Het pond is een gewicht

Het heeft ook een gezicht

Het is geen zwaargewicht

Daarvoor is het te licht

Maar met een pond kan de

weegschaal al doorslaan

Naar een hoger gewicht

En dan weegt de mens zich nog een keer

Ja, elk pond doet soms zeer

Je wil er vanaf

Soms is het een hard gelach

Maar ineens weeg je niets meer

Niets is meer doorslaggevend

Je bent gestopt met ademhalen

En je vertelt nooit meer je verhalen

Zoals twee mensen die leut maakten

Alles is vergane glorie!

De herinnering zal wel blijven

Maar ook dat gaat in de toekomst verstijven

Alles verliest zo zijn glans

Wat dan is de volgende generatie die danst

Of wat het ook mag zijn op het toneel

Je hebt je leuk vermaakt

Maar als er niets meer was dat het hart

echt heeft geraakt

Dan ben je gestorven kaal en naakt

En behoor je bij de doden

Ja,  je kunt ook opgaan in het verafgoden

Het verafgoden van mensen

Die plezier maakte om dat het publiek dat wenste

En toch was er ook wel altijd humor in gelegd

Maar het is goed als je het verder naast je neer legt

Je moet er niet mee of van willen leven

Want clowns zijn er maar even!

En dat waren die twee mannen toch

Verder waren het net twee kleine kinderen

Die ook andere mensen konden hinderen

Met hun levensdoel

Ja, en nu is dit ook weer voorbij

Straks zien we weer de volgende rij

Het gewicht komt en het gewicht gaat

Maar het gaat er om heb ik me ook Jezus vermaakt

Want als het leven staakt

Dan is Hij de mantel die je naaktheid bedekt

Het was Zijn dood die je dan tot zegen strekt!

Jezus leven van mijn leven

Jezus dood van mijn dood

Dat is wat mij brengt in Vaders schoot!