Aan ene jonge moeder met haar lieveling op de arm.


Wil hij u te ontworstlen trachten -
't Springertje in zijn tweede jaar?
Vrouw, de jongen wordt te zwaar
Voor uw luttle lichaamskrachten.

Dansend op de moederarm,
Moet ge 'm torsen en bespieën;
Op en neer van moeders knieën....
Maakt hij u niet moe en warm?

Schoon ge uw antwoord niet verheelde,
Schoon ge ‘ja’ knikt op die vraag,
Draagt ge toch geen last zo graag,
Als die last vol moederweelde.

Ja, we weten 't wat gij torst,
Last!... Kunt ge ons dat woord vergeven?
Zie mij, zegt ge, als 't jeugdig leven
Ademt aan mijn dankbre borst!

Last! De lichaamskracht kan falen -
Moedersterkte wankelt niet,
Waar zij 't leidend steunpunt biedt -
Zou er andre kracht bij halen?

Zelfs als 't jongske u ontwast
Zal uw onvermoeidheid spreken,
Door Gods leiding af te smeken,
Moeder, voor uw liefste last.



1853.

De dichtwerken (1886)