugelijke tijden, voer een schipper met zijn schuit op de Leie. Zowat ter hoogte van de hofstede "De Potterie" geraakte hij in moeilijkheden en zijn boot dreigde te vergaan. Toen riep hij de Moeder Gods aan. Hij beloofde dat hij daar ter harer ere aan de Leieboorden een kapel zou bouwen, als hij uit zijn penibele situatie gered mocht worden. Maria, bereidwillig en goed als steeds, kwam ter hulp en de schipper en zijn vaartuig bleven ongedeerd. De man vergat zijn belofte niet. Langs de Grote Heerweg, aan de hoek van de "karriere" die naar de Potterie en de Leie voert, liet hij het Kutskapelletje bouwen. Dat vertellen de oude Bevernaars. Van generatie tot generatie moet het verhaal doorgegeven zijn. Veel meer dan een boeiende legende was het echter niet.
Er leven trouwens nog meer van die legenden in de Leiestreek. Zo te Bissegem, waar het kapelletje van O.L.Vrouw van de Herteklop staat. Een schipper kwam met zijn boot alover de Leie gevaren. Het vaartuig zat volgestouwd met baksteen. Niet onlogisch eigenlijk. In de loop der tijden werd heel wat dergelijke steen uit de streek van Armentieres over de Leie naar Vlaanderen gevoerd. Zo ook omstreeks 1780, toen de nieuwe Beverse parochiekerk gebouwd werd. In alle geval dreigde de zwaargeladen schuit te zinken toen ze ter hoogte van Bissegem gekomen was. Net als in Beveren smeekte de schipper Maria's hulp af en die verkreeg hij prompt. Uit dank loste hij daar ter plaatse een gedeelte van zijn stenen en liet daarmee het kapelletje bouwen, O.L.Vrouw van de Herteklop ter ere. Twee Leieboordlegenden dus. De ene niet veel verschillend van de andere.
Voor het Kutskapelletje althans zal de waarheid heel wat prozaïscher geweest zijn. Als we het goed bekijken, staat het op de uiterste hoek van het Munkenhoffonsier, van de akkers dus die voor de Franse Revolutie eigendom waren van de Gentse Sint-Pietersabdij. In de Nieuwstraat in Dessel gem, aan het andere uiteinde van het Munkenhoffonsier, stond trouwens ook een kapelletje. Het ligt bijna voor de hand dat die kapelletjes een soort grenspalen waren. Misschien wel een soort "schutsengels" die over het domein moesten waken. Over het mogelijke bouwjaar van het Kutskapelletje tasten we volledig in het duister. De bouwstijl leek 17de-eeuws en het werd inderdaad in 1684 voor het eerst vermeld in een geschreven bron. In een der registers van de Sint-Pietersschepenbank staat de moord beschreven op Gregorius Fremault, baljuw van de Sint-Pietersheerlijkheid. Zijn "doot lichaem" werd op 30 juni 1684 gevonden bij de "onse Lieve Vrauwe capelle" die stond tussen Desselgem en Beveren, langs de Grote Heerweg. Hij had een “fusijck ofte pistool scheute dwers deur sijnen hals" gekregen. Had de moordenaar zich schuilgehouden in het kapelletje ? Het is best mogelijk. Het heiligdommetje werd trouwens wel meer als schuilplaats gebruikt door mannen met een geweer in de hand. Zowel op het einde van de Eerste Wereldoorlog als bij het begin van de Tweede, hebben soldaten daar beschutting gezocht bij de gevechten aan de Leie. Dit weten mensen uit de buurt te vertellen .
In gewone tijden echter ging het er vrediger aan toe. Meestal lag het kapelletje dan in volstrekt landelijke rust, langs een beurtelings zandige en modderige Grote Heerweg, die zich eenzaam door de kouters sleepte. Vooral op de zondagen in mei echter, was daar in de buurt volop leven en beweging. Moeders uit Beveren en Desselgem kwamen er met hun kroost naar daar afgezakt om er wat te bidden voor intenties allerhande en het oude Lieve-Vrouwbeeldje te kussen. Soms hadden zelfs vaders zich laten verleiden om mee te trekken op die pelgrimswandeling onder de rijzige populieren van de Grote Heerweg. Het was een gebruik dat waarschijnlijk zijn wortels had in een zeer ver verleden.
We hebben de tijd geweten, zo tussen beide Wereldoorlogen in, dat Julia Callewaert op die meizondagen bij het kapelletje een kraampje opzette. Julia was een ongetrouwde zuster van Paula Callewaert, een schoonzuster dus van Hilaire Decavel, die bij hem inwoonde. Haar kraampje gaf aan dat kleine bedevaartsoord iets feestelijks. Te meer daar Julia in haar kraampje, naast kaarsen, ook "rode zeemtopjes", "bollen", "lange asem" en ander snoepgoed uitstalde. Ook na de Tweede Wereldoorlog plachten heel wat Bevernaars en Desselgemnaars op een der meizondagen naar het Kutskapelletje te trekken om er wat weesgegroeten te bidden en daarna het Lieve vrouwtje uit zijn nisje te halen om er zichzelf en de meegebrachte kinderen mee te zegenen.
Zij die er enkele jaren vroeger als kind waren, zagen nu hoe hun eigen kroost ruziede om de offerkaars te mogen aansteken en een geldstuk in het gleufje van de offerblok te stoppen. Het was echter niet zo heel landelijk en veilig meer in de buurt van het kapelletje. Een paar jaar voor de Tweede Wereldoorlog immers had de oude Grote Heerweg een betondek gekregen en steeds meer auto's begonnen erover te razen. De moeders moesten hun kroost nu in de gaten houden. Het Kutskapelletje was hoogbejaard geworden intussen en het stond er maar zielig meer bij. In de loop der tijden had het reeds heel wat opkalefateringen gekregen natuurlijk en de littekens ervan waren te zien op de muren. Ook het schaliendak zag er haveloos uit en was dringend aan reparatie toe. Binnen hadden de reumatiek geworden muren ooit een zinkbekleding gekregen om het vocht wat te weren. Vermoedelijk in de twintiger jaren werd die bekleding overschilderd met de eenvoudige "fresco"-motieven die toen bij onze huisschilders in zwang waren. Ook dat schilderwerk had op de duur alle frisheid verloren en kon de erosielaag op het zink niet meer verbergen. Al met al had Hilaire Decavel van zijn vroegere "propretaris", bij de aankoop van zijn doening, slechts een pover heiligdommetje als toegift gekregen.
Beverens oudste kapelletje was dringend aan reparatie of zelfs aan herbouwen toe. Toen werd alle gepieker over restauratie plots overbodig. In maart-april 1968 werd de Grote Heerweg verbreed en van een asfaltbedekking voorzien en het kapelletje stond in de weg. De wegeniswerkers hadden er natuurlijk geen zware kluif aan om het in elkaar te knokken. Gemeentesekretaris Etienne De Bel had de Heemkundige Kring echter vooraf verwittigd van wat te gebeuren stond. Zo kwam het dat Etienne Ducatteeuw alles had kunnen fotograferen, tekenen en opmeten terwijl het nog tijd was. De meizon van het jaar 1968 was de eerste sinds zeker drie eeuwen die geen Kutskapelletje meer beschijnen kon. Aanvankelijk deed het vreemd aan daar op die hoek. Alles leek er opeens zo kaal.
Er werd gesproken' over heropbouwen. In het bestek van de wegeniswerken was trouwens een bedrag voorzien ervoor. Maar waar moest het nieuwe kapelletje komen? De verbreding van de Grote Heerweg had aardig wat grond weggehapt uit het voorerf van Hilaire Decavel. Daar kon de kapel niet meer herbouwd worden. Zoveel was zeker. Er werd verder gezocht. Onder druk van Etienne Ducatteeuw werden links en rechts kontakten gelegd, maar de zaak sleepte aan. Maanden en tenslotte jaren gingen voorbij zonder dat men uitkomst zag. Uiteindelijk, toen schier alle hoop op herbouw vervlogen leek, kwam de oplossing. Ze werd helemaal spontaan en zonder ophef gebracht door Paul en Kristien De Smet-Vandorpe. Het Kutskapelletje mocht herbouwd worden op een hoekje grond voor hun nieuwe woning in de Leiestraat. (nu de Hoonakkerdreef)
Ondertussen waren ook enkele Beverse ambachtslui en een paar mensen die vanalles verstand hadden zich voor het geval gaan interesseren. Moest de kapel herbouwd worden? Goed! Als de Heemkundige Kring zorgde voor stenen. hout, tegels en schaliën, zouden zij wel zorgen voor de rest. Betalen! Geen denkan aan! Een mens moet toch iets doen om zijn hemel te verdienen. Om te beginnen werd zoals voor elk gebouw in onze streek een plan gemaakt en een bouwvergunning aangevraagd. Dit verliep zonder problemen. Op 23 oktober 1971 werd de eerste spade in de grond gestoken. Daarna volgden de funderingen, het metselwerk, de dakconstructie en zo verder. Het was een ongemeen slecht najaar en het voorjaar 1972 was geen haar beter. Er werd hoofdzakelijk 's zaterdags gewerkt meestal met dikke jassen en dito halsdoeken aan.
Wie waren de mannen die het voor mekaar brachten? Jan en Andre Debaere, Gaby en Rik Peirs, Jozef en John Bostoen, Michel Huyzentruyt, Sylveer Derie, Hubert Cozijns en Jan Allegaert. Paul De Smet en Jozef Vandorpe waren altijd "aan en bij" om de stielmanen een handje toe te steken. Kristien en Blanka zorgden dat er voortdurend warme koffie "met een dreupelke der in" bij de hand was, en dat was nodig in dat hondenweer. Pastoor De Pourcq die die bende gaarne bezig zag kwam al eens met een bakje bier aandraven. De ganse operatie gebeurde onder leiding van Etienne Ducatteeuw die het plan getekend had, maar ook op de stelling stond en insprong waar nodig was. Iemand die zich "gejeund" heeft aan de bouw van het Kutskapelletje was André Debaere. Hij heeft veel van de echte stielmannen doen opkijken, hij, de boer die kon metselen, timmeren, tot het moeilijke kappen en nagelen van de natuurschaliën toe!
In de meimaand 1972 was het gebouw zo ongeveer klaar. De oude getrouwen die er een weesgeroet kwamen bidden stonden verrast. Het was weer net als vroeger. Hetzelfde uitzicht, dezelfde stemmigheid, maar heel wat beter nu. Al1es was nieuw immers. Alles nieuw? toch niet! Het ijzeren kruis op de spits van het dak en de ijzeren raamverdeling waren afkomstig uit de oude kapel. Ook de zware deur en de deurdorpel. Die eerbiedwaardige dorpel, uitgesleten door de talloze klompen en schoenen die erover geschuifeld hadden in de loop der tijden. In de weken die volgden werd het interieur door Jan Kerkhove verder afgewerkt. Het altaar van vroeger kwam er weer met daarop geschilderd de titel waaronder Maria hier vereerd wordt: "Onze Lieve Vrouw Troost-ter-Nood". De eigenlijk foutieve woordsamenstelling werd opzettelijk aangehouden. Ook de opgepoetste oude kruisweg met zijn Duitse onderschriften herkreeg zijn plaats aan de wand, evenals het oude Lievevrouwtje in het schrijn dat ooit door een geduldige knutselaar werd uitgezaagd,
En dan was er nog de prachtige maar vervuilde koperen kandelaar die door Jozef Vandorpe weer toonbaar gemaakt werd, maar die sindsdien, jammer genoeg, uit het kapelletje ontvreemd werd. Het probleem van het grote Mariabeeld dat op het altaar moest komen als alles overheersende figuur, werd opgelost door Norbert Nolf. Hij wist een geschikt beeld zitten op een zolder van de normaalschool te Torhout waar hij les geeft, en wist het daar "pro deo" los te peuteren.
Op zondag 22 oktober 1972 werd het nieuwe Kutskapelletje ingewijd door pastoor Arthur De Pourcq. De weerman hield zich volstrekt onpartijdig. Hij gunde deze plechtigheid geen beter weer dan hij de bouwers gegeven had. Het was guur en buiig. Kille wind kwam aangejaagd over de kale vlakte van de toen nog onbebouwde Tomberg. Toch waren er heel wat Bevernaars komen opdagen die namiddag. Het werd een sobere plechtigheid. Helemaal in de stijl van het heiligdommetje zelf. De opgehangen vlaggen klapperden in de vlaggende wind en zorgden voor een echt Vlaamse begeleiding bij de Marialiederen gezongen door het meisjeskoortje van Maria Stevens.
In zijn dankwoord beklemtoonde pastoor de Pourcq de blijvende genegenheid van ons volk voor Maria. Een genegenheid die wel van het vroegere kinderlijke verloren heeft, maar anderzijds volwassen aspecten bijgekregen heeft. Hij wees er ook op dat samenwerking onder mensen voor een onbaatzuchtig doel, tot veel in staat is. Er zijn enkele jaren voorbijgegaan intussen. De voorheen zo blote Leiestraat (nu Hoonakkerdreef) is nu met haar weliggroeiende wilde kastanjelaars een echte dreef geworden. Ook omheen het Kutskapelletje wint de groenmassa aan kracht. Daar heeft Jan Debaere, erevoorzitter van de Heemkundige Kring, voor gezorgd. Nog een paar jaar en het kapelletje zit in een schrijn van groen gevat. Jozef en Kristien Vandorpe zorgen er inmiddels voor dat het gebouwtje binnen en buiten "mag gezien worden". Intussen zijn de materiaalkosten die toch al in de duizenden frank opgelopen waren, betaald en uit de wereld geholpen, mede dankzij de steun van het Waregemse Gemeentebestuur. In de meimaand zullen weer heel wat Bevernaars even aanlopen bij "Onze Lieve Vrouw Troost-der-Nood".
Het is goed daar even te verpozen. Het is er ongemeen rustig. Je kan er ongestoord nadenken over alles en nog wat. Nadenken en .... naar oude trant zonder complexen -religieuze noch andere- een paar weesgegroeten bidden. Ook dat is een oude waarde die we moeten herontdekken! (Met dank aan E. Ducatteeuw om dit mogen publiceren)
Kutskapel aan stad Waregem geschonken In de meimaand van 2005 werd het Kutskapelletje aan stad Waregem geschonken. Paul en Kristien De Smet-Vandorpe vertellen waarom "De reden waarom we het Kutskapelletje aan stad Waregem schonken is heel eenvoudig", vertellen Paul en Kristien. "Wij wilden er zeker van zijn dat de kapel zou blijven bestaan. Veronderstel", leggen ze uit, "dat onze woonst ooit verkocht wordt, dan moest de nieuwe eigenaar geen sloopvergunning hebben om het kapelletje met de grond gelijk te maken en dat wilden wij vermijden. Indertijd was het Kutskapelletje geschilderd in het okergeel. Sinds kort is er sprake om het kapelletje in de originele kleur te schilderen", wisten Paul en Kristien nog te vertellen wat ondertussen ook gebeurd is. Paul en Kristien willen op deze manier verzekeren dat de kapel blijft bestaan. (Op Beverse Weetjes gepubliceerd op 08/05/2010).
Open Monumentendag, dat is het grootste culturele eendagsevenement van Vlaanderen en is in 2017 al aan zijn 29ste editie toe! Dit evenement gaat dit jaar door op zondag 10 september. Over heel Vlaanderen zetten honderden monumenten hun deuren gratis open voor hét erfgoedfeest van het jaar. Zo zal er in Waregem een kijkje kunnen genomen worden in Villa Gaverzicht. Deze modernistische villa van architect Gentiel Van Eeckhoutte werd tijdens het afgelopen jaar in ere hersteld en opent uitzonderlijk de deuren voor het publiek. Om het volledig programma te bekijkenklik hier.
Chiro Leieland terug van weggeweest Stipt op tijd arriveerde de trein, op 31 juli, in het station te Waregem met de Beverse bivakkers. Een enthousiaste bende stapte er, moe maar voldaan af. Aan het station stonden ouders en familie hen op te wachten. Na het blije weerzien mochten de bananendozen opgehaald worden aan het heem. Het was er een op- en aflopen. Thuis zullen de wasmachines nu wellicht hun taak aan het vervullen zijn. Of de leden veel zin zullen hebben om nu al lange verhalen te vertellen over hun 10-daags avontuur is de vraag. Zeker nadat ze gisteren lang en uitbundig hun laatste avond in Albatros hebben afgesloten.
Hiermee zit het jaar 2016-2017 er ook op. Volgend Chirojaar gaan de VB’s er nog een jaartje bijdoen. Bij de leiding zullen Talitha en Loic er niet meer bijzijn. Om te weten welke afdeling onder welke leiding komt is het wachten tot de start in september.
Hierbij de sfeerbeelden van het vertrek van Chiro Leieland. We kunnen alvast meegeven dat iedereen goed vertrokken is. Nergens geen enkel traantje te zien, toch niet bij de bivakkers!!!
Het eerste nieuws uit Albatros in Mol is een feit. De reis is heel vlot verlopen. Enkel een probleempje met de lijnbus die de groep niet wilde oppikken. Het euveltje werd echter vlug opgelost. De kookploeg heeft de kleinsten met de auto opgehaald. De anderen zijn beginnen stappen en zijn aan andere bushaltes opgestapt. De groep is op hun bivakplaats aangekomen rond 14.00 uur. In de loop van de namiddag stonden spelletjes op het programma om de kampplaats te verkennen en werden afspraken gemaakt. Daarna konden de verschillende groepen aan de slag met zich te settelen in hun kamer of tent. Deze activiteiten werden onderbroken voor het vieruurtje dat bestond uit prinsenkoeken. Om 18.30 uur was het tijd voor het avondmaal dat bestond uit Zweedse eierpuf met patatjes in ’t vet. De afwas was een taak voor de kerels. De avond werd verder gevuld met spelletjes. Het weer viel redelijk goed mee. De eerste twee uur was het zelfs vrij warm. Daarna kregen ze een paar keer te maken met een korte plensbui.
Het kampthema dit jaar is Finding Nemo klik hier. Het kamplied is geschreven op de melodie van “Je hoeft nog niet naar huis vannacht” van Marco Borsato. In Albatros gaan onze Beverse bivakkers hun eerste nacht in. Voor de kleinsten is dat om 21.30 uur, de oudere om 22.30 uur en om 23.00 uur begint de kring voor de leiding. Lukas en Michiel daarentegen gaan de nacht in als nachtwakers. Zo, dat was het dan voor de eerste dag.
Dag twee De eerste nacht zit erop. Zonder problemen. Iedereen moest wel lang vertellen vooraleer elkeen in slaap viel. Om 8:00h werden de kampeerders gewekt, en na een ochtendopening werd er volop genoten van het ontbijt, zijnde boterhammen, melk en kurremure. In de loop van de dag zijn verschillende groepen op paratocht geweest, en werden er spelletjes gespeeld in eigen afdeling. Ook het eerste toneeloptreden van het thema werd opgevoerd. Op het menu van deze middag stond er courgettesoep, balletjes in tomatensaus met puree, en chocopudding... à la Castor! Het vieruurtje bleef gewoon bij een banaan. Het avondmaal begon met een groentensoepje, vol o vang, puree en als afsluiter een cornet. De Rakkers waren vandaag verantwoordelijk voor de WC's en de douches, de Speelclub Jongens voor het plein, de koer en de wasplaatsen. De Tippers waren de petattenjassers, de Speelclub Meisjes moesten de ochtendafwas verwerken, de middagafwas werd door de Toppers verwerkt. De avondafwas werd afgerond door de Tiptiens.
De Tiptiens en de Rakkers waren vandaag tegendraads....... Ze leefden achterstevoren: ze begonnen de dag met vol o vang als ontbijt, middagmaal normaal, en 's avonds een stevig ontbijt. De ganse dag liepen ze achteruit. Ook de liedjes werden achtersevoren gezongen. Om 20:00h is er een GAW (Groeps Avond Wandeling) voorzien, de kookploeg voorziet onderweg een snoepzakje voor elkeen. Tot nog toe is er vandaag geen druppel regen gevallen boven Albatros. Waarom zou je niet bij Chiro Leieland willen zijn?
Dag drie Terug thuis van een letterlijk en figuurlijk stralende dag bij Chiro Leieland Vooreerst meegeven dat iedereen het uitstekend maakt en geniet met volle teugen.
Deze morgen omstreeks 07.45 uur vertrokken wij, vergezeld van heel wat regen, richting Mol. De regen vergezelde ons tot een stuk over Antwerpen. Toen begon een waterzonnetje regelmatig eens te piepen. Hoe dichter we onze bestemming naderden hoe meer zon. Rond de klok van 09.45 uur waren we waar we moesten zijn. Iedereen had al gedaan met het ontbijt dat bestond uit boterhammen met speculoos en of smeerkaas. Ook de ochtendritueeltjes waren al achter de rug. Alle afdelingen waren zich aan het klaarmaken voor de themadag. Na een goede morgen te hebben gewenst aan de VB's en kookploeg gingen we op verkenning op de kampplek en de Leielanders zitten in Albatros goed en mooi gelogeerd. Ondertussen liepen we her en der op een afdeling die zich al verkleed had. De ene groep in prinses, de andere als bouwvakker, nog andere als oudjes.... en ze begonnen aan hun spelletjes. Wij sprokkelden hier en daar wat groetjes. Op een paar regendruppels na bleef de zon de ganse voormiddag van de partij.
Om 12.30 uur was het tijd voor het middagmaal. Deze keer had de kookploeg gezorgd voor frietjes met stoverij en geraspte wortelen en als toetje was er watermeloen en druiven, en of het smaakte!!!
In de namiddag ging de themadag gewoon door. Rond de klok van 15.30 uur kwam er echter een donkere wolk opzetten en die zorgde voor wat regen. Maar geen nood, iedereen ging de circustent binnen en daar werd het tweede deel van het thema opgevoerd. Ook het themalied werd door allen uit volle borst meegezongen. En wat vraag je, toen deze activiteit achter de rug was, was de zon er terug. Het vieruurtje, een Petit Gervais ijsje kon buiten opgelikt worden. Toen werd het tijd voor ons om huiswaarts te keren. Als avondmaal stond er kuipkessoep met boterhammen en charcuterie op het menu. Dat was in het kort onze dag bij Chiro Leieland. We zorgen zo vlug mogelijk dat de thuisblijvers ook kunnen meegenieten van de sfeerbeelden.
Hierbij een overzicht van de kampplaats *Het overzicht begint op de verharde speelplaats recht tegenover het hoofdgebouw. Daarin bevinden zich de slaapkamers van de jongsten, is de buitendouche te vinden en de tent van de leiding. *Links van het hoofdgebouw lopen we de speelweide op. Daar staat de circustent, de buitenwasplaats, de tenten van de oudste leden, de luifel en enkele WC's. *Rechts lopen we het plein op met binnendouche"s en toiletten. Op dit plein vinden we de EHBO, de keuken, tenten en parking van de VB'S en kookploeg. De afwasplaats bevind zich achter het hoofdgebouw en staat in verbinding met de twee pleinen *Op de speelweide is er ter hoogte van de luifel een poort (VB's hebben de sleutel). Via deze poort kan men naar het speelbos die zo'n 100-tal meter verderop ligt.
Groetjes van de jongste afdelingen
Sfeerbeelden
Alle foto's
Dit waren dan alle beelden die we dit jaar meebrachten van het kampbezoek aan Chiro Leieland. We hopen dat u, zij het dan van op afstand, er evenveel van genoten hebt als wij ter plaatse. Dit zijn alle kampen die Beverse Weetjes bezocht: in 2007 Zonhoven 1x, 2008 Dilsen-Stokkem 1x, 2009 Retie 1x, 2010 Bocholt 1x, 2011 Tessenderlo 1x, 2012 Zutendaal 1x, 2013 Dilsen-Stokkem 1x, 2014 Westouter 2x, 2015 Opglabbeek 1x, 2016 Gruitrode 1x en 2017 Albatros Mol.
Dankjewel aan iedereen voor alle toffe reacties!!!
Dag vier Nadat iedereen het ontbijt: BBKMS en choco, verorberd had was het tijd voor de Kerels en Tiptiens om gepakt en gezakt op pad te gaan. De Speelclub Jongens waren verantwoordelijk voor de morgenafwas. De thuisblijvers konden hun zinnen scherpen met de voorbereidingen en het instuderen van hun act voor de playbackshow. Om 12.30 uur mochten ze de voetjes onder tafel schuiven en werd er juliennesoep, kalkoenschnitzel met wortelpuree opgediend. Als toetje was er een chocomousse. De Kwiks mochten de afwas onder handen nemen. Het vieruurtje bestond dan weer uit knoppers (koeken met chocolade tussen) en als avondmaal waren er hamburgers. De avondafwas, was deze keer voor de Speelclub Meisjes. Om 20.00 uur was het tijd om te verzamelen in de circustent en te genieten van wat de verschillende afdelingen in elkaar gezet hadden. Zo hebben de Rakkers verschillende reclamespotjes nagespeeld, De meisjes hebben vooral dansjes opgevoerd en de jongens hielden het bij toneeltjes en dansjes. Eline wist ook nog te vertellen dat de Tiptiens in een jeugdhuis te Retie onderdak hadden gevonden. Waar de Kerels verbleven wist ze niet, ze noemen dan ook niet voor niks Kerels hé! Het weer was niet al te best, er is nogal wat regen gevallen.
Dag vijf In tegenstelling tot gisteren was het vandaag schitterend weer. De ochtend begon zoals gewoonlijk met een ochtendmoment en daarna het ontbijt met BBKMS en speculoos. De kookploeg, die elke dag om 06.30 uit de veren is, kon vandaag eventjes op adem komen. Gepakt met hun lunchpakket verlieten de Kwiks, Rakkers, Tippers, Toppers, en Speelclub Jongens en Meisjes de kampplaats voor hun daguitstap. Ze trokken er te voet op uit, zo'n 2,5 km verderop, naar Keiheuvel klik hier. waar ze zich rot geamuseerd hebben. De adempauze van de kookploeg was echter van korte duur. Om 18.30 uur was iedereen goed en wel terug op de kampplaats en stond er champignonsoep, worst, appelmoes en patatjes op het menu en als afsluiter een fruityoghurt. De afwas was voor de Toppers. Deze avond staat er nog een gezamenlijke bezinning op de dagorde. Wellicht zal iedereen daarna als een blok in slaap vallen. Vanaf morgen mogen ze ook een halfuurtje langer slapen. PS: Nog even meegeven dat Eline hees is van zingen onderweg van en naar Keiheuvel!!!
Dag zes Na een heel rustige nacht zijn de Beverse bivakkers deze ochtend opgestaan in het gezelschap van de zon. En ze bleef hen de ganse dag vergezellen. Na het ontbijt bestaande uit BBKMS met jam en peperkoek trok iedereen zich terug in eigen afdeling. Om 12.20 uur was het tijd om te verzamelen voor het middagmaal. De maagjes werden gevuld met komkommersoep, kaashamburgers, aardappelen en boontjes en als dessert een Melocake. In de namiddag verbroederden de Speelclub Jongens en Meisjes en hebben de ganse namiddag samen gespeeld. Zou dat geen vonken gegeven hebben? Verschillende groepen trokken op paratocht en anderen hielden het bij vadse spelen. Dit alles werd eventjes onderbroken voor een nectarine als vieruurtje. Deze activiteiten werden afgesloten voor het nuttigen van koude pastasalade, charcuterie, groentjes en een frisco. Na het avondmaal werd er terug een stukje van het thema opgevoerd. De dag zal voor allen afgesloten worden met GAPS (Groeps Avond Plein Spelen). De Keti's, Kerels en Tiptiens hebben spelletjes in elkaar gestoken. Tot het bedtijd is voor de jongsten zullen deze met de ganse groep worden gespeeld. Eenmaal de jongsten onder de wol zitten volgt er nog een moddergevecht. De douches zullen het nog te verduren krijgen deze avond.
Bij deze ook nog even de tekst van het themaliedje meegeven:
Strofe 1 Het ene ei dat Marlin vindt daar zit nog een klein visje in. Het wil heel graag naar school toe. Marlin is een beetje bezorgd maar Nemo is een stoere vis. Hij wordt gevangen door de duikers. Nu is hij alleen. Marlin zal hem redden. Refrein Waar wordt Nemo naartoe gebracht? We zoeken hem al dag en nacht. Wordt hij in Mol verstopt, hier op ons chirokamp. Dory helpt Marlin zoeken. Samen vinden we Nemo wel terug. Het komt goed! Strofe 2 Bij de haaien is Marlin bang. Ze willen hem en Dory opeten. Maar de twee kunnen ontsnappen. In de bokaal ontmoet Nemo heel wat vissen uit de oceaan. Iedereen wil terug naar zee. Wat moeten ze doen om elkaar weer te vinden? Refrein Brug Tussen de kwallen zoeken Dory en Marlin een uitweg. In het aquarium blokkeren ze de filter. Dan komt het moment dat ze elkaar zieieeeeeen.
Dag zeven Ja, we zijn aan het einde van dag zeven gekomen. Voor de 121 bivakkers begint het einde stilaan te naderen. Ietsjes later dan normaal belde Eline op. Het avondmaal was wat uitgelopen. Vandaag was het weer goed. In de vooravond ging het echter van de drup in de regen. Na het ontbijt BBC en kurremurre ging iedereen weer in eigen afdeling aan het spel. Na het middagmaal: ajuinsoep, kipfilets met rijst, currysaus, ananas en daar bovenop een pudding stond de groepsnamiddag op het programma. De leden werden, ongeacht de leeftijd, in groepjes verdeeld en moesten samen verschillende spelletjes doen. Een bananenmilkshake sloot de groepsnamiddag af. Iedereen stoomde zich dan klaar voor de zangstonde die nog net buiten kon doorgaan. De jongens namen het op tegen de meisjes, maar deze laatste moesten het onderspit delven. Als avondmaal waren er deze keer pannenkoeken. Na deze lekkernij te hebben verorberd ging iedere afdeling terug apart aan het spel, voetballen, knutselen, snoepspelletjes…. En zo zat dag zeven er ook op. In de kring moet er vanavond voor de eerste keer gezegd worden wie van de leiding van plan is om te stoppen, morgenavond valt het definitief verdict dan. Eline sloot het gesprek met “het kamp gaat veel te vlug voorbij”, dat zegt genoeg, denk je ook niet?
Dag acht De laatste normale kampdag zit er op en die ging gepaard met schitterend weer. Het ontbijt: BBKMS en choco begon al in AA, (Andere Afdeling). Zo kregen de verschillende afdelingen de ganse voormiddag een andere leiding. De Speelclub meisje kregen Emma en Bram als leiding, de Speelclub jongens: Bjarne en Guillaume, de Kwiks: Simon, Loïc en Michiel D.R., de Rakkers: Tatiana, Lukas en Lieselotte, de Tippers: Nicolas, Eline en Talitha, de Toppers: Lucas en Jolien, de Tiptiens: Trien en Michiel V. en bij de Kerels gaven Jarno en Stef leiding. Iedere afdeling speelde eigen spelletjes. De AA werd afgesloten met het middagmaal. Deze keer werd er wortelsoep met korstjes, gyros, aardappelen en péche en een appel als dessert geserveerd. In de namiddag was er spel apart. Alle jongens samen en alle meisjes. Bij de jongens werden pleinspelen gedaan, werd de vlag gegroet…. De meisje hielden het bij dansen, liedjes zingen… Om 16.00 uur was het tijd om een ijsje te likken. Na het vieruurtje was het voor de laatste keer elk in eigen afdeling. De ene afdeling trok ervoor naar binnen, de andere zijn tot bedtijd buiten aan het spel bezig geweest. Deze activiteit werd onderbroken voor het avondmaal met BBQ-brochetten, koude aardappelen en groentjes. Dit was de laatste keer dat we Eline hoorden vanuit Mol.
De laatste dag gaat vooral op in de opkuis, tenten worden afgebroken enz. De jongsten mogen hout sprokkelen voor het kampvuur. Om 16.00 uur begint dan het slotmoment. Het aansteken van het kampvuur, zal er bekend gemaakt worden of er al dan niet iemand stopt bij de leiding, de kookploeg en VB’s zullen bedankt worden, kortom het zal een feestelijke laatste avond in Albatros worden.
Voor ons was het een genoegen om voor het elfde jaar een stukje te mogen delen in het kampgebeuren. Bij deze danken wij Eline voor haar trouwe berichtgeving en de VB’s, kookploeg en leiding voor de gastvrije ontvangst. Wij wensen iedereen een goede terugreis en hopen dat alle bivakkers een rugzak vol leuke herinneringen zal meebrengen uit Mol.
Met Chiro Leieland op kamp Nog twee nachtjes slapen en het is zover voor de leden van Chiro Leieland. Op zaterdagmorgen begint hun 10-daags avontuur, hét kamp, dé afsluiter van 2016-2017. Net zoals de voorbije tien jaar zal Beverse Weetjes terug een dagje gaan meegenieten in Mol. De thuisblijvers zullen terug kunnen meegenieten van de meegebrachte foto- en videobeelden. Daarnaast zal er elke dag een verslagje verschijnen. Dit jaar is onze correspondente terug Eline Desimpelaere. Hierbij geven we alvast wat sfeerbeelden van de gezellige sfeer die er heerste op woensdagavond bij het afgeven van de bananendozen. Beverse Weetjes wenst de leiding, de VB’s en de kookploeg, die heel wat tijd in de voorbereiding staken, en niet te vergeten alle bivakkers een spetterend kamp toe.
Gezelligheid troef met De Gestemde Snaren "Op zaterdagavond 26 aug 2017, worden wij -"DE GESTEMDE SNAREN"- voor de 2° maal uitgenodigd voor een LIVE-PANDOPTREDEN (in organisatie van tavernes 't Peerdeke & Cappuccino), ter gelegenheid van de Waregem Koerse Feesten!
Onder het motto "GEZELLIGHEID TROEF!" is een optreed-programma samengesteld met diverse covers en meezingers van vroeger… Zowel Engels-, Frans-, als Nederlandstalig. Steffen Ron, Waregems troubadour + Zwevegemse Gentenaar Pat Vermaerken , vormen sinds 2001 dit volledig live- en akoestisch duo-covergezelschap. 2 mannen + 2 stemmen + 2 gitaren, dit zijn de “ DE GESTEMDE SNAREN “. Ze begeleiden zichzelf op (folk)gitaar, voetdrum, tamboerijn en mondharmonica. De beide stemkleuren vullen elkaar hierbij wondermooi aan. Ze brengen op eigenste wijze bekende liedjes van oa hun beide idolen, nl Boudewijn De Groot & David Bowie, alsook grote hits van oa John Denver, The Scene, Walter de Buck, The Eagles, Raymond vh Groenewoud, Johnny Cash, Tom Jones, The Beatles…. tot zelfs Johnny Turbo, Gérard Lenorman, Willy Sommers & Willem Vermandere. Té veel om op te noemen… Alle genres door elkaar, maar géén actuele muziek ! Ze zijn net een soort aanwezige LIVE-radio met véél nostalgische meezingers uit de oude doos… Héél passend voor een gezellig ‘volks’ feestgebeuren! Gratis op het PANDTERRAS vanaf 20.30u.", aldus ex Bevernaar Steffen Ron (rechts op de foto).
Opbrengst van De Bevercup overhandigd Op dinsdag 18 juli werd de opbrengst van De Bevercup overhandigd aan Make-A-Wish® Vlaanderen
Op de foto v.l.n.r.: Yves Detollenaere, Philippe Lommens, David Labeeuw, Birger Anckaert, Gwen Dehaene, Martine Wyckaert en Marleen Verschuere
Birger Anckaert en David Labeeuw organiseerden op 17 juni de eerste Bevercup. Een minivoetbaltornooi waar 14 ploegen voor inschreven. De afsluiter was een benefietmatch waar Guga Baul, Dimitri Leue, Erik Van Looy en Rudy Smidts voor op het veld stonden. Daarnaast kon er ook ingeschreven worden voor een BBQ. Om dit alles te realiseren konden ze ook rekenen op verschillende sponsors.
“Wij zijn zelf verwoede minivoetballers”, zeggen Birger en David. “Al gek doen werd er eens geopperd om eens een tornooi te organiseren voor het goede doel en zo is de bal aan het rollen gegaan. Via Niels Destadsbader, die er zelf niet bij kon zijn, kwamen we aan de gegevens van de benefietspelers en werd Make-A-Wish het goede doel. We zijn verheugd om aan deze vereniging de opbrengst van 1000 euro te kunnen overhandigen. Zij kijken uit om één of andere wens van iemand uit de streek, tussen 3 en 18 jaar met een levensbedreigende ziekte, te vervullen. En ja”, sluiten de twee vrienden af, “er komt een tweede editie van De Bevercup het tweede weekend van juni".
Petanque Okra Beveren-Leie Op woensdagnamiddag 12 juli werd de laatste reguliere speeldag voor het verlof gespeeld. Voor deze speeldag waren de 12 petanqueterreinen goed om er 49 spelers hun 3 partijen te laten spelen. Nog 18 spelers misten geen enkele speeldag!
Bebrona's 'Uitvinderssalon' Ontwerp “iets” origineels! ontwerp: een origineel kapsel, een automatische vliegenmepper, een aardig bloementuiltje, een alarmsysteem voor op de fiets, een nieuw kookrecept, een gezelschapsspel, een computerprogramma, een nieuw gebak, een nieuw muziekinstrument, tuingereedschap, een gedichtenbundel, enz.!
Alles kan! Schrijf je in en ga direct aan de slag! Wanneer en waar? Op zaterdag 3 februari 2018 van 15.00 tot 18.00 u., tijdens de Bebrona-dagen, mogen de deelnemers hun project komen voorstellen. Een professionele jury zal alle inzendingen evalueren en bekronen met een stevige prijs. Prijsuitreiking op zondag 4 februari om 13.00 u. Er worden maximaal 20 deelnemers toegelaten! Wees er dus vlug bij! De wedstrijd gaat door in de firma Typhoon, Grote Heerweg 67 te Beveren-Leie.
Reglement en bijkomende info • iedere inwoner/zelfstandige/vereniging/school/... van Beveren-Leie mag gratis deelnemen. • alle ontwerpen zijn welkom! • de uitvinder staat persoonlijk in voor de presentatie, transport, ... • de wedstrijd start bij het ontvangen van dit bericht! • einde inschrijvingen: maandag 15 januari om 12.00 u. • inschrijven bij en of info: Sabine Kerkhove, Sacacorchos, Kortrijkseweg 224/1 Beveren-Leie, 0496 03 03 00 of sabine.kerkhove@skynet.be (Er zijn nog een 4-tal plaatsen vrij) • iedere deelnemer ontvangt een prijs ! Fantastische prijs voor de winnaar! • er mogen geen giftige/gevaarlijke producten gebruikt worden in uw ontwerp • de inrichters zijn niet verantwoordelijk voor diefstal, schade aan uw uitvinding, ... Bebrona: een evenement door ondernemers van Beveren-Leie voor het grote publiek
Memorial Georges Meerschman Het bestuur heeft het genoegen om de 53ste editie van de Waregemse prijskamp in Beveren-Leie aan te kondigen! Deze uitgave zal doorgaan op zondag 20 augustus vanaf 9u30 aan ’t Klokhuis.
Opnieuw verwachten wij tal van schapenfokkers die in totaal een 500-tal topdieren zullen aanbieden voor keuring. De deelnemende schapenfokkers komen van over het ganse land om dit topevenement jaarlijks mee te maken. De organisatoren stellen dan ook alles in het werk om er een geslaagde dag van te maken: - de meest gerenomeerde juryleden uit binnen- en buitenland ( o.a. Schotland, Frankrijk, Nederland en Engeland) worden uitgenodigd om de dieren objectief te keuren op conformatie en raseigenschappen. - Voor elke fokker zijn er mooie prijzen te verdienen per schaap dat deelneemt. - Volgende schapenrassen zullen deelnemen: Texel- Suffolk- Blue du Maine – Rouge de l’Ouest- Blauwe Texelaar- Hampshire en Franse Texelaar - Voor elk ras wordt er een raskampioen gekozen. - Op einde van de wedstrijd wordt een dagkampioen gekozen over alle rassen heen en de eigenaar ontvangt de wisselbeker van de stad Waregem. - De buren zijn van harte welkom om deel te nemen aan een keurderswedstrijd: elkeen mag een viertal schapen rangschikken volgens eigen inzichten, de meesterkeurder geeft achteraf zijn visie over de volgorde van de dieren. - Om 12u is er gelegenheid tot het nuttigen van een warme maaltijd.
Een echte aanrader voor één ieder; deze prijskamp heeft niet alleen een lange traditie maar is tevens “de schapenprijskamp “ van het jaar voor Vlaanderen.
Zelfs na zoveel edities, blijft het enthousiasme groot bij het bestuur. Deze Waregemse schapenprijskamp organiseren is elk jaar opnieuw een hele prestatie. Dit is mede mogelijk door tal van sponsors, het stadsbestuur, maar vooral dankzij gedreven bestuursleden over deze jaren heen.
Rummikub Okra Beveren-Leie Vooraleer de Okra rummikubers even de boeken dicht deden voor het verlof moest de 13de speeldag gespeeld worden. Daarvoor kwamen op dinsdag 11 juli 39 spelers opdagen. Van alle leden zijn er momenteel nog 7 in de running die voor geen enkele speeldag en partij forfait gaven. Met nog 9 reguliere speeldagen voor de boeg ziet de voorlopige stand er als volgt uit:
KAV Beveren-Leie op kernreis 34 KAV kernleden mochten op 11 juli 1996 hun getuigschrift met grote onderscheiding ontvangen De kernreis begon met koffie en taart in ‘t Leckerke. Ondertussen stond juf An Vandeginste ons op te wachten aan de poort van de oude meisjesschool. Nadat we hadden plaats genomen op de schoolbanken kon de les aanvangen. We kregen er onderricht over het reilen en zeilen van de Beverse KAV. De werkgroep had gezorgd voor de dagtaken. Het schriftje kon opgeborgen worden in de zelfgemaakte boekentas. Vandaar vertrokken de kernleden op schoolreis, maar eerst een lekker snoepje ophalen in de Spar bij Peggy. Daarna naar Ieper, voor een bezoek aan het Stedelijk Onderwijsmuseum. De kern werd gehouden in het domein De Palingbeek. Het avondmaal, een koude schotel, werd geserveerd in De Toren in Beveren-Leie. Tot slot verbeterde juf Ann alle dagtaken en kreeg iedereen een getuigschrift met GROTE ONDERSCHEIDING!
Robbie Williams heeft op Werchter Boutique 2017 "I Love my life" opgedragen aan Viktor Viktor is het zoontje van Dieter en Isabelle Claerbout-Vanhoutte uit Beveren-Leie. Sinds zijn geboorte in april 2017 verbleef Viktor al een 10-tal weken in het ziekenhuis. De mama had een groot spandoek gemaakt met de tekst: "Please sing "love my live" for my son Viktor who has been 10 weeks in the hospital" Het spandoek kon niet gebruikt worden. Maar een A4 fotootje van Viktor sprong wel in het oog van Robbie Williams en hij zong "I Love my Live" voor Viktor. Zie onderstaande video.
Okra petanque Beveren-Leie Op woensdag 28 juni daagden 43 spelers op voor de twaalfde reguliere speeldag. De in het vet aangegeven namen geeft het klassement bij de vrouwen aan.
